Γεφυρώνοντας το χάσμα επιστήμης και τεχνολογίας, επιστήμονες πέτυχαν τη δημιουργία βακτηρίων που μπορούν να… προγραμματιστούν όπως οι υπολογιστές. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι στο μέλλον θα μπορούν να χρησιμοποιούν πιο περίπλοκες γλώσσες προγραμματισμού για να ελέγχουν όλο και περισσότερες λειτουργίες ζωντανών κυττάρων, με θετικά αποτελέσματα σε τομείς όπως η φαρμακοβιομηχανία και τη γεωπονία.

Ads

Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο τοποθέτησαν στα στελέχη βακτηρίων E. Coli «λογικές πύλες», δηλαδή δομικά στοιχεία ενός κυκλώματος, τα οποία κατασκεύσασαν από γονίδια. Οι πύλες αυτές μιμούνται την ψηφιακή επεξεργασία και δημιουργούν μία βάση υπολογιστικής επικοινωνίας ανάμεσα στα κύτταρα.

Οι λογικές δραστηριότητες των κυττάρων βρίσκονται ακόμα σε επίπεδο απλών λειτουργιών, ωστόσο σύμφωνα με τον συνθετικό βιολόγο Κρίστοφερ Βόιγκτ αυτό αποτελεί τη βάση για μελλοντική επικοινωνία μεταξύ κυττάρων παρόμοια με αυτή των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αυτό μπορεί να είναι επαναστατικό για τομείς όπως η φαρμακευτική και η γεωπονία, όπου η εμβιομηχανική χρησιμοποιείται για να ενισχύσει τη γενετική των φυτών.

«Το DNA είναι η γλώσσα προγραμματισμού της ζωής», δηλώνει ο Βόιγκτ στο CNN. «Δεν σημαίνει ότι προσπαθούμε να αντικαταστήσουμε τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές με ζωντανά κύτταρα. Όμως σημαίνει ότι θα μπορούσαμε να έχουμε τον προγραμματιστικό έλεγχο σε οτιδήποτε μπορεί να επιτύχει η βιολογία».

Ads

Απώτερος στόχος της έρευνας είναι η δημιουργία περίπλοκου υπολογιστικού κώδικα που θα μπορεί να «διαβαστεί» από ζωντανά κύτταρα. «Θέλουμε να δημιουργήσουμε μία γλώσσα προγραμματισμού για βακτήρια, όπως αυτή των υπολογιστών» δηλώνει ο Βόιγκτ, ο οποίος πειραματίζεται πάνω στη δημιουργία αλγορίθμων και τη μετατροπή τους σε ακολουθίες DNA. Περίπλοκες λειτουργίες που προκύπτουν από ψηφιακό προγραμματισμό των κυττάρων θα είναι δυνατές μόνο εάν οι επιστήμονες δημιουργήσουν την κατάλληλη «γλώσσα».

«Κάποια στιγμή το Word της Microsoft έπρεπε να μετατραπεί σε 0 και 1. Το ίδιο ισχύει και για τα κύτταρα. Αυτό που κάναμε ήταν να δημιουργήσουμε μία θεμελιώδη γλώσσα για να δείξουμε ότι μπορεί να λειτουργήσει σε βακτήρια», εξηγεί ο επιστήμονας.