Ο Χρυσός Φοίνικας του Φεστιβάλ Καννών, απέναντι στην Χρυσή Άρκτο της Μπερλινάλε, καθώς «Το Τετράγωνο» του Ρούμπεν Έστλουντ και «Η Ψυχή και το Σώμα» της Ίλντικο Ενιέντι, είναι τα δύο μεγάλα φαβορί στην Κατηγορία Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, η οποία παραδοσιακά φιλοξενεί σπουδαίες δημιουργίες. Μεγάλος χαμένος ο Φατίχ Ακίν, ο οποίος εκπροσωπώντας την Γερμανία έφτασε μέχρι την πηγή – ήταν στην shortlist των 9 επιλογών – αλλά τελικά είδε το «In the Fade», με την εξαιρετική Νταϊάν Κρούγκερ, να μένει εκτός. Ενώ την Ελλάδα εκπροσώπησε το φιλμ «Amerika Square» του Γιάννη Σακαρίδη.

Η τελετή απονομής των επετειακών 90ών βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 4 Μαρτίου στο Dolby Theatre του Λος Άντζελες, με παρουσιαστή για δεύτερη συνεχή χρονιά τον Αμερικανό παρουσιαστή, Τζίμι Κίμελ.

Καθώς μετράμε πλέον αντίστροφά για την βραδιά των Όσκαρ, παρουσιάζουμε αναλυτικά μερικές από τις σημαντικότερες κατηγορίες. Μετά το αφιέρωμα – Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ: Από την Ανιές Βαρντά μέχρι το Αλέπο – τη σκυτάλη παίρνει η αγαπημένη κατηγορία Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, με πέντε πραγματικά σπουδαίες δημιουργίες.

Η ταινία «Το Σχήμα του Νερού» του Μεξικανού σκηνοθέτη, Γκιγιέρμο ντελ Τόρο συγκεντρώνει 13 υποψηφιότητες για τα Βραβεία Όσκαρ. Ακολουθούν η «Δουνκέρκη» του Κρίστοφερ Νόλαν με οκτώ υποψηφιότητες και το φιλμ, «Τρεις Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ στο Μιζούρι» του Μάρτιν ΜακΝτόνα.

Οι υποψηφιότητες για το φετινό Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας είναι οι εξής:

• «Το Τετράγωνο» (Σουηδία)
• «Μια Φανταστική Γυναίκα» (Χιλή)
• «Η Ψυχή και το Σώμα» (Ουγγαρία)
• «Χωρίς Αγάπη» (Ρωσία)
• «The Insult» (Λίβανος)

Αναλυτικά:

«Το Τετράγωνο» (The Square – 2017) του Ρούμπεν Έστλουντ (Σουηδία)

Ο ευφυής και ωραίος Christian (Κλάες Μπανγκ / Claes Bang) είναι καταξιωμένος επιμελητής σε ένα μουσείο σύγχρονης τέχνης. Διαζευγμένος και αφοσιωμένος πατέρας δύο παιδιών, οδηγεί ηλεκτρικό αυτοκίνητο και υποστηρίζει κοινωφελείς οργανισμούς. Η επόμενη έκθεση που επιμελείται, με τίτλο The Square, είναι μια εγκατάσταση που προσκαλεί τους περαστικούς στον αλτρουισμό, υπενθυμίζοντας την ευθύνη απέναντι στον συνάνθρωπο. Αλλά καμιά φορά είναι δύσκολο να ανταποκριθείς στα ίδια σου τα ιδεώδη. Ο ίδιος ο Christian αντιδρά αλλόκοτα στην κλοπή του κινητού του και μπλέκεται σε ντροπιαστικές καταστάσεις. Σε παράλληλη δράση, η ομάδα δημοσίων σχέσεων του μουσείου έχει δημιουργήσει μια αναπάντεχη καμπάνια για το The Square. Η ανταπόκριση είναι υπερβολική και ο Christian, αλλά και το ίδιο το μουσείο, οδηγούνται σε υπαρξιακή κρίση.

Τρία χρόνια μετά την πρωτότυπη «Ανωτέρα Βία» (Force Majeure – 2014), ο Ρούμπεν Έστλουντ επιστρέφει εντυπωσιακά και μας χαρίζει μία από τις σημαντικότερες δημιουργίες του 2017: «Το Τετράγωνο». Ο Σουηδός σκηνοθέτης ήταν ο μεγάλος νικητής του 70ού Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών, καθώς η ταινία του απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα της φετινής διοργάνωσης. Με έξυπνο χιούμορ το φιλμ σατυρίζει τι ορίζουμε ως Τέχνη την εποχή των κοινωνικών δικτύων.

«Όπως και με την «Ανωτέρα Βία», το «Τετράγωνο» είναι ένα δράμα και μία σάτιρα. Ήθελα να κάνω μια κομψή ταινία με εικαστικές και ρητορικές τεχνικές για να προκαλέσω και να διασκεδάσω τους θεατές. Θεματικά, η ταινία κινείται ανάμεσα σε θέματα όπως η ευθύνη και η εμπιστοσύνη, ο πλούτος και η φτώχια, η ισχύς και η αδυναμία. Η πίστη στο άτομο που μεγαλώνει και η πίστη στην κοινότητα που φθίνει. Η δυσπιστία απέναντι στο κράτος, στα μέσα ενημέρωσης και στην τέχνη.» – Ρούμπεν Έστλουντ

«Μια Φανταστική Γυναίκα» (Una mujer fantástica / A Fantastic Woman – 2017) του Σεμπαστιάν Λέλιο (Χιλή, Γερμανία, Η.Π.Α., Ισπανία)

Οι ερωτευμένοι Μαρίνα και Ορλάντο σχεδιάζουν να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους μαζί. Η εικοσιεπτάχρονη Μαρίνα εργάζεται ως σερβιτόρα και φιλοδοξεί να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι. Ο Ορλάντο είναι είκοσι χρόνια μεγαλύτερός της και ιδιοκτήτης μιας εταιρίας εκτυπώσεων. Ένα βράδυ, μετά τον εορτασμό των γενεθλίων της Μαρίνας, ο Ορλάντο νιώθει μια ξαφνική αδιαθεσία. Εκείνη θα τον οδηγήσει εσπευσμένα στα επείγοντα, όπου δυστυχώς θα πεθάνει αμέσως μόλις φτάσει στο νοσοκομείο. Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του συντρόφου της, η Μαρίνα αντιμετωπίζει όχι μόνο την απροθυμία της οικογένειας του να την συμπεριλάβει στο πένθος, αλλά και την καχυποψία τους, σχετικά με τις συνθήκες κατά τις οποίες συνέβη το τραγικό συμβάν. Η Μαρίνα είναι τρανσέξουαλ και αυτή είναι η ιστορία του αγώνα της για το δικαίωμα να είναι ο εαυτός της. Έναν αγώνα που δίνει σε όλη τη ζωή, με σκοπό να γίνει η γυναίκα που είναι σήμερα – μια σύνθετη, δυνατή , ειλικρινής και φανταστική γυναίκα.

Ο Σεμπάστιαν Λέλιο, του πολυβραβευμένου «Gloria» επιστρατεύει το ταλέντο της Ντανιέλα Βέγκα σε αυτή την ταινία-ύμνο στη διαφορετικότητα, σε παραγωγή Μάρεν Άντε (Toni Erdmann) και Πάμπλο Λαραΐν (Νερούδα). Η πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του καταξιωμένου Χιλιανού σκηνοθέτη και σεναριογράφου, αποτελεί ένα αξιόλογο φιλμ που κινείται στα κινηματογραφικά ίχνη του Πέδρο Αλμοδόβαρ με την Ντανιέλα Βέγκα να προσφέρει μία σπουδαία ερμηνεία. Είχαμε την ευκαιρία να τη δούμε στην ελληνική της πρεμιέρα στο 23ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας, ενώ τον Φλεβάρη στο 67ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου 2017, είχε αποσπάσει τρία Βραβεία: Αργυρή Άρκτος Καλύτερου Σεναρίου, Ειδική Μνεία Οικουμενικής Επιτροπής και το Βραβείο Teddy.

«Η «Φανταστική Γυναίκα» είναι για μένα μια ταινία αισθητικού μεγαλείου, αφηγηματικού σθένους, έντασης και συναισθημάτων. Πολυτονική, πολύ-βιωματική, πολύ-συναισθηματική. Είναι εορτασμός και ταυτόχρονα προσεκτική εξέταση του κεντρικού της χαρακτήρα: Μαρίνα Βιδάλ. Τι θα αντικρίσουν οι θεατές όταν δουν τη Μαρίνα; Θα δουν ένα πλάσμα που αλλάζει συνεχώς μορφές, που κυλάει, που πάλλεται και μεταβάλλεται συνεχώς. Αυτό που βλέπουν δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται, η Μαρίνα είναι μια δίνη που εξιτάρει τη φαντασία και την επιθυμία του θεατή, προσκαλώντας τον να δοκιμάσει τα όρια της δικής του ενσυναίσθησης.» – Σεμπαστιάν Λέλιο

«Χωρίς Αγάπη» (Loveless / Nelyubov – 2017) του Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ (Ρωσία)

Ο Αλιόσα είναι ένα ντροπαλό, δυστυχισμένο 12χρονο παιδί, που ζει με τους γονείς του. Κανείς τους δεν έχει χρόνο γι’ αυτόν. Ετοιμάζονται να χωρίσουν. Ο καθένας έχει φτιάξει τη δική του ζωή, που δεν τον περιλαμβάνει. Ο καθένας ζητά από τον άλλο να πάρει μαζί του τον Αλιόσα. Γιατί κατά βάθος κανένας τους δεν τον θέλει. Δεν τον ήθελε ποτέ. Κατά τη διάρκεια ενός βίαιου τσακωμού τους, το παιδί εξαφανίζεται. Ξεκινά μια τεράστια έρευνα για να βρεθεί, κάτι που αντί να φέρει κοντά τους δύο γονείς, τους απομακρύνει ακόμη περισσότερο.

Μετά το εξαιρετικό «Λεβιάθαν», ο Αντρέι Ζβιάνγκιντσεφ σκιαγραφεί για ακόμη μια φορά την ανυπόφορη ανθρωπότητα. Εύθραυστη και ιδιοτελής παρουσιάζεται σε αυτό το ασυμβίβαστο πορτρέτο μιας οικογένειας που ζει «Χωρίς Αγάπη». Πρωταγωνιστούν: Μαριάνα Σπίβακ, Αλεξέι Ροζίν, Ματβέι Νοβίκοφ. Ειδικό Βραβείο Επιτροπής στο 70ο Φεστιβάλ Καννών 2017. Μία δηκτική ταινία που ασκεί σκληρή κριτική σε μια αδιάφορη και διεφθαρμένη κοινωνία, όπου υπάρχει πλέον ελάχιστος χώρος για αγάπη.

«Η Ψυχή και το Σώμα» (On Body and Soul – 2017) της Ίλντικο Ενιέντι (Ουγγαρία)

Ο Έντρε (Μορσάνι Γκέζα / Géza Morcsányi) και η Μαρία (Αλεξάντρα Μπορμπέλι / Alexandra Borbély), δύο εσωστρεφείς άνθρωποι, δουλεύουν μαζί, όταν ανακαλύπτουν κατά τύχη ότι μοιράζονται το ίδιο όνειρο κάθε βράδυ. Αισθάνονται αμήχανοι, δύσπιστοι και φοβισμένοι. Τα όνειρα τους είναι τόσο έντονα και αληθοφανή,  ώστε διστακτικά, θα δεχτούν αυτή την παράξενη σύμπτωση και θα επιδιώξουν να αναπαράγουν στο φως της ημέρας αυτά που έχουν δει το προηγούμενο βράδυ.

Δεκαοχτώ (18) ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από την κυκλοφορία του φιλμ «Σίμων ο Μάγος (Simon Mágus – 1999) και η Ίλντικο Ενιέντι, επιστρέφει εντυπωσιακά με την καλύτερη ταινία της σπουδαίας φιλμογραφίας της: «Η Ψυχή και το Σώμα». Πρόκειται για μία καθηλωτική ιστορία αγάπης, η οποία μας εισάγει στο ονειρικό, σουρεαλιστικό, εκρηκτικό Σινεμά της πολυβραβευμένης Ουγγαρέζας δημιουργού. Ένα ιδιαίτερο και ανθρώπινο φιλμ, όπου η ομορφιά και το γκροτέσκ δημιουργούν ένα ατμοσφαιρικό παραμύθι με ελάφια και δυο μοναχικές ψυχές που συναντιούνται κάθε βράδυ κυριολεκτικά στα όνειρά τους. Πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Διαγωνιστικό Τμήμα του 67ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ του Βερολίνου, όπου και τιμήθηκε με την Χρυσή Άρκτο, αλλά και το Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής Καλύτερης ταινίας, καθώς και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI).

«Είναι μια πολύ παθιασμένη ταινία όμως, εάν δεν μπείτε στο μικρό μας λαβύρινθο από την αρχή, δεν θα την ανακαλύψετε. Θα δείτε απλώς το παγωμένο τοπίο, θα δείτε απόμακρους ανθρώπους σε ένα παγωμένο περίγυρο. Όμως το μεγάλο πάθος κρύβεται από πίσω.» – Ίλντικο Ενιέντι

«The Insult» (2017) του Ziad Doueiri (Λίβανος)

Στη σημερινή Βηρυτό, μια προσβολή στέλνει τον Τόνι, έναν Λιβανέζο χριστιανό, και τον Γιάσερ, έναν Παλαιστίνιο πρόσφυγα, στο δικαστήριο. Από μυστικές πληγές έως τραυματικές αποκαλύψεις, η κάλυψη των μέσων ενημέρωσης που περιβάλλει την υπόθεση θέτει τον Λίβανο σε κοινωνική έκρηξη, αναγκάζοντας τον Τόνι και τον Γιάσερ να επανεξετάσουν τη ζωή και τις προκαταλήψεις τους.

Η ταινία πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Βενετίας, όπου και απέσπασε το Βραβείο Volpi Cup, για την ερμηνεία του πρωταγωνιστή Kamel El Basha. Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι η Οσκαρική Υποψηφιότητα του φιλμ «The Insult» στην Κατηγορία Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, αποτελεί την πρώτη στην κινηματογραφική ιστορία της χώρας.

Τα ξημερώματα της Κυριακής 4 Μαρτίου, θα πραγματοποιηθεί η τελετή απονομής των 90ων Βραβείων Όσκαρ της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, με οικοδεσπότη της βραδιάς τον παρουσιαστή Τζίμι Κίμελ, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.

Αν και παραδοσιακά τα τελευταία χρόνια η απονομή των βραβείων Όσκαρ διεξάγεται την τελευταία Κυριακή του Φεβρουάριου, φέτος αποφασίστηκε να λάβει χώρα την πρώτη Κυριακή του Μαρτίου, έτσι ώστε να μην συμπέσει χρονικά με την τελετή λήξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων η οποία θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 25 Φεβρουάριου, στην πόλη Πιόνγκτσανγκ, της Νότιας Κορέας.