Το ενδεχόμενο η ζωή να σχηματίστηκε πρώτα στο διάστημα και να έφτασε στη Γη με μετεωρίτες προβάλλει έρευνα επιστημόνων της ΝΑΣΑ, οι οποίοι εντόπισαν σε ένα μετεωρίτη ποικιλόμορφες συστάδες αμινοξέων, δομικών στοχείων για την ανάπτυξη της ζωής. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Meteoritics and Planetary Science στις 15 Δεκεμβρίου.

Ads

Το αξιοσημείωτο με τα συγκεκριμένα αμινοξέα είναι ότι επέζησαν και διατηρήθηκαν πάνω στο μετεωρίτη ο οποίος προέκυψε έπειτα από τη σφοδρή σύγκρουση δύο αστεροειδών. Όπως σημειώνει ο Daniel Glavin του Διαστημικού Κέντρου Goddard της NASA «η τριβή από τη σύγκρουση θέρμανε (τον μετεωρίτη) με περισσότερους από 1.093 βαθμούς Κελσίου, αρκετά υψηλή τιμή όπου όλα τα πολύπλοκα οργανικά μόρια θα είχαν καταστραφεί. Και όμως, τα βρήκαμε».

Τα αμινοξέα είναι πολύ ουσιώδη για τη ζωή, αφού είναι τα μόρια που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πρωτεϊνών. Όπως ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τα 24 γράμματα της αλφαβήτου για να φτιάξει λέξεις, έτσι και η ζωή χρησιμοποιεί 20 διαφορετικά αμινοξέα σε έναν τεράστιο αριθμό συνδυασμών για φτιάξει εκατομμύρια διαφορετικές πρωτεΐνες. Όπως φάνηκε στις αναλύσεις των δειγμάτων από δύο διαφορετικά εργαστήρια, υπήρχαν 19 διαφορετικά αμινοξέα τα οποία κυμαίνονταν ποσοστιαία από 0,5 σε 149 μέρη/δις.

Ο μετεωρίτης, τμήμα του αστεροειδούς 2008 TC3, που έπεσε στο Σουδάν, δεν είναι ο μόνος στον οποίο βρέθηκαν αμινοξέα, όμως ήταν ο πρώτος στον οποίο εντοπίστηκαν υπό αυτές τις συνθήκες. Σε προηγούμενες έρευνες, οι επιστήμονες είχαν εντοπίσει τέτοια στοιχεία σε δείγματα του κομήτη Comet Wild 2 καθώς και σε άλλους πλούσιους σε άνθρακα μετεωρίτες. Η εύρεση αμινοξέων σε αυτά τα αντικείμενα υποστηρίζει τη θεωρία ότι η έκρηξη της ζωής πυροδοτήθηκε από το διάστημα.

Ads

«Προηγουμένως, πιστεύαμε ότι ο πιο απλός τρόπος να δημιουργηθούν αμινοξέα σε έναν αστεροειδή ήταν σε χαμηλές θερμοκρασίες μέσα σε νερό. Αυτός ο μετεωρίτης υποδεικνύει ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος, που περιλαμβάνει αντιδράσεις σε αέρια, αφότου ο καυτός αστεροειδής κρυώσει», δηλώνει ο Glavin, υπογραμμίζοντας πως «βρίσκοντάς τα σε αυτόν τον τύπο μετεωρίτη, αυτόματα δημιουργείται η προϋπόθεση ότι υπάρχουν περισσότεροι από ένας τρόποι για να φτιαχτούν αμινοξέα στο διάστημα. Το γεγονός αυτό αυξάνει την πιθανότητα να βρούμε ζωή κάπου αλλού στο σύμπαν».