Η Αριάν έχει γενέθλια και η μεγάλη της επιθυμία, είναι να τραγουδήσει έστω για μία φορά δημόσια. Μία χελώνα φίλη της, την συμβουλεύει να το τολμήσει… Ο Ρομπέρ Γκεντιγκιάν, μετά «Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο» (Les neiges du Kilimandjaro – 2011) επιστρέφει με τη νέα του δημιουργία «Ο Μίτος της Αριάν» (Au Fil D’ Ariane – 2014). Μία ονειρική και σε σημεία αστεία ιστορία, η οποία μέσα από εκκεντρικούς χαρακτήρες, μιλά με ευαισθησία για τις ανθρώπινες σχέσεις.

«Ήθελα να γυρίσω μια ταινία μόνο και μόνο για τη χαρά της πραγματοποίησής της, με απόλυτη ελευθερία, όπως ένας αυτοσχεδιασμός στο θέατρο, ένα μικρό ποίημα που γράφτηκε με σπουδή, διασκεδαστική και απολαυστική… Μέσα από μία επιθυμία πιεστική ν’ αφεθώ, πολύ απλά να παίξω ένα παιχνίδι χωρίς προκλήσεις… Το σενάριο έπρεπε να είναι «μια παιχνιδομηχανή» για τους ηθοποιούς, για τους τεχνικούς και για μένα τον ίδιο» Ρομπέρ Γκεντιγκιάν

Η Αριάν (Αριάν Ασκαρίντ) έχει γενέθλια. Τα κεριά στην τούρτα είναι αναμμένα, αλλά κανένα αγαπημένο της πρόσωπο δεν κατάφερε να έρθει για να της ευχηθεί. Έτσι, η εορτάζουσα μπαίνει στο μικρό αυτοκίνητο της, φεύγει από το όμορφο προάστιο, όπου ζει και χάνεται στο ηλιόλουστο τοπίο της Μασσαλίας.

Στην πορεία θα συναντήσει έναν νεαρό οδηγό μοτοσικλέτας που θα την οδηγήσει σε μια παραλιακή ταβέρνα. Εκεί η Αριάν, θα γοητευθεί από τον ρομαντικό της ιδιοκτήτη, θα συγκινηθεί από τη νοσταλγία ενός συνταξιούχου φύλακα μουσείου φυσικής ιστορίας και θα εκπληρώσει το μεγάλη της όνειρο, που δεν είναι άλλο από το να ανέβει στη σκηνή για μια παράσταση μιούζικαλ. Και κάπως έτσι τα γενέθλια της Αριάν θα μείνουν σε όλους αξέχαστα…

«Σ’ αυτή την ταινία, προτείνω στην Αριάν «να βγάλει τον κλόουν από μέσα της». Πρόκειται για την ιστορία μιας γυναίκας που εξαφανίζεται ανήμερα των γενεθλίων της, για να μπει «στη χώρα των θαυμάτων», γνωρίζοντας άλλους ανθρώπους, άλλους κόσμους, ακόμα και μια χελώνα… Έχει απόλυτη ελευθερία. Τσακώνεται μ’ όλο τον κόσμο και ένα λεπτό αργότερα μεταμορφώνεται σ’ έναν άγγελο λέγοντας σ’ όλους: «μήπως μπορώ να σας βοηθήσω;» Εκείνη επιτρέπει τις υπερβολές του παιχνιδιού, τις γκριμάτσες και τις χειρονομίες, όπως στο τσίρκο. Μπροστά στον οδηγό ταξί κλαίει, όπως ένας κλόουν, και τη βλέπουμε σχεδόν να ξεσπάει σε λυγμούς… Υπερβάλλει, όπως έχει κάνει σε διάφορες σκηνές ταινιών της. Εδώ όμως το κάνει όλη την ώρα, μιας και το επιτρέπει η ίδια η ταινία… Το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους ηθοποιούς της ταινίας. Είναι μια ταινία που υπερβάλλει, που είναι παράλογη…» Ρομπέρ Γκεντιγκιάν

Ο Ρομπέρ Γκεντιγκιάν μετά το υπέροχο φιλμ «Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο» (Les neiges du Kilimandjaro) του 2011, επιστρέφει με το δέκατο όγδοο φιλμ της καριέρας του. Μία ονειρική, αστεία και ατμοσφαιρική ιστορία με εκκεντρικούς χαρακτήρες, ανάμεσα τους και μία χελώνα που συνομιλεί αποκλειστικά και μόνο με την πρωταγωνίστριά μας.

Ο σκηνοθέτης, έχοντας στο πλευρό του την αγαπημένη του «οικογένεια» ηθοποιών: Ζεράρ Μεϊλάν, Ζαν Πιέρ Νταρουσέν, Ζακ Μπουντέ και με πρωταγωνίστρια την γλυκιά Αριάν Ασκαρίντ (σύντροφο του Γκεντιγκιάν) μας παρουσιάζει την πλοκή του σεναρίου μέσα από αλυσιδωτές συναντήσεις που προκύπτουν χάρη στην ανεξάντλητη εξωστρέφεια της μεσογειακής κουλτούρας των ανθρώπων. Το σενάριο της ταινίας συνυπογράφει ο Ρομπέρ Γκεντιγκιάν με τον Σερζ Βαλετί και για τη συνεργασία τους αυτή, ο σκηνοθέτης λέει χαρακτηριστικά:

«Ο Σερζ Βαλετί είναι Μασσαλός. Ξεκίνησε ως ηθοποιός κι έπειτα έγραψε δεκάδες θεατρικά. Έχω την εντύπωση ότι είναι ένας από τους πιο πολυπαιγμένους, εν ζωή, θεατρικούς συγγραφείς στη Γαλλία σήμερα. Έγραψε μια σπουδαία προσαρμογή του «Βασιλιά Ληρ» ως Λε Πεν με τις τρεις κόρες του, την οποία και σκηνοθέτησε και όπου συμμετείχε η Αριάν, στο θέατρο Μαλακόφ το 1992. Τότε γνωριστήκαμε. Από τότε γίναμε φίλοι, έχει δει τις ταινίες μου, διαβάζω τα κείμενά του και παρακολουθώ τα θεατρικά του. Ο Σερζ διαθέτει μια «τρέλα», θα μπορούσαμε να πούμε κάτι το μπαρόκ. Είναι μεσογειακός τύπος, υπέρμετρος, έχει κάτι το μη κατανοητό και φανταστικό μέσα του. Και πολύ χιούμορ…»

Με φόντο ένα παραθαλάσσιο εστιατόριο και μια ηλιόλουστη παλέτα χρωμάτων, η κεντρική ηρωίδα της ταινίας ζει το όνειρο της και μας παρασέρνει σ’ έναν μαγικό μικρόκοσμο. Εδώ τίποτα δεν είναι αναμενόμενο και όλα είναι αντικείμενο μιας καλής συζήτησης μεταξύ φίλων. 

Η πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων υπήρξε ανέκαθεν το αγαπημένο θέμα τριβής του Ρομπέρ Γκεντιγκιάν και στο φιλμ «Ο Μίτος της Αριάν» (Au Fil D’ Ariane), καταφέρνει να μας παρουσιάσει μία ευαίσθητη ταινία που υπό τους ήχους ενός υπέροχου μουσικού σκορ, θυμίζει ενήλικο παραμύθι…

«Η ταινία «Ο Μίτος της Αριάν» είναι και ο δικός ΜΟΥ «Μίτος της Αριάν». Με τον Βαλετί, ξετυλίγουμε τον μίτο μέσα στον λαβύρινθο, αυτό που αποκαλώ τα μοτίβα μου, όπως λέμε στη ζωγραφική» Ρομπέρ Γκεντιγκιάν

Το φιλμ είναι διάσπαρτο από μικρές αλλά αξιοσημείωτες αναφορές και επιρροές από κλασσικά βιβλία, κινηματογραφικά αλλά και θεατρικά έργα. Για την επιλογή του αυτή, ο σκηνοθέτης Ρομπέρ Γκεντιγκιάν αναφέρει σχετικά:

«Ναι, πρόκειται, κυρίως, για φόρους τιμής ή για να το πω απλά, «πληρώνω τα χρέη μου». Χρησιμοποιούμε όλα όσα έχουμε διαβάσει στα βιβλία και έχουμε δει στο σινεμά, στο θέατρο, στα μουσεία, παντού. Αποτίνω φόρο τιμής σε όλους αυτούς που ανέκαθεν μετρούσα στη ζωή μου: τον Πιερ Πάολο Παζολίνι, με το πρώτο κείμενο που διαβάζει ο Τζακ (Ζακ Μπουντέ), που υπενθυμίζει την αναγκαιότητα των μύθων και των εθίμων, τον Αντόν Τσέχωφ, με το δεύτερο κείμενο, που μιλάει για την αιώνια ομορφιά του κόσμου που υπήρχε πριν από εμάς και θα συνεχίσει να υπάρχει, μετά από εμάς. Αποτίνω φόρο τιμής στον Αραγκόν και στον Ζαν Φερά. «Que Serais-Je Sans Toi», είναι ένα τραγούδι που με συγκίνησε βαθύτατα μικρό, δέκα χρονών, και που συνεχίζει να με συγκινεί… Όταν φέρνω στο νου μου τους «Νεκρούς Χωρίς Τάφο», το μυαλό μου τρέχει αμέσως στον Ζαν Πολ Σαρτρ… Κι έπειτα γίνεται ειδική μνεία στο «Ζούσε τη Ζωή της», του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ ή στον Ζαν Φερά να τραγουδάει «Ma Môme, Cabaret» του Μπομπ Φος, μέσα από τα κοστούμια της Αναΐς Ντεμουστιέ που επαναλαμβάνει και στο θέατρο, φυσικά στον Φεντερίκο Φελίνι και στο «Dolce Vita», με τη σκηνή στο σιντριβάνι, στον Πιέρ Πάολο Παζολίνι και το «Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο» με τους «προσκυνητές» του που καταφθάνουν στα νησιά Φριούλι και το «Πουλιά Παλιόπουλα», όπου υπήρχε ένα κοράκι που μιλούσε, αν και στη δική μου ταινία, είναι μια χελώνα…»

Η νέα ταινία του Ρομπέρ Γκεντιγκιάν «Ο Μίτος της Αριάν» (Au Fil D’ Ariane), με όχημα ένα όνειρο και με ξεναγούς εκκεντρικούς, αλλά αγαπημένους χαρακτήρες, μας ταξιδεύει μέσα από μία ονειρική όσο και αστεία ιστορία. Η Αριάν Ασκαρίντ μας οδηγεί προσεκτικά στον λαβύρινθο των ανθρώπινων σχέσεων… Η ταινία κυκλοφορεί από την Πέμπτη 17 Ιουλίου στις Κινηματογραφικές Αίθουσες, σε διανομή της Feelgood Entertainment.

Έτος: 2014 | Xώρα: Γαλλία | Διάρκεια: 92 λεπτά | Σκηνοθεσία: Robert Guédiguian | Σενάριο: Robert Guédiguian, Serge Valletti | Παίζουν: Ariane Ascaride, Jacques Boudet, Jean-Pierre Darroussin