Ο Κερκ Ντάγκλας, γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου του 1916 στη Νέα Υόρκη και έφυγε από την ζωή, στις 5 Φεβρουαρίου του 2020, όντας ένας από τους ελάχιστους εναπομείναντες αστέρες της Χρυσής Εποχής του Χόλιγουντ. Είχε μία πραγματικά αξιοζήλευτη καριέρα, τόσο στο θέατρο, όσο και στον κινηματογράφο. Ανάμεσα από τις πολλές ταινίες του, ξεχωρίζουμε το φιλμ «Σταυροί στο Μέτωπο» (1957) του Στάνλεϊ Κιούμπρικ και «Το Τελευταίο Ατού» (1951) του Μπίλι Γουάιλντερ.

Ads

Ο Κερκ Ντάγκλας, γεννήθηκε το 1916 στην Αμερική. Παιδί φτωχής οικογένειας, αναγκάστηκε από μικρός να ψάξει για δουλειά. Έκανε διάφορες εργασίες πριν γίνει ηθοποιός και το υποκριτικό του ταλέντο έγινε άμεσα αντιληπτό από την Αμερικανική Ακαδημία Δραματική Τέχνης της Νέας Υόρκης, από όπου κατάφερε να πάρει και υποτροφία.

image
Ενώ είχε ξεκινήσει την καριέρα του ως θεατρικός ηθοποιός, κατατάχτηκε στον στρατό στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και επέστρεψε πίσω τραυματίας. Μετά τον πόλεμο, ασχολήθηκε και πάλι με το θέατρο, ενώ έκανε και ραδιοφωνικά διαφημιστικά. Σκόπευε να παραμείνει θεατρικός ηθοποιός αλλά η Λορίν Μπακόλ τον βοήθησε να πάρει τον πρώτο του κινηματογραφικό ρόλο στην ταινία «Αμαρτωλές Γυναίκες» (The Strange Love of Martha Ivers – 1946) του Λιούις Μάιλστοουν.

Ο Ντάγκλας καθιερώθηκε ως ο «σκληρός τύπος» με την όγδοη ταινία του, τα «Φλογισμένα Πάθη» (Champion – 1949) του Mark Robson, όπου υποδυόταν έναν εγωιστή μποξέρ. Από τότε, υποδυόταν συχνά πυκνά τους “κακούς” χαρακτήρες. Έγινε παράλληλα ιδιαίτερα γνωστός με τους δυναμικούς ρόλους του, ιδιαίτερα τις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Πρωταγωνίστησε επίσης σε πολλά γουέστερν αλλά και σε αρκετές πολεμικές ταινίες, υποδυόμενος στρατιωτικούς.

Ads

image
Πολύ σημαντικός ήταν και ο ρόλος του ως ο διάσημος Ολλανδός ζωγράφος Βίνσεντ Βαν Γκογκ, στην ομώνυμη ταινία του Βιντσένζε Μινέλι, “Lust for Life” (1956). Και ο μεγάλος σκηνοθέτης, Στάνλεϊ Κιούμπρικ όμως τον χρησιμοποίησε αποτελεσματικά, τόσο στον πολύ γνωστό μας «Σπάρτακο» (Spartacus) του 1960, όσο και στο σπουδαίο αντιπολεμικό δράμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, «Σταυροί στο Μέτωπο» (Paths of Glory), που είχε προηγηθεί το 1957.

image
Στην πλούσια καριέρα του ο Κερκ Ντάγκλας υπήρξε τρεις φορές υποψήφιος για Όσκαρ Καλύτερου Α’ Ανδρικού Ρόλου, για τις ταινίες: Champion (1949), The Bad and the Beautiful (1952) και Lust for Life (1956). Αν και δεν κέρδισε καμία φορά, η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου του παρέδωσε το 1996 – με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων αξιόλογης παρουσίας στο σινεμά – ένα Τιμητικό Όσκαρ για τη συνολική του προσφορά στον χώρο της Έβδομης Τέχνης.

Ο Ντάγκλας, έχει το δικό του αστέρι στη λεωφόρο του Χόλιγουντ, έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις και βραβεία, ανάμεσά τους, το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας το 1981, της Γαλλικής Λεγεώνας  Τιμής το 1985 και το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών το 2001. Το 2011, ο Κερκ Ντάγκλας, παρά τη μεγάλη του ηλικία, εμφανίστηκε στην 83η απονομή των Όσκαρ για να δώσει το Όσκαρ Καλύτερης Β’ Γυναικείας Ερμηνείας – στη Melissa Leo για το φιλμ “The Fighter” – με όλους τους παρευρισκόμενους όρθιους να τον χειροκροτούν…

Για τη συνέχεια του Αφιερώματος, θα ταξιδέψουμε σε δύο χαρακτηριστικές και προσωπικά αγαπημένες ερμηνείες του Κερκ Ντάγκλας. Ο λόγος για τα κλασσικά πλέον φιλμ: «Το Τελευταίο Ατού» (Ace in the Hole – 1951) του Μπίλι Γουάιλντερ και οι «Σταυροί στο Μέτωπο» (Fear And Desire – 1957) του μεγάλου Στάνλεϊ Κιούμπρικ…

«Το Τελευταίο Ατού» (Ace in the Hole – 1951) του Μπίλι Γουάιλντερ

image
Ο Τσακ Τέιτουμ (Κερκ Ντάγκλας) είναι ένας πολύ φιλόδοξος, εγωκεντρικός, αλλά σε καθοδική πορεία, ρεπόρτερ. Πηγαίνει ένα ταξίδι στο Νέο Μεξικό, αφού έχει απολυθεί από έντεκα εφημερίδες για δυσφήμιση, μοιχεία και ποτό, ανάμεσα στα άλλα. Εκεί έχει βρει εργασία σε μία μικρή τοπική εφημερίδα, όπου και προσπαθεί να παραμείνει νηφάλιος, δουλεύοντας ήρεμα.

Ξαφνικά κι ενώ καλύπτει ένα ασήμαντο νέο, ο Τέιτουμ θα ανακαλύψει μία εντυπωσιακή είδηση: ένας άντρας, ο Λίο Μινόζα (Richard Benedict), έχει παγιδευτεί μέσα σε μια σπηλιά που κατέρρευσε. Πιστεύοντας ότι έχει βρει τη χρυσή ευκαιρία που θα τον ξαναφέρει στην επιφάνεια και θα του δώσει φήμη, ο ήρωάς μας εκμεταλλεύεται την είδηση και την ανάγει σε πρώτο θέμα στις τοπικές εφημερίδες.

image
Γύρω από τον άτυχο παγιδευμένο άντρα ενορχηστρώνεται ένα ολόκληρο δημοσιογραφικό γεγονός, που εξελίσσεται σ’ ένα προϊόν εκμετάλλευσης των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Στην έρημη κοιλάδα έξω από τη σπηλιά, στήνονται υπαίθρια μαγαζιά που πουλάνε πρόχειρο φαγητό, λούνα παρκ, μπάντες που βγάζουν τραγούδια σχετικά με το θέμα, ενώ τα πούλμαν με τους τουρίστες διαδέχονται το ένα το άλλο.

Όλοι θέλουν να βρεθούν σε αυτό το συμβάν που έχει λάβει τεράστια δημοσιότητα. Και όσο πιο μεγάλο γίνεται το γεγονός στις ειδήσεις, όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον απομακρύνεται από τον κύριο και αληθινό σκοπό της είδησης και τη διάσωση του εγκλωβισμένου άντρα…

image
«Το Τελευταίο Ατού» του Μπίλι Γουάιλντερ, είναι ένα αριστουργηματικό φιλμ νουάρ που μέσα από ένα έξυπνο σενάριο (υποψήφιο για Όσκαρ) στηλιτεύει τη χειραγώγηση, την εκμετάλλευση και τον οπορτουνισμό των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η ταινία είναι ένα σκληρό, αλλά συνάμα και ρεαλιστικό πορτρέτο του χειρισμού των ειδήσεων από τα μίντια. Μία ανοιχτή επίθεση στη διεφθαρμένη δημοσιογραφία και τον ζοφερό χαρακτήρα του «αιμοδιψούς» κοινού. Κανένας δεν γλιτώνει από την αυστηρή κριτική. Μια ταινία που έγινε πριν από 65 χρόνια και που παραμένει επίκαιρη, περισσότερο από ποτέ.

Ο Μπίλι Γουάιλντερ μίλησε για αλήθειες της αμερικανικής κοινωνίας, έφερε στο φως την υποκρισία της, ενώ παράλληλα κατέδειξε τον κιτρινισμό πολλών δημοσιογράφων. Μόνο τυχαίο δεν είναι λοιπόν, που η ταινία στην εποχή της κάθε άλλο παρά ως εμπορική επιτυχία χαρακτηρίστηκε. Αντίθετα στην Ευρώπη το φιλμ είχε πολύ καλύτερη αποδοχή και μάλιστα κέρδισε το Διεθνές Βραβείο στο Φεστιβάλ της Βενετίας.

image
Αξίζει τέλος να σημειώσουμε ότι για το σενάριο αυτής της ταινίας, ο Ουάιλντερ δεν διάλεξε τον παλιό του συνεργάτη Τσάρλς Μπράκετ, αλλά τους Ουόλτερ Νιούμαν και Λέσερ Σάμιουελς. Μαζί γράψανε ένα από τα πιο καυστικά σενάρια του Χόλιγουντ εκείνης της εποχής. Σενάριο, που ήταν σίγουρο ότι θα ενοχλούσε. Αλλά δε σταμάτησαν εκεί οι σεναριογράφοι και για να το κάνουν ακόμα πιο επικριτικό, τοποθετούν τον άτυχο άνδρα να εγκλωβίζεται σ’ ένα βουνό, το οποίο θεωρείται παράλληλα και ιερός χώρος των Ινδιάνων. Γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα η εισβολή του πλήθους σε αυτόν να αναστατώνει τα πνεύματα των προγόνων τους και να  αποτελεί ύβρη…
image

«Μόλις επέστρεψα από μια περιοδεία στη χώρα, όπου παρακολούθησα πολλές προβολές της τελευταίας μου ταινίας, «Το Τελευταίο Ατού». Ποτέ σε ολόκληρη την καριέρα μου, συμπεριλαμβανομένης και της ταινίας μου «Φλογισμένα Πάθη», καμιά δεν έχει προκαλέσει τόσο έντονες, θερμές, επίμαχες συζητήσεις, όσο αυτή εδώ. Πολύς κόσμος λέει ότι η ταινία είναι ξερή και αδυσώπητη. Ακόμα περισσότερο όμως λένε ότι το «Το Τελευταίο Ατού» είναι ζωηρό, συναρπαστικό, ρεαλιστικό. Ότι σκιαγραφεί αληθινούς χαρακτήρες και πώς αντιδρούν σε απελπισμένες καταστάσεις […] Το να είμαι μέρος αυτής της ταινίας ήταν μια εμπειρία, που δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Ελπίζω ότι βλέποντας την ταινία, θα είναι και για σας μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσετε ποτέ!» – Κερκ Ντάγκλας

«Σταυροί στο Μέτωπο» (Paths of Glory – 1957) του Στάνλεϊ Κιούμπρικ

image
Η πλοκή διαδραματίζεται στο Γαλλο-Γερμανικό μέτωπο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν μία ομάδα Γάλλων στρατιωτών αρνείται να φέρουν εις πέρας μία παράλογη επίθεση αυτοκτονίας, οι ανώτεροί τους αποφασίζουν να τιμωρήσουν κάποιους για παραδειγματισμό…

Σκηνή ανθολογίας και άξια αναφοράς, εκείνη όπου η Γερμανίδα ηθοποιός Christiane Susanne Harlan (και μετέπειτα σύζυγος του Στάνλεϊ Κιούμπρικ), υποδυόμενη μία Γερμανίδα τραγουδίστρια, εξαναγκάζεται να τραγουδήσει μπροστά στους νικητές Γάλλους στρατιώτες… Υπέροχος και ο Timothy Carey στον ρόλο του στρατιώτη Maurice Ferol, που χρησιμοποιείται μέσα στην τρέλα του πολέμου ως εξιλαστήριο θύμα.

Μία από τις σημαντικότερες αντιπολεμικές ταινίες όλων τω εποχών, δια χειρός Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Το σενάριο βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Humphrey Cobb, αλλά με τον γνωστό τελειομανή Κιούμπρικ, να συμμετέχει κι εκείνος ως συνήθως στη μεταφορά του βιβλίου στην μεγάλη οθόνη. Πρόκειται ουσιαστικά για την τέταρτη μεγάλου μήκους δημιουργία του ιδιοφυούς σκηνοθέτη, κι ένα εξαίρετο δείγμα γραφής για το τι επρόκειτο να προσφέρει ο σπουδαίος αυτός καλλιτέχνης.

image
Ο Κερκ Ντάγκλας, υποδύεται με πειστικότητα τον συνταγματάρχη Dax, σ’ έναν από τους πλέον χαρακτηριστικούς ρόλους της σπουδαίας καριέρας του. Η τύχη θα τα φέρει έτσι, ώστε τρία χρόνια αργότερα, Κιούμπρικ και Ντάγκλας, να συνεργαστούν και πάλι (παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του σκηνοθέτη) στην ταινία «Σπάρτακος» (Spartacus – 1960). Έτσι ο Ντάγκλας, θα μπει στην μικρή εκείνη λίστα ηθοποιών (μαζί με Frank Silvera, Timothy Carey, Sterling Hayden και Peter Sellers) οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να συνεργαστούν δύο φορές με τον αγαπημένο αλλά “δύσκολο” Στάνλεϊ Κιούμπρικ…

Διαβάστε επίσης:

Ο Κερκ Ντάγκλας, είναι αναμφισβήτητα ένας από τους μεγαλύτερους αμερικανικούς κινηματογραφικούς θρύλους, όλων των εποχών. Το 1999, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον κατέταξε στη 17η θέση της λίστας με τους μεγαλύτερους αστέρες όλων των εποχών…