Ως η διαστημική κόλαση, θα μπορούσε μόνο να χαρακτηριστεί ο εξωπλανήτης «Όσιρις», ένας αέριος γίγαντας σε απόσταση περίπου 150 ετών φωτός από τη Γη. Σίγουρα αν οι άνθρωποι είχαν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν έως εκεί, θα το μετάνιωναν, καθώς πέραν της θερμοκρασίας του που φτάνει τους 1.100 βαθμούς Κελσίου, θα δηλητηριάζονταν από το μονοξείδιο του άνθρακα της ατμόσφαιράς του, θα γίνονταν κομμάτια από την τρομακτική θύελλα που μαίνεται στην επιφάνειά του, με ανέμους οι οποίοι φτάνουν την ασύλληπτη ταχύτητα των 7.000 έως 10.000 χιλιομέτρων την ώρα, ενώ τα χρόνια θα περνούσαν βασανιστικά γρήγορα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι επιστήμονες έδωσαν στον εξωπλανήτη το όνομα «Όσιρις», το όνομα δηλαδή του Αιγύπτιου θεού του κάτω κόσμου.

Τα παραπάνω κατέγραψε ο υπέρυθρος φασματογράφος του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου στην έρημο της Χιλής και παρουσιάστηκαν στο περιοδικό “Nature”.

Ο μακρινός εξωπλανήτης, που φέρει την κωδική ονομασία HD 209458b, ανακαλύφθηκε το 1999 και έχει περίπου το 60% του μεγέθους του Δία. Ο «Όσιρις» βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα φωτεινό άστρο στον αστερισμό του Πήγασου και έχει πολύ μικρή απόσταση από το μητρικό άστρο του. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις Αμερικανών και Ολλανδών επιστημόνων, που μελετούν, απέχει μόλις 7 εκατ. χλμ., από αυτό, δηλαδή μόλις το ένα εικοστό από την απόσταση της Γης από τον Ήλιο. Έτσι, το έτος του εξωπλανήτη έχει διάρκεια μόλις τρισήμιση γήινες μέρες.

Η παρεμβολή του εξωπλανήτη μεταξύ του άστρου του και της Γης επέτρεψε στους αστρονόμους επί τρεις πολύτιμες ώρες να μελετήσουν τις αλλαγές, οι οποίες προκλήθηκαν στο φως που έφτανε στον πλανήτη μας και, μέσω αυτών των μεταβολών, να εξαχθούν εντυπωσιακά συμπεράσματα σχετικά με τις φυσικές και χημικές συνθήκες στην επιφάνεια του «Όσιρι». Οι αστρονόμοι κατάφεραν επίσης για πρώτη φορά να υπολογίσουν άμεσα την μάζα ενός εξωπλανήτη μέσου του φαινομένου Ντόπλερ. Οι προηγούμενες προσπάθειες για άλλους εξωπλανήτες βασίζονταν μέχρι σήμερα μόνο σε εκτιμήσεις.

Μέχρι τώρα έχουν ανακαλυφθεί συνολικά 462 εξωπλανήτες, δηλαδή πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος, από τότε που ο πρώτος εντοπίστηκε το 1995. Κανείς όμως δεν μοιάζει με τη Γη και δεν έχει νερό, ενώ σχεδόν όλοι είναι αέριοι γίγαντες σαν το Δία, αλλά πολύ πιο καυτοί.