Στο βικτοριανό Λονδίνο, ένας διακεκριμένος χειρουργός αναλαμβάνει να περιθάλψει έναν νεαρό που γεννήθηκε με παραμορφωμένο πρόσωπο και σώμα, από την ασθένεια του Ρεκλινχάουζεν. Το 1980, ο Ντέιβιντ Λιντς παρουσιάζει την δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, μεταφέροντας στην μεγάλη οθόνη, την πραγματική ιστορία του Τζον Μέρικ. Ο «Άνθρωπος Ελέφαντας» αντικατοπτρίζει με τρομακτική ακρίβεια τον φόβο και τον ρατσισμό των ανθρώπων, απέναντι σε αυτό που αδυνατούν να κατανοήσουν.

Ads

«Δεν είμαι ελέφαντας!
Δεν είμαι ζώο!
Είμαι ανθρώπινο ον! Είμαι… άνθρωπος!»

(Ο Άνθρωπος Ελέφαντας – 1980)

«Η ιστορία του Ανθρώπου Ελέφαντα αναφέρεται σε κάποιον που εξωτερικά ήταν ένα τέρας, μέσα του όμως, ήταν ένας όμορφος και φυσιολογικός άνθρωπος, τον οποίον ερωτευόσουν. Ήταν ένα τέρας που δεν ήταν στ’ αλήθεια τέρας. Μου αρέσουν οι ανθρώπινες καταστάσεις που είναι παραμορφωμένες. Κάνουν το φυσιολογικό να ξεχωρίζει.» – Ντέιβιντ Λιντς

image

Ads

Ο Άνθρωπος Ελέφαντας / The Elephant Man
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Λιντς
Σενάριο: Christopher De Vore, Eric Bergren ,David Lynch, Sir Frederick Treves (βιβλίο “The Elephant Man and Other Reminiscences”), Ashley Montagu (βιβλίο “The Elephant Man: A Study in Human Dignity”)
Πρωταγωνιστούν: Τζον Χαρτ, Αντονι Χόπκινς, Αν Μπάνκροφτ, Γουέντι Χίλερ
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α., Ηνωμένο Βασίλειο
Έτος Παραγωγής: 1980
Διάρκεια: 124 λεπτά

Στην Αγγλία του 19ου αιώνα ένας γιατρός ανακαλύπτει τον Άνθρωπο Ελέφαντα, έναν εντελώς παραμορφωμένο άντρα που πάσχει από μια πολύ σπάνια ασθένεια. Θα τον περιθάλψει αλλά ο άνθρωπος που τον είχε υπό την κηδεμονία του θα τον απαγάγει στη Γαλλία, όπου θα τον περιφέρει σαν δημόσιο θέαμα.

image

Η δεύτερη ταινία του Ντέιβιντ Λιντς – μετά το θρυλικό «Eraserhead» – απέσπασε οκτώ Υποψηφιότητες για Όσκαρ (στις Κατηγορίες: Kαλύτερου Ά Ανδρικού Ρόλου για τον εξαιρετικό Τζον Χαρτ, Σκηνοθεσίας, Καλύτερης Ταινίας, Σεναρίου, Κουστουμιών, Σκηνικών, Μουσικής και Μοντάζ), αλλά δεν κατάφερε να κερδίσει κανένα χρυσό αγαλματίδιο.

Στην ταινία, πρωταγωνιστεί ο Άντονι Χόπκινς, ο Τζον Χαρτ και η Αν Μπάνκροφτ, ενω το σενάριο βασίζεται στην αληθινή ιστορία του Τζον Μέρικ, ενός Άγγλου του 19ου αιώνα που χτυπήθηκε από μια φοβερή αρρώστια.

image

Ο ιδιοφυής Μελ Μπρουκς βλέποντας το «Eraserhead», αντιλαμβάνεται την παράνοια και την μεγαλοφυΐα του Ντέιβιντ Λιντς και τον θεωρεί ιδανικό για να μεταφέρει στον Κινηματογράφο τον «Άνθρωπο Ελέφαντα». Η αληθινή ιστορία ενός ανθρώπου, που πάσχει από βαριάς μορφής ελεφαντίαση, μετατρέπεται σε μια ελεγεία της τερατώδους ανθρωπότητας και της απανθρωπότητας, μασκαρεμένη και καμουφλαρισμένη μέσα από ένα βικτωριανό θέατρο ηθών.

Μεταφυσικές αγωνίες, παραλογικές φοβίες, ένα πεδίο παρανοϊκής τρέλας στην προέκταση ενός eraserhead κόσμου, αλλά και μια λυτρωτική ανθρωπιά, μια καταλυτική ευαισθησία, από ένα πλάσμα με τρυφερή καρδιά. Ο Τζον Χαρτ είναι εξαιρετικός, σε μία ερμηνεία – αντίβαρο, σ’ έναν άθλιο κόσμο.

image

Ο Λιντς κατορθώνει χάρη στην ασπρόμαυρη φωτογραφία και την αποστειρωμένη ατμόσφαιρα του Λονδίνου του 19ου αιώνα να παρουσιάσει ένα αξιόλογο φιλμ, χωρίς να επιζητά τη λύπηση του θεατή για τον Τζον Μέρικ. Είναι τόσο ρεαλιστικά δοσμένη η ιστορία και τόσο υποβλητική η ερμηνεία του πρωταγωνιστή, που κερδίζουν τις εντυπώσεις σε κάθε σκηνή.

Από την απαξίωση της κοινωνίας προς έναν άνθρωπο που διαφέρει, περιφέροντάς τον ως ζώο τσίρκου στα Βικτοριανά freak shows, μέχρι την σκηνή στον σταθμό του τρένου, με τον Τζον Μέρικ να καταδιώκεται από τον όχλο που τον κοροϊδεύει, ενώ ο ίδιος (χωρίς κουκούλα πλέον) προσπαθεί να ξεφύγει φωνάζοντας «Δεν είμαι ζώο! Είμαι άνθρωπος!», είναι συγκλονιστική. Ο άνθρωπος δυστυχώς αποδεικνύεται σκληρότερος και από το πιο άγριο ζώο…

Ντέιβιντ Λιντς / David Lynch

image

Ο Ντέιβιντ Λιντς γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου του 1946 στη μικρή πόλη Μισσούλα στην πολιτεία Μοντάνα των Ηνωμένων Πολιτειών. Μεγάλωσε σε μία ήσυχη μεσοαστική οικογένεια, η οποία μετακινούνταν συχνά από πολιτεία σε πολιτεία λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων του πατέρα του. Αρχικά ο Λιντς ήθελε να ασχοληθεί με τη ζωγραφική κι έτσι παρακολούθησε μαθήματα σε διάφορες σχολές Καλών Τεχνών. Σε μία από αυτές ανακάλυψε την αγάπη του για τον κινηματογράφο, στον οποίο και τελικά αποφασίζει να αφοσιωθεί. Το 1971 μετακομίζει με την πρώτη γυναίκα του (Peggy Lynch) και την κόρη τους, στο Λος Άντζελες, όπου και σπουδάζει σκηνοθεσία στην σχολή του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου (AFI).

Εκεί ο Λιντς γυρίζει τις πρώτες του μικρού μήκους ταινίες και δημιουργεί το προσωπικό του ύφος, διχάζοντας ωστόσο πολλές φορές κοινό και κριτικούς. Παράλληλα, σκηνοθετεί τηλεοπτικές σειρές, αλλά και διαφημιστικές καμπάνιες γνωστών εταιρειών. Όπως ο ίδιος παραδέχεται, έχει επηρεαστεί περισσότερο από τον Ευρωπαϊκό κινηματογράφο, παρά από τον Αμερικάνικο. «Οι ευρωπαϊκές ταινίες είναι που σε καθηλώνουν και συνεπαίρνουν την ψυχή σου», έχει πει χαρακτηριστικά. Συγκεκριμένα, ο Λιντς έχει δηλώσει κατά καιρούς ότι θαυμάζει ιδιαίτερα τις ταινίες των Φεντερίκο Φελίνι, Βέρνερ Χέρζοκ, Ζακ Τατί, αλλά και του Στάνλεϊ Κιούμπρικ.

Διαβάστε επίσης: