Η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) έχει καθιερώσει την 18η Δεκεμβρίου ως την Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη. Την ίδια αυτή ημέρα, το 1990 υιοθετείται η «Διεθνής Συνθήκη για την Προστασία των Δικαιωμάτων όλων των Μεταναστών Εργατών και των μελών των Οικογενειών τους». Με αφορμή το γεγονός αυτός, επιλέξαμε να ξαναθυμηθούμε την σπουδαία ταινία του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ: «Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά».

Ο μεγάλος αναρχικός του μοντέρνου Σινεμά επιστρέφει μέσα από το διαχρονικό και πάντα επίκαιρο έργο του. Σε όλη τη μέχρι τώρα ιστορία του σινεμά, δεν έχει υπάρξει άλλος σκηνοθέτης όπως ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ. Μέσα σε 15 μόλις χρόνια – και μέχρι τον πρόωρο θάνατό του – ο πυρετώδης και ασταμάτητα παραγωγικός δημιουργός κατόρθωσε να ολοκληρώσει 41 μεγάλου μήκους ταινίες, 3 μικρού μήκους και 3 τηλεοπτικές σειρές, δουλεύοντας παράλληλα ως θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης, ηθοποιός, παραγωγός, οπερατέρ, συνθέτης, μοντέρ και σκηνογράφος, αφήνοντας πίσω του ένα έργο πολυσχιδές, θαρραλέο και ολότελα μοντέρνο.

«Η αμερικάνικη μέθοδος της δημιουργίας ταινιών προκαλεί στον θεατή συγκίνηση και τίποτε άλλο. Εγώ θέλω να του δώσω συγκίνηση μαζί με τη δυνατότητα να στοχαστεί και να αναλύσει τα συναισθήματα του…» – Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ

Διαβάστε επίσης:
Αφιέρωμα – Ο ασυμβίβαστος Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ

«Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά» / Angst essen Seele auf / Ali: Fear Eats the Soul
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ / Rainer Werner Fassbinder
Κάμερα: Jürgen Jürges
Ηθοποιοί: Brigitte Mira, El Hedi Ben Salem, Barbara Valentin, Irm Hermann, Elma Karlowa, Walter Sedlmayr, Hark Bohm, Rainer W. Fassbinder
Παραγωγή: 1973/74
Διάρκεια: 91 λεπτά

Στο αριστουργηματικό του μελόδραμα, το προκλητικό παιδί του Γερμανικού Σινεμά, ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, αναζητά την αγάπη και την κατανόηση σ’ έναν σκληρό κόσμο που απεχθάνεται το διαφορετικό. Ένα φιλμ επίκαιρο και ταυτόχρονα διαχρονικό.

Μπαίνοντας σ’ ένα μπαρ όπου συχνάζουν ξένοι προκειμένου να ξεφύγει από τη βροχή, μια εξηντάχρονη χήρα που εργάζεται ως καθαρίστρια γνωρίζει έναν Μαροκινό, τον Αλί, ο οποίος είναι τουλάχιστον 20 χρόνια νεώτερός της. Ο Αλί χορεύει μαζί της, την συνοδεύει σπίτι και κοιμούνται μαζί.

Σύντομα ο Αλί μετακομίζει στο διαμέρισμά της, δοκιμάζει να συγκατοικήσει μαζί της και οι δυο τους αποφασίζουν κάποια στιγμή να παντρευτούν, προκαλώντας όμως έτσι την αποδοκιμασία, αλλά και τον οργή από τον περίγυρό τους.

Οι συγγενείς κι η γειτονιά της αντιδρούν αρνητικά μέχρις ότου ανακαλύψουν τη χρηστική αξία του ζευγαριού. Της Emmi, μιας κάπως ηλικιωμένης καθαρίστριας και του κατά πολύ νεώτερού της Ali, γκασταρμπάιτερ από το Μαρόκο.

Ένα εξαιρετικό κοινωνικο-κριτικό έργο, για τη μετανάστευση, τον ρατσισμό, τον κοινωνικό αποκλεισμό, τον εσωτερικό διχασμό, αλλά και μια ταινία «για την αγάπη που ουσιαστικά είναι κάτι το απίθανο, παρόλα αυτά όμως και μια κάποια πιθανότητα», όπως την ονόμαζε χαρακτηριστικά ο Φασμπίντερ.

Η ταινία «Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά» (Ali: Fear Eats the Soul – 1973/74) του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, κέρδισε το Χρυσό Βραβείο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας το 1974 για την Καλύτερη Ερμηνεία Α’ Γυναικείου Ρόλου στην Brigitte Mira, καθώς και το Βραβείο FIPRESCI και Βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών το 1974.

Διαβάστε επίσης:

• «Παράδεισος στη Δύση» (Eden Is West / Eden à l’Ouest – 2009) του Κώστα Γαβρά