Την σκέψη των εθελοντών μπόρεσαν να διαβάσουν με σχετική ακρίβεια μέσω της χρήσης τομογράφων εγκεφάλου ερευνητές. Συγκεκριμένα, στους εθελοντές ζητήθηκε να σκεφτούν μια από τις σύντομες ταινίες που είχαν προβληθεί και, στη συνέχεια, οι ερευνητές με τη χρήση των μηχανημάτων προσπάθησαν να αναγνωρίσουν ποια ταινία σκέφτονται.

Έξι γυναίκες και τέσσερις άντρες μέσης ηλικίας 21 ετών παρακολούθησαν τρία μικρά video clip διάρκειας 7 δευτερολέπτων το καθένα. Τα φιλμ αυτά ήταν παρόμοια, καθώς και τα τρία έδειχναν μια γυναίκα –διαφορετική κάθε φορά- να κάνει κάτι στο δρόμο, για παράδειγμα να πίνει καφέ ή να στέλνει ένα γράμμα. Μετά την προβολή, στους εθελοντές ζητήθηκε να φέρουν στο νού τους τα clips, με όσο πιο πολλές λεπτομέρειες μπορούσαν. Στη συνέχεια, οι ερευνητές χρησιμοποιήσαν τη μέθοδο της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας για να εντοπίσουν τα ίχνη της μνήμης στο μυαλό των εθελοντών όταν σκέφτονταν κάθε φιλμ ξεχωριστά.

Στο πρώτο μέρος του πειράματος στους εθελοντές ζητήθηκε να σκεφτούν ένα συγκεκριμένο φιλμ κατά τη διάρκεια του scan. Χρησιμοποιώντας ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα στον υπολογιστή οι ερευνητές μπόρεσαν να εντοπίσουν χαρακτηριστικά και επαναλαμβανόμενα ερεθίσματα στη μνήμη κάθε εθελοντή για τα τρία φιλμ.

Στο δεύτερο μέρος, την ώρα της τομογραφίας οι εθελοντές σκέφτονταν στην τύχη κάποιο από τα τρία video clips, ενώ ο υπολογιστής προσπαθούσε να βρει ποιό φιλμ σκέφτονταν κάθε φορά. Τα αποτελέσματα, όμως, σε αυτό το σκέλος του πειράματος δεν ήταν ιδιαίτερα ικανοποιητικά. Ενώ δηλαδή οι πιθανότητες να μαντέψει κανείς το σωστό φιλμ υπολογίζονται στο 33%, ο υπολογιστής έφτασε στο σωστό αποτέλεσμα μόνο 40-45% των φορών.

Παρόλα αυτά οι επιστήμονες μπόρεσαν να συμπεράνουν ότι η ανάμνηση των συγκεκριμένων video clips είχε εντυπωθεί στον εγκέφαλο των εθελοντών και ήταν η ίδια στην απεικόνιση κάθε φορά. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι και στους 10 εθελοντές τα ίχνη αυτά ήταν παρόμοια, όπως απεικονίζονται στην τομογραφία.

Σημειώνεται ότι είναι η πρώτη φορά που μηχανήματα απεικόνισης εγκεφάλου χρησιμοποιούνται για την αποκρυπτογράφηση τόσο πολύπλοκων σκέψεων, οι οποίες σχηματίζονται στη βάση του εγκεφάλου, στην περιοχή του μέσου κροταφικού λοβού. Μια απλούστερη εκδοχή του συγκεκριμένου πειράματος είχε πραγματοποιηθεί από Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Στο ερευνητικό αυτό πείραμα χρησιμοποιήθηκε περιβάλλον virtual reality και οι ερευνητές κατάφεραν να προσδιορίσουν το σημείο στο τεχνητό αυτό περιβάλλον στο οποίο βρισκόταν κάθε φορά ο εθελοντής.

Το επόμενο βήμα, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι τώρα να διευκρινιστεί ποια στοιχεία των αναμνήσεων των εθελοντών μπορούσαν να διαβάσουν στην τομογραφία. «Τώρα που μπορούμε να αναπτύξουμε μια καθαρότερη εικόνα για το πως αποθηκεύονται οι αναμνήσεις μας, ελπίζουμε να εξετάσουμε πως επηρεάζονται από την πάροδο του χρόνου, τη μεγαλύτερη ηλικία και τον τραυματισμό του εγκεφάλου» αναφέρει η επικεφαλής της έρευνας Eleanor Maguire.

Πηγή: The Guardian