H Κάθριν Χάουτον Χέπμπορν (Katharine Hepburn: 12 Μαΐου του 1907 – 29 Ιουνίου του 2003), είναι η μοναδική ηθοποιός στην Ιστορία της Έβδομης Τέχνης, που έχει κερδίσει 4 Όσκαρ Καλύτερης Ά Ερμηνείας. Με αφορμή την επέτειο της γέννησής της, θυμόμαστε μία από τις πιο χαρακτηριστικές ταινίες της, στα πρώτα χρόνια μίας μοναδικής καριέρας.

Ads

Ο Ντέιβιντ Χάξλεϊ (Κάρι Γκραντ) είναι ένας κλασικός, αφηρημένος επιστήμονας, ένας παλαιοντολόγος, που χρόνια συναρμολογεί τον σκελετό ενός βροντόσαυρου στο μουσείο που εργάζεται. Έχει σχεδόν τελειώσει το έργο του, μόνο που του λείπει ένα τελευταίο κόκκαλο. Ταυτόχρονα, το μουσείο του περνά οικονομικές δυσκολίες και ο ίδιος ετοιμάζεται να παντρευτεί την αυστηρή συνάδελφο Άλις.

Γι’ αυτό, ο Ντέιβιντ αποφασίζει να συναντήσει μια πολύ πλούσια κυρία της υψηλής κοινωνίας, την κυρία Ράντομ, η οποία σκέφτεται να δωρίσει 1 εκατομμύριο δολάρια στο μουσείο. Πριν όμως την συναντήσει, πέφτει πάνω στην ανιψιά της κας Ράντομ, τη νεαρή και όμορφη Σούζαν (Κάθριν Χέμπορν), η οποία είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτόν.

Ads

Γεμάτη τρέλα, ζωντάνια και αυθορμητισμό, η κακομαθημένη πλουσιοκόρη έχει μάθει να κάνει ό,τι της έρθει στο κεφάλι και παρασέρνει τον Ντέιβιντ στις δικά της καπρίτσια. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η Σούζαν μόλις έχει παραλάβει από το εξωτερικό ένα πολύ εξωτικό κατοικίδιο, μια εξημερωμένη λεοπάρδαλη!

Η Σούζαν επιστρατεύει τη βοήθεια του Ντέιβιντ για να παραδώσει την παιχνιδιάρα λεοπάρδαλη στη θεία της και όλα μπλέκονται σε μια τρελή και απίστευτα κωμική και μπερδεμένη κατάσταση, που περιλαμβάνει τη λεοπάρδαλη, την πλούσια θεία, το κόκκαλο και φυσικά τον έρωτα, καθώς η χημεία ανάμεσα στους δύο τόσο διαφορετικούς νέους, τη Σούζαν και τον Ντέιβιντ, θα είναι τελικά εκρηκτική.

Πρόκειται για μία κλασική ρομαντική κομεντί από τον σπουδαίο σκηνοθέτη Χάουαρντ Χοκς, δημιουργό μυθικών ταινιών όπως: «Ο Σημαδεμένος», «Ο Μεγάλος Ύπνος» και «Η Σειρήνα της Μαρτινίκα». Με ξέφρενους ρυθμούς, καταιγιστικό σενάριο, κωμικά επεισόδια που διαδέχονται το ένα το άλλο, επιτυχημένα λογοπαίγνια και τους δύο υπέροχους πρωταγωνιστές σ’ ένα ρεσιτάλ ερμηνειών.

Το 1990, η ταινία επιλέχθηκε από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου για συντήρηση και φύλαξη στο Εθνικό Κινηματογραφικό Αρχείο, ως πολιτιστική κληρονομιά. Ενώ το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την περιέλαβε στη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών κατατάσσοντάς την στην 97η θέση, ενώ στη λίστα του με τις 25 καλύτερες κωμωδίες, κατατάχθηκε στην 14η θέση.

Διαβάστε Επίσης:

Κάθριν Χάουτον Χέπμπορν / Katharine Hepburn (12 Μαΐου του 1907 – 29 Ιουνίου του 2003)

Η αποκαλούμενη «Πρώτη Κυρία» του Σινεμά, γεννήθηκε στις 12 Μαΐου του 1907. Ήταν κόρη μιας πολύ προοδευτικής οικογένειας, που πάντα την ενθάρρυνε να μην περιορίζεται από τα στερεότυπα για τις γυναίκες της εποχής, αλλά να είναι πάντα δυναμική και να έχει άποψη. Ξεκίνησε την καριέρα της στο Μπρόντγουεϊ και σύντομα βρέθηκε στον κινηματογράφο υπό τη σκηνοθετική κατεύθυνση του Τζορτζ Κιούκορ, στην ταινία «Η τραγωδία ενός πατέρα». Με την τρίτη κιόλας της ταινία, «Το ξημέρωμα της δόξας» (1933), κέρδισε το πρώτο της Όσκαρ ενώ και η επόμενη ταινία της, «Οι 4 κόρες του δρος Μαρς», σε σκηνοθεσία και πάλι του Κιούκορ, έγινε τεράστια εμπορική επιτυχία.

Ο χαρακτήρας της λέγεται ότι ήταν εκρηκτικός και αντιδρούσε στο σταρ σύστεμ του Χόλιγουντ, που ήθελε τις γυναίκες άβουλες κούκλες. Γι’ αυτό αρνιόταν να φορέσει μακιγιάζ, κυκλοφορούσε με παντελόνια (που τα έκανε μόδα) και δεν ήθελε να ποζάρει για φωτογραφίσεις και να δίνει συνεντεύξεις. Το κοινό της εποχής, όμως, ανέτοιμο για μια τέτοια προσωπικότητα, αντέδρασε με δυσφορία, γεγονός που την έκανε να αφήσει το Χόλιγουντ και να επιστρέψει για λίγο στο θέατρο.

Το ταλέντο της όμως ήταν πολύ μεγάλο για να μην απαθανατιστεί στο σέλυλουντ. Μετά από μερικές αποτυχημένες εμπορικά ταινίες, αφού το κοινό αρνιόταν να αποδεχτεί μια τόσο επαναστατική γυναικεία φιγούρα, κατάφερε να αποσπάσει μια δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ, με την ταινία «Alice Adams», ενώ μια από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας της, θεωρείται το παραγνωρισμένο τότε – και αριστούργημα τώρα – «Η γυναίκα με τη λεοπάρδαλη».

Μια τρίτη υποψηφιότητα για Όσκαρ ήρθε τη δεκαετία του ‘40, με την επιτυχημένη κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού έργου, «The Philadelphia Story». Από τότε ακολούθησαν κι άλλες μεγάλες επιτυχίες και μια τεράστια, καταξιωμένη καριέρα. Ανάμεσα στις ταινίες που ξεχώρισαν είναι αυτές που την ένωναν στην οθόνη με τον Σπένσερ Τρέισι (αγαπημένο της και στην πραγματική της ζωή), όπως «Η γυναίκα της χρονιάς» και «Αδάμ και Εύα».

Με την ταινία «Η βασίλισσα της Αφρικής», η Χέμπορν, στο πλευρό του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και με σκηνοθετική επίβλεψη του Τζον Χιούστον, λαμβάνει την 5η της υποψηφιότητα για Όσκαρ. Οι υποψηφιότητες συνεχίζονται σε όλη της την πορεία, καθώς στην ταινία «Μάντεψε ποιος θα’ ρθει το βράδυ» (1967), που ασχολείται με το θέμα του ρατσισμού και είναι η τελευταία μαζί με τον Τρέισι, θα λάβει την 10η υποψηφιότητά της! Τη δεκαετία του ΄80 θα παίξει κυρίως στην τηλεόραση και θα γράψει την αυτοβιογραφία της.

Στις 29 Ιουνίου του 2003, η συναρπαστική σταρ πεθαίνει, έχοντας λάβει στο σύνολο της καριέρας της 12 υποψηφιότητες για Όσκαρ. Έχει κερδίσει συνολικά 4 Όσκαρ, ένα τηλεοπτικό βραβείο Emmy, 2 θεατρικά βραβεία Tony και 8 Χρυσές σφαίρες. Το 1999 το Αμερικανικό Ινστιτούτο κινηματογράφου ψήφισε τη Χέμπορν ως τη μεγαλύτερη κινηματογραφική σταρ στην ιστορία του Αμερικανικού Σινεμά.

Η Γυναίκα με τη Λεοπάρδαλη / Bringing Up Baby
Σκηνοθεσία: Χάουαρντ Χοκς
Σενάριο: Ντάντλεϊ Νίκολς, Χέιγκαρ Γουάιλντ
Πρωταγωνιστούν: Κάθριν Χέπμπορν, Κάρι Γκραντ, Τσαρλς Ραγκλς
Φωτογραφία: Ράσελ Μέτι
Μοντάζ: Τζορτζ Χάιβλι
Μουσική: Ρόι Γουεμπ
Έτος Παραγωγής: 1938
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Διάρκεια: 102 λεπτά