«Έλληνα σε λένε looser μα για μένα είσαι blueser» τραγουδάει γερμανός συνθέτης με τη συνοδεία έλληνα μουσικού στο μπουζούκι στην τελετή έναρξης του πρώτου Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Βερολίνου που παρακολουθήσαμε χθες, στον κινηματογράφο Babylon στην πλατεία Ρόζα Λούξεμπουργκ και θα διαρκέσει έως την Κυριακή. Ο στίχος συνοψίζει με έναν τρόπο τον στόχο του φεστιβάλ που όπως εξηγεί ο διευθυντής του Φεστιβάλ και ιδρυτής του Ελληνογερμανικού Πολιτιστικού Συλλόγου σκηνοθέτης Αστέρης Κούτουλας είναι «να αποδομήσουμε τα -τόσο πολιτικής όσο και συναισθηματικής υφής- σημεία ρήξης του παρόντος μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για παραγωγικό διάλογο στην αντιπαράθεση των δύο χωρών».

Το φεστιβάλ φιλοδοξεί να αποδομήσει τα αρνητικά στερεότυπα του έλληνα με τα οποία βομβαρδίζει τα τελευταία χρόνια η γερμανική τηλεόραση το κοινό και η τέχνη τίθεται στην υπηρεσία του σκοπού αυτού. Μέσα από τους έλληνες δημιουργούς το γερμανικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει την ελλάδα του σήμερα τα πραγματικά προβλήμματα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός αλλά και τους ίδιους τους δημιουργούς που αποτελούν τη συνέχεια μεγάλων ελλήνων δημιουργών στην πολιτιστική αλυσίδα.

Μέσα από τα πολιτικά ντοκιμαντέρ που προβάλλονται άλλωστε των Στέλιου Κούλογλου, Γιώργου Αυγερόπουλου, Άρη Χατζηστεφάνου, το γερμανικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να αναστοχαστεί πάνω στις πολιτικές της κυβέρνησή της χώρας του.

Γι’αυτό και η τελετή έναρξης προσπάθησε  συνδέσει παρελθόν και παρόν. Από τον Μίκη και τη Μελίνα στους νέους δημιουργούς. Διαβάστηκε έως και η ανακοίνωση των παιδιών του Δεκέμβρη, ενώ έλληνες καλλιτέχνες που ζουν στο Βερολίνο συνάντησαν φιλέλληνες γερμανούς καλλιτέχνες στη σκηνή. Εκεί ήταν μεταξύ άλλων η Βίκυ Λέανδρος, ο Γερμανός ηθοποιός και παραγωγός Αντρέ Χένικε, ο καλλιτεχνικός διευθυντής της παράστασης «Apassionatta», ο εξαιρετικά  δημοφιλής στη Γερμανία ηθοποιός Κώστας Παπαναστασίου και ο Ελληνοσύρος ηθοποιός Γιαζίν Τσαλάχ.

Ο Παντελής Βούλγαρης στην χθεσινή τελετή έναρξης πρόσθεσε πως είναι μια καλή ευκαιρία να φιλοξενήσουμε κι εμείς στον τόπο μας γερμανούς δημιουργούς και τα έργα τους. «Να ακούσουμε τί έχουν να πουν οι δημιουργοί για τον τόπο τους» υπογράμμισε λίγο πριν απολαύσει το γερμανικό κοινό την εξαιρετική  ταινία του  «Μικρά Αγγλία» η οποία καταχειροκροτήθηκε.

Έλληνες που ζουν στο Βερολίνο βοηθούν στη διοργάνωση

Εθελοντές και εθελόντριες βούτηξαν στα βαθιά  για να βοηθήσουν τη διοργάνωση. Πρόκειται για έλληνες και ελληνίδες που είτε ζουν τα τελευταία δέκα χρόνια στο Βερολίνο είτε εγκαταστάθηκαν εκεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια της κρίσης. Όπως σημειώνει ο Αστ. Κότουλας τα τελευταία τέσερα χρόνια ο αριθμός των ελλήνων στο Βερολίνο διπλασιάστηκε , από 10 σε 20 χιλιάδες. «Ψάχνω τρόπο να γυρίσω αλλά είναι πολύ δύσκολο να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας στην Ελλάδα σήμερα» λέει η 42χρονη Αργυρώ που ζει εδώ και 12 χρόνια στο Βερολίνο, ενώ η Ελίνα για την ώρα απολαμβάνει τις ευκαιρίες που της δίνει το Βερολίνο για να ολοκληρώσει τις σπουδές της στον κινηματογράφο αλλά έχει κι εκείνη το βλέμμα στραμμένο στην Ελλάδα.

Προβολές, διαγωνιστικό, βραβεία 

Μεταξύ των ταινιών που θα προβληθούν είναι το «Μη με ξεχνάς» του Γιάννη Φάγκρα, «Το πλοίο για την Παλαιστίνη» του Νίκου Κούνδουρου, το «Encardia, η πέτρα που χορεύει» του Άγγελου Γκοβότσου, ο «Άδικος Κόσμος» του Φίλιππου Τσίτου, οι «Αισθηματίες» του Νίκου Τριανταφυλίδη, αλλά και η βουβή «Δάφνις και Χλόη» του Ορέστη Λάσκου και το «Έρεβος» του Νίκου Λυγγούρη.

Αναμένουμε με αγωνία πως θα υποδεχτεί το κοινό ταινίες που ασκούν αυστηρή κριτική στη  Γερμανική Κυβέρνηση όπως η «Νονά» του Στέλιου Κούλογλου και η «Αγορά» του Γιώργου Αυγερόπουλου.
Εκτός από το διαγωνιστικό τμήμα, στο οποίο θα δοθούν τα βραβεία καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους, καλύτερης ταινίας μικρού μήκους και καλύτερου ντοκιμαντέρ, το Φεστιβάλ περιλαμβάνει ακόμη ταινίες στις κατηγορίες «Επιλογή του σκηνοθέτη», «Έλληνες σκηνοθέτες στο Βερολίνο» και «Νέο όραμα», ενώ θα πραγματοποιηθούν ειδικές προβολές και θεματικές συζητήσεις.

Η κριτική επιτροπή για τις ταινίες μεγάλου μήκους αποτελείται από τον Γερμανό πολυβραβευμένο σκηνοθέτη και παραγωγό Χανς Β. Γκάισεντέρφερ, την Γερμανίδα συγγραφέα και σκηνοθέτιδα Γιούτα Μπρίκνερ και τον Τούρκο σκηνοθέτη και ηθοποιό Οκάν Μπαγιουλγκέν.

Μπορεί ένας προκατειλημένος γερμανός να δεχτεί εύκολα ότι έλληνας δεν είναι η γραφική καρικατούρα του τεμπέλη που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ στη χώρα του;

Δεν είναι εύκολο να μπει κανείς στη θέση του άλλου, ωστόσο η τέχνη μπορεί στα σίγουρα να αυξήσει την ενσυναίσθηση, να διευρύνει ορίζοντες να δώσει τροφή για σκέψη. Για όλους αυτούς τους λόγους αξίζει κανείς να καλωσορίσει την πρωτοβουλία και να ευχηθεί να έχει συνέχεια.