Ο σπουδαίος Δανός σκηνοθέτης, Τόμας Βίντερμπεργκ –  It’s All About Love (2003), The Hunt (2012) – επιστρέφει με τη νέα του δημιουργία: «Το Κοινόβιο» (Kollektivet / The Commune – 2016). Πρόκειται για ένα χιουμοριστικό, ευαίσθητο, αλλά κι επίπονο πορτρέτο μιας ολόκληρης γενιάς. Μιας γενιάς ιδεαλιστών κι ονειροπόλων που από καιρό έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με την πραγματικότητα.

«Από την ηλικία των 19 ετών ζούσα σε κοινόβιο. Θυμάμαι τον εαυτό μου περικυκλωμένο από γεννητικά όργανα, μπύρες, ακαδημαϊκές συζητήσεις, αγάπη και προσωπικές τραγωδίες. Ως παιδί, κάθε μέρα ήταν ένα παραμύθι. Κάθε φορά που έβγαινα από το δωμάτιο μου, μια έκπληξη με περίμενε στην επόμενη γωνία. Κοιτάζοντας πίσω, ήταν καιρός γεμάτος χρυσές αναμνήσεις και παράλογες στιγμές. Το σπίτι σκοτείνιαζε τραγικά τουλάχιστον για 5 μέρες κάθε μήνα εξαιτίας του κύκλου των γυναικών που εξουσίαζαν το σπίτι. Οι κύκλοι όλων των γυναικών για κάποιο λόγο συγχρονίζονταν.» – Τόμας Βίντεμπεργκ

Το Κοινόβιο / Kollektivet / The Commune
Σκηνοθεσία: Τόμας Βίντεμπεργκ / Thomas Vinterberg
Σενάριο: Tobias Lindholm, Thomas Vinterberg
Ηθοποιοί: Ούλριχ Τόμσεν, Φάρες Φάρες, Τρίνε Ντίρχολμ, Τζούλι Ανιέτ Βανγκ, Όλε Ντιπόντ
Χώρα: Δανία, Σουηδία, Ολλανδία
Έτος: 2016
Διάρκεια: 11 λεπτά

Η Άννα κι ο Έρικ κληρονομούν ένα πολύ μεγάλο σπίτι και μαζί με την έφηβη κόρη τους αποφασίζουν να μετακομίσουν εκεί και να δημιουργήσουν ένα κοινόβιο. Με την οικογένεια στο επίκεντρο της ιστορίας, καλούμαστε να ζήσουμε το όνειρο της κοινής συμβίωσης, συμμετέχουμε στις συναντήσεις τους, στα δείπνα και τα πάρτι. Φιλία, αγάπη κι αλληλεγγύη συνυπάρχουν αρμονικά κάτω από μία στέγη, έως ότου μια ερωτική σχέση υποβάλλει ολόκληρο το κοινόβιο σε δοκιμασία.

Ο Τόμας Βίντερμπεργκ επιστρέφει στην μεγάλη οθόνη, με μια μαύρη κωμωδία που διαδραματίζεται τη δεκαετία του 1970 και ακολουθεί ένα παντρεμένο ζευγάρι που αποφασίζει να βάλει στην άκρη την τακτοποιημένη ζωή του και να δημιουργήσει ένα κοινόβιο.

Δεκαοχτώ χρόνια μετά το διαχρονικό αριστούργημα του Δόγματος ’95, «Festen» (The Celebration / Οικογενειακή Γιορτή – 1998), ο Τόμας Βίντερμπεργκ συνεργάζεται και πάλι με το πρωταγωνιστικό δίδυμο των Ούλριχ Τόμσεν (Ulrich Thomsen) και Τρίνε Ντίρχολμ (Trine Dyrholm), για τη νέα του δημιουργία: «Το Κοινόβιο» (Kollektivet / The Commune – 2016).

Καλές ερμηνείες, αλλά προβλέψιμο δυστυχώς το σενάριο, με την ταινία να επιβιώνει εξαιτίας κυρίως της σκηνοθετικής αξίας του σπουδαίου Δανού καλλιτέχνη. Πρωταγωνιστούν: Ούλριχ Τόμσεν, Φάρες Φάρες, Τρίνε Ντίρχολμ, Τζούλι Ανιέτ Βανγκ, Όλε Ντιπόντ. Η ταινία απέσπασε την Αργυρή Άρκτο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, για την εξαιρετική Τρίνε Ντίρχολμ.

«Τα ομαδικά δείπνα που λάμβαναν χώρα κάθε Πέμπτη και Κυριακή, συνήθως εξελίσσονταν σε καταστροφικά πάρτι. Τα ‘house meeting’ ήταν η ανώτατη μορφή εξουσίας, δημοκρατικές συναντήσεις, όπου οι κάτοικοι του σπιτιού θα μιλούσαν ανοιχτά για όλα τα θέματα που τους απασχολούσαν. Θυμάμαι μια τέτοια συνάντηση, στην οποία αποφασίστηκε ότι ο κάθε ένοικος θα πληρώνει ένα μερίδιο για τα έξοδα του σπιτιού, αναλογικό του εισοδήματος του. Το πρότεινε μάλιστα ένοικος που έβγαζε πολύ περισσότερα απ’ όλους, πράγμα που σήμαινε ότι η συμμετοχή του θα διπλασιαζόταν. Παρόλο που το κοινόβιο αποτελούνταν κυρίως από  σκεπτόμενους και μορφωμένους ανθρώπους, η ζωή αυτή μοιάζει σήμερα αφελής και ρομαντική στην υπερβολή της – ήταν γεμάτη με ελπίδα για το μέλλον…» – αναφέρει χαρακτηριστικά ο Τόμας Βίντεμπεργκ και συμπληρώνει:

«Η καρδιά της ιστορίας λαμβάνει χώρα στο κοινόβιο το 1975. Οι πρωτότυποι και χιουμοριστικοί χαρακτήρες που κατοικούν σε αυτό αποτελούν τη «χορωδία» με την παραδοσιακή έννοια του δράματος, ή μια τεράστια και ζεστή οικογένεια που ελπίζουμε ότι θα μάθουμε να αγαπάμε. Ωστόσο, μια πιο προσωπική ιστορία θα εξελιχθεί μέσα σ’ αυτή την εκκεντρική «οικογένεια». Η ιστορία αυτή θα βάλει τέλος στο συλλογικό όνειρο του κοινοβίου και σε μια μακρόχρονη σχέση. Το τέλος της συντροφικότητας εκδηλώνεται με περισσότερους από έναν τρόπους.»

Διαβάστε επίσης:
Ο Μαντς Μίκελσεν στο «Κυνήγι» του Τόμας Βίντεμπεργκ
Ο Τόμας Βίντερμπεργκ μένει «Μακριά από το Πλήθος»

Τόμας Βίντεμπεργκ / Thomas Vinterberg

Ο Τόμας Βίντερμπεργκ αποφοίτησε από τη Δανέζικη Σχολή Κινηματογράφου το 1993. Η διπλωματική του ταινία Last Round ήταν το πρώτο παράδειγμα του εξαιρετικού ταλέντου του, ενώ απέσπασε και μια σειρά βραβείων και ήταν υποψήφιο για μαθητικό Όσκαρ. Ακολούθησε το The Boy που μεταξύ άλλων, απέσπασε τα Βραβεία Clermont-Ferrand και Robert για Καλύτερη Μικρού Μήκους ταινία.

Το 1996, σκηνοθέτησε την πρώτη μεγάλου μήκους του Ήρωες (The Biggest Heroes). Η ταινία βραβεύτηκε με τρία βραβεία Robert. Το 1995, ο Βίντερμπεργκ μαζί με τον Τρίερ γράψανε το μανιφέστο Δόγμα 95. Η ταινία του Οικογενειακή Γιορτή (Festen), ήταν η πρώτη του κινήματος. Έλαβε αμέτρητα βραβεία και διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες και το Βραβείο Fassbinder στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου, καθώς και τα Βραβεία Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας από τους κριτικούς κινηματογράφου του Λος Άντζελες και της Νέας Υόρκης.

Το 2008, οι Βίντερμπεργκ, Τρίερ και άλλοι δύο «δογματικοί» σκηνοθέτες οι Λέβρινγκ και Γιάκομπσεν, τιμήθηκαν με το βραβείο EFA για Ευρωπαϊκό Επίτευγμα στον Παγκόσμιο Κινηματογράφο. Ο Βίντερμπεργκ έχει σκηνοθετήσει τις αγγλόφωνες ταινίες It’s All About Love (2003) και Dear Wendy (2005), σε σενάριο Λαρς Φον Τρίερ, που απέσπασε τον Χρυσό Αγ. Γεώργιο στο φεστιβάλ της Μόσχας.

Επέστρεψε το 2008 με μια κωμωδία το Ένας Άντρας Επιστρέφει (When A Man Comes Home), ενώ ακολούθησε το Submarino (2010), που συμμετείχε στο Επίσημο Διαγωνιστικό του Φεστιβάλ Βερολίνου. Έχει γράψει και αρκετά εξέχοντα θεατρικά για την Εθνική Σκηνή της Αυστρίας, ενώ έχει σκηνοθετήσει και βίντεο κλιπ για τους Blur και τους Metallica.