Τέσσερις νέες ταινίες κυκλοφορούν στις αίθουσες, αλλά μόνο μία αποτελεί μια ασφαλή επιλογή για την κινηματογραφική μας έξοδο. Πρόκειται για το φιλμ του Σεμπαστιάν Μπορενζστάιν, «Ηρωικά Χαμένοι», το οποίο βασίζεται στο μυθιστόρημα του Εντουάρντο Σακέρι.

Ευτυχώς υπάρχουν και οι επανεκδόσεις, ως ένα ασφαλές καταφύγιο για όσους αγαπούν πραγματικά το Σινεμά. Αυτή την εβδομάδα την τιμητική τους έχουν δύο σπουδαίες γαλλικές ταινίες. Πρόκειται για τους «Εραστές της Γέφυρας», με τον Λεό Καράξ να σκηνοθετεί τον Ντενίς Λαβάν και την Ζιλιέτ Μπινός, καθώς και το εμβληματικό φιλμ «Με Κομμένη την Ανάσα» του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, το οποίο φέτος συμπληρώνει 60 χρόνια από την πρεμιέρα του. Αναλυτικά:

«Ηρωικά Χαμένοι» (La odisea de los giles / Heroic Losers – 2019) του Σεμπαστιάν Μπορενζστάιν (Αργεντινή, Ισπανία)

Σε μια μικρή αγροτική πόλη της Αργεντινής, ο διαχειριστής μιας τράπεζας και ένας δικηγόρος παίρνουν μέσα από τα «χέρια» κατοίκων της ίδιας γειτονιάς τις αποταμιεύσεις τους. Σκοπός των τελευταίων δεν είναι πλέον τίποτα άλλο από την ανάκτηση των χρημάτων τους.

Τοποθετημένη χρονικά σε μια περίοδο με ιδιαίτερες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, ο Σεμπαστιάν Μπορενζστάιν μας παρουσιάζει την ταινία «Ηρωικά Χαμένοι», που είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Εντουάρντο Σακέρι, «La noche de la Usina». Κοινό σημείο αναφοράς του βιβλίου και της ταινίας, είναι το γεγονός ότι το κωμικό στοιχείο βρίσκει χώρο να τρυπώσει σε κάθε τραγική κατάσταση. Ηθοποιοί: Ρικάρντο Νταρέν, Λουίς Μπραντόνι, Βερόνικα Λινάς, Ντανιέλ Αραόζ, Γκέρμαν Ροντρίγκεζ

Κυκλοφορούν Επίσης:
«Πες το Δυνατά» (Cambio tutto / Say it loud! – 2020) του Γκουίντ Τσίζα (Ιταλία)

Η 40χρονη Τζούλια βιώνει μία πυρετώδη ρουτίνα σε μία μεγάλη και αγχωτική πόλη. Καθημερινά έχει να αντιμετωπίσει το νέο και εντελώς ανίκανο αφεντικό της, τον απένταρο και τζαμπατζή σύντροφό της μαζί με τον έφηβο γιο του και την αθεράπευτα ρομαντική καλύτερή της φίλη. Και μέσα σ όλα αυτά προστίθεται η αφόρητη ζυγαριά που δείχνει τα ίδια κιλά παρότι η ίδια βρίσκεται μονίμως σε δίαιτα. Στα πρόθυρα του νευρικού κλονισμού, η Τζούλια αποφασίζει να ζητήσει τη βοήθεια ενός ιδιαίτερου συμβούλου ζωής και προσπαθεί να βγάλει από μέσα της ό,τι την βαραίνει. Η ταπείνωση και ο θυμός που συγκρατούσε αρχίζουν να εκρήγνυνται με δύναμη και χωρίς κανένα έλεγχο. Ηθοποιοί: Βαλεντίνα Λοντοβίνι, Νέρι Μαρκορέ, Λίμπερο Ντε Ριέντσο.

«Η Μουσική της Ζούγκλας» (Jungle Beat: The Movie – 2020) του Μπρεντ Ντάουες (Μαυρίκιος)

Τα ζώα της ζούγκλας πιστεύουν ότι ο ερχομός ενός μικρού εξωγήινου που μιλάει είναι ότι καλύτερο μπορούσε να τους συμβεί. Θεωρούν επίσης ξεκαρδιστικό το γεγονός ότι ο ίδιος εξωγήινος έχει έρθει στη ζούγκλα με σκοπό να τους κυριεύσει. Αυτό που θα ακολουθήσει είναι μία αξιαγάπητα αστεία και γλυκιά ιστορία γύρω από τη φιλία, την αποδοχή και την αισιοδοξία, όπου τελικά ανακαλύπτουμε ποιος κυριεύει ποιον.

Στην ελληνική μεταγλώττιση ακούγονται οι: Σκουφής  Γιώργος, Δελακούρα Έλενα, Θάνος Χρήστος, Ευαγγελάτος Ανδρέας, Λάγκος Κωνσταντίνος, Ζαπαντιώτης Βαγγέλης, Γεωργακάκου Νίκη, Στάικου Ιφιγένεια, Γεωργακάκου Νίκη, Ρεπάνης Κωνσταντίνος, Μήλιος Βασίλης.

«Το Σαββατοκύριακο των Μυστικών» (The Rental – 2020) του Ντέιβ Φράνκο (Η.Π.Α.)

Δύο ζευγάρια νοικιάζουν μια εξοχική κατοικία κοντά στη θάλασσα, για μια γιορταστική απόδραση το Σαββατοκύριακο. Αρχικά υποψιάζονται ότι ο ιδιοκτήτης του φαινομενικά τέλειου ενοικιαζόμενου σπιτιού τους κατασκοπεύει, ενώ στη συνέχεια αποκαλύπτονται πολύ καλά κρυμμένα μυστικά και οι τέσσερις παλιοί φίλοι αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλο κάτω από ένα ένα εντελώς διαφορετικό και νέο πρίσμα. Ηθοποιοί: Νταν Στίβενς, Άλισον Μπρι, Σίλα Βαντ.

«Εμπνεύστηκα την ταινία «Το Σαββατοκύριακο των Μυστικών» από τη δική μου παράνοια σχετικά με το να μοιράζεται κανείς το σπίτι του, και πιστεύω πως ο καλύτερος τρόπος να πλαισιώσω την ταινία είναι με μία ατάκα του ιδρυτή του Airbnb: «Θέλουμε να δημιουργήσουμε μία ιστοσελίδα, στην οποία οι άνθρωποι θα μπορούν να δημοσιεύσουν φωτογραφίες από τους πιο προσωπικούς τους χώρους, τους οποίους έχουν συνήθως κλειστούς όταν έχουν επισκέψεις στο σπίτι. Μέσω του διαδικτύου, θα μπορούν πλέον να προσκαλούν αγνώστους να κοιμηθούν στα σπίτια τους. Αυτό θα είναι τέλειο!». Η χώρα βρίσκεται τώρα σε διχασμό όσο ποτέ άλλοτε και κανείς δεν εμπιστεύεται τον άλλο. Ωστόσο, ορισμένοι άνθρωποι δέχονται να μείνουν στο σπίτι κάποιου αγνώστου εξαιτίας μερικών θετικών κριτικών στο διαδίκτυο. Θεώρησα πως με αυτό το σκεπτικό θα γίνονταν μία καλή αρχή για ένα σύγχρονο θρίλερ, διότι σχετίζεται άμεσα με πραγματικούς φόβους του σήμερα. Τίποτα δεν είναι πιο τρομακτικό από εκείνο που μπορεί πράγματι να συμβεί.» – Ντέιβ Φράνκο

Σ’ Επανέκδοση:
«Οι Εραστές της Γέφυρας» (The Lovers on the Bridge / Les Amants Du Pont Neuf – 1991) του Λεό Καράξ (Γαλλία)

Με φόντο την παλαιότερη γέφυρα του Παρισιού, την Πον Νεφ, η ταινία αφηγείται μια ιστορία αγάπης ανάμεσα στον Άλεξ (Ντενίς Λαβάν), εθισμένο στο αλκοόλ και στα ηρεμιστικά και στη Μισέλ (Ζιλιέτ Μπινός), που σιγά σιγά χάνει την όρασή της. Μία τρυφερή ερωτική ιστορία με κοινωνικό υπόβαθρο και πρωταγωνιστές δύο άστεγους.

Η γραφή του Λεό Καράξ ήταν πάντα επαναστατική και ατίθαση, με μία ματιά μονίμως παρεμβατική και ποικιλοτρόπως μοναδική. Μέσα από μία προσωπική και ιδιαίτερη κινηματογραφική γλώσσα, γεμάτη ποιητικά μοτίβα, παραπλανητικά close-ups και ελλειπτικό μοντάζ, ο σκηνοθέτης έχει γράψει τη δική του προσωπική ιστορία στον χώρο του κινηματογράφου.

Το 1991 παρουσιάζει το φιλμ «Εραστές της Γέφυρας». Μια θεσπέσια, σκοτεινή όσο και ποιητική ιστορία ενός τραγικού έρωτα ανάμεσα σε δύο άστεγους περιθωριακούς, που έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ των Καννών. Επηρεασμένος όμως από τα προβλήματα στη διανομή, ο Καράξ περίμενε επτά χρόνια προτού γυρίσει την επόμενη ταινία του.

«Με Κομμένη την Ανάσα» (Breathless / A Bout De Souffle – 1960) του Ζαν-Λικ Γκοντάρ (Γαλλία)

Τον Μάρτιο του 1960, προβάλλεται στη Γαλλία, η πρώτη μεγάλου ταινία ενός σκηνοθέτη που έμελλε να επηρεάσει όσο λίγοι, την πορεία και την εξέλιξη της Έβδομης Τέχνης, καθώς ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ παρουσιάζει το φιλμ: «Με Κομμένη την Ανάσα». Η ταινία σύμβολο του γαλλικού νέου κύματος και του μοντέρνου κινηματογράφου, που σηματοδότησε το πέρασμα του Σινεμά σε μια νέα εποχή και μας σύστησε έναν από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς του.

Η ιστορία της ταινίας, αφορά στην ερωτική – αν και κάπως αμήχανη – σχέση δύο νέων, μιας Aμερικανίδας (Τζιν Σίμπεργκ / Jean Seberg) κι ενός Γάλλου (Ζαν Πολ Μπελμοντό / Jean Paul Belmondo) στο Παρίσι. Διάχυτες είναι στην ατμόσφαιρα οι ανησυχίες αυτής της περιόδου, εκ μέρους της συγκεκριμένης γενιάς, οι οποίες αντιμετωπίζονται συχνά πυκνά με μια παιγνιώδης διάθεση. Αξίζει εδώ να σημειώσουμε, πως το σενάριο βασίστηκε σε μια ιδέα του Φρανσουά Τρυφώ.

Η κάμερα στο χέρι που κινείται αδιάκοπα, πλάνα μακριά σε διάρκεια, εισαγωγή εικόνων από την ποπ αρτ (κόμικς, γκράφιτι), jump cuts (όταν διακόπτεται η αλληλουχία της ροής των πλάνων), αναφορές σε έργα της παγκόσμιας τέχνης, λογοπαίγνια, freeze frame (όταν παγώνει η εικόνα), γυρίσματα σε εξωτερικούς φυσικούς χώρους, χαμηλός προϋπολογισμός, αυτοσχεδιασμοί στον διάλογο, φυσικοί φωτισμοί και πειραματισμοί στον ήχο, είναι κάποια από τα στοιχεία που ενωμένα μεταξύ τους σαν ένα είδος καλλιτεχνικού κολάζ, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι αυτού που αποκαλούμε: Nouvelle Vague.