Με λίγες αλλά καλές ταινίες μας υποδέχεται η νέα Κινηματογραφική Εβδομάδα καθώς μόλις τέσσερα καινούργια φιλμ βρίσκουν τον δρόμο τους προς την μεγάλη οθόνη. Μαζί μας και η παρέα των CINEmojis, τα οποία θα μας βοηθήσουν να συναρμολογήσουμε το σινεφίλ παζλ, αξιολογώντας τις ταινίες που κυκλοφορούν κάθε Πέμπτη στις ελληνικές αίθουσες.

Ads

Ταινία της εβδομάδας είναι φυσικά η «Αόρατη Κλωστή» του Πολ Τόμας Άντερσον, η οποία έχει αποσπάσει έξι Υποψηφιότητες στα 90ά Βραβεία Όσκαρ, μία εκ των οποίων για τον πρωταγωνιστή Ντάνιελ Ντέι Λούις, στον τελευταίο ρόλο της σπουδαίας καριέρας του. Αξιόλογη πρόταση αποτελεί επίσης το προσεγμένο ντοκιμαντέρ «Dolphin Man» του Λευτέρη Χαρίτου, το οποίο εξερευνά τη ζωή και το έργο του θρυλικού δύτη Ζακ Μαγιόλ – από τον οποίο εμπνεύστηκε ο Λυκ Μπεσόν το «Απέραντο Γαλάζιο – με αφηγητή το υποκριτικό του alter ego, τον χαρισματικό ηθοποιό, Ζαν Μαρκ Μπαρ. Ενώ ο Λίαμ Νίσον κινείται υπέροχα στη σκιά του Watergate καθώς ενσαρκώνει τον «Άντρα που Έριξε τον Λευκό Οίκο». Αναλυτικά:

«Αόρατη Κλωστή» (Phantom Thread – 2017) του Πολ Τόμας Άντερσον (Η.Π.Α.)

image

Ads

Στο μεταπολεμικό Λονδίνο της δεκαετίας του ’50 ο σχεδιαστής ρούχων Ρέινολντς Γούντκοκ (Ντάνιελ Ντέι Λούις) και η αδερφή του, Σίριλ (Λέσλι Μάνβιλ) κυριαρχούν στον χώρο της βρετανικής υψηλής ραπτικής, ντύνοντας μέλη βασιλικών οικογενειών, αστέρες του κινηματογράφου και εκπροσώπους της ανώτατης κοινωνικής τάξης. Παράλληλα, πλήθος γυναικών μπαίνουν εφήμερα στη ζωή του ιδιόρρυθμου Ρέινολντς, ενσαρκώνοντας τις κατά διαστήματα μούσες του και σταδιακά παραχωρούν τη θέση τους στις επόμενες, που θα έχουν ανάλογη τύχη. Η μόνη σταθερή γυναίκα στη ζωή του Ρέινολντς είναι η αδερφή του μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει, τυχαία, μια νεαρή γυναίκα, την Άλμα, η οποία γίνεται ερωμένη και μούσα του. Από τη στιγμή που ερωτεύεται και παραδίδεται στην Άλμα συνειδητοποιεί πως διασαλεύεται η απόλυτα ελεγχόμενη και προγραμματισμένη στην παραμικρή λεπτομέρεια ζωή του και κάτι τέτοιο τον τρομοκρατεί. Η απρόσμενη αυτή ερωτική σχέση έρχεται να μεταμορφώσει και τους δύο, αλλά και την ίδια την ερωτική τους σχέση.

Η ταινία διαδραματίζεται στον κόσμο της μόδας την δεκαετία του 1950 στο Λονδίνο, όπου ένας σχεδιαστής μόδας αναλαμβάνει να ντύσει τα μέλη της υψηλής κοινωνίας και της βασιλικής οικογένειας. Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις συνεργάζεται ξανά με τον σκηνοθέτη Πολ Τόμας Άντερσον, στην τοποθετημένη στο Λονδίνο της δεκαετίας του ’50 «Αόρατη Κλωστή». Ο Βρετανός ηθοποιός, ενσαρκώνει τον διάσημο σχεδιαστή μόδας Ρείνολντς Γούντκοκ, ο οποίος γνωρίζει τη νεαρή Άλμα (Βίκι Κριπς) που θα γίνει η μούσα του και θα του αναστατώσει τη ζωή. Πρωταγωνιστούν επίσης οι ηθοποιοί: Λέσλι Μάνβιλ, Καμίλα Ράδερφορντ, Ρίτσαρντ Γκρέιαμ. H νέα ταινία του Πολ Τόμας Άντερσον («Μανόλια», «Θα Χυθεί Αίμα») με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις στον τελευταίο ρόλο της καριέρας του, έχει ήδη αποσπάσει δύο Υποψηφιότητες στις Χρυσές Σφαίρες 2018 – χωρίς όμως να κερδίσει κάποιο βραβείο.

«Dolphin Man» (2017) του Λευτέρη Χαρίτου (Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία, Καναδάς, Ιαπωνία)

image

Το «Dolphin Man» είναι ένα βιωματικό ταξίδι στο νερό, που μεταφέρει την ομορφιά που ο Μαγιόλ είδε στη θάλασσα, το επείγον μήνυμά του για την προστασία της αλλά και την εμπειρία της επανασύνδεσης του ανθρώπου με το υγρό στοιχείο. Από την Κάρπαθο ως τις Μπαχάμες και από την Έλμπα της Ιταλίας ως την Ινδία και την Ιαπωνία, ο θεατής ανακαλύπτει τα μέρη που καθόρισαν τη ζωή του Μαγιόλ και σπάνια φιλμ γυρισμένα από του πρωτοπόρους φωτογράφους του υποθαλάσσιου κόσμου. Παράλληλα μέσα από συνεντεύξεις με την οικογένεια του, κοντινούς του φίλους, τους συντελεστές της ταινίας «Απέραντο Γαλάζιο», αλλά και με τους ‘κληρονόμους’ του, όπως οι παγκόσμιοι πρωταθλητές κατάδυσης William Trubridge και Umberto Pelizzari, η ταινία διερευνά το όραμα αυτού του πολυδιάστατου χαρακτήρα και την αναζήτηση μιας νέας συνείδησης για τη σχέση μας με την θάλασσα.

Το ντοκιμαντέρ «Dolphin Man» του Λευτέρη Χαρίτου ξετυλίγει τη ζωή του θρυλικού δύτη Ζακ Μαγιόλ, από τον οποίο εμπνεύστηκε ο Λυκ Μπεσόν το «Απέραντο Γαλάζιο». Ο Μπαρ, ο οποίος υποδύθηκε τον Μαγιόλ στην ταινία του Μπεσόν, αναλαμβάνει τον ρόλο αφηγητή με αφορμή μια υπέροχη συνάντηση που είχε με τον δύτη το 1988. Πρόκειται για μία όμορφη και συνάμα συγκινητική ταινία τεκμηρίωσης, την οποία είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στο 58ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, παρουσία τόσο του σκηνοθέτη Λευτέρη Χαρίτο, όσο και του εξαιρετικού Ζαν Μαρκ Μπαρ.

«Ο Άντρας που Έριξε τον Λευκό Οίκο» (Mark Felt: The Man Who Brought Down the White House – 2017) του Πίτερ Λάντσμαν (Η.Π.Α.)

image

Βασισμένη στην αληθινή ιστορία του πιο άγνωστου άνδρα στην Αμερικανική ιστορία, του Μαρκ Φελτ, του δευτέρου σε ιεραρχία αξιωματικού του FBI, ο οποίος χαρακτηρίστηκε ως το «Βαθύ Λαρύγγι» ή αλλιώς καρφί στο σκάνδαλο του Watergate. Η ταυτότητα του μυστικού πληροφοριοδότη παρέμεινε για πάνω από 30 χρόνια πηγή συνεχούς δημόσιας περιέργειας και εικασιών μέχρι που το 2005 ο Φελτ αυτοαποκαλύφθηκε μέσω ενός άρθρου στο Vanity Fair. Ενώ το όνομα του έγινε δημοσίως γνωστό για πάνω από μία δεκαετία, λίγοι γνώριζαν την προσωπική και επαγγελματική ζωή του εξαιρετικά ιδιοφυούς και ασυμβίβαστου Φελτ ο οποίος ρίσκαρε και τελικά θυσίασε τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων της οικογένειας, της καριέρας, αλλά και της ελευθερίας του, για να φέρει στο φως αυτά που γνώριζε. Ο Μαρκ Φελτ μας δείχνει το Watergate όπως δεν το έχουμε δει ποτέ ξανά. Πρωταγωνιστούν: Λίαμ Νίσον, Νταϊάν Λέιν, Τζος Λούκας, Τόνι Γκόλντγουϊν, Μάρτον Kσόκας.

Μία ταινία η οποία κερδίζει μία θέση στην κινηματογραφική ιστορία χάρις κυρίως στον υπέροχο Λίαμ Νίσον. Ο καταξιώμενος Ιρλανδός ηθοποιός, μας θυμίζει με εντυπωσιακό τρόπο, ότι δεν ξέχασε ποτέ πόσο καλός ερμηνευτής είναι. Απελευθερωμένος και μακριά από σκηνές καταδίωξης, ανούσιες περιπέτειες και παρά τη μέτρια σκηνοθεσία, εκμεταλλεύεται στο έπακρο ένα καλό σενάριο, βασισμένο σε συγκλονιστικά ιστορικά γεγονότα και μας προσφέρει μία ταινία που εξαιτίας του, αξίζει να ιδωθεί και να συζητηθεί.

«Η Κόρη της Απρίλ» (April’s Daughter / Las hijas de Abril – 2017) του Μισέλ Φράνκο (Μεξικό)

image

Η δεκαεπτάχρονη Βαλέρια είναι έγκυος με τον επίσης νεαρό φίλο της, αλλά δεν έχει ακόμα ενημερώσει τη μητέρα της, Απρίλ. Όταν η αδελφή της την καλεί κρυφά από την Βαλέρια, η Απρίλ καταφτάνει με γνήσιο ενδιαφέρον, στήριξη και τρυφερότητα. Ωστόσο όταν το μωρό γεννιέται, γίνεται σύντομα σαφές γιατί η Βαλέρια ήθελε να κρατήσει τη μητέρα της όσο το δυνατόν πιο μακριά.

Μια μινιμαλιστική και βραδυφλεγής ταινία αγωνίας, που παρακολουθεί μια μάνα να κλέβει τη ζωή της κόρης της σαν άλλος θηλυκός Κρόνος. Με την Έμμα Σουάρεζ («Julietta») σε μια περίτεχνη ερμηνεία, η πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του ταλαντούχου Μεξικανού σκηνοθέτη Μισέλ Φράνκο («Μετά τη Λουτσία», «Chronic»), εξερευνά κεντρικές οικογενειακές σχέσεις. Βραβείο της Επιτροπής στο Τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα στο 70ο Φεστιβάλ Καννών.