Ενα ακόμη καταθλιπτικό επεισόδιο από τα οποία υπέφερε ο Αντρέας Παπανδρέου, σημειώθηκε το 1986, ένα χρόνο μετά την θριαμβευτική του νίκη στις βουλευτικές εκλογές. Τότε είχε ξεκινήσει η σχέση του με την Δήμητρα Λιάνη, την οποία σταμάτησε προσωρινά για λόγους πολιτικούς και οικογενειακούς. Όπως και με το σοβαρό καταθλιπτικό επεισόδιο του 1979, η διακοπή μιας ερωτικής σχέσης είχε παίξει καταλυτικό ρόλο για την επανεμφάνιση της κατάθλιψης. Ένα βράδυ στα μπουζούκια, ο τότε πρωθυπουργός εκμυστηρεύτηκε σε έναν δημοσιογράφο αντιπολιτευόμενης εφημερίδας, ότι είχε βαρεθεί την πολιτική και πως η ζωή του ήταν άδεια και χωρίς νόημα. 

Ο Αντρέας δεν άργησε να ξαναβρεί την αεροσυνοδό, που αποτελούσε πλέον σταθερό μέλος στο πλήρωμα του πρωθυπουργικού αεροσκάφους, αλλά το 1988 διαγνώστηκε με στεφανιαία νόσο σε προχωρημένο στάδιο. Στην αρχή το Μέγαρο Μαξίμου προσπάθησε η ασθένεια να μην γίνει γνωστή αλλά τελικώς ο πρωθυπουργός οδηγήθηκε εσπευσμένα στο Νοσοκομείο Χέρφιλντ του Λονδίνου , όπου υποβλήθηκε σε σοβαρή εγχείρηση καρδιάς από τον διάσημο Αιγύπτιο καρδιοχειρουργό Μαχντί Γιακούμπ. Ηταν το πρώτο επεισόδιο ενός πολιτικού ιατρικού σίριαλ που έμελε να κρατήσει για χρόνια: ενώ τα μέσα ενημέρωσης πολιορκούσαν τα νοσοκομεία όπου νοσηλευόταν ο πρωθυπουργός της χώρας, στο προσκεφάλι του παιζόταν ένα αδυσώπητο παιχνίδι εξουσίας στο οποίο το νέο περιβάλλον της Δήμητρας Λιάνη, επίσημης πλέον συντρόφου του, έπαιζε όλο και πιο σημαντικό ρόλο. Σε αυτό το νέο κύκλο επιρροής συμμετείχαν και συμβούλευαν για την πορεία της χώρας όχι τόσο οι παραδοσιακοί συνεργάτες του Παπανδρέου, όσο πρόσωπα με μικρή ή μηδενική σχέση με την πολιτική: από τις στενές φίλες της κυρίας Λιάνη μέχρι τον αστρολόγο της.

Παρά την εξασθενημένη υγεία του και αντίθετα με τις συμβουλές των ιατρών του, ο Α. Παπανδρέου συμμετείχε ενεργά στην προεκλογική εκστρατεία για τις βουλευτικές εκλογές του 1989: ήταν μια από τις σκληρότερες αντιπαραθέσεις, καθώς τόσο η κυβέρνηση όσο και ο ίδιος προσωπικά κατηγορούντο για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Στην Κοζάνη, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να μιλήσει προστατευόμενος από γυαλί, παρ ότι πλησίαζε καλοκαίρι. Μετά 3 διαδοχικές εκλογικές νίκες(δύο για την Βουλή και μία για το Ευρωκοινοβούλιο), ο Αντρέας Παπανδρέου ηττήθηκε στις εκλογές της 18ης Ιουνίου και μερικές μέρες αργότερα αρρώστησε βαριά. Οι γιατροί στην Αθήνα του έδιναν μικρές πιθανότητες να επιζήσει, αλλά τελικώς τα κατάφερε χάρις στην καλή κράση αλλά και την θέληση του να ζήσει με την Δήμητρα Λιάνη, την οποία παντρεύτηκε μόλις ανάρρωσε.

Η πολιτική καριέρα του τέως πρωθυπουργού έμελε να έχει και άλλες περιπέτειες, όπως την παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση Κοσκωτά, απ όπου αθωώθηκε οριακά. Στις πρόωρες εκλογές τον Οκτώβριο του 1993, ο Ανδρέας Παπανδρέου, απαλλαγμένος πλέον από τις κατηγορίες, επέστρεψε θριαμβευτικά στην εξουσία με ποσοστό 47%. Ήταν η ρεβάνς του ίδιου αλλά και της νέας συζύγου του, που άρχισε πλέον να εκδηλώνει ανοιχτά τις πολιτικές της φιλοδοξίες. Μετά την νίκη και στις εκλογές η κυρία Λιάνη-Παπανδρέου ανέλαβε διευθύντρια του ιδιαίτερου γραφείου του πρωθυπουργού.

Η πολιτική στήριξη της συζύγου του, αλλά και το πείσμα του, ήταν οι βασικές αιτίες των αρνήσεων του, παρά τις προτροπές γιατρών και φίλων να μεταπηδήσει στην Προεδρία της Δημοκρατίας, θέση απ’ την οποία θα μπορούσε και να ελέγχει τα πράγματα στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ(όπως έκανε παλιότερα ο Kων. Kαραμανλής με την ΝΔ) και να φροντίσει για τη βελτίωση της υγείας του: “Δεν είμαι συνταξιούχος” έλεγε συχνά, απαντώντας με αυστηρό βλέμμα σε όσους του υπεδείκνυαν τη λύση της προεδρίας, εμμέσως γιατί ευθέως κανείς δεν τολμούσε να του προτείνει κάτι τέτοιο.

Όμως ήδη πριν τις εκλογές του 1993, η υγεία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ παρουσίαζε συνεχώς προβλήματα.  Η  χειρότερη στιγμή για τον Aνδρέα ήταν η ώρα του φαγητού. Ένιωθε χαρά ότι θα καθόταν στο ίδιο τραπέζι με φίλους του, αλλά αν μπορούσε να αποφύγει τη “δοκιμασία” του φαγητού θα έκανε το παν. Oι γιατροί δεν ήξεραν που να αποδώσουν αυτή την ανορεξία. Τους ήταν δύσκολο και να τον πιέσουν πέραν του μέτρου, αυτό μπορούσε να το κάνει μόνο η σύζυγος του. Συχνά, όσοι έτρωγαν μαζί του αισθάνονταν άσχημα βλέποντας τη δυσφορία του Aνδρέα όταν δεχόταν τις, συχνά φορτικές, πιέσεις της Δήμητρας για να φάει το φαγητό του.. Στην μικρή συνωμοσία συμμετείχε και η κυρία Πολυξένη, μητέρα της Δήμητρας και δεινή μαγείρισσα. Eκείνος κατά τη συνήθειά του “τσιμπούσε”, έλεγε ευγενέστατα “πολύ ωραίο, νοστιμότατο, συγχαρητήρια Ξένη”, αλλά δεν  τους έκανε το χατίρι κάνοντας “μια υπέρβαση” και τρώγοντας ένα ολόκληρο πιάτο.

Τα υπόλοιπα μέρη του αφιερώματος  του Tvxs.gr «Αυτοί οι άρρωστοι που θέλουν να μας κυβερνήσουν»:

• Αυτοί οι άρρωστοι που θέλουν να μας κυβερνήσουν
• Οι μισοί Αμερικανοί πρόεδροι ανισόρροποι;
• Η μανιοκατάθλιψη του Αντρέα Παπανδρέου

O Α. Παπανδρέου  είχε πάντα έναν ιδιότυπο ανταγωνισμό με τους γιατρούς. είχε αποκτήσει κάποιες γνώσεις από τη θητεία του ως νοσοκόμος, στο αμερικανικό ναυτικό. Έτσι, ήθελε πάντα να ξέρει τι παίρνει, τι σκεύασμα είναι, που ωφελεί, τις παρενέργειες μπορεί να έχει. Έκανε και διαγνώσεις μόνος του και συχνά παρεξέκλινε από τις συνταγές καταργώντας ορισμένα φάρμακα που θεωρούσε ότι του κάνουν κακό, ή δεν του κάνουν τίποτε. Eίναι πολύ πιθανό, μαζί με άλλα φάρμακα που πετούσε στην τουαλέτα  να πετούσε και τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα που του έδινε η Δήμητρα, από τις αρχές του 90.

Εκτιμώντας ότι κάποια από τα φάρμακα δεν ήταν δραστικά, τα έχωνε στις τσέπες έμπιστων συνεργατών τους που φρόντιζαν να κρυφτούν από τη Δήμητρα. Aντιθέτως, υιοθετούσε με δική του πρωτοβουλία άλλες θεραπείες, όπως ασπιρίνη (!) παρ ότι, όπως ομολογούσε του διέλυε το στομάχι η το παυσίπονο Λοναρίντ. Τα  παυσίπονα ήταν αναγκαία όταν είχε υπουργικό συμβούλιο, η εμφάνιση στη Bουλή, η άλλη δημόσια εμφάνιση. Aυτά ήταν λίγο πολύ γνωστά στους γιατρούς του, οι οποίοι συγχωρούσαν τις μικρές “αταξίες” του προέδρου΄.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που  παρουσίαζε πόνους στο στομάχι, κακοδιαθεσίες, ακεφιά και κατάπτωση. Οι θεράποντες ιατροί του θα τον είχαν πάει στο Γενικό Kρατικό, ή στο Ωνάσειο, αν ο ίδιος συναινούσε.. Eξαντλείτο όμως κάθε περιθώριο για μια ιδιότυπη “κατ’ οίκον νοσηλεία” προκειμένου να αποφευχθεί ο θόρυβος της εισόδου σε ένα νοσοκομείο. Από τις εκλογές τον Oκτώβριο του ’93  μέχρι την εισαγωγή του στο Ωνάσειο, έγιναν γνωστές δύο- τρεις κρίσεις με την υγεία του, ενώ ήταν περισσότερες από δέκα όσες κρατήθηκαν μυστικές. Από την αρχή του 1995, ο Aνδρέας ήταν σε θέση να ασκεί τα πρωθυπουργικά του καθήκοντα μόνο για λίγες ώρες ημερησίως. Ενώ η κυβέρνηση είχε μείνει χωρίς καθοδήγηση, η εξουσία περνούσε όλο και περισσότερο στα χέρια της Δήμητρας Λιάνη. Τον Νοέμβριο του 1995, όταν ο πρωθυπουργός εισήχθη εσπευσμένα στο Ωνάσειο, η μάχη για την εξουσία κορυφώθηκε ενώ η χώρα έμεινε ακυβέρνητη για εβδομάδες.

Στο επόμενο επεισόδιο της σειράς για τους άρρωστους που θέλουν να μας κυβερνήσουν: «H μάχη εξουσίας στο Ωνάσειο. Άγνωστες πτυχές που εξηγούν την πορεία της χώρας την δεκαετία του 90».