Ταινίες από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ελλάδα, τη Φινλανδία, τη Γαλλία αλλά και το Ιράν, διαθέτει η καινούργια πολυσυλλεκτική και άκρως ενδιαφέρουσα Κινηματογραφική Εβδομάδα, η οποία μας υποδέχεται με επτά νέες δημιουργίες να κυκλοφορούν στις Αίθουσες. Μαζί μας και η παρέα των CINEmojis, τα οποία θα μας βοηθήσουν να συναρμολογήσουμε το σινεφίλ παζλ, αξιολογώντας τις ταινίες που κυκλοφορούν κάθε Πέμπτη στις ελληνικές αίθουσες.

Βραβευμένη με δύο Χρυσές Σφαίρες, η ταινία «Εγώ, η Τόνια», περιγράφει την απίστευτη, όσο και αληθινή ιστορία της αθλήτριας Τόνια Χάρντινγκ (Μάργκο Ρόμπι). Το φιλμ «Ένας Ακέραιος Άνθρωπος», αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα γραφής του νέου Ιρανικού Κινηματογράφου, ενώ η ταινία «Tom of Finland» παρουσιάζει τη ζωή και το έργο του καλλιτέχνη Τούκο Λάακσονεν και αποτέλεσε την επίσημη υποβολή της Φινλανδίας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Ο Τζέιμς Φράνκο επέστρεψε εντυπωσιακά, καθώς σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στο έργο, «The Disaster Artist», αποσπώντας την Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Α’ Ανδρικού Ρόλου σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ. Τέλος, στο «1968» ο Τάσος Μπουλμέτης μας μεταφέρει στον επικό αγώνα της ΑΕΚ με την Σλάβια Πράγας και την ιστορική κατάκτηση του Κυπέλλου Ευρώπης. Αναλυτικά:

«Εγώ, η Τόνια» (I, Tonya – 2017) του Κρεγκ Γκιλέσπι (Η.Π.Α.)

Το φιλμ μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη την αληθινή ιστορία της Αμερικανίδας πρωταθλήτριας Τόνια Χάρντινγκ η οποία κατηγορήθηκε για τη μεγαλύτερη συνωμοσία στην ιστορία του καλλιτεχνικού πατινάζ. Το μέλλον της στο άθλημα ήταν αμφίβολο από τη στιγμή που κατέστρωσε ένα απίστευτο σχέδιο με τον σύζυγο της για την κατάκτηση του τίτλου. Εξαιρετική στον πρωταγωνιστικό ρόλο η Μάργκο Ρόμπι, ενώ μαζί της εμφανίζονται οι ηθοποιοί: Σεμπάστιαν Σταν, Μποτζάνα Νοβάκοβιτς, Άλισον Τζάνεϊ, Μπόμπι Καναβάλε, Μακένα Γκρέις.

Η ταινία ήταν Υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας (Κωμωδία / Μιούζικαλ) και Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας (Μάργκο Ρόμπι), ενώ απέσπασε την Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Β’ Γυναικείου Ρόλου, για την καταλυτική ερμηνεία της Άλισον Τζάνεϊ, στον ρόλο της μητέρας της Τόνια Χάρντινγκ. Το φιλμ έχει επίσης αποσπάσει και πέντε Υποψηφιότητες για τα επερχόμενα Βραβεία BAFTA. Μια παράλογη, τραγική, αλλά και με χιούμορ ματιά στη γυναίκα που αποτέλεσε ίσως το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία του αθλητισμού.

«Όταν πρωτοδιάβασα το σενάριο σκέφτηκα ότι ο σεναριογράφος είναι πολύ δημιουργικός, πως έφτασε να σκεφτεί αυτό τον τρελό χαρακτήρα και το απίστευτο περιστατικό στο χώρο του καλλιτεχνικού πατινάζ. Ακόμη κι όταν έμαθα όμως ότι η ιστορία είναι αληθινή, ένοιωσα ότι μπορούσα να μείνω αμερόληπτη γιατί δεν είχα καμία προκατάληψη απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους.» – Μάργκο Ρόμπι

«Ένας Ακέραιος Άνθρωπος» (A man of integrity / Lerd – 2017) του Μοχάμαντ Ρασούλοφ (Ιράν)

Ο 35χρονος Ρεζά, έχοντας απομακρυνθεί από την πόλη, ζει μια ήρεμη ζωή με τη γυναίκα και τον μοναχογιό του, σε ένα απόμακρο χωριό στο Βόρειο Ιράν. Περνάει τις ημέρες του εκτρέφοντας χρυσόψαρα. Λίγο πιο δίπλα του, μια ιδιωτική εταιρεία που έχει στενές επαφές με την κυβέρνηση και τις τοπικές αρχές θα πάρει τον έλεγχο σε ο,τιδήποτε κινείται στην περιοχή. Οι πάμπλουτοι μέτοχοί της έχουν πιέσει τους χωρικούς και τους μικροϊδιοκτήτες να ερημώσουν τη γη τους, τις αγροικίες και τα σπίτια τους, για το συμφέρον της εταιρείας. Όμως ο Ρεζά αντιδρά. Βραβείο «Ένα Κάποιο Βλέμμα» στο Φεστιβάλ Καννών 2017 και Επίσημη Συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» 2017.

«Έχω μέχρι στιγμής δημιουργήσει έξι ταινίες, καμία από τις οποίες δεν έχει προβληθεί ποτέ στο Ιράν, παρόλο που οι ιστορίες τους διαδραματίζονται εκεί. Τα «σαγόνια» της λογοκρισίας έχουν κλείσει όλους τους χώρους […] Για να αποφύγουμε τα μάτια των λογοκριτών και να παρακάμψουμε τους κανόνες τους, είτε υποβάλλουμε σενάρια των οποίων οι αφηγήσεις περιορίζονται στο εσωτερικό ενός διαμερίσματος ή επιλέγουμε να κάνουμε γυρίσματα όσο το δυνατόν πιο μακριά από το πεδίο δράσεώς τους […] Στις ταινίες που έχω γυρίσει, έχω χρησιμοποιήσει αυτές τις πρακτικές ενώ προσπαθώ πάντα να κρατώ στην αφήγηση τη δομή της τελικής κόπιας που στερείται οποιασδήποτε ορατής παρουσίας των περιορισμών της λογοκρισίας. Η ιστορία του «Ακέραιου ανθρώπου» ήταν τέτοια που καθιστούσε πρακτικά αδύνατη την παραγωγή με τέτοιες πρακτικές. Η ιστορία ήταν τόσο σημαντική στα μάτια μου, ώστε μου ήταν αδιανόητο να υπάρχουν οι περιορισμοί της λογοκρισίας από την πρώτη στιγμή στη δομή της ταινίας. Η παραγωγή του δεν ήταν εύκολη. Και παρόλο που έχει απαγορευτεί στο Ιράν, δεν έχω παραιτηθεί από την προσπάθεια να πάρω εντέλει άδεια. Εν τω μεταξύ, συνεχίζω να αναζητώ καινοτόμους τρόπους για να παρακάμψω τη λογοκρισία αποφεύγοντας παράλληλα κινηματογραφικούς περιορισμούς στην παραγωγή.» – Μοχάμαντ Ρασούλοφ

«Tom of Finland» (2017) του Ντόμε Καρουκόσκι (Φινλανδία)

Η αληθινή ιστορία μιας από τις πιο επιδραστικές, πρώιμες φιγούρες του κινήματος για τα δικαιώματα της LGBT παγκόσμιας κοινότητας, το πορτρέτο ενός ζωγράφου που έγινε γνωστός στη μεταπολεμική Ευρώπη με την υπογραφή «Tom of Finland», είναι ταυτόχρονα μια ιστορία για την πραγματική αποστολή της τέχνης που αμφισβητεί, εξεγείρεται, προσφέρει καταφύγιο και απελευθερώνει. Η επίσημη υποβολή της Φινλανδίας για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας αφηγείται την ιστορία του. Η ταινία προβλήθηκε και στο 58ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, όπου & είχαμε την ευκαιρία να την παρακολουθήσουμε.

«The Disaster Artist» (2017) του Τζέιμς Φράνκο (Η.Π.Α.)

Ο αινιγματικός και φιλόδοξος Τόμι Γουάιζο καταφθάνει στο Χόλιγουντ αποφασισμένος να εκπληρώσει το ιδιότυπο, καλλιτεχνικό του όραμα. Η πρώτη και μοναδική του ταινία, το διαβόητο «The Room», θριαμβεύει ως η καλύτερη χειρότερη ταινία όλων των εποχών, η καλτ ταινία που οι θεατές δεν χορταίνουν να χλευάζουν σε sold out μεταμεσονύχτιες προβολές για πάνω από μια δεκαετία. Αυτή είναι η ιστορία του πιο αλλόκοτου, κακοσχεδιασμένου αλλά την ίδια στιγμή γνήσια παθιασμένου κινηματογραφικού εγχειρήματος του Χόλιγουντ, «του Πολίτη Κέιν των κακών ταινιών», αλλά και η ιστορία μιας δυνατής φιλίας ανάμεσα σε έναν δημιουργό και τον μοναδικό συνεργάτη που πίστεψε σ΄ αυτόν, όπως αυτή εκτυλίχθηκε πίσω από τις κάμερες

Ο πολυτάλαντος Τζέιμς Φράνκο («127 Ώρες») επιστρέφει στον διπλό ρόλο του σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή σε μία βιογραφική κωμωδία με επίκεντρο τον Τόμι Γουάιζο, τον χειρότερο δημιουργό που πέρασε ποτέ από το Χόλιγουντ. Το «The Disaster Artist» μπορεί να είναι μια ταινία για τη χειρότερη ταινία όλων των εποχών, το «The Room», αλλά ταυτόχρονα συνθέτει ένα απολαυστικό, ακραία αστείο, συγκινητικό πορτρέτο με επίκεντρο έναν γνήσια παθιασμένο, αν και τραγικά κακόγουστο, δημιουργό. Το διασκευασμένο σενάριο υπογράφει το συγγραφικό δίδυμο των Σκοτ Νουστάντερ και Μάικλ Χ. Βέμπερ («(500) Μέρες με τη Σάμερ»), ενώ στο πλάι του Τζέιμς Φράνκο εμφανίζονται ο αδελφός του Ντέιβ Φράνκο («Ανυπόφοροι Γείτονες») και ο σταθερός συνεργάτης του Σεθ Ρόγκεν («This Is the End»).

Η ταινία προβλήθηκε στο 65ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν, όπου και απέσπασε το Χρυσό Κοχύλι Καλύτερης Ταινίας, ενώ ο Τζέιμς Φράνκο τιμήθηκε για την ερμηνεία του ως Τόμι Γουάιζο με τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Α’ Ανδρικού Ρόλου σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ, καθώς και με τo βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στα Gotham Awards. Πρωταγωνιστούν: Τζέιμς Φράνκο, Ντέιβ Φράνκο, Σεθ Ρόγκεν, Άλισον Μπρι, Ζακ Έφρον, Τζος Χάτσερσον, Τζάκι Γουίβερ, Άρι Γκρέινορ, Τζέισον Ματζούκας.

«Ο Θάνατος του Στάλιν» (The Death of Stalin – 2017) του Αρμάντο Ιανούτσι (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο)

Το εσωτερικό πολιτικό τοπίο της Σοβιετικής Ρωσίας τη δεκαετία του ’50 παίρνει μία «μαύρη» κωμική μορφή στη νέα ταινία του βραβευμένου με Έμμυ και υποψήφιου για Όσκαρ σεναριογράφου και σκηνοθέτη, Αρμάντο Ιανούτσι. Τη νύχτα της 2ας Μαρτίου του 1953, ένας άνδρας πεθαίνει. Ένα τρομαχτικό εγκεφαλικό επεισόδιο ταράζει ολόκληρο το σώμα του. Πρόκειται να αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο κι αν παίξεις σωστά τα χαρτιά σου, η δουλειά του θα γίνει δική σου. Αυτός ο άνδρας δεν είναι άλλος από τον Ιωσήφ Στάλιν.

Ο  «Θάνατος του Στάλιν» είναι μία σάτιρα για τις ημέρες που ρίχνουν ένα σαρδόνιο φως σε όλη την τρέλα και την απάνθρωπη κατάσταση του ολοκληρωτισμού. Μέρες που δείχνουν όλους όσοι τον περιστοίχιζαν να μάχονται για να κληρονομήσουν την υπέρτατη εξουσία του. Μία ταινία που συνδυάζει την κωμωδία, το δράμα, το πάθος και τις πολιτικές σκοπιμότητες. Βασισμένο στο γαλλικό graphic novel των Φαμπιάν Νουρί και Τιερί Ρομπάν. Πρωταγωνιστούν: Τζέφρι Τάμπορ, Στιβ Μπουσέμι, Πάντι Κόνσινταϊν, Σάιμον Ράσελ Μπιλ.

«1968» (2018) του Τάσου Μπουλμέτη (Ελλάδα)

4 Απριλίου 1968. Το φωταγωγημένο Καλλιμάρμαρο βουίζει με χιλιάδες κόσμο και η περιγραφή του Βασίλη Γεωργίου αναμεταδίδεται μέσα από εκατομμύρια τρανζιστοράκια. Ο αγώνας της ΑΕΚ με την Σλάβια Πράγας αρχίζει. Μία ερωτευμένη κοπέλα κάνει πρόβα νυφικού μπροστά στον καθρέφτη της, ενώ ο μελλοντικός γαμπρός βρίσκεται σε απόγνωση κάθε φορά που η ελληνική ομάδα σκοράρει. Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων θυμάται την πατρίδα που άφησε πίσω. Ένας νεαρός κομμουνιστής κρατούμενος πανηγυρίζει με κάθε πόντο και ένα πρακτορείο ΠΡΟΠΟ γίνεται εξομολογητήριο παλιών και πρόσφατων τραυμάτων. Χρόνια πριν από αυτή τη βραδιά, τρεις Πολίτες αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα αθλητικό σωματείο για να πουν την ιστορία τους. Μέχρι το τέλος της βραδιάς, η ιστορία της Ελλάδας θα αλλάξει για πάντα. Μέχρι το τέλος του 1968, η ιστορία του κόσμου θα αλλάξει για πάντα.

Ο Τάσος Μπουλμέτης, σκηνοθέτης της «Πολίτικης Κουζίνας» και του «Νοτιά», επικεντρώνει την καινούρια του ταινία σε έναν πραγματικό αθλητικό άθλο που έγραψε ιστορία. Ο σκηνοθέτης εμπνέεται από τον επικό αγώνα ΑΕΚ – Σλάβια Πράγας του 1968 και 50 χρόνια μετά, επιστρατεύει ένα πλούσιο και ταλαντούχο καστ για να αποκαλύψει το συναρπαστικό παρασκήνιο πίσω από το άπιαστο όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, ο Γιώργος Μητσικώστας, η Βασιλική Τρουφάκου, ο Ορφέας Αυγουστίδης, ο Στέλιος Μάινας, ο Γιάννης Βούρος και πολλοί ακόμα αξιόλογοι ηθοποιοί, ενσαρκώνουν καθημερινές ιστορίες σε μια χρονιά που σημαδεύτηκε από καθοριστικές αλλαγές σε όλο τον πλανήτη. Μια χρονιά, το 1968, όταν η αναπάντεχη νίκη μιας ομάδας με ψυχή ανακήρυξε για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού την Ελλάδα Κυπελλούχο Ευρώπης.

Διαβάστε επίσης:

• Στη νέα ταινία του Τάσου Μπουλμέτη όλα είναι ΑΕΚ: «1968»

«O Λαβύρινθος: Η Τελική Δοκιμασία» (Maze Runner: The Death Cure – 2018) του Ουές Μπολ (Η.Π.Α.)

Στο φινάλε της τριλογίας του Λαβύρινθου, ο Τόμας πρέπει να οδηγήσει την ομάδα των Γκλέιντερς που έχουν αποδράσει, στην τελευταία τους και πιο επικίνδυνη αποστολή μέχρι τώρα. Για να σώσουν τους φίλους τους, θα πρέπει να καταφέρουν να μπουν στη θρυλική Τελευταία Πόλη, έναν λαβύρινθο ελεγχόμενο από τη WKCD, που ίσως αποδειχτεί ο πιο θανάσιμος λαβύρινθος από όλους. Όποιος καταφέρει να βγει ζωντανός, θα πάρει απαντήσεις στις ερωτήσεις που είχαν οι Γκλέιντερς από την πρώτη στιγμή που έφτασαν στον λαβύρινθο. Πρωταγωνιστούν: Ντίλαν Ο’Μπράιαν, Κάγια Σκοντελάριο, Τόμας Μπρόντι-Σάνγκστερ, Τζιανκάρλο Εσπόζιτο, Άινταν Γκίλεν, Κι Χονγκ Λι, Μπάρι Πέπερ, Ουίλ Πούλτερ, Πατρίσια Κλάρκσον