Από τη «Μελαγχολία» του Λαρς Φον Τρίερ, μέχρι το «Amour» του Μίκαελ Χάνεκε και από το «Riff-Raff» του Κεν Λόουτς, μέχρι το «Τοπίο στην Ομίχλη» του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου γιορτάζει φέτος τα 30 χρόνια από την ίδρυση της και το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου τιμά το γεγονός αυτό, προβάλλει μια επιλογή χαρακτηριστικών και βραβευμένων από την EFA ταινιών.

Ads

Μία από τις πιο δημοφιλείς δραστηριότητες της Ευρωπαϊκής Ακαδημία Κινηματογράφου (European Film Academy), είναι και η απονομή των Βραβείων του Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου (European Film Awards). Πρόκειται για τα σημαντικότερα κινηματογραφικά βραβεία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, γι’ αυτό και πολύ συχνά αποκαλούνται ως “Ευρωπαϊκά Όσκαρ”. Οι βραβεύσεις αφορούν αποκλειστικά το Ευρωπαϊκό Σινεμά, με ταινίες, σκηνοθέτες και ηθοποιούς από τη γηραιά ήπειρο.

Αν και εξαιρετικά δημοφιλή τα τελευταία χρόνια, είναι η αλήθεια ότι μετά τη θέσπιση τους το 1988 γνώρισαν στα μέσα της δεκαετίας του ’90 μία κάμψη στο ενδιαφέρον του κόσμου για να επανέλθουν και πάλι στο προσκήνιο στις αρχές τις νέας χιλιετίας. Η αρχική τους ονομασία ήταν Βραβεία Felix αλλά σύντομα μετονομάστηκαν σε Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου (European Film Awards).

image

Ads

Οι πόλεις που φιλοξενούν τη διοργάνωση εναλλάσσονται. Φιλοξενούνται κάθε δύο χρόνια στο Βερολίνο ενώ ενδιάμεσα φιλοξενούνται από κάποια άλλη ευρωπαϊκή πόλη. Βραβεία δίνονται σε πάνω από δέκα κατηγορίες με πιο σημαντικό αυτό της Ταινίας της Χρονιάς. Η φετινή απονομή των Ευρωπαϊκών Βραβείων θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 9 Δεκεμβρίου στο Βερολίνο.

Οι έξι (6) χαρακτηριστικές ταινίες που θα προβληθούν στο 30ό Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, είναι οι εξής:

«Μελαγχολία» (Melancholia – 2011) του Λαρς Φον Τρίερ

image

Η Τζαστίν (Κίρστεν Ντανστ) και ο Μάικλ (Αλεξάντερ Σκάαρσγκαρντ) γιορτάζουν τον γάμο τους με ένα πάρτυ στο σπίτι της αδερφής της (Σαρλότ Γκαίνσμπουργκ) και του άντρα της (Κίφερ Σάδερλαντ). Εν τω μεταξύ, ο πλανήτης Μελαγχολία κατευθύνεται προς τη Γη. Το τέλος του κόσμου σηματοδοτεί την αρχή μιας καινούργιας φάσης στην καριέρα του Τρίερ που με την συναρπαστική «Μελαγχολία» του αποτυπώνει την πιο ευγενική εκδοχή της καταστροφής του κόσμου. O Δανός σκηνοθέτης δημιουργεί έναν υπνωτιστικό και οπτικά συγκλονιστικό και συγκινητικό φιλοσοφικό διαλογισμό μετατρέποντας το είδος των ταινιών καταστροφής σε οικογενειακό δράμα.

«Ήταν σαν να ξυπνούσα από όνειρο: η παραγωγός μου, μου έδειξε την πρόταση για την αφίσα. «Τί είναι αυτό; » ρώτησα. « Μια ταινία σου », απαντά εκείνη. « Ελπίζω πως όχι», μουρμούρισα. Βλέπω τρέιλερ, φωτογραφίες. Φαίνεται χάλια. Είμαι συντετριμμένος.Μη σχηματίσετε λάθος άποψη… δουλεύω για αυτή την ταινία δύο χρόνια. Με μεγάλη ευχαρίστηση. Ίσως όμως παραπλάνησα τον ίδιο μου τον εαυτό. Μπήκα σε πειρασμό. Όχι ότι έκανε κάποιος κάτι λάθος, αντιθέτως όλοι δουλέψανε πιστά για την επίτευξη του στόχου που έθεσα εγώ. Αλλά όταν η παραγωγός μου, μου δείχνει τα στεγνά γεγονότα, νοιώθω μια ανατριχίλα στη ραχοκοκαλιά μου. Είναι μια γυναικεία ταινία! Είμαι έτοιμος να την απορρίψω σαν κακό μόσχευμα. Όμως τι είναι αυτό που ήθελα εξαρχής; Αποφάσισα να βουτήξω στα βάθη του γερμανικού ρομαντισμού. Αυτό ξέρω μόνο. Αλλά αυτό δεν είναι άλλος ένας τρόπος να παραδεχτώ την ήττα μου; Ήττα έως τους χαμηλότερους κινηματογραφικούς κοινούς παρονομαστές. Ο ρομαντισμός κατακρεουργείται με όλους τους κοινότοπους τρόπους σε εμπορικά προϊόντα. Και πρέπει να παραδεχτώ, είχα πολύ καλές και αγαπημένες σχέσεις με το ρομαντικό σινεμά.. και για να δηλώσω το αυτονόητο: το Βισκόντι! Γερμανικός ρομαντισμός που σου κόβει την ανάσα. Αλλά για το Βισκόντι, υπήρχε πάντα κάποιο στοιχείο που τον έθετε πέρα από τα τετριμμένα—που το μετέτρεπε σε αριστούργημα! Έχω μπερδευτεί κι αισθάνομαι ένοχος. Τί έχω κάνει; Ελπίζω μόνο να υπάρχει κάτι που μπορεί να προκαλέσει ρίγος μέσα σε όλο αυτό… Κλείνω τα μάτια μου κι ελπίζω!» – Λαρς Φον Τρίερ, Κοπεγχάγη, 13 Απριλίου 2011.

Διαβάστε επίσης:
Λαρς φον Τρίερ: Ένας δεινός κινηματογραφιστής και αιρετικός της 7ης Τέχνης
Οι 25 καλύτερες ταινίες του 21ου αιώνα… μέχρι στιγμής

«Γόμορα» (Gomorra – 2008) του Ματέο Γκαρόνε

image

Βόρεια Νάπολη: το βασίλειο της Καμόρα, της ιταλικής μαφίας. Εκεί όπου ο μόνος νόμος είναι αυτός της βίαιης επιβολής και ο πόλεμος των συμμοριών στρέφεται γύρω από τον έλεγχο της αγοράς των ναρκωτικών, της πορνείας, ακόμα και του τουρισμού. Βασισμένο σε βιβλίο-ντοκουμέντο του δημοσιογράφου Ρομπέρτο Σαβιάνο – ο οποίος εξαιτίας των απειλών ζει υπό συνεχή αστυνομική επιτήρηση – που έγινε μπεστ σέλερ εν μία νυκτί, αυτό το εκρηκτικό πορτρέτο της Καμόρα χαρακτηρίστηκε ως «το πιο αληθινό φιλμ που έχει γίνει για τη μαφία» Υπήρξε εμπορικός θρίαμβος στην Ιταλία και αποτέλεσε μαζί με το «Il Divo» αντικείμενο επερώτησης στην ιταλική βουλή σχετικά με την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών.

«Αγάπη» (Amour – 2012) του Μίκαελ Χάνεκε

image

O Ζορζ (Ζαν-Λουί Τρεντινιάν) και η Αν (Εμανουέλ Ριβά) είναι ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που έχει περάσει τα ογδόντα. Είναι καθηγητές μουσικής που έχουν πια αποσυρθεί. Η κόρη τους (Ιζαμπέλ Ιπέρ), η οποία είναι επίσης μουσικός, μένει με την οικογένειά της στο εξωτερικό. Μια μέρα η Αν θα βιώσει ένα δυσάρεστο γεγονός, το οποίο θα θέσει σε δοκιμασία την αγάπη που ενώνει το ζευγάρι…

Η «Αγάπη» (Amour) αναδείχτηκε ο μεγάλος νικητής του 65ου Φεστιβάλ των Καννών. Ο Μίκαελ Χάνεκε, τρία μόλις χρόνια μετά την αριστουργηματική «Λευκή Κορδέλα» (Χρυσός Φοίνικας το 2009) εντυπωσίασε το 2012 κοινό και κριτικούς, κερδίζοντας και πάλι τον Χρυσό Φοίνικα με την σπαραχτική θεματική του και τις μοναδικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών του.

Ειδική αναφορά οφείλουμε να κάνουμε στον εκπληκτικό Ζαν Λουί Τρεντινιάν, αλλά και στην συμπρωταγωνίστρια του Εμανουέλ Ριβά, σε μία ερμηνεία που χάρισε μεταξύ άλλων στην σπουδαία Γαλλίδα ερμηνεύτρια και μία υποψηφιότητα στην αντίστοιχη κατηγορία των Όσκαρ. Οι δύο ηθοποιοί ερμηνεύουν μοναδικά τους ρόλους ενός αγαπημένου ζευγαριού που παρακολουθεί την κοινή ζωή του να καταρρέει όσο πλησιάζει ο Μεγάλος Αποχωρισμός…

Διαβάστε επίσης:
Μίκαελ Χάνεκε: Ένας ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής
Εμανουέλ Ριβά: Από τη «Χιροσίμα Αγάπη Μου» μέχρι το «Amour»

«Τοπίο στην Ομίχλη» (Landscape in the Mist – 1988) του Θόδωρου Αγγελόπουλου

image

Η ιστορία δύο παιδιών, της Βούλας και του Αλέξανδρου, που αγνοούν την ταυτότητα του πατέρα τους και αποφασίζουν να τον αναζητήσουν. Στην περιπλάνησή τους θα τους βοηθήσουν οι άνθρωποι ενός θιάσου και ένας φορτηγατζής. Τα παιδιά, αφού ξεφύγουν από την αστυνομία που τα αναζητά, θα βρουν εισιτήρια για το τρένο που πάει στη Γερμανία, όπου και πιστεύουν ότι θα βρουν τον μετανάστη πατέρα τους. Στην πορεία τους, οι χώροι αλλάζουν συνεχώς και τα παιδιά θα βρεθούν μέσα σε ένα ομιχλώδες και άδειο τοπίο.

Η ταινία κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ευρωπαϊκής Ταινίας 1989 της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου (EFA). Κέρδισε άλλα 11 διεθνή βραβεία, σε Φεστιβάλ, όπως το Φεστιβάλ Διεθνούς Κινηματογράφου στο Βερολίνο, στο Σικάγο, στη Βενετία (Αργυρό Λιοντάρι σκηνοθεσίας, καθώς και το βραβείο FIPRESCI), στη Βραζιλία, κ.ά. Πρωταγωνιστούν: Μιχάλης Ζέκε, Τάνια Παλαιολόγου, Στράτος Τζώρτζογλου.

Διαβάστε επίσης:
Θόδωρος Αγγελόπουλος: Ένα κινηματογραφικό ταξίδι μέσα από 5 ταινίες του

«Riff-Raff» (1991) του Κεν Λόουτς

image

Ο Σκωτσέζος Στίβι, έχοντας μόλις αποφυλακιστεί, βρίσκει δουλειά ως οικοδόμος για τη μετατρoπή ενός νοσοκομείου σε πολυτελή διαμερίσματα. Όπως οι περισσότεροι συνάδελφοί του, είναι άστεγος και βρίσκει κατάλυμα σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο, χάρη στους φίλους του. Στη δουλειά, εκτός από το επικίνδυνο εργασιακό περιβάλλον, τους εκμεταλλεύονται με πενιχρά ημερομίσθια, ενώ τους επιβλέπουν αυστηροί επόπτες, οι οποίοι τους απολύουν για μικρά παραπτώματα. Όταν ο Στίβι ανακαλύπτει μία χαμένη τσάντα, γνωρίζει τη Σούζαν, μία επίδοξη τραγουδίστρια και οι δύο νέοι ερωτεύονται. Σύντομα μένουν μαζί, όμως οι ήρεμες μέρες δε θα διαρκέσουν πολύ.

Η ταινία κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ευρωπαϊκής Ταινίας 1991 της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου (EFA) και το βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ των Καννών. Πρωταγωνιστούν: Robert Carlyle, Emer McCourt, Ricky Tomlinson.

Διαβάστε επίσης:
Κεν Λόουτς: Ο εκφραστής του κοινωνικού ρεαλισμού στο Σινεμά

«Όλα για τη Μητέρα μου» (Todo sobre mi madre / All About My Mother – 1999) του Πέδρο Αλμοδόβαρ

image

Η Μανουέλα είναι μία σκληρά εργαζόμενη, ανύπαντρη μητέρα, η οποία έχει μεγαλώσει τον γιο της, Εστεμπάν, μόνη της. Στα 17α γενέθλιά του, πηγαίνουν μαζί στο θέατρο, όμως ο Εστεμπάν, κυνηγώντας την πρωταγωνίστρια για ένα αυτόγραφο, παρασύρεται από ένα αυτοκίνητο και σκοτώνεται. Η Μανουέλα, βουτηγμένη στη
θλίψη, παρατάει τη δουλειά της και αποφασίζει να αναζητήσει στη Βαρκελώνη τον διεμφυλικό πατέρα του αγοριού, ο οποίος όμως δεν γνώριζε καν την ύπαρξή του. Κατά την αναζήτησή της, θα συναντήσει έναν παλιό φίλο και θα δεθεί στενά με εκείνον και την παρέα του. Όμως η τραγωδία δε θα αργήσει να χτυπήσει ξανά.

Μία από τις καλύτερες δημιουργίες του Πέδρο Αλμοδόβαρ, που μεταξύ άλλων τιμήθηκε και με το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Πρωταγωνιστούν: Σεσίλια Ροθ, Μαρίζα Παρέδες, Πενέλοπε Κρουζ, Αντόνια Σαν Χουάν, Καντέλα Πένια, Ελόι Αζορίν.

Το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου είναι το παλαιότερο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Αθήνας, με καλλιτεχνικό διευθυντή το Νίνο Φένεκ Μικελίδη και διοργανώνεται κάθε χρόνο, το Φθινόπωρο, με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, της FIPRESCI, του Σπιτιού της Κύπρου, της Π.Ε.Κ.Κ και σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων, Πολιτιστικά Ινστιτούτα και διάφορους άλλους φορείς. Στόχος του είναι να αναδείξει σύγχρονα αλλά και παλιότερα αριστουργήματα του Ευρωπαϊκού και Ελληνικού κινηματογράφου αλλά και επιλεγμένους δημιουργούς από όλον τον κόσμο.

 

Για περισσότερες πληροφορίες, παραθέτουμε και τον επίσημο ιστότοπο του Φεστιβάλ: 30ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, καθώς και το πρόγραμμα της διοργάνωσης σε μορφή .pdf

 

Το 30ό Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, διεξάγεται από την Πέμπτη 19 Οκτωβρίου, μέχρι και την Τετάρτη 1η Νοεμβρίου. Το Tvxs.gr είναι και φέτος χορηγός επικοινωνίας στο μακροβιότερο φεστιβάλ της Αθήνας και στην Κινηματογραφική του Στήλη, θα σας ενημερώνουμε αναλυτικά με τα νέα, αλλά και τις προτάσεις μας, για μία διοργάνωση που κατέχει δικαίως μία ιδιαίτερη θέση στα κινηματογραφικά τεκταινόμενα της πρωτεύουσας.