Ο Βρετανός σκηνοθέτης Στίβεν Φρίαρς (Stephen Frears), υποψήφιος δύο φορές για Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας για τις ταινίες “The Grifters” (1990) και “The Queen” (2006), αλλά και υπεύθυνος για όμορφα κινηματογραφικά φιλμ όπως το “High Fidelity” του 2000, επιστρέφει με τη νέα του δημιουργία, «Philomena». Του Γιώργου Ρούσσου.
 
Η «Philomena», είναι η πολυαναμενόμενη νέα ταινία του δεξιοτέχνη σκηνοθέτη Στίβεν Φρίαρς (Stephen Frears) στην οποία πρωταγωνιστεί για μία ακόμη φορά η υπέροχη Τζούντι Ντεντς (Judi Dench), καθώς και ο αγαπημένος Βρετανός ηθοποιός, Στιβ Κούγκαν (Steve Coogan). Η ταινία έκανε πρεμιέρα τον Νοέμβριο στο 26ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, όπου και είχαμε την ευκαιρία να την απολαύσουμε, ενώ πλέον προβάλλεται κανονικά στις Κινηματογραφικές Αίθουσες σε διανομή της Feelgood Entertainment.

image
 
Για τη βασική ιδέα της ταινίας ο συν – σεναριογράφος και πρωταγωνιστής της, Στιβ Κούγκαν, λέει χαρακτηριστικά:
 
«Το 2010, διάβασα ένα άρθρο στην Guardian, ενώ βρισκόμουν στη Νέα Υόρκη. Ο τίτλος έλεγε: «Η Καθολική Εκκλησία πούλησε το παιδί μου». Ήταν μια συνέντευξη με τον Martin Sixsmith  για το βιβλίο που είχε γράψει με τίτλο “Το Χαμένο Παιδί” της Philomena Lee, το οποίο περιείχε τις λεπτομέρειες και τον πυρήνα της ιστορίας. Με συγκίνησε πολύ αυτό το άρθρο. Πολύ σύντομα συνάντησα τυχαία την παραγωγό Gaby Tana και της είπα την ιστορία. Μου είπε ότι τη βρήκε φανταστική και αν ήθελα να κάνουμε μαζί την παραγωγή. Ήρθα σε επαφή με τον Martin, με ενημέρωσε ότι τα δικαιώματα ήταν διαθέσιμα και τα αγόρασα με την ελπίδα να αναλάβω αυτή την ταινία.»

image
 
Η Philomena Lee είχε εντυπωσιαστεί με την απήχηση που είχε το βιβλίο του Martix Sixsmith και το οποίο κατέγραφε την περιπέτεια αναζήτησης του γιου της. «Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο Martin έλαβε τόσα πολλά γράμματα, όταν εκδόθηκε το βιβλίο» σχολιάζει η ίδια. Το σοκ ήταν ακόμα μεγαλύτερο όταν συνειδητοποίησε ότι το βιβλίο θα γινόταν ταινία. Η κόρη της Jane θυμάται: «Μου τηλεφώνησε ο Martin και είπε ότι ο Steve Coogan ενδιαφερόταν να κάνει ταινία. Θυμάμαι ότι σκέφτηκα Αλήθεια; Δεν ήξερα ότι μπορεί να παίξει έναν σοβαρό ρόλο».

Το φιλμ «Philomena» του Stephen Frears, πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα του, τον Σεπτέμβρη στο επετειακό 70ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας, εκεί όπου μάλιστα κέρδισε και το Βραβείο Σεναρίου, το οποίο συνυπογράφουν οι Steve Coogan και Jeff Pope. Σενάριο το οποίο προσφάτως τιμήθηκε με BAFTA στα αντίστοιχα Βρετανικά Βραβεία. Συνεχίζοντας το φεστιβαλικό ταξίδι της, η ταινία παρουσιάστηκε μεταξύ άλλων, τόσο στο Τορόντο (Tiff – Toronto International Film Festival), όσο και στο Λονδίνο (BFI – London Film Festival).

image
 
Παράλληλα η ταινία είχε τρεις υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα, ενώ αναμένεται να μας απασχολήσει και στα επερχόμενα Όσκαρ, καθώς είναι υποψήφια σε τέσσερις κατηγορίες: Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερου Σεναρίου, Καλύτερης Α’ Γυναικείας Ερμηνείας (Judi Dench) και καλύτερου Soundtrack για τον Ελληνικής καταγωγής συνθέτη, Alexandre Desplat.
 
«Το πιο ενδιαφέρον σημείο της ταινίας είναι ότι ασχολείται με τη ζωή. Θέλουμε το κοινό να σοκαριστεί με αυτό που συνέβη. Αν παρακινηθούν κάποιες μητέρες και κάποια παιδιά από εκείνη την περίοδο να βρεθούν, αυτό είναι τέλειο. Αλλά επί της ουσίας έχει να κάνει με τον θρίαμβο του ανθρώπινου πνεύματος. Η Philomena έχει περάσει αυτή τη δοκιμασία, αλλά έχει ακόμα αγάπη μέσα της» Jeff Pope (συν-σεναριογράφος)

image
 
Η Φιλομένα Λι (Philomena Lee) ήταν έφηβη όταν έμεινε έγκυος στην Ιρλανδία του 1952. Θεωρήθηκε «έκπτωτη» και κατέληξε σε μοναστήρι, όπου της στέρησαν το παιδί της, όταν ήταν ακόμα νήπιο για να το στείλουν σε παρένθετη οικογένεια στην Αμερική. Η ταινία παρακολουθεί την περιπέτεια και τις αναπάντεχες στιγμές που της επιφυλάσσει η αναζήτηση του γιου της για πενήντα ολόκληρα χρόνια.
 
Το σενάριο βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Φιλομένα Λι. Μία θρήσκα, καθολική γυναίκα, η οποία αναγκάστηκε από τους γονείς της σε ανήλικη ηλικία να δώσει το νεογέννητο παιδί της για υιοθεσία στην Ιρλανδία της δεκαετίας του ’50. Έχοντας κρύψει το μυστικό της για πενήντα χρόνια, η Φιλομένα αποφασίζει τελικά να αναζητήσει το παιδί της με τη βοήθεια ενός δημοσιογράφου. 
  
image
 
Ο Στιβ Κούγκαν, που ερμηνεύει τον ρόλο του δημοσιογράφου, έγραψε και το σενάριο μαζί με τον συν-σεναριογράφο του, Jeff Pope. Οι δυο τους καταφέρνουν να δημιουργήσουν μερικές πολύ ζεστές και ανθρώπινες στιγμές μέσα στο πλαίσιο των σκοτεινών σελίδων του Ιρλανδικού Καθολικισμού, βάσει του οποία τα παιδιά που γεννιόνταν εκτός γάμου, πωλούνταν σε εύπορα ζευγάρια, κυρίως στην Αμερική.
 
Η σκηνοθεσία του Στίβεν Φρίαρς, μαζί με το απολαυστικό σενάριο των Coogan και Pope, καταφέρνουν να κρατήσουν τις πολύ ευαίσθητες ισορροπίες σε ποικίλα θέματα. Η ιστορία ακροβατεί ανάμεσα στο χιούμορ και το πάθος, τη θρησκεία και τον αθεϊσμό, την εκδίκηση και τη συγχώρεση. Στον πυρήνα του βλέπουμε, ένα πολύ προσεκτικό ισοζύγιο ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές που ενώνουν τις δυνάμεις τους για να εντοπίσουν έναν – από χρόνια – χαμένο γιο. 

image
 
Από τη μία πλευρά βρίσκεται η Φιλομένα, μία ευγενική ψυχή, που παρά τη μεγάλη αδικία που τελέστηκε εις βάρος της δεν κρατά καμία κακία ή πικρία για την Καθολική Εκκλησία. Αντιθέτως, ένας σταυρός βρίσκεται συνεχώς κρεμασμένος στο λαιμό της, μία προσευχή στα χείλη της και η συγχώρεση στην καρδιά της. Ο Μάρτιν από την άλλη, είναι το ακριβώς αντίθετο. Πρώην Καθολικός, σχεδόν πρώην δημοσιογράφος – καθώς έχει μείνει πρόσφατα άνεργος – είναι ανυπόμονος, δεν καταλαβαίνει τις συνήθειες της Φιλομένα, και αντιμετωπίζει τον κόσμο με χαρακτηριστικό κυνισμό, στα όρια του σνομπισμού.
 
Πρόκειται για ένα όντως περίεργο δίδυμο. Και το μεγαλύτερο κομμάτι των όποιων κωμικών στοιχείων υπάρχουν, προκύπτουν από αυτή ακριβώς τη συνθήκη. Παρότι θα ήταν εύκολο σε μία τέτοια ιστορία, ο Frears και ο Coogan, δεν υποκύπτουν σε κλισέ. Το «Philomena», είναι μία ταινία συναισθηματική, χωρίς όμως να γίνεται μελό. Μία δραματική κωμωδία που καταφέρνει να κρατά την ισορροπία χωρίς να γίνεται υπερβολική.

image
 
Ωστόσο, πέρα από το καλό σενάριο, το βασικό πλεονέκτημα της ταινίας είναι οι δύο πολύ καλές ερμηνείες των πρωταγωνιστών της. Στον βασικό ρόλο η Τζούντι Ντεντς – δικαίως υποψήφια για ΄Οσκαρ – είναι απλά υπέροχη. Εξωτερικεύοντας εδώ μία μοναδική εσωτερική δύναμη και καρτερικότητα, που ταιριάζουν ιδανικά στον χαρακτήρα της Φιλομένα. Στον αντίποδα ο Στιβ Κούγκαν, στον ρόλο του δημοσιογράφου παραδίδει μία συμπαγή και δυνατή ερμηνεία. Ενώ το ανεπιτήδευτα αστείο σενάριό του συμπληρώνει άψογα το όλο σύνολο. 
 
Η ταινία γυρίστηκε σε οχτώ εβδομάδες κοντά στο Λονδίνο, στις ΗΠΑ και στη βόρειο Ιρλανδία. Στην ταινία υπάρχουν flashbacks από “home movies”. Κάποια από αυτά δημιουργήθηκαν για την ταινία, ενώ κάποια είναι πραγματικά πλάνα από τον γιο της Philomena.

image
 
Η “Φιλομένα” είναι μία περίεργη και καθηλωτική μίξη από είδη που συνήθως δε συνυπάρχουν στην ίδια ταινία. Είναι ένα ιδιαίτερο “buddy movie”, μία ιστορία μυστηρίου, μία καταγγελία για την Καθολική Εκκλησία και παράλληλα μία εξέταση της θνητότητας και της λύτρωσης. Κι όλα αυτά, ενώ η ταινία βασίζεται σε αληθινή ιστορία…


 
Έτος: 2013 | Xώρα: Μ. Βρετανία | Διάρκεια: 98 λεπτά | Σκηνοθεσία: Stephen Frears | Σενάριο: Steve Coogan, Jeff Pope | Παίζουν: Judi Dench, Steve Coogan, Sophie Kennedy Clark