Ο ανερχόμενος Βέλγος σκηνοθέτης Γκιγιόμ Σενέζ, πιστός στην παράδοση των αδερφών Νταρντέν, παρουσιάζει με τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, ένα έργο επίκαιρο και ταυτόχρονα διαχρονικό. Μέσα από τους «Αγώνες μας», παρακολουθούμε το νέο Πολιτικό Σινεμά στην Ευρώπη που συνδυάζει τα καλύτερα στοιχεία από δημιουργούς όπως ο Κεν Λόουτς και ο Κώστας Γαβράς.

Μία αξιοπρεπής κινηματογραφική εβδομάδα, με πέντε νέες ταινίες στις Αίθουσες, πολλές από τις οποίες αποτελούν μία αξιόλογη επιλογή για θέαση στην μεγάλη οθόνη. Ο σπουδαίος Ζανγκ Γιμού επιστρέφει με το επικό φιλμ «Σκιά», ενώ ο Μαντς Μίκκελσεν στο λιτό «Arctic», προσπαθεί να επιβιώσει στην αφιλόξενη Αρκτική.

Το ψυχολογικό θρίλερ «Η Χήρα» του Νιλ Τζόρνταν, διαθέτει ένα μέτριο σενάριο, αλλά έχει την τύχη να διαθέτει τέσσερις καλούς ηθοποιούς σε κομβικούς ρόλους: Ιζαμπέλ Ιπέρ, Κλόι Γκρέις Μόρετζ, Μάικα Μονρόε και Στίβεν Ρία. Η νέα κινηματογραφική εβδομάδα, ολοκληρώνεται με την τριάδα των Γιοακίν Φίνιξ, Τζέικ Γκίλενχαλ, Τζον Σ. Ράιλι, να πρωταγωνιστούν στο γουέστερν της εβδομάδας: «Οι Αδερφοί Σίστερς».
«Σκιά» (Shadow – 2018) του Ζανγκ Γιμού (Κίνα, Χονγκ Κονγκ)

Ο σκηνοθέτης Ζανγκ Γιμού επανερμηνεύει την ιστορία των Τριών Βασιλείων της Κίνας στην επική περιπέτεια «Shadow», περιγράφοντας την ιστορία ενός ισχυρού Βασιλιά και του λαού του, που έχουν εκδιωχθεί από την πατρίδα τους και επιθυμούν να την πάρουν πίσω. Ο Βασιλιάς είναι άγριος και φιλόδοξος αλλά τα κίνητρα και οι μέθοδοί του είναι άγνωστα και μυστήρια. Ο αρχιστράτηγός του είναι ένας οραματιστής που επιθυμεί διακαώς να κερδίσει τη μάχη αλλά χρειάζεται να αναπτύξει το σχέδιό του με απόλυτη μυστικότητα. Οι γυναίκες του παλατιού αγωνίζονται να βρουν τη θέση τους, σε έναν κόσμο που δεν έχει χώρο για εκείνες. Ενώ υπάρχει κι ένας κοινός θνητός γύρω από τον οποίο στροβιλίζονται οι αδυσώπητες δυνάμεις της ιστορίας, έτοιμες να τον κατασπαράξουν.

Ο Ζανγκ Γιμού παρουσιάζει ένα εμβληματικό έπος, ένα αισθητικό υπερθέαμα που μοιάζει με κινέζικο πίνακα ζωγραφισμένο στις αποχρώσεις του λευκού και του μαύρου. Ο καταξιωμένος σκηνοθέτης («Ήρωας», «Τα Ιπτάμενα Στιλέτα») εμπνέεται από το σύμβολο γιν-γιανγκ και την κινεζική ζωγραφική για να συνθέσει μια επική ταινία εποχής. Ο τίτλος του έργου αναφέρεται στους σωσίες, των οποίων η ύπαρξη χρονολογείται από τα αρχαία χρόνια. Ο σωσίας αποκαλούνταν «σκιά» και έπρεπε να είναι έτοιμος να αναλάβει δράση μόλις ο «αφέντης» του (βασιλιάς ή ευγενής), βρισκόταν σε κίνδυνο. Ηθοποιοί: Ντενγκ Τσάο, Σουν Λι, Ζενγκ Κάι, Γκουαν Ξιαοτόνγκ.

«Η «Σκιά» είναι μια ιστορία για τον αγώνα, την επιβίωση. Πώς ένας άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει ανάμεσα στα παιχνίδια εξουσίας των βασιλιάδων και των αριστοκρατών και να μετατρέψει την ήττα σε νίκη. Ο βασιλιάς είναι βασιλιάς και σε όλο τον κόσμο είναι ίδιος. Από τη μία είναι κάποιος στην κορυφή της ιεραρχίας και από την άλλη έχει όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα», σχολιάζει ο Ζανγκ Γιμού.

«Οι Αγώνες μας» (Nos Batailles / Our Struggles – 2018) του Γκιγιόμ Σενέζ (Βέλγιο, Γαλλία)

Ο Ολιβιέ κάνει ό,τι μπορεί για να αντιμετωπίσει καθημερινά τις αδικίες ενάντια στους υπαλλήλους στο εργοστάσιο όπου εργάζεται. Αλλά από τη μια μέρα στην άλλη, όταν η σύζυγός του εγκαταλείπει ξαφνικά την οικογένεια τους, μένει μόνος του να τα βγάλει πέρα με τις ανάγκες των παιδιών, τις προκλήσεις της καθημερινότητας και τη δουλειά του. Αντιμέτωπος με αυτές τις νέες ευθύνες, αγωνίζεται να βρει μια ισορροπία. Γιατί η Λώρα δεν θα επιστρέψει.

Μια απόλυτα επίκαιρη, οικουμενικής εμβέλειας δημιουργία, όπου συμπλέκονται μοναδικά το προσωπικό με το πολιτικό, η στράτευση με την ανάγκη για ατομικότητα, το δράμα με το χιούμορ. Το αποτέλεσμα είναι ένας συγκινητικός ύμνος στην ανθρώπινη αλληλεγγύη και αντίσταση, στους μικρούς και μεγάλους αγώνες μας. H δεύτερη ταινία του διαρκώς ανερχόμενου σκηνοθέτη από το Βέλγιο έκανε πρεμιέρα ως Special Screening στο τμήμα Semaine de la Critique του Φεστιβάλ Καννών. Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορίνο κέρδισε 3 βραβεία, ανάμεσα τους το Βραβείο Κοινού, απέσπασε 5 βραβεία Magritte από τη Βελγική Ακαδημία Κινηματογράφου, ανάμεσα τους το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας και το Βραβείο Σκηνοθεσίας, ενώ ήταν υποψήφια για Βραβείο CÉZAR Καλύτερης Ξένης Ταινίας και Βραβείο CÉZAR Καλύτερου Ηθοποιού για τον Ρομέν Ντιρίς.

«Όταν προετοίμαζα την πρώτη μου ταινία (Keeper), η μητέρα των παιδιών μου και εγώ χωρίσαμε. Έμαθα, όπως και ο Ολιβιέ (Ρομέν Ντυρίς) στην ταινία, να ζω μόνος μου μαζί τους, να τα παρατηρώ, να τα ακούω και να τα καταλαβαίνω. Αυτή ήταν μια καθοριστική περίοδος στη ζωή μου, σαν άντρας αλλά και σαν σκηνοθέτης. Αναρωτιόμουν πώς θα ήταν τα πράγματα αν ήμουν εντελώς μόνος μου, αν ήμουν χήρος ή εγκαταλελειμμένος. Η απάντηση είναι απλή: Δεν θα τα είχα καταφέρει να βρω την σωστή ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική μου ζωή και στην οικογενειακή ζωή. Γνωρίζω αρκετά ζευγάρια που τους είναι δύσκολο να τα βγάλουν πέρα στο τέλος του μήνα. Εργάζονται και οι δύο αλλά η κατάσταση τους παραμένει εύθραυστη, σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Ένιωσα την ανάγκη να γράψω για αυτά τα θέματα. Οι Αγώνες Μας λένε την ιστορία της εξαφάνισης μιας μητέρας και τις προσπάθειες του πατέρα να αποφύγει τη διάλυση του σπιτιού του. Ενός πατέρα που θα πρέπει να αγωνιστεί για να βρει ισορροπία ανάμεσα στις προσωπικές και τις επαγγελματικές του δεσμεύσεις.» – Γκιγιόμ Σενέζ

«Η Χήρα» (Greta – 2018) του Νιλ Τζόρνταν (Ιρλανδία, Η.Π.Α.)

Η Φράνσις (Κλόι Γκρέις Μόρετζ), μία νεαρή γυναίκα που πενθεί τον θάνατο της μητέρας της, ανακαλύπτει μία χαμένη τσάντα στο μετρό της Νέας Υόρκης και αποφασίζει να την επιστρέψει στην κάτοχο της. Αυτή είναι η αρχή μίας ασυνήθιστης φιλίας με την αινιγματική χήρα Γκρέτα (Ιζαμπέλ Ιπέρ), παρά τη δυσαρέσκεια της καλύτερης της φίλης Έρικα (Μάικα Μονρόε) που κατά τα άλλα βοηθάει την Γκρέις να εγκλιματιστεί στη μεγάλη πόλη. Η Φράνσις αγνοεί τις ανησυχίες της φίλης της, όμως τα κίνητρα της Γκρέτα είναι πιο νοσηρά από αυτό που φαντάζεται.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ, Νιλ Τζόρνταν (The Crying Game) επιστρέφει -έξι χρόνια μετά το «Byzantium» – με ένα σύγχρονο, αγωνιώδες ψυχολογικό θρίλερ. Σε αυτή την έκρυθμη ιστορία πρωταγωνιστούν η σπουδαία Ιζαμπέλ Ιπέρ («Elle») μαζί με την ταλαντούχα Κλόι Γκρέις Μόρετζ («Carrie»). Σε σενάριο των Νιλ Τζόρνταν και Ρέι Ράιτ («The Crazies») η ταινία δεν χάνει καθόλου χρόνο και παρασέρνει το κοινό σε έναν ανεμοστρόβιλο εμμονής και παράνοιας, αποκαλύπτοντας σιγά σιγά την πραγματική φύση των χαρακτήρων χάρη στην ενδιαφέρουσα αφήγηση του Τζόρνταν και τις ερμηνείες των βασικών ηθοποιών: Ιζαμπέλ Ιπέρ, Κλόι Γκρέις Μόρετζ, Μάικα Μονρόε, Στίβεν Ρία, Πάρκερ Σόγιερς, Κολμ Φιόρε.

«Αυτό που με τράβηξε στο «Greta» ήταν η απλότητα της ιστορίας. Μία νέα γυναίκα, μία χήρα και μία χαμένη πράσινη δερμάτινη τσάντα. Η σκέψη ότι κάθε τυχαία συνάντηση μπορεί να κρύβει είτε τον θησαυρό της φιλίας είτε τον τρόμο μιας αχόρταγης πεισματικής ανάγκης, ήταν ελκυστική. Ένα δράμα που παίζουν τρεις γυναίκες και ήμουν τυχερός που είχα την Ιζαμπέλ Ιπέρ, την Κλόι Μόρετζ και τη Μάικα Μονρόε στους ρόλους.» – Νιλ Τζόρνταν

«Arctic» (2018) του Τζο Πένα (Ισλανδία)

Ο Μαντς Μίκελσεν σε μία ακόμα καλή, μοναχική ερμηνεία στην περιπέτεια επιβίωσης, «Arctic». Ένα κινηματογραφικό μάθημα μινιμαλισμού. Ένας άνδρας βρίσκεται μόνος στην Αρκτική μετά από συντριβή του αεροπλάνου του και τώρα πρέπει να αποφασίσει αν θα παραμείνει στη σχετική ασφάλεια της αυτοσχέδιας κατασκήνωσης ή θα ξεκινήσει ένα θανάσιμο ταξίδι μέσα από το άγνωστο, με την ελπίδα να βγει ζωντανός από αυτό. Πρόκειται για αγγλόφωνη αναβίωση, βασισμένη στην νορβηγική ταινία του 2014 «In Order of Disappearance / Kraftidioten», του ίδιου σκηνοθέτη και σενάριο του Kim Fupz Aakeson. Ηθοποιοί: Μαντς Μίκελσεν, Μαρία Θέλμα Σμάραντοτιρ.

«Τίποτα δεν αποτυπώνει καλύτερα το πόσο εύθραυστος είναι ο άνθρωπος όσο η εικόνα μιας και μόνης κουκίδας να περιπλανιέται στον απέραντο ωκεανό του λευκού χιονιού. Τίποτα δεν αποτυπώνει παραστατικότερα την αντοχή όσο ένας άνθρωπος που περπατάει αργά μέσα σε δεινή θύελλα, σε σημείο που να μην μπορείς καν να τον διακρίνεις στη χιονοθύελλα… Η τούνδρα ήταν η καταλληλότερη τοποθεσία για να γυριστεί η ταινία. Το πιο σκληρό περιβάλλον πάνω στη Γη που μπορεί να επιβιώσει κανείς. Παρόλα αυτά, για μένα η ταινία δεν είναι (ή τουλάχιστον δεν είναι μόνο) μια παραβολή για την πάλη ενός ανθρώπου ενάντια στη φύση. Η ταινία αφορά στον αλτρουισμό ακόμα και υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες.» – Τζο Πένα

«Οι Αδερφοί Σίστερς» (The Sisters Brothers – 2018) του Ζακ Οντιάρ (Η.Π.Α., Γαλλία, Ισπανία, Ρουμανία)

Στη δεκαετία του 1850, στο Όρεγκον, δύο αδέλφια, ο Έλι και ο Τσάρλι Σίστερς προσλαμβάνονται για να σκοτώσουν έναν χρυσοθήρα που κλέβει το αφεντικό τους. Ηθοποιοί:  Γιοακίν Φίνιξ, Τζέικ Γκίλενχαλ, Τζον Σ. Ράιλι, Ρούτγκερ Χάουερ, Ριζ Αχμεντ, Κάρολ Κέιν. Βασισμένο στη νουβέλα του Patrick Dewitt. Το μουσικό σκορ υπογράφει, ο ελληνικής καταγωγής και βραβευμένος με Όσκαρ συνθέτης, Αλεξάντερ Ντεπλά.