Μετά το όμορφο αφιέρωμα προβολών «Λέος Καράξ: Σινεμά στα Όρια» τη σκυτάλη παίρνει ο θεματικό κύκλος «Η Γυναικεία Σεξουαλικότητα ως Τρόμος», ο οποίος πραγματοποιείται από την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου έως και την Τρίτη 6 Φεβρουαρίου, στο σινεφίλ στέκι της Ταινιοθήκης Θεσσαλονίκης, την αίθουσα Σταύρος Τορνές, στο λιμάνι της πόλης, με οδηγό τρεις χαρακτηριστικές ταινίες. Από τη «Μάγισσα» του Ρόμπερτ Έγκερς, μέχρι το «Άσε το Κακό να Μπει» του Τόμας Άλφρεντσον και το «Raw» της Ζουλιά Ντουκουρνό…

Πρόγραμμα Προβολών
Κυριακή 4 Φεβρουαρίου
18:30 Άσε το Κακό να Μπει
21:00 Η Μάγισσα

Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου
18:30 Η Μάγισσα
21:00 Ωμότητες

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου
18:30 Ωμότητες
21:00 Άσε το Κακό να Μπει

Λίγα λόγια για τις ταινίες του Αφιερώματος «Η Γυναικεία Σεξουαλικότητα ως Τρόμος»:

«Άσε το Κακό να Μπει» (Let the Right One In – 2008) του Τόμας Άλφρεντσον

Ο Όσκαρ είναι δώδεκα χρονών και μεγαλώνει στη Σουηδία το 1982. Είναι παιδί χωρισμένων γονιών, μεγαλώνει μαζί με τη μητέρα του, βλέπει σπάνια τον πατέρα του, που μοιάζει να μην ενδιαφέρεται και τόσο για την ανατροφή του, στο σχολείο είναι δακτυλοδεικτούμενος και γίνεται εύκολος στόχος για τους συμμαθητές του που εκτονώνονται βίαια πάνω του. Ο Όσκαρ κλείνεται στον εαυτό του και μαζεύει την οργή του. Τα πράγματα όμως αλλάζουν, όταν γνωρίζει το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Η Έλι, συνομήλική του είναι απόμακρη, μοναχική κι ενδιαφέρουσα, τον ακούει και περνά ώρες μαζί του. Μοιράζονται πια κάτι σημαντικό. Και μια λεπτομέρεια: Ο Όσκαρ καταλαβαίνει γρήγορα πως η Έλι είναι… βαμπίρ και ευθύνεται για μια σειρά μυστήριων φόνων στην περιοχή.

Εξαιρετικό φιλμ, με όμορφη ατμόσφαιρα και πολλούς συμβολισμούς, το οποίο αποτελεί μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος του John Ajvide Lindqvist, που πρωτοκυκλοφόρησε στη Σουηδία το 2004. Ο ασυνήθιστος συνδυασμός στοιχείων ρομάντζου, τρόμου, και αστικού δράματος του εξασφάλισε μια θέση στις λίστες των μπεστ-σέλερς. Ο συγγραφέας είναι πρώην stand-up κωμικός, μάγος και σεναριογράφος της τηλεόρασης. Η πρώτη παρουσίαση της ταινίας στην Ελλάδα, έγινε στα πλαίσια του 49ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 2008. Ο σκηνοθέτης Τόμας Άλφρεντσον αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Όταν διάβασα το μυθιστόρημα του John Ajvide Lindqvist πέρσι το καλοκαίρι, ήξερα πως έπρεπε οπωσδήποτε να μοιραστώ αυτό που συνάντησα. Είναι κάτι που σου συμβαίνει μόνο με ένα βιβλίο στα εκατό. Τις περισσότερες φορές, είναι μερικά μόνο σημεία που μου τραβούν την προσοχή, ένα συναίσθημα που βγαίνει εκεί, μια λεπτομέρεια εκεί, και κατ’ ευθείαν πιάνω το στυλό με τα άπληστά μου χέρια για να ξεκινήσω τη μεταφορά. Αυτή τη φορά ήταν διαφορετικά. Πρόκειται για ένα σπουδαίο λογοτεχνικό προϊόν, αλλά και για ένα φανταστικό δράμα. Παρά το καταθλιπτικό, βαρετό, γκρίζο περιβάλλον του Σουηδικού τοπίου, τις δύσκολες κοινωνικές συνθήκες, τη βία, εγώ βλέπω το στόρι σαν μια ρομαντική ιστορία αγάπης με ένα αισιόδοξο, καλό τέλος. Βλέπω τη ίδια δυναμική ανάμεσα στο σκοτεινό υπόβαθρο και το φωτεινό προσκήνιο, με αυτή που κυριαρχεί στα βιβλία του Ντίκενς και στα έργα των κλασικών συγγραφέων έργων τρόμου. Είναι μια ψυχαγωγική ταινία πλούσια πάθος για τα κοινά, που προσφέρει μια βαθιά γνώση για το ανθρώπινο είδος, ικανή να προσελκύσει ένα ευρύ κοινό, χωρίς να παραμένει επίπεδο ή υπολογιστικό. Επίσης πιστεύω πως η αδιαμφισβήτη «Σουηδικότητά» της, τής ανοίγει σημαντικές προοπτικές για διεθνή επιτυχία.»

«Η Μάγισσα» (The Witch – 2015) του Ρόμπερτ Έγκερς

Το «The Witch» ακολουθεί μια πουριτανική οικογένεια που προσπαθεί να επιβιώσει στην απομονωμένη φάρμα της στη Νέα Αγγλία το 1630. Όταν το νεογέννητο μωρό της οικογένειας εξαφανίζεται μυστηριωδώς ο θρησκευτικός φανατισμός, οι επικίνδυνες προκαταλήψεις και μια μεταφυσική απειλή βαθιά στο δάσος θα βυθίσουν την οικογένεια σε μια κατάσταση χάους, τρόμου και αβεβαιότητας. Δυναμική σκηνοθεσία με πλούσιες δόσεις ρεαλισμού, ατμόσφαιρα παράνοιας και απόγνωσης, καλές ερμηνείες από τους πρωταγωνιστές, σ’ ένα φιλμ που παρά την αργή του εξέλιξη, καταφέρνει να χαρακτεί στη μνήμη του θεατή, εξαιτίας κυρίως της δυναμικής του κλιμάκωσης που κορυφώνεται σταδιακά προς το τελευταίο εξαιρετικό εικοσάλεπτο.

«Ωμότητες» (Raw / Grave – 2016) της Ζουλιά Ντουκουρνό (Γαλλία, Βέλγιο)

Οταν η Ζιστίν, μία σκληροπυρηνική χορτοφάγος, υποβάλλεται παρά τη θέλησή της σ’ ένα τελετουργικό μύησης πρωτοετών που συνδυάζει ωμοφαγία και κανιβαλισμό μέσα σ’ ένα λουτρό αίματος, αντιλαμβάνεται πως μερικά πράγματα καλό είναι να μην τα δοκιμάζεις ποτέ, γιατί μπορεί να εθιστείς. Πρωταγωνιστούν: Γκαράνς Μαριγιέ, Έλα Ρουμπφ, Ραχάλ Ναΐτ Ουφέγια, Λοράν Λουκάς, Μπουί Λανέρ. Το εντυπωσιακό σκηνοθετικό ντεμπούτο της Ζουλιά Ντουκουρνό, περιγράφει την ιδιόρρυθμη ιστορία μιας νεαρής φοιτήτριας της κτηνιατρικής, που δοκιμάζει έναν απαγορευμένο καρπό, ως μια παραβολή σχετικά με το ξύπνημα της (ωμής) σάρκας της. Βραβείο FIPRESCI στην Εβδομάδα Κριτικής του  Φεστιβάλ Καννών 2016.

Τιμή εισιτηρίου: 4 ευρώ (γενική είσοδος), 3 ευρώ (για τους κατόχους CineΚάρταF).