Ο αξιόλογος Αμερικανός σκηνοθέτης Ραμίν Μπαχράνι ((99 Homes – 2014), πρόκειται να μεταφέρει στην μεγάλο οθόνη το «Φαρενάιτ 451», για λογαριασμό του HBO. Πρόκειται για το σπουδαίο αλληγορικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, του Ρέι Μπράντμπερι. Με αφορμή την συγκεκριμένη είδηση, ξαναβλέπουμε το κλασσικό και αγαπημένο φιλμ του Φρανσουά Τρυφώ, «Φαρενάιτ 451» (1966), με πρωταγωνιστές τους Τζούλι Κρίστι και Όσκαρ Βέρνερ.

Ads

«Φαρενάιτ 451» (Fahrenheit 451 – 1966)

image

Σ’ έναν κόσμο απροσδιόριστο χωροχρονικά, στο εγγύς μέλλον, ο πυροσβέστης Μόνταγκ βάζει φωτιά αντί να τη σβήνει. Καίει τα βιβλία – ο τίτλος αφορά την απαιτούμενη θερμοκρασία καύσης –  γιατί στην εν λόγω κοινωνία απαγορεύεται η ανάγνωση και η κατοχή βιβλίων.

Ads

Κάποια μέρα όμως, γοητευμένος από αυτό που καταστρέφει, υποκύπτει και ο ίδιος στη μαγεία της ανάγνωσης. Όταν τον ανακαλύπτουν, ο Μόνταγκ αναγκάζεται να καταφύγει στα δάση, εκεί όπου ζουν οι παράνομοι βιβλιόφιλοι, οι οποίοι έχοντας αποστηθίσει τα αγαπημένα τους βιβλία, προσπαθούν να τα διασώσουν, μεταδίδοντας τα στις επόμενες γενιές.

image

Βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Ρέι Μπράντμπερι, η ταινία αυτή είναι η πρώτη έγχρωμη δημιουργία του Φρανσουά Τρυφώ και ταυτόχρονα η πρώτη του μεγάλη παραγωγή και σε αγγλική ομιλούσα. Το θέμα της είναι η αγάπη για τα βιβλία, η εξαφάνιση των οποίων σημαίνει τον αφανισμό της ιστορικής μνήμης, την απουσία κάθε μελλοντικού χρονικού ορίζοντα και το βάλτωμα της κοινωνίας σε ένα αιώνιο παρόν-κόλαση, όπου τα πάντα θα είναι ομοιόμορφα και απολύτως ελεγχόμενα, αφού κανείς δεν θα θυμάται τίποτα.

image

Έξυπνα, ο Τρυφώ αποκλείει τα εφέ της επιστημονικής φαντασίας, αποφεύγει τις συμβάσεις και τους κοινούς τόπους του συγκεκριμένου κινηματογραφικού είδους και δημιουργεί μια ταινία με πολιτική θέση, στην οποία αρκεί η ανάγνωση του Ντέιβιντ Κόπερφιλντ από τον πυρομανή-πυροσβέστη Μόνταγκ, για να γκρεμιστεί ένας ζοφερός κόσμος. Έξοχη και πανέμορφη η Τζούλι Κρίστι στον διπλό της ρόλο.

image

Πρόκειται για μια ταινία παράξενη, κάπως ψυχρή παρά τον καυτό τίτλο της αλλά σοβαρή στον προβληματισμό της όσον αφορά τους κινδύνους που απειλούν την ανθρωπότητα από την εξαφάνιση του γραπτού λόγου, την επιβολή της εικόνας και την κατευθυνόμενη ενημέρωση από την τηλεόραση. Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ Βενετίας του 1966 και Υποψηφιότητα της Τζούλι Κρίστι για καλύτερη γυναικεία ερμηνεία στα BAFTA το 1967.

image

«Το Σινεμά του αύριο δε θα γίνει από υπαλλήλους της κάμερας, αλλά από καλλιτέχνες για τους οποίους το γύρισμα θα είναι μια περιπέτεια εκπληκτική και παθιασμένη… Το σινεμά του αύριο, θα είναι μία ερωτική πράξη.» – Φρανσουά Τρυφώ

Διαβάστε επίσης:
Αφιέρωμα – Ο «αιώνιος έφηβος» Φρανσουά Τρυφώ

Ρέι Μπράντμπερι

image

Πολυγραφότατος συγγραφέας (πεντακόσιες νουβέλες, τριάντα μυθιστορήματα, διηγήματα και ποιήματα), έγραψε επίσης πολλά θεατρικά έργα και σενάρια για ταινίες όπως το «Μόμπι Ντικ» (1956) για τον Τζον Χιούστον, αλλά επίσης και για την τηλεόραση, κυρίως την «Τέταρτη Διάσταση» και τα επεισόδια της σειράς, «Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ παρουσιάζει».

Το κάψιμο των βιβλίων φαίνεται ότι ήταν μια ψυχροπολεμική εμμονή για τον Μπράντμπερι, καθώς πρωτοεμφανίστηκε στο βιβλίο του «Τα Χρονικά του Άρη», μια σπονδυλωτή ιστορία που σχολιάζει τη ζωή στη Γη περιγράφοντας πώς οι γήινοι άποικοι κατέστρεψαν έναν ειδυλλιακό πολιτισμό στον Άρη. Το βιβλίο μεταφράστηκε σε 30 γλώσσες και έγινε τηλεοπτική σειρά.

Προσαρμοσμένο για τον κινηματογράφο το 1966 από τον Φρανσουά Τρυφώ, το «Φαρενάιτ 451» (1953), εμπνευσμένο από το κάψιμο βιβλίων από τους Ναζί, αναφέρεται στους κινδύνους της λογοκρισίας και του ελέγχου των ιδεών σε ένα ολοκληρωτικό κόσμο.

Ραμίν Μπαχράνι

image

Γεννημένος στις Ηνωμένες Πολιτείες, γιος Ιρανών μεταναστών, ο Μπαχράνι – τον οποίο είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε στο 55ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης – είναι ένα ιδιαίτερα αξιόλογος δημιουργός. Ανεπιτήδευτο και πηγαίο το σινεμά του Μπαχράνι πάλλεται από ζωντάνια και ανθρωπιά. Η απομυθοποίηση του αμερικανικού ονείρου και η γενικευμένη κρίση αξιών απασχολούν έντονα τον δημιουργό.

Στην πρόσφατη ταινία του «99 Homes» (2014), με τους Άντριου Γκάρφιλντ και Μάικλ Σάνον, σχολιάζει το άγριο πρόσωπο της σύγχρονης οικονομίας που θυσιάζει τους ανθρώπους στο όνομα του κέρδους. Στην ταινία «At Any Price» (2012), στηλιτεύει την ηθική παρακμή των Αμερικανών, εστιάζοντας σε μια οικογένεια -στους βασικούς ρόλους οι Ντένις Κουέιντ και Ζακ Έφρον. Δέσμιοι μιας εύθραυστης ευημερίας, είναι και οι ήρωες του συγκινητικού «Goodbye Solo» (2008), το οποίο, με φόντο τη Νότια Καρολίνα -γενέτειρα του Μπαχράνι – διερευνά τα ήθη και τις νοοτροπίες διαφορετικών γενεών σε μια Αμερική που αλλάζει.

Ύμνο στην ανθρωπιά αποτελεί και η ταινία «Chop Shop» (2007), η οποία με ντοκιμαντερίστικο στυλ αναδεικνύει ανάγλυφα τη σκληρή καθημερινότητα δύο ανήλικων μεταναστών. Μετανάστης είναι και ο σισύφειος ήρωας του «Man Push Cart» (2005), ενός φιλμ που εκτυλίσσεται σαν τη νεοϋορκέζικη εκδοχή του «Κλέφτη των Ποδηλάτων».

Διαβάστε επίσης:
Τράπεζες, πλειστηριασμοί και κατασχέσεις στα «99 Σπίτια» του Ραμίν Μπαχράνι