Ύστερα από είκοσι τρία (23) χρόνια απουσίας από την ενεργό δράση (The Rainbow Thief – 1990), ο Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι, επέστρεψε ευτυχώς και πάλι δυναμικά. Η αρχή έγινε το 2013 με το φιλμ «Ο Χορός της Πραγματικότητας» (The Dance of Reality / La danza de la realidad), ενώ φέτος παρουσιάζει την ταινία του: «Ποίηση Χωρίς Τέλος» (Endless Poetry / Poesía sin fin – 2016). O σκηνοθέτης των cult αριστουργημάτων, όπως το «Santa Sangre» και το «El Topo», καταφέρνει για μία ακόμη φορά να μας μεταφέρει στο μοναδικό κινηματογραφικό του σύμπαν. Ένα ταξίδι στον σουρεαλιστικό κόσμο, ενός κορυφαίου καλλιτέχνη, σε μία ταινία με αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία και με πρωταγωνιστή τον γιο του, Άνταν Γιοντορόφσκι.

Ads

«Η «Ποίηση Χωρίς Τέλος» θα μπορούσε να θεωρηθεί η άτυπη συνέχεια του «Χορού της Πραγματικότητας» καθώς είναι δύο ταινίες ξεκινούν και τελειώνουν με τον ίδιο τρόπο, με ένα ταξίδι προς το άγνωστο. Ο λόγος που έκανα μία αυτοβιογραφική επιστροφή, μετά από 20 χρόνια απουσίας, είναι γιατί θεωρώ πως αυτές οι ταινίες ξεπερνούν τα συμβατικά όρια της παραγωγής μιας ταινίας […] Πρόκειται λοιπόν για μία ρεαλιστική ιστορία στην οποία προσθέσαμε σουρεαλιστικά χρώματα και περίτεχνες κινηματογραφικές ιδέες, αλλά παραμένει μία πραγματικότητα που εκφράζεται μέσα από τον κινηματογράφο.» – Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι

image

Ποίηση Χωρίς Τέλος / Endless Poetry / Poesía sin fin
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Αλεχάντρο Χοδορόφσκι
Πρωταγωνιστούν: Αδάν Χοδορόφσκι, Παμέλα Φλόρες, Μπρόντις Χοδορόφσκι
Διευθυντής Φωτογραφίας: Κρίστοφερ Ντόιλ
Χώρα: Χιλή, Ιαπωνία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο
Έτος: 2016
Διάρκεια: 128 λεπτά

Ads

image

Βρισκόμαστε στο Σαντιάγο της Χιλής. Τη δεκαετία του ’40 και του ’50 ο «Αλεχαντρίτο» Χοδορόφσκι αποφασίζει να γίνει ποιητής, ενάντια στη θέληση της οικογένειάς του. Μπαίνοντας στους κύκλους της καλλιτεχνικής αβάν γκαρντ της εποχής, ο εικοσάχρονος Αλεχάντρο θα γνωρίσει τον Ενρίκε Λιν, τη Στέλλα Ντίαζ, τον Νικάνορ Πάρρα και άλλους πολλά υποσχόμενους αλλά άγνωστους ακόμα νεαρούς συγγραφείς, που στη συνέχεια θα γίνουν οι Μεγάλοι της μοντέρνας λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας.

Βυθισμένοι σ’ έναν κόσμο ποιητικού πειραματισμού θα ζήσουν όλοι μαζί, όπως λίγοι αποτόλμησαν στο παρελθόν: αισθησιακά, αυθεντικά, με τρέλα και πλήρη ελευθερία. Επίσημη Συμμετοχή στο Τμήμα «Quinzaine: 15νθήμερο των Σκηνοθετών», στις Κάννες τον Μάιο του 2016.

image

«Θα περιέγραφα τις ταινίες μου ως «ψυχομαγικές» και αυτό γιατί θεωρώ πως η τέχνη οφείλει να γιατρεύει. Αλλά ποιον; Σίγουρα όχι το θεατή ο οποίος στην πραγματικότητα δεν υπάρχει, καθώς έχει αποικηθεί από τον αμερικάνικο κινηματογράφο. Άρα αυτόν που στη πραγματικότητα η τέχνη μου γιατρεύει είναι κυρίως εμένα τον ίδιο και μετά την οικογένειά μου και σε μία τρίτη ανάγνωση ίσως και τον θεατή. Και οι δύο αυτές ταινίες έχουν γυριστεί σε σημεία της Χιλής όπου μεγάλωσα και έζησα. Επιστρέφω σε αυτά τα μέρη, ως ένας άλλος πια, ως «ο διάσημος σκηνοθέτης» και αναδομώ αυτά τα φθαρμένα πια μέρη όχι μόνο για την ταινία αλλά και για τη μνήμη μου. Μετά έρχεται η οικογένεια μου, με τους γιους μου να υποδύονται εμένα και τον πατέρα μου και να τσακώνονται μεταξύ τους μέσα από τους διπλούς ρόλους τους. Έτσι ξυπνάμε όλους τους οικογενειακούς δαίμονες και όλα μας τα συναισθήματα.» – Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι

image

Ο μετρ του σουρεαλισμού, επιστρέφει στα 87 του χρόνια, με την αυτοβιογραφική του ταινία, «Ποίηση Χωρίς Τέλος». Μέσα από τον φακό του ο Αλεχάντρο Χοδορόφσκι, αφηγείται τα χρόνια της νιότης του στη Χιλή, μία περίοδος απελευθέρωσης από τους κοινωνικούς και οικογενειακούς περιορισμούς και ένταξης στο μποέμ καλλιτεχνικό κύκλο της εποχής.

image

Η ταινία λειτουργεί ως ένα αφιέρωμα στην καλλιτεχνική κληρονομιά της Χιλής, αλλά και ως μια ωδή στην αναζήτηση για την ομορφιά και την εσωτερική αλήθεια, ως παγκόσμια δύναμη ικανή να αλλάξει τη ζωή του ανθρώπου, με την υπογραφή ενός καλλιτέχνη που έχει αφιερώσει τη ζωή και την καριέρα του στην πνευματική και καλλιτεχνική ευαισθητοποίηση.

Καμία ταινία του Γιοντορόφσκι, δεν μοιάζει με αυτή που προηγήθηκε ή που πρόκειται να ακολουθήσει. Κάθε φορά είναι ένα νέο μοναδικό ερέθισμα το οποίο φαίνεται να αποτελεί την πηγή έμπνευσης του ιδιοφυούς καλλιτέχνη, με αποτέλεσμα η κατηγοριοποιήση των ταινιών του, αλλά και των επιρροών του, να αποτελεί ένα ιδιόμορφο παζλ για δυνατούς λύτες.

image

Ένα παζλ το οποίο ο θεατής θα καταφέρει να αποκωδικοποιήσει μόνο και εφ’ όσον αφεθεί να παρασυρθεί από την μαγεία των εικόνων που ο Γιοντορόφσκι θα του προσφέρει τόσο απλόχερα, μέσα από τις ταινίες του. Πνεύμα ανήσυχο, ο ιδιόρρυθμος καλλιτέχνης έχει υπάρξει με επιτυχία: σκηνοθέτης ταινιών, αλλά και του avant-garde θεάτρου, ηθοποιός, μίμος, συνθέτης, σεναριογράφος comics, συγγραφέας μυθιστορημάτων, ακόμη και γκουρού μιας μυστικιστικής σχολής ψυχολογίας.

Ως αυθεντικός κινηματογραφιστής, ο Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι, επιδιώκει κάθε ταινία του να λειτουργεί ως μία μυστικιστική, υπερβατική εμπειρία για το κοινό. Ένα αμάλγαμα, παραισθησιογόνου σουρεαλισμού, με θρησκευτικές, σχεδόν μυστικιστικές αναφορές, που καθηλώνει τον θεατή χάρη στην τελειότητα του.

image

Απορρίπτοντας συμβατικές μορφές αφήγησης και κινηματογραφικών κλισέ, ο Γιοντορόφσκι καλεί τον θεατή να αφεθεί ελεύθερος από τα δεσμά της λογικής και των πρέπει. Να περιφρονήσει τις καλλιτεχνικές του συμβάσεις και να ταξιδέψει μαζί με τον δημιουργό στο μοναδικό του εικονοκλαστικό σύμπαν…

Διαβάστε επίσης:
Αφιέρωμα στον Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι: Η επιστροφή ενός σπουδαίου σκηνοθέτη

Η ταινία «Ποίηση Χωρίς Τέλος» (Endless Poetry / Poesía sin fin – 2016) του Αλεχάντρο Χοντορόφσκι (Χιλή, Ιαπωνία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο), κυκλοφορεί στις Κινηματογραφικές Αίθουσες της χώρας, από την Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου, σε διανομή της εταιρείας Weird Wave.