«Η Καρδιά Ενός Σκύλου» είναι ένα καυστικό, σατιρικό έργο, για την ανθρώπινη φύση και την εξουσία σε σκηνοθεσία του Vladimir Bortko. Ένα υπερρεαλιστικό αφήγημα που αφήνει την φαντασία να καλπάσει. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, ένας από τους πιο σημαντικούς  σατυρικούς της ρώσικης λογοτεχνίας. «Η Καρδιά ενός Σκύλου» θα προβάλλεται από τις 13 Δεκεμβρίου στους κινηματογράφους από τη New Star.

Ads

Η υπόθεση τοποθετείται λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ένας χειρουργός, ο Φιλίπ Πρεμπραζέσκι, που ασχολείται με την ανανέωση του ανθρώπινου οργανισμού προχωρά σε ένα ακόμη πιο προωθημένο πείραμα, τη μετατροπή ενός σκύλου σε άνθρωπο. Θα πετύχει το εγχείρημα, και ως ποιο βαθμό;
 
Ο γιατρός μεταφέρει ζωτικά όργανα ενός αλκοολικού και μικροκακοποιού σε ένα αδέσποτο σκυλί. Και αυτό αρχίζει σιγά σιγά να έχει ανθρώπινη συμπεριφορά. Μαζί με τα καλά, όμως, το σκυλί κληρονομεί… και τα κακά.
 
Αφού ολοκληρωθεί η μετατροπή του, αρχίζει να έχει και την ίδια άσχημη συμπεριφορά του ανθρώπου από τον οποίο πήρε. Μέσα από κωμικοτραγικές καταστάσεις, ο γιατρός συνειδητοποιεί ότι ίσως αυτή δεν ήταν και τόσο καλή ιδέα και ότι είναι πολύ δύσκολο να απαλλάξεις τον άνθρωπο από τη φύση του, ακόμα κι αν αυτή βρίσκεται μέσα σε ένα… σκύλο.
 
Ένα λογοτεχνικό αριστούργημα μεταφερμένο πολύ πιστά σε φιλμ, καθώς η ταινία είναι γνωστή για το ότι περιλαμβάνει σχεδόν αυτούσιο το κείμενο του βιβλίου.
 
Μια ταινία που τιμά τον Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ (1891-1940), έναν από τους σημαντικότερους νεότερους δραματουργούς της Ρωσίας. Το έργο του Μπουλγκάκοφ διακρίνεται για την καυστική του σάτιρα και το διεισδυτικό του χιούμορ.Το διασημότερο βιβλίο του είναι το «Ο μαιτρ και η μαργαρίτα». Το έργο του συνδέεται στενά με την αναγέννηση του σοβιετικού θεάτρου, ιδιαίτερα μετά το 1955, ενώ η επίδρασή του στη σοβιετική λογοτεχνία υπήρξε τεράστια. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
 

«Η Καρδιά Ενός Σκύλου» – Σοβιετική Ένωση, 1988
 
Σκηνοθέτης: Vladimir Bortko
Σενάριο: Natalya Bortko, Mikhail A. Bulgakov (βιβλίο)
Πρωταγωνιστούν: Evgeni Evstigneev, Vladimir Tolokonnikov, Boris Plotnikov, Roman Kartsev, Nina Ruslanova
Φωτογραφία: Yuri Shajgardanov
Μουσική: Vladimir Dashkevich
Μοντάζ: Leda Semyonova
Εταιρεία Παραγωγής: Lenfilm
Είδος Ταινίας: Σάτιρα, Κομεντί, Δράμα, Επιστημονικής Φαντασίας
Γλώσσα: Ρώσικα
Χρώμα: Ασπρόμαυρη
Διάρκεια : 136 λεπτά
 
Κριτικές
 
«Η πιο πετυχημένη διασκευή του μυθιστορήματος του Bulgakov» (New York Times)
 
Η Σοβιετική αυτή ταινία αφηγείται την ιστορία του Preobrazhensky (Yevgeni Yevstigneyev), ενός χειρουργού, ο οποίος είναι καθηγητής ιατρικής στην Μόσχα. Μετά το τέλος της ρώσικης επανάστασης, ο καθηγητής δέχεται μια επίσκεψη από την Επιτροπή Στέγασης η οποία αισθάνεται πως ο καθηγητής πρέπει να μοιραστεί το ευρύχωρο “μεγάλο”, με τα πέντε δωμάτια, διαμέρισμά του με αρκετούς άλλους. Εν τω μεταξύ, σε ένα πείραμά του ο καθηγητής εμφυτεύει σε ένα σκύλο την καρδιά και τον εγκέφαλο ενός αλήτη.
 
Ο σκύλος σταδιακά μεταμορφώνεται σε άνθρωπο (Vladimir Tolokonnikov), αλλά ακόμη διαθέτει κάποια σκυλίσια συμπεριφορά, για παράδειγμα επιλέγει να αυτοαποκαλείται Sharikov. Μιας και το Sharik είναι ένα κοινό όνομα για σκυλιά στη Ρωσία, όπως στη Δύση είναι το Ρεξ, όπου είναι ξεκάθαρο που βρίσκεται η συμπάθεια του ανθρώπου – σκύλου.
 
Ο Sharikov αρχίζει να έχει επαφές με τον τοπικό γραφειοκρατικό κόμμα και ξεκινά να τρομοκρατεί τον καθηγητή και τον βοηθό του, τον Δρ. Bormental (Boris Plotnikov). Στη συνέχεια γίνεται μέλος της Επιτροπής Στέγασης επιτυγχάνει με πλάγια μέσα και παίρνει ένα δωμάτιο στο σπίτι του καθηγητή. Επίσης, μετά το διορισμό του ως μέλος της κρατικής επιτροπής του αναθέτουν να ασχοληθεί με τα αδέσποτα ζώα, ο Sharikov αρνείται να επιτρέψει τη θανάτωση των σκύλων, επιτρέπει να θανατώνονται μόνο γάτες. Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα του Mikhail Bulgakov του 1925. Αυτή η σοβιετική ταινία είναι ίσως η πιο πετυχημένη διασκευή της ιστορίας , αφού το 1975 δημιουργήθηκε και μία ιταλική εκδοχή με σκηνοθέτη τον Alberto Lattuada με τίτλο “Cuore de cane”.
 
Ο Συγγραφέας, Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ (Mikhail Bulgakov) (1891-1940)
           
Ο Μιχαήλ Αφανάσιεβιτς Μπουλγκάκοφ ήταν Ρώσος συγγραφέας και θεωρείται ως ένας από τους πιο σημαντικούς σατιρικούς τής ρωσικής λογοτεχνίας. Γεννήθηκε στο Κίεβο της σημερινής Ουκρανίας στις 15 Μαΐου του 1891. Πέθανε στις 10 Μαρτίου του 1940 στη Μόσχα και θάφτηκε στο Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι.
 
Ήταν ένας από τους σημαντικότερους νεότερους δραματουργούς της Ρωσίας. Το έργο του διακρίνεται για την καυστική του σάτιρα και το διεισδυτικό του χιούμορ. Σπούδασε ιατρική, αλλά σύντομα αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία. Ανάμεσα στα πιο σημαντικά έργα του συμπεριλαμβάνονται και τα παρακάτω: “Η λευκή φρουρά” (1925), “Η καρδιά του σκύλου” (1925), “Το διαμέρισμα της Ζόικας” (1926), “Ο καλπασμός” (1928) “Το πορφυρό νησί” (1928) “Ο Μολιέρος” (1936), “Οι τελευταίες ημέρες” (θεατρική διασκευή 1940), “Μαύρο χιόνι” (ανολοκλήρωτο) και “Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα”, το οποίο ο συγγραφέας ξεκίνησε να γράφει το 1928 και το επεξεργαζόταν ως το θάνατό του. Το έργο του Μπουλγκάκοφ συνδέεται στενά με την αναγέννηση  του σοβιετικού θεάτρου, ιδιαίτερα μετά το 1955, ενώ η επίδρασή του στη σοβιετική λογοτεχνία υπήρξε τεράστια. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.