Τέσσερα χρόνια μετά το εντυπωσιακό «Όσλο, 31 Αυγούστου» (Oslo, August 31st – 2011), ο Γιοακίμ Τρίερ, επιστρέφει με την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του. Ο Νορβηγός σκηνοθέτης, έχοντας ως πρωταγωνιστές του, την σπουδαία Ιζαμπέλ Ιπέρ, τον βετεράνο Γκάμπριελ Μπερν, τον ταλαντούχο Τζέσε Άιζενμπεργκ, αλλά και τον ανερχόμενο Devin Druid, παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον οικογενειακό δράμα. Μία ταινία που συγκινεί τον θεατή, ενώ παράλληλα διαθέτει ένα προσεγμένο σενάριο και καλές ερμηνείες στο σύνολό του.

«Με την πρώτη μου ταινία «Reprise», απέσπασα την προσοχή των Η.Π.Α.. Άρχισα να διαβάζω πολλά σενάρια στα αγγλικά και δέχτηκα αρκετές προσφορές. Γνώρισα πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους της Αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας, αλλά δεν είχα βρει ακόμα την ταινία που πίστευα ότι με αντιπροσώπευε και θα ήθελα να διερευνήσω κινηματογραφικά. Είχαμε πολλές ιδέες με τον σεναριογράφο Έσκιλ Βογκτ, οπότε νιώθαμε καλύτερα να ξεκινήσουμε από το μηδέν, παρά να αναλάβουμε κάποιο από αυτά τα σενάρια. Δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι προέρχομαι από μία χώρα της οποίας τη γλώσσα μιλούν μόλις 5 εκατομμύρια άνθρωποι, οπότε ήταν επόμενο για εμένα να σπουδάσω κινηματογράφο στο Λονδίνο. Ο Έσκιλ κι εγώ πάντα θέλαμε να προσεγγίσουμε το διεθνές κοινό και ήταν για εμάς σπουδαία επιβράβευση η αναγνώριση των ταινιών «Reprise» και «Όσλο, 31 Αυγούστου» σε τόσες διαφορετικές  χώρες. Ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο το παράδοξο ότι η διαφορετική κουλτούρα ήταν που τις κατέστησε τόσο ενδιαφέρουσες. Με αυτό στο νου, κάναμε εκτενή έρευνα για τα σκηνικά και τους χαρακτήρες στις Η.Π.Α. πριν προχωρήσουμε στην υλοποίηση της ταινίας. Πιστεύω ότι εκτός από την ομιλούμενη γλώσσα είναι και η κινηματογραφική που σε καθορίζει. Χρησιμοποιώντας τα αγγλικά όμως είχα τη δυνατότητα να δουλέψω με εξαιρετικό διεθνές καστ, κάτι που ήθελα να κάνω για πάρα πολύ καιρό. Από μικρό παιδί έβλεπα ταινίες από όλο τον κόσμο. Ο κινηματογράφος ήταν για μένα ανέκαθεν ένα μέσο για να ξεπερνώ τα φυσικά σύνορα της χώρας μου.» – Γιοακίμ Τρίερ

Τρία χρόνια μετά τον αναπάντεχο θάνατο της πολεμικής ανταποκρίτριας Ιζαμπέλ Ριντ (Ιζαμπέλ Ιπέρ) , μία εκδήλωση που γίνεται στη μνήμη της, θα φέρει ξανά κοντά τον σύζυγο της Τζιν (Γκάμπριελ Μπερν) και τους δυο γιους τους, τον μεγαλύτερο της, Τζόνα (Τζέσε Άιζενμπεργκ) και τον ακοινώνητο νεαρό αδελφό του, Κόνραντ (Devin Druid).

Ένα βαθιά κρυμμένο μυστικό θα έρθει στην επιφάνεια και οι τρεις άντρες θα πρέπει να κοιτάξουν ο ένας τον άλλο και να επαναπροσδιορίσουν τους εαυτούς τους. Με τους τρεις τους να βρίσκονται κάτω από την ίδια στέγη, ο Τζιν προσπαθεί απεγνωσμένα να επανασυνδεθεί με τους δυο γιους του, αλλά εκείνοι παλεύουν να συμφιλιωθούν με τα συναισθήματά τους για τη γυναίκα που θυμούνται με τόσο διαφορετικό τρόπο.

«Ήθελα να μιλήσω για την οικογένεια μου και το κόστος της φιλοδοξίας, την απίστευτη κι αξιοθαύμαστη δουλειά μιας δημοσιογράφου και της ταυτόχρονης ανάγκης της να είναι παρούσα για την οικογένεια της – μια εσωτερική σύγκρουση με την οποία πολλοί άνθρωποι μπορούν να συσχετιστούν. Η Ιζαμπέλ Ριντ είναι εμπνευσμένη από πολλές ανταποκρίτριες και φωτογράφους πολέμου, αλλά η ταινία δεν αφορά το επάγγελμα αυτό καθαυτό. Η ιστορία αφορά τις σχέσεις γονέων και παιδιών και τις μάχες που δίνει μια οικογένεια. Υπήρξα για πολύ καιρό φαν της Ιζαμπέλ Ιπέρ πριν τη συναντήσω στο για πρώτη φορά στο φεστιβάλ της Στοκχόλμης. Διατηρήσαμε επαφή και ενθουσιάστηκα όταν δέχτηκε να παίξει το ρόλο της μητέρας. Δε μπορώ να φανταστώ άλλη ηθοποιό να ενσαρκώνει αυτή την αινιγματική φιγούρα.» – Γιοακίμ Τρίερ

Ο Γιοακίμ Τρίερ (γεννηθείς το 1974) είναι ένας διεθνώς καταξιωμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος ( Reprise – 2006, Όσλο, 31 Αυγούστου – 2011). Tο χαμηλών τόνων δράμα «Ο Ήχος της Σιωπής», σηματοδοτεί την πρώτη αγγλόφωνη ταινία, του Νορβηγού καλλιτέχνη. Τα αρσενικά μέλη μιας δυσλειτουργικής οικογένειας συναντιούνται ξανά, τρία χρόνια μετά τον θάνατο της συζύγου / μητέρας τους. Στους κεντρικούς ρόλους συναντάμε τους: Ιζαμπέλ Ιπέρ, Γκάμπριελ Μπερν, Τζέσε Άιζενμπεργκ και Ντέιβιντ Στράδερν.

Σχετικά με τον τίτλο της ταινίας, ο σκηνοθέτης αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ψάχναμε έναν τίτλο που θα αντιπροσώπευε τη ζωή μιας οικογένειας της οποίας η φιλόδοξη μητέρα εργάζεται στο εξωτερικό ως πολεμική ανταποκρίτρια. Η μη συγκρισιμότητα του πόνου είναι κάτι που βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον. Φυσικά, αυτός είναι κι ο τίτλος του πρώτου άλμπουμ των Smiths, όταν έφταναν στην Αμερική για πρώτη φορά. Η ταινία δεν αφορά ούτε τον πόλεμο ούτε τους Smiths φυσικά. Ανακάλυψα ωστόσο ότι οι Smiths δανείστηκαν τον τίτλο από την Αμερικανίδα ποιήτρια Ελίζαμπεθ Σμαρτ και το βιβλίο της By Grand Central Station I Sat Down and Wept. Μου αρέσει που αυτές οι λέξεις έχουν αμερικανική προέλευση, καθώς η ταινία γυρίστηκε στις Η.Π.Α.».

Η ταινία πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της, πέρσι τον Μάιο, στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του 68ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών, ενώ στη συνέχεια απέσπασε μεταξύ άλλων, το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ της Στοκχόλμης. Στην Ελλάδα, είχαμε την ευκαιρία να την παρακολουθήσουμε και τον Νοέμβριο, στο 56ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα στην ενότητα: «Ανοιχτοί Ορίζοντες».

Ο «Ήχος της Σιωπής» (Louder than Bombs – 2015) του Γιοακίμ Τρίερ (Νορβηγία, Γαλλία, Δανία), είναι μία αξιόλογη δημιουργία, που παρά τα κάπως επιτηδευμένα πλάνα της, καταφέρνει να κερδίζει τον ενδιαφέρον και την προσοχή του θεατή, κυρίως μέσα από πρωτότυπο και καλογραμμένο σενάριο, αλλά βεβαίως και εξαιτίας των καλών ερμηνειών από τους τέσσερις πρωταγωνιστές της.

Όσο για τις φωτογραφίες που αντιπροσωπεύουν την ηρωίδας μας, Ιζαμπέλ Ριντ, ο σκηνοθέτης αναφέρει, σχετικά: «Έκανα ενδελεχή έρευνα για τις φωτογραφίσεις πολέμου, ήθελα όλες τις λεπτομέρειες της ζωής τους να αναπαρίστανται με ακρίβεια. Είχαμε την υποστήριξη μεγάλων πρακτορείων όπως τα Magnum και VII. Χρησιμοποιήσαμε πολλούς φωτογράφους για να δημιουργήσουμε τη δουλειά της Ριντ, οι περισσότερες από τις οποίες προέρχονται από τη Γαλλίδα Αλεξάνδρα Μπουλάτ, την οποία και θαυμάζω πολύ. Υπάρχει πολλή ανθρωπιά στις φωτογραφίες της, που συνδυάζεται με ιδιαίτερη φωτογραφική ευαισθησία.»

Έτος: 2015 | Xώρα: Νορβηγία | Διάρκεια: 109 λεπτά | Σκηνοθεσία: Joachim Trier | Σενάριο: Joachim Trier (screenplay), Eskil Vogt (screenplay) | Παίζουν: Jesse Eisenberg, Gabriel Byrne, Isabelle Huppert, Devin Druid.