Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας, έχει προσθέσει τα τελευταία χρόνια ένα νέο τμήμα στις κλάσεις του, το επίσημο διαγωνιστικό τμήμα ελληνικών μικρού μήκους ταινιών, όπου μία ειδική κριτική επιτροπή θα απονείμει τα βραβεία του τμήματος αυτού. Φέτος με αφορμή τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων του Φεστιβάλ, θα παρουσιαστούν περισσότερες από 60 ελληνικές ταινίες μικρού μήκους. 

Η «Αποκάλυψη του Θηρίου» είναι η πρώτη σας ταινία της οποία θα έχουμε την ευκαιρία να την απολαύσουμε την Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου στο τμήμα των ταινιών μικρού μήκους του επετειακού 20ού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας. Τι σημαίνει αυτό για εσάς;

 

Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω το τι αισθάνομαι. Οι συνεργάτες μου και εγώ θα δούμε για πρώτη φορά τον πόνημά μας στην μεγάλη οθόνη. Η ταινία θα έρθει σε επαφή με το κοινό και θα αυτονομηθεί. Είναι κάτι πρωτόγνωρο. 

Πως προέκυψε η επιλογή του συγκεκριμένου τίτλου της ταινίας; Υπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία;

 

Μερικά χρόνια πριν, εγώ και ο φίλος μου ο Tegel (παρατσούκλι που του κόλλησε όταν εξέδωσε το ομώνυμο fan-zine) παρουσιάζαμε μια διαδικτυακή ραδιοφωνική εκπομπή σε ένα site ονόματι chimeres.  Ψάχναμε μουσικές, ανακαλύπταμε συνθέτες, μιλάγαμε για οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς με έναν τρόπο ελαφρώς σουρεαλιστικό. Η εκπομπή κάποια στιγμή τελείωσε γιατί οι συνθήκες της ζωής δεν το επέτρεψαν. Οι απαιτήσεις στην δουλειά και τα “τυράκια” που μας έριχναν με προαγωγές και μπόνους δεν μας άφηναν χρόνο για να ζήσουμε την μαγεία της εκπομπής. Βλέπεις όλοι κοιτάγαμε το τυρί, αλλά ουδείς κοιτούσε τη φάκα. Η εκπομπή μοιραία τελείωσε αλλά η αναζητήσεις μας παρέα με μουσική και την βοήθεια του σουρεαλισμού δεν σταμάτησαν ποτέ.  

 

Πέρασε ο καιρός, παράτησα τη δουλειά μου και αποφάσισα να γίνω σκηνοθέτης. Κατέληξα στο τμήμα του Bachelor σκηνοθεσίας της Ακμής όπου στο τέλος του έτους θα έπρεπε να παρουσιάσω μια ταινία ως πτυχιακή. Έψαχνα ιδέες για σενάριο. Πάω στον φίλο μου τον Tegel να σκεφτούμε ιδέες. Δεν μας έκανε τίποτα εντύπωση. Τζίφος. Έτσι παρατήσαμε την κουβέντα και αποφασίσαμε να ακούσουμε μουσική. Βάλαμε να ακούσουμε έναν δίσκο, το 666 των Aphrodite’s Child και ξαφνικά μόλις άκουσα το The Beast, λες και με τσίμπησε μύγα, πετάγομαι όρθιος και φωνάζω στον φίλο μου “Αυτό είναι το σενάριο! Το σενάριο είμαστε εμείς”!

Ποια είναι η υπόθεση της ταινίας «Η Αποκάλυψη του Θηρίου»; 

 

Είναι η ιστορία ενός υπαλλήλου που στις ελεύθερες ώρες του παρουσιάζει μια διαδικτυακή ραδιοφωνική εκπομπή, κατά τη διάρκεια της οποίας κάνει ένα κήρυγμα εναντίον του συστήματος, συγκρίνοντάς το με το Θηρίο της Αποκάλυψης. Λίγες μέρες μετά στην δουλειά του τον καλεί ο διευθυντής του για αξιολόγηση. Ο διευθυντής του προσφέρει μια γενναιόδωρη προαγωγή, αποκαλύπτοντάς του παράλληλα ποιο είναι το Θηρίο. 

Ποιές ήταν οι δυσκολίες του όλου εγχειρήματος; 

 

Δεν ήταν τίποτα εύκολο. Το project είχε μεγάλες καλλιτεχνικές απαιτήσεις. Το γύρισμα είναι ο εχθρός της ταινίας και λέει μια φίλη μου σκηνοθέτης πρέπει να κάνεις λεπτές κινήσεις, σαν να παίζεις Jenga. Αυτό που με τρόμαξε ήταν οι απαιτήσεις της παραγωγής. Τι να σου πρωτοπώ; Για την διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού; Τις μετακινήσεις; Το τι θα φάει ο κόσμος που δουλεύει εθελοντικά; Τις απρόσμενες δυσκολίες; Θες ένα παράδειγμα; Ο βασικός χώρος που εξελίσσεται το δράμα είναι το γραφείο του διευθυντή. Είχα δύο επιλογές, έναν όροφο στον Πύργο Αθηνών και το Χίλτον. Στην αρχή επέλεξα το Χίλτον γιατί μου τα πρόσφερε όλα. Ο Πύργος Αθηνών αν και αισθητικά ήταν ανώτερος δεν μου πρόσφερε ούτε μια πόρτα που να ασφαλίζει τον χώρο. Άσε που φωτιστικά και σκηνογραφικά ήταν ένα μπελάς. Αποφασίζω ότι θα γυρίσω στο Χίλτον. Τι λέω στον υπεύθυνο καθηγητή και με συνοπτικές διαδικασίες με οδήγησε στην επιλογή του Πύργου Αθηνών ως την ενδεδειγμένη. Έπρεπε να γυρίσω εκεί με κάθε κόστος.  Όπερ και εγέννετο. Τα γυρίσματα ήταν μια κόλαση για μένα και τους συνεργάτες μου. Μόνο ένα θα σου πω. Για να καταφέρω να κάνω γύρισμά εκεί, κοιμήθηκα τέσσερις μέρες πάνω σε χαρτόκουτα.     

Ποιες οι επιρροές σας τόσο στη δημιουργία του συγκεκριμένου φιλμ όσο και γενικότερα;

 

Γενικότερα οι αγαπημένοι μου σκηνοθέτες είναι οι Όρσον Ουέλς, Στάνλεϋ Κιούμπρικ, Φεντερίκο Φελίνι, οι αδελφοί Ταβιάνι. Για την ταινία είχα επιρροές (πέραν τον Ουέλς, και Κιούμπρικ) από την ταινία ο “Ο Τρίτος Άνθρωπος” του Κάρολ Ριντ, τις ταινίες των Ταραντίνο, Παντελή Βούλγαρη και τον W. Friedkin και ιδιαίτερα την ταινία του “French connection”. Το καλοκαίρι που έγραφα το σενάριο είχα δει την ταινία και πήρα πολλές ιδέες για τα εξωτερικά γυρίσματα. Το κυνήγι μεταξύ τρένου και αυτοκινήτου, στις γέφυρες της Ν. Υόρκης ήταν κάτι που με είχε ενθουσιάσει. Η αίσθηση ότι η εικόνα σε οδηγεί σε κάτι στενό και άγνωστο ένοιωθα ότι ταίριαζε απόλυτα στην ταινία μου. Επομένως αυτό που είχα στο μυαλό μου ως εικόνα για τα εξωτερικά γυρίσματα απαιτούσε καθαρές γραμμές και βάθος πεδίου. Ανακάλυψα ότι αν θες να κάνεις μια τέτοια ταινία, δεν την γυρίζεις στην Αθήνα.

 

Γιατί;

 

Γιατί η Αθήνα είναι μια αντικινηματογραφική πόλη. Δεν έχει ενιαίο ύφος. Γύρισα όλο το λεκανοπέδιο για να βρω αυτό που ήθελα. Οι επιλογές ήταν εξαιρετικές αλλά με το μειονέκτημα ότι το συνεργείο θα έπρεπε να κάνει πολλές μετακινήσεις. Με την άγνοια κινδύνου που με χαρακτηρίζει, αποφάσισα να παραμείνω στην αισθητική του βάθους πεδίου και των καθαρών γραμμών, υποβάλλοντας το προσωπικό της ταινίας στην πρώτη από τις πολλές ταλαιπωρίες που επρόκειτο να υποστεί.

Η «Αποκάλυψη του Θηρίου» είναι η πρώτη σας ταινία. Ωστόσο προκαλεί εντύπωση η επιλογή του ασπρόμαυρου η οποία ομολογώ ότι δημιουργεί μία μοναδική αισθητική και αιχμαλωτίζει τον θεατή. Πως προέκυψε η συγκεκριμένη επιλογή; 

 

Αυτός ο μικρός διάολος που λέγεται Στάθης Γαλαζούλας (Διευθυντής Φωτογραφίας)  έκανε πάρα πολύ καλή δουλειά. Τελειομανής, απαιτητικός που κάνει τη ζωή του σκηνοθέτη δύσκολη, αφού βέβαια ο σκηνοθέτης κάνει πρώτα τη δική του ζωή δύσκολη. Στην ουσία της ερώτησής σου.  Η ταινία είναι βασισμένη στον μύθο του Φάουστ και ο ήρωας είναι βγαλμένος μέσα από τις ιστορίες του Φραντς Κάφκα. Το ασπρόμαυρο ήταν η προφανής επιλογή. Παρ’ όλα αυτά οι σκηνές της εκπομπής και η ταραντινική (σε ρυθμό) πρόζα της ταινίας με οδηγούσαν σε σκέψεις αν πρέπει να χρησιμοποιήσω το χρώμα μεμονωμένα ή να γίνει έγχρωμη η ταινία παρ’ όλες τις αντιρρήσεις των συνεργατών μου και των δασκάλων μου. Βλέπεις μέχρι τότε δεν είχα δει το “My best friend’s Birthday” του Ταραντίνο που είναι ασπρόμαυρη και ο ήρωας είναι ραδιοφωνικός παραγωγός.

 

Αν προσπαθήσεις να πας ενάντια στη φύση του σεναρίου τα προβλήματα έρχονται το ένα πίσω από το άλλο, με αποκορύφωμα το casting. Oι ηθοποιοί που έκρινα ότι ταίριαζαν στους ρόλους δεν ταίριαζαν χρωματικά. Είχαμε φτάσει είκοσι μέρες πριν το γύρισμα και το αδιέξοδο πρόβαλε με μεγαλοπρέπεια μπροστά στα μάτια μου. Η σκηνογράφος (Άννα Βεσκούκη), επέμενε ότι η ταινία πρέπει να γίνει ασπρόμαυρη. Πως την είχα δει και δεν μπορούσα να φανταστώ την σκηνή της εκπομπής χωρίς χρώμα…; Σκηνοθέτες Γιώργο μου, άνθρωποι γεμάτοι εμμονές. Η σκηνογράφος με παρακάλεσε να μετατρέψω την έγχρωμη φωτογραφία του σκηνικού χώρου της εκπομπής, που είχα τραβήξει στο ρεπεράζ, σε ασπρόμαυρη. Και τότε… αποκάλυψη! Η βιβλιοθήκη – δισκοθήκη τοίχου που έχει ο χώρος μετατράπηκε σε ένα καταπληκτικό ψηφιδωτό του γκρι. Όλες οι φωτογραφίες από το ρεπεράζ έγιναν ασπρόμαυρες. Τότε είδα στα μάτια μου μια άλλη ταινία. Το ασπρόμαυρο με ιντρίγκαρε. Η επιλογή του ενίσχυε την αισθητική της ταινίας, αλλά και την επισφάλεια της, μιας και έπρεπε να γίνει καινούργια αισθητική μελέτη σε επίπεδο φωτογραφίας – ενδυμάτων – σκηνικών σε πολύ λίγο χρόνο.

Ποιες οι εντυπώσεις σας με τους ηθοποιούς με τους οποίους επιλέξατε να συνεργαστείτε;

 

Εξαιρετικές. Μοναδικές θα έλεγα. Ήταν απόλαυση να δουλεύω μαζί τους. Προέρχομαι από το θέατρο και αυτό βοήθησε πάρα πολύ στο να αναπτύξω έναν κώδικα επικοινωνίας με τους ηθοποιούς. Ειδικά με τους δύο πρωταγωνιστές της ταινίας που είχα συνεργαστεί στο παρελθόν. Με τον Θανάση Χαλκιά (Διευθυντής) δίναμε μαζί την πτυχιακή μας στην σχολή της Ν. Καρρά. Ήταν ο πιο ώριμος στο τμήμα. Ένας εργάτης με φαντασία. Με τον Πάνη Καλοφωλιά (Απόστολος) έχουμε συνεργαστεί δύο σεζόν στο θέατρο. Κάθε φορά που παίζαμε μαζί ήταν σαν να παίζαμε το έργο για πρώτη φορά. Κάθε μέρα έφερνε κάτι καινούργιο. Θαύμασα τις ανησυχίες του και την αγάπη του για την υποκριτική. Όταν ξεκίνησα να γράφω το σενάριο ήξερα ποιον θα έχω πρωταγωνιστή. Ήταν γνώστης του εγχειρήματος από την εποχή που το σενάριο ήταν ιδέα. Γνωρίζοντας πολύ καλά το πως χειρίζεται τα εκφραστικά του μέσα, προσπάθησα να χτίσω τον ρόλο επάνω του. Κάθε τι που τον αφορούσε γινόταν γνώστης. Η προσπάθειά του ήταν συγκινητική. Δύο τη νύχτα με έπαιρνε τηλέφωνο και μου έλεγε το τι σκεφτόταν για τον ρόλο. Είναι ένας ηθοποιός που όταν διαφωνεί με κάτι το δικαιολογεί με επιχειρήματα και φέρνει ιδέες προς διαπραγμάτευση. Εξαιρετικός επαγγελματίας. 

Μαζί τους ο Άγγελος Καλίνογλου στον ρόλο του Tegel, η Λένα Δροσάκη, ο Σίμος Κυπαρισσόπουλος. Έξαιρετικοί ηθοποιοί όλοι τους. Μαζί τους και η γλυκιά μου Γιώτα Χατζηιωάννου (κυρα Γιωργία) που μου χάρισε μια απίστευτη εικόνα της ελληνίδας μάνας. Αν και είχε κινηματογραφική εμπειρία (Χαμομήλι του Νεριτάν Ζιντζιρία) δεν είχε δοκιμαστεί σε πρόζα. Προσπάθησε, δούλεψε, ίδρωσε, αγχώθηκε. Κάναμε μαζί κάθε μέρα πρόβες. Ερχόταν και ο Πάνης να την βοηθήσει. Οι πρόβες με τους ηθοποιούς ήταν κάτι που απόλαυσα.

Τι είναι όμως τελικά «Η Αποκάλυψη του Θηρίου»; Ένα φιλμ μυστηρίου με στοιχεία θρίλερ, ένα φιλμ νουάρ σε ασπρόμαυρο φόντο ή ένα ιδιότυπο road movie; 

 

Θα μπορούσε να είναι όλα αυτά που είπες. Θα μπορούσε να είναι απλά μια ταινία που ακολουθεί την παράνοια του ήρωα. Τον ψυχαναγκασμό του. Τον εφιάλτη που επέλεξε να ζήσει. Μέσα σε 17 λεπτά η “Αποκάλυψη του Θηρίου” προσπαθεί να αναδείξει την υποκρισία του σύγχρονου (και όχι μόνο) ανθρώπου που ενώ φαίνεται ότι έχει αξίες με την πρώτη ευκαιρία αποκαλύπτεται η οπορτουνιστική του φύση. Η ταινία είναι μια προσπάθεια δημιουργίας μιας φιλμικής γλώσσας (ενός δομικού σινεμά) με μια ιστορία που η αφήγησή της είναι παράλληλη  και περνά μέσα από σύμβολα προαιώνια, όπως το μήλο και τα ακριβά αντικείμενα που αποτελούν διακαή πόθο της καταναλωτικής κοινωνίας (ένα πούρο «Cohiba esplendito» και μια φεράρι).

Να σου πω μια ιστορία πάνω σε αυτό; Το δίλλημα του ήρωα είναι αν θα πρέπει να θυσιάσει την εκπομπή του, την τρέλα του, το hobby του, με μια καλοπληρωμένη θέση.  Όταν τελείωσα το rough cut την ταινία την παρουσίασα σε κάποιους ανθρώπους για να μου πουν την γνώμη τους και τις παρατηρήσεις τους. Ένας εξ’ αυτών δεν αναγνώρισε το δίλλημα του έργου ως δίλλημα. Μου λέει “…ποιά εκπομπή και μαλακίες! Καπνίζεις το Cohiba καβαλάς τη φεράρι και φεύγεις…”. Απόψεις. Ασφαλώς. Όλοι έχουμε δικαίωμα στην αλλοτρίωση. Ακόμα και οι καλλιτέχνες. 

Ποιος ο ρόλος του “Μοντάζ” και του “Ήχου” στην ταινία;

 

Σημαντικός και πολύπλοκος. Θα προσπαθήσω να σου περιγράψω την διαδικασία για να καταλάβεις. Το γύρισμα προσπαθεί να χτίσει ένα σπίτι για να στεγάσει ένα άγαλμα που είναι το συναίσθημα του ήρωα η ψυχολογία του.  Σε πρώτη φάση το μοντάζ παρατηρεί τις όποιες ατέλειες στο σπίτι και αν το άγαλμα είναι το τοποθετημένο στο σαλόνι και όχι στο χωλ ή στην κουζίνα. Αφού μεταφέρουμε το άγαλμα στη σωστή του θέση παίρνουμε το σφυρί και το καλέμι και με μεγάλη προσοχή αφαιρούμε τα περιττά κομμάτια μαρμάρου για να αποκαλύψουμε το άγαλμα. Αυτό στην ταινία μας έγινε με έντονα και βίαια cut (εμπνευσμένα από την νουβέλ βαγκ) και χρήση ιδεολογικού μοντάζ (σοβιετική πρωτοπορία).

 

Μετά η ταινία πηγαίνει στον sound designer. Εδώ ξεκινάει η πιο απολαυστική διαδικασία της ταινίας. Ένα θα σου πω. Περιμένω πως και πως να κάνω την επόμενη ταινία μου για να βρεθώ μαζί με τον Δημήτρη Γιαννόπουλο και να πλέξουμε το εργόχειρο που ονομάζεται σκηνοθεσία των ήχων. Πως ακούγεται ο χώρος. Ποιοί ήχοι μας λείπουν για να βγούμε στους δρόμους με ένα μικρόφωνο και να κάνουμε field recording. Ποιός ήχος αυξάνει την ένταση ή την αποσυμπιέζει. Από που ακούει ο θεατής στην αίθουσα τον ήχο. Πως θα κερδίσουμε την προσοχή και το βλέμμα του. Στην ταινία θέλαμε να δώσουμε την αίσθηση στον θεατή ότι την ακούει από ένα ραδιόφωνο. Η επόμενη ερώτηση ήταν αν θα  ακούνε όλοι από ένα ραδιόφωνο ή ο καθένας θα έχει το δικό του. Θα μπορούσα να σου μιλάω για όλο αυτό το εργόχειρο.

Η ταινία σας «Η Αποκάλυψη του Θηρίου», θα προβληθεί στις 20ες Νύχτες Πρεμιέρας. Μετά από εκεί θα ταξιδέψει το φιλμ σε φεστιβάλ στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό; Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

 

Η ταινία είναι μια ανεξάρτητη παραγωγή. Είναι πάρα πολύ δύσκολο ένας άνθρωπος να παλεύει μόνος του για να βρει έναν τρόπο να ταξιδέψει την ταινία του. Τώρα έγινε η αρχή. Θα κάνω τα πάντα για να δω την ταινία μας να στέκεται στα πόδια της και να ταξιδέψει όπου αυτή θέλει και επιθυμεί και όπου θέλουν να μας κάνουν την τιμή να την φιλοξενήσουν. 

 

Όσο αφορά τα μελλοντικά μου σχέδια είμαι στην συγγραφή ενός σεναρίου που θέλω πολύ να γίνει ταινία. Δεν μπορώ ακόμα να σου πω λεπτομέρειες, αυτό που μπορώ να σου πω όμως είναι ότι θα έχω μια διαφορετική χρήση της ελληνικότητας. Σε αυτή την ταινία ήθελα να αποφύγω την εμφάνιση της ελληνικότητας εξαιτίας του ότι η μάχη του καλού με το κακό είναι μια παλιά ιστορία που δεν έχει πατρίδα. Υπήρχε όμως και ένας άλλος λόγος. Η ελληνικότητα όπως εκφράζεται στο περιβάλλον που ζω περισσότερο με θυμώνει παρά με εμπνέει. Όμως έκανα ένα λάθος. Θέλησα να απαντήσω σε τρία ερωτήματα που αφορούν τον ήρωά μου. Από που έρχεται, ποιός είναι και πού πάει; Και όπως κατάλαβες η Ελλάδα μου την έσκασε. Αν υποθέσουμε πως αυτό ήταν λάθος, χαίρομαι πάρα πολύ που το έκανα και θα ήθελα να το επαναλάβω πιο έντονα, ακολουθώντας την ίδια τρέλα και αναζήτηση (ίσως και μεγαλύτερη) όπως αυτή του Θηρίου. 

Γυρνώντας τον χρόνο πίσω και αναπολώντας όλες αυτές τις διαδικασίες μέχρι την ολοκλήρωση της ταινίας ποιες είναι οι εντυπώσεις σας;

 

Πάρα πολλές. Πάρα πολλές και έντονες. Όταν ξεκίνησα αυτή την ιστορία είχα μεγάλη αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τις ικανότητές μου. Τώρα που ολοκληρώθηκε μπορώ να πω ότι συνειδητοποίησα την ανεπάρκειά μου. Είχα  άγνοια κινδύνου. Αν κάτι με έσωσε από την καταστροφή είναι το πείσμα μου, το θράσος μου, η βοήθεια των φίλων μου και όσες από τις οδηγίες των καθηγητών μου ακολούθησα, έστω και αν με οδήγησαν στον δύσκολο δρόμο. Πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα ήμουν σίγουρος πως το αποτέλεσμα δεν θα ήταν άρτιο. Αυτό όμως που έβαλα σαν στοίχημα με τον εαυτό μου ήταν να κάνω μια ταινία με ψυχή.

Ποιά ήταν η πιο δυνατή στιγμή του γυρίσματος;  

 

Θα σου  πω την ιστορία της μακιγιέζ μου της Τζένιφερ Ρέι. Θα δεις ότι στα credits αναφέρεται και ως βοηθός σκηνοθέτη. Αυτό το ταλαντούχο κορίτσι, που έχει έρωτα με την δουλειά, μου συστήθηκε ως ο μπογιατζής του γυρίσματος.  Η πρώτη μου αντίδραση πριν καλά-καλά της πω καλημέρα ήταν να τη μαλώσω, λέγοντάς της ότι δεν τις επιτρέπεται να υποβιβάζει την τέχνη της. Πως μπορεί ένας μπογιατζής να διαχειριστεί την μάσκα του ηθοποιού. Με κοίταξε στα μάτια και μου είπε ότι κανείς μέχρι σήμερα δεν είχε μιλήσει έτσι για την δουλειά της. Αυτό με προβλημάτισε. Γιατί δεν ψάχνουμε να βρούμε τα διαμάντια που μπορεί να κρύβει η φαντασία των συνεργατών μας; Αυτή η κοπέλα αποδείχτηκε όχι απλά στρατιώτης του γυρίσματος, αλλά κομάντο.  Σε κάποια στιγμή στον Πύργο Αθηνών, όταν τα πράγματα κρέμονταν από μια κλωστή η Τζένιφερ έρχεται δίπλα μου και με ρωτάει πως μπορεί να βοηθήσει. Την ρώτησα αν μπορεί να κρατήσει το ραπόρτο της ταινίας (μια λίστα που βαθμολογούμε την απόδοση της κάθε λήψης). Δέχτηκε. Δεν φαντάζεσαι πως αυτή η πολύ απλή κίνηση μου πήρε ένα βάρος. Πό΄ση δύναμη μου έδωσε.

Ήταν μαζί μου μέχρι το τέλος και θα ήθελα να την ευχαριστήσω όπως θέλω να ευχαριστήσω και όλους όσους δούλεψαν για να αποκαλυφθεί το Θηρίο. Τους ηθοποιούς μου  Πάνη Καλοφωλιάς, Θανάση Χαλκιά, Άγγελο Καλλίνογλου, Γιώτα Χατζηιωάννου, Λένα Δροσάκη, Σίμο Κυπαρισσόπουλο, Ντίνα Κούκου, Νίκη Μανθάτη το καλλιτεχνικό επιτελείο με τον Στάθη Γαλαζούλα (Διεύθυνση φωτογραφίας), Άννα Βεσκούκη (Καλλιτεχνική Διεύθυνση) Δημήτρη Γιαννόπουλο (Ηχοληψία, sound mix & design), Κυριάκο Γκίκα (μοντάζ), το crew (σχεδόν όλοι σπούδαζαν την ώρα που γυρνάγαμε) με τον Παναγιώτη Παπαποστόλου (βοηθός φωτογράφου), τον Κωνσταντίνο Δαναλάτο (ηλεκτρολόγο, η ήρεμη δύναμη), τον Βασίλη Κομιχείλη (βοηθό σκηνογράφου), την Ανθή Σπανού και την Φιλίτσα Ρουμελιώτη (μακιγιάζ), Γιώργο Μαμάκη και Περικλή Κανταρτζόγλου (booman), την Σαντέ Αγκιλάρα (βοηθός σκηνοθέτη) τον Άρη Τζιάβα (φροντιστήριο και location scouting), την Ανθή Μιχαήλ και την Λίτσα Χρυσικοπούλου (βοηθοί παραγωγής) την Όλγα Μαρία Παππά (γενικών καθηκόντων συμπεριλαμβανομένης και της ψυχολογικής υποστήριξης), την ηθοποιό Μαρία Μαλαθράκη στην εξαιρετική μετάφραση του έργου (η αθεόφοβη έψαχνε να μεταφράσει μέσα από την Αγγλική Βίβλο) τον Κώστα Χουρμίδη στον σχεδιασμό των posters, τον chimeres.gr τους δασκάλους μου Ευθύμη Χατζή, Δημήτρη Κουτσιαμπασάκο, Ηλέκτρα Βενάκη, Βάλλυ Κωνσταντοπούλου και Μιχάλη Αναστασίου (όλοι τους μου πρόσφεραν με γενναιοδωρία την αυστηρότητά τους), τον αδελφό μου Δημήτρη  και όλους όσους εμπιστεύτηκαν έναν τρελό που τους έλεγε ότι ήθελε να κάνει μια ταινία. Όλους αυτοί πίστεψαν στο όνειρό μου και με βοήθησαν να γίνει πραγματικότητα. Όλοι τους με έχουν εντυπωσιάσει. 

 

Αυτή την ταινία την αφιερώνω στην μητέρα μου που την έχασα λίγο πριν ξεκινήσω να γράφω το σενάριο. Μια γυναίκα που θυσιάστηκε και εργάστηκε σκληρά για να έχω το δικαίωμα στο όνειρο.

 

Ηθοποιοί:

Πάνης Καλοφωλιάς, Θανάσης Χαλκιάς, Άγγελος Καλίνογλου, Γιώτα Χατζηιωάννου, Λένα Δροσάκη, Σίμος Κυπαρισσόπουλος

Καλλιτεχνικό Επιτελείο

Στάθης Γαλαζούλας (Διεύθυνση Φωτογραφίας)

Άννα Βεσκούκη (Καλλιτεχνική Διεύθυνση)

Make up artist-βοηθός σκηνοθέτη Jenifer Ray

Κυριάκος Γκίκας (Μοντάζ)

Δημήτρης Γιαννόπουλος (Ηχοληψία-Sound Mix & Design)

Θανάσης Μπουρλιάσκος (Σενάριο-Σκηνοθεσία-Παραγωγή)

Η ταινία «Η Αποκάλυψη του Θηρίου» του Θανάση Μπουρλιάσκου, θα προβληθεί την Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου στον Κινηματογράφο Δαναός 1 στις 18:00, στο πλαίσιο του 20ού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας.

 

To 20ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας θα διεξαχθεί από την Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου έως και την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου. Το Φεστιβάλ διοργανώνεται από την Κινηματογραφική Εταιρία Αθηνών με τη συγχρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και εντάσσεται στο ΠΕΠ ΑΤΤΙΚΗ του ΕΣΠΑ 2007-2013. Όλες οι δράσεις πραγματοποιούνται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

 

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την «Αποκάλυψη του Θηρίου», παραθέτουμε και την επίσημη ιστοσελίδα της ταινίας στο Facebook: https://www.facebook.com/therevelationofthebeast