Στο «Blow Up» του 1966, παρακολουθούμε έναν Λονδρέζο φωτογράφο μόδας, ο οποίος μεγεθύνοντας μία φωτογραφία τραβηγμένη τυχαία με δύο εραστές σε ένα πάρκο, πιστεύει ότι ανακαλύπτει τα ίχνη ενός εγκλήματος. Σύντομα όμως τα στοιχεία εξαφανίζονται και ο πρωταγωνιστής δεν είναι σε θέση να διακρίνει τις εντυπώσεις από την πραγματικότητα. Η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Μικελάντζελο Αντονιόνι, που τιμήθηκε με Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες και ήταν Υποψήφια για δύο Όσκαρ, κυκλοφορεί σε επανέκδοση.

Ads

Ο Τόμας είναι ένας φωτογράφος στον χώρο της μόδας, ο οποίος αισθάνεται πως η ζωή του είναι βαρετή και αδιάφορη. Μία μέρα, περπατώντας σε ένα πάρκο, αρχίζει να τραβάει φωτογραφίες ένα ζευγάρι, με τη γυναίκα να εξαγριώνεται με το γεγονός.

Μετά από αυτό, ο Τόμας συναντά τον ατζέντη του και νιώθει ότι κάποιος τον παρακολουθεί. Όταν η γυναίκα πηγαίνει στο στούντιο να του ζητήσει τις φωτογραφίες, ο Τόμας επίτηδες δίνει άλλες, ενώ εκείνη του δίνει λάθος τηλέφωνο.

image

Ads

Το βράδυ πηγαίνει ξανά στο πάρκο χωρίς τη φωτογραφική μηχανή και βρίσκει το πτώμα ενός ανθρώπου. Γυρίζοντας στο στούντιο, διαπιστώνει ότι όλα τα αρνητικά έχουν εξαφανιστεί εκτός από ένα που δείχνει τον νεκρό. Στη συνέχεια, μπαίνει στο αυτοκίνητο και όσο οδηγεί ακολουθεί τη γυναίκα, η οποία μπαίνει σε ένα μπαρ.

Στο μπαρ παίζουν οι Yardbirds με τον Τζεφ Μπεκ, ο οποίος σπάει την κιθάρα του και την πετά στο κοινό. Ο Τόμας την παίρνει σαν αναμνηστικό, όμως όταν βγαίνει έξω από το μπαρ, την πατάει στον δρόμο.

Έπειτα, παρακολουθεί έναν εικονικό αγώνα τένις. Παίρνει την υποτιθέμενη μπάλα και την επιστρέφει στους δύο παίκτες. Ενώ παρακολουθεί το παιχνίδι, ακούγεται ο ήχος της μπάλας. Στη συνέχεια, όσο παρακολουθεί τον αγώνα, η μορφή του εξαφανίζεται και φαίνεται μόνο το γρασίδι.

image

«Δεν πρόκειται για τη σχέση του ανθρώπου με τον άνθρωπο, αλλά για τη σχέση του ανθρώπου με την πραγματικότητα.» – Μικελάντζελο Αντονιόνι

Ο Αντονιόνι είναι ένας από τους ελάχιστους καταξιωμένους σκηνοθέτες, το έργο του οποίου είναι παράλληλα και ιδιαίτερα δημοφιλές στους νέους κάθε εποχής. Οι ταινίες του βλέπονται συνεχώς σε ρετροσπεκτίβες αφιερωμένες προς τιμήν του κάθε χρόνο ανά τον κόσμο.

Ειδικά οι δημιουργίες του «Blow-Up» (1966), «Zabriskie Point» (1970) και «Επάγγελμα Ρεπόρτερ» (The Passenger – 1975), ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, καθώς εκφράζουν καλλιτεχνικές ανησυχίες και προβληματισμούς, που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος, ανάμεσα στους νεότερους θεατές. Τρεις ταινίες γυρισμένες στα αγγλικά, γεγονός που μοιραία βοήθησε στην ευρύτερη αποδοχή του καλλιτέχνη, από το κοινό.

image

Η ταινία πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών, όπου και τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα της διοργάνωσης. Ήταν Υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, ενώ απέσπασε και δύο Υποψηφιότητες στα Όσκαρ, στις Κατηγορίες Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Καλύτερου Σεναρίου.

Η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Αντονιόνι, έρχεται και πάλι στις οθόνες των θερινών κινηματογράφων με ψηφιακά επεξεργασμένη κόπια. Πρόκειται για ένα θρίλερ μυστηρίου – φόρος τιμής στη δεκαετία του ’60.

Το φιλμ είναι βασισμένο σε διήγημα του συγγραφέα Χούλιο Κορτάζαρ, αποτελώντας έμπνευση για πολλούς άλλους σπουδαίους σκηνοθέτες (ενδεικτικά αναφέρονται «Η Συνομιλία» του Φράνσις Φορντ Κόπολα και το «Blow Out» του Μπράιαν ντε Πάλμα). Η έξοχη κινηματογράφηση της ασυνήθιστης χρωματικής παλέτας της ταινίας έχει γίνει από τον Κάρλο ντι Πάλμα, ενώ τη μουσική της ταινίας έχει συνθέσει ο τιμημένος με 14 Grammy, Χέρμπι Χάνκοκ.

Παρουσιάζοντας τις εικόνες ως αναπαραστάσεις και ερμηνείες και όχι ως γεγονότα, το «Blow Up» κλείνει το μάτι στην αυταπάτη και τη ματαιότητα, την αποξένωση και την ανία της σύγχρονης εποχής. Ζούμε υπό την απόλυτη κυριαρχία της εικόνας, του φαίνεσθαι, συνειδητοποιώντας ταυτόχρονα όλο και περισσότερο ότι καμία από τις εικόνες που μας δείχνουν δεν αποτυπώνει την αλήθεια.

Διαβάστε Επίσης:

image

Blow Up
Σκηνοθεσία: Μικελάντζελο Αντονιόνι
Σενάριο: Μικελάντζελο Αντονιόνι, Τονίνο Γκουέρα, Εντουαρντ Μποντ και Χούλιο Κορτάσαρ
Πρωταγωνιστούν: Ντέιβιντ Χέμινγκς, Βανέσα Ρεντγκρέιβ, Σάρα Μάιλς, Τζέιν Μπίρκιν, Βέρουσκα φον Λένντορφ και Χούλιο Κορτάσαρ
Φωτογραφία: Κάρλο Ντι Πάλμα
Μοντάζ: Φρανκ Κλαρκ
Μουσική: Χέρμπερτ Χάνκοκ
Έτος Παραγωγής: 1966
Χώρα Παραγωγής: Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Η.Π.Α.
Διάρκεια: 111 λεπτά
Κυκλοφορεί σε επανέκδοση από την Πέμπτη 30 Ιουνίου στους Κινηματογράφους