Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 93 ετών η συγγραφέας και ζωγράφος Νέλλη Ανδρικοπούλου, πρώτη σύζυγος του Νίκου Εγγονόπουλου. Η κηδεία της θα γίνει στις 12 το μεσημέρι της Δευτέρας.

H Νέλλη Ανδρικοπούλου γεννήθηκε το 1921 στην Κωνσταντινούπολη. Το 1936 η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και γλυπτική στο Παρίσι, με δάσκαλο τον Όσσιπ Ζάντκιν.

Υπήρξε επιβάτιδα στο θρυλικό ΜΑΤΑΡΟΑ που τον Δεκέμβρη του 1945 σήκωσε άγκυρα από το λιμάνι του Πειραιά και με επιβάτες την ελίτ της ελληνικής διανόησης, τέχνης κι επιστήμης έφυγε από τη  – σε λίγο – σπαρασσόμενη από τον εμφύλιο πόλεμο Ελλάδα, με προορισμό τη Γαλλία. «Μαζί τους κουβαλούν ότι πιστεύουν ότι θα τους είναι απαραίτητο στην ξενιτιά, δηλαδή ότι έχουν και δεν έχουν. Χειρόγραφα, βιβλία, γραφομηχανές, εργαλεία, ρούχα, χράμια, πλάκες γραμμοφώνου, φάρμακα, φωτογραφίες, τα φετίχ τους, τις αρβύλες για τη μακρινή λασπουριά, σκούφους, ομπρέλες, όλα στριμωγμένα ασφυκτικά μέσα στις παλιές βαλίτσες, που τις τυλίγουν προστατευτικά σκοινιά μη διαλυθούν στο δρόμο, σε ξύλινες κάσες, σε σάκους, σακίδια, καλάθια, μπόγους ασήκωτους, σε πρόχειρα μπογαλάκια, με κανένα τρόφιμο για το ταξίδι… Οι περισσότεροι είναι άφραγκοι», έχει γράψει η Νέλλη Ανδρικοπούλου, φωτογραφίζοντας με λέξεις την ίδια και τους συνταξιδιώτες της στο λιμάνι του Πειραιά, λίγο πριν φύγουν.

Ο γάμος της τον Μάρτιο του 1950 με τον Νίκο Εγγονόπουλο υπήρξε καθοριστικός για τη ζωή της. «Στην πραγματικότητα, μες στο σπίτι γνωριστήκαμε. Κι από το γαμήλιο ταξίδι, ήδη, φάνηκε πως δεν θα τα πάμε καλά… Τον θαύμαζα, τον σεβόμουν, τον αγαπούσα… Ομως ο Εγγονόπουλος είχε τέτοια ανασφάλεια που με ήθελε διαρκώς δίπλα του, δεν μου επέτρεπε να πάω μόνη μου πουθενά… Ούτε μου ανοιγότανε, ούτε μου ζητούσε να του ανοιχτώ. Πώς μπορείς να συνυπάρξεις έτσι; Κι όμως, πίστευα πως η αντοχή μου θα ‘ναι ανεξάντλητη, πως δεν θα χωρίσουμε ποτέ», δήλωνε σε παλαιότερη συνέντευξή της.

Έχει μεταφράσει Χαίλντερλιν, Φόρστερ, Τσέλαν και Μπένγιαμιν. Άλλα βιβλία της: “Επί τα ίχνη του Νίκου Εγγονόπουλου” (Ποταμός 2003) και “Νοοπαίγνια”, ποιήματα, (Άγρα 2006), Το ταξίδι του Ματαρόα, 1945, (Βιβλιοπωλείον της Εστίας 2007).