Τα πάντα αλλάζουν, κινούνται, ρέουν και τίποτα πια δεν είναι όπως φαίνεται. Κι αν το πέρασμα σε ‘αφυλετικές’ κοινωνίες μέσα από μεταλλαγές μεταβολές, αλλοιώσεις είναι ίσως εκεί; Σ’αυτά τα καινούργια εδάφη της παιδικής φαντασίας ίσως πραγματοποιούνται οι ιεροτελεστίες του περάσματος… Εδάφη που αντικαθιστούν τα σύνορα που καταρρέουν!” η Δρ Μαρία Καραστεργίου, αφηγείται στην Κρυσταλία Πατούλη και το tvxs, τους λόγους που το βιβλίο της: Ωδή στη διαφορετικότητα, έχει σαν σκοπό “να βοηθήσει να βιωθεί η μικτή σχέση & η μικτή καταγωγή όχι σαν βάρος ή ανισορροπία αλλά με χάρη, με ευγνωμοσύνη, συνειδητά, αυθεντικά, σαν προνόμιο, σαν Θείο Δώρο!”.

Ads

“Όλα κινούνται με ταχύτητα, συνεχώς μεταβάλλονται, κλιματικές συνθήκες διαφοροποιούνται, άνθρωποι μετακινούνται, σύνορα μετατοπίζονται… Μια διαφορετική ενέργεια αρχίζει να κυκλοφορεί ανενόχλητη, η οποία δεν ενδιαφέρεται για εθνικότητες, δεν νοιάζεται  για διαβατήρια, δεν την απασχολούν οι βίζες η οι άδειες παραμονής, υπερπηδά τα εθνικά σύνορα, αδιαφορεί για υπηκοότητες, μεταμορφώνει…

Συνδέει & ενώνει άτομα από διαφορετικές καταγωγές, ετερογενείς γλώσσες, ανόμοιες κουλτούρες. Οι γλώσσες μπερδεύονται, οι κόσμοι ενώνονται, μερικές φορές συγκρούονται, οι συμπεριφορές αλλάζουν, η μοναξιά καραδοκεί, ο έρωτας ενεδρεύει!

Ο έρωτας ανάμεσα σε άτομα διαφορετικής πολιτισμικής καταγωγής είναι άραγε μια προσπάθεια υπέρβασης της μονοπολιτισμικότητας, σημάδι των καιρών, απόρροια της μεταμοντέρνας κοινωνίας η οποία μας ωθεί να αναζητήσουμε σχέσεις πέρα από σύνορα;

Οι τροχιές αυτών των ενώσεων, οι νόμοι αυτής της μυστήριας και παράδοξης αλχημείας είναι δύσκολο να ανιχνευθούν…

Η μικτή προβληματική η οποία είναι συνδεδεμένη με το μονοπάτι της διαφορετικότητας. Το οποίο δεν έχει εξομαλυνθεί από άλλους.

Προχωρά κανείς ψηλαφίζοντας. Συναντά απρόβλεπτα εμπόδια, δυσκολίες τις οποίες ένα μονοπολιτισμικό ζευγάρι δε θα συναντούσε.

Γίνονται όμως μ’αυτό το τρόπο οι δύο σύντροφοι πιο δυνατοί. Προσφέροντας μια καινούργια, διαφορετική, πιο σύνθετη εικόνα συμβίωσης. Βασισμένη στην ανεκτικότητα,  στην αποδοχή της διαφορετικότητας, στη σύνθεση, στην ετερογένεια…

Η ομογένεια δεν είναι πια ευχής έργο. Αναζητώντας να ομογενοποιήσουμε, να πολτοποιήσουμε όλη αυτή την ομορφιά της ετερογένειας μέσα από πρότυπα φόρμας, αισθητικής, συμπεριφοράς ομοιογενή, το μόνο που καταφέρνουμε είναι η στέρηση του πλούτου της έκφρασης αυτής της διαφορετικότητας.

Από την ομογένεια στην ετερογένεια, από τον Εαυτό στον Άλλο, από το οικείο, το γνώριμο στο διαφορετικό, το σύνθετο, αυτό το βιβλίο σκοπό έχει να βοηθήσει να βιωθεί η μικτή σχέση & η μικτή καταγωγή όχι σαν βάρος ή ανισορροπία αλλά με χάρη, με ευγνωμοσύνη, συνειδητά, αυθεντικά, σαν προνόμιο, σαν Θείο Δώρο!

Αφετηρία του βιβλίου μου Ωδή στη διαφορετικότητα είναι η δυναμική αυτών των ενώσεων.  Αποτελούν πρόσκληση η πρόκληση σύλληψης μιας καινούργιας διάστασης. H οποία προϋποθέτει την αναγνώριση του ετερογενούς, νέων, πρωτότυπων τρόπων προσέγγισης της επιμειξίας.

Οι ενώσεις αυτές τείνουν να εξελιχθούν σε μια γενικότερη στάση ζωής. Προσφέροντας άλλο νόημα στο περιεχόμενο της αγάπης, της επικοινωνίας, της μάθησης, της αγωγής, της αποδοχής της διαφορετικότητας. 

Η τελευταία είναι αποτέλεσμα της κατανόησης του λόγου για τον οποίο ένα άτομο είναι, επιθυμεί και οφείλει να μείνει διαφορετικό.

Όπως τα παιδιά των μικτών ενώσεων, οι πρωταγωνιστές αυτού του βιβλίου, τα οποία γεννιούνται ανάμεσα σε δυο γλωσσικές και πολιτισμικές καταγωγές. Είναι απαραίτητο  να βιωθούν & οι δύο με τον ίδιο ενθουσιασμό, από κοινού, σαν το ίδιο όνειρο, σαν μια πρόκληση, σαν μια ιερή διαθήκη στους προγόνους.

Ο σεβασμός, η αποδοχή των δύο προελεύσεων του παιδιού, της εντοπιότητάς του, η αναγνώριση των γλωσσών, των παραδόσεών του, αποτελεί όχι μόνο αναφαίρετο δικαίωμα του, αλλά και καθήκον, και φόρος τιμής στους τόπους καταγωγής του, στους προγόνους του…

Όταν ένα παιδί προέρχεται από δύο καταγωγές, δεν ακρωτηριάζουμε τη μία από τις δύο προς χάριν της δικής μας «διευκόλυνσης», αλλά τιμούμε ισότιμα και τις δύο, χωρίς διάκριση!

Ειρηνική συμβίωση μεταξύ τους καθιστά γερά θεμέλια για περαιτέρω χτίσιμο. Διενέξεις, συγκρούσεις, υποτίμηση τα καθιστούν σαθρά. Είναι πολύ λεπτές οι ισορροπίες, απαιτεί πολύ μαστοριά το εγχείρημα, χρειάζεται πολύ ενέργεια η όλη διαδικασία.

Τα παιδιά με διπλή πολιτισμική & γλωσσική προέλευση διέπονται, όπως είναι φυσικό, από επιθυμία ισορροπίας και ειρηνικής συνύπαρξης ανάμεσα στις δύο διαφορετικές  γλώσσες, από το όνειρο της αντιμετώπισης της μητρικής & της πατρικής γλώσσας σαν μια “πλήρη γλώσσα”, όχι διαιρεμένης.

Σε περίπτωση ανεύρεσης αυτής της γλωσσικής πληρότητας, μπορούν να φτάσουν σε τρόπους έκφρασης μέγιστης συμβολικής λειτουργίας,  σύνθεσης μιας εκφραστικής γκάμας όπου η επινόηση των εννοιών και των λέξεων έχει πρωτοτυπία, μοναδικότητα, μια ιδιαίτερη γοητεία.

Όταν η μία από τις δύο απουσιάζει, η νοσταλγία της ασκεί μια ακατάπαυστη αναζήτηση στα έγκατα των συναρμολογήσεων της ύπαρξής τους.

Η προσπάθεια της μάθησης, της ανάπτυξης, της καλλιέργειας των δυο γλωσσών με αποδοχή, αγάπη, χωρίς κριτική ματιά είναι ζωτικής σημασίας. Μ’αυτό τον τρόπο γίνονται φορείς μιας καινούργιας πολιτισμικής μήτρας η οποία δεν αποτελεί το άθροισμα ανάμεσα στους δυο πολιτισμούς προέλευσης. Έχει μια δική της δυναμική που το ξεπερνά. Αποτελεί τη σύνθεσή τους!

Αυτό το έργο της σύνθεσης έχουν αναλάβει να διεκπεραιώσουν. Καθένας από τους πολιτισμούς προέλευσης μετατρέπεται από σύστημα σε Πηγή, η οποία είναι στη διάθεσή τους να τη χρησιμοποιήσουν κατά βούληση.

Παίρνουν δε στοιχεία & από τους δύο, τα οποία τα βοηθούν να αναγνωρίζουν τη σχετικότητα των αξιών & των στάσεων του καθενός, να βαθύνουν τη μοναδικότητά τους.

Ανακαλύπτοντας ότι η διπλή καταγωγή τους συμβιώνει χωρίς φασαρίες και τσακωμούς, χωρίς προσπάθειες παραγκωνισμού της μιας από την άλλη, χωρίς καν προσπάθεια, ειρηνικά, μπορεί να εκφράσουν ότι πιο όμορφο και ανώτερο υπάρχει μέσα τους.

Να πάρουν τις έννοιες και να τις ντύσουν με τις πιο όμορφες λέξεις κι από τις δύο γλώσσες.

Μπορούν να μας εμπνεύσουν! Να φτάσουν σε τρόπους έκφρασης μέγιστης συμβολικής λειτουργίας.  Επινόησης  μιας νέας γλωσσικής προσέγγισης, ενός γραπτού λόγου όπου η αλχημεία των λέξεων και των εννοιών έχει ένα ιδιαίτερο, πολύ προσωπικό στυλ, μια περίεργη γοητεία, πρωτοτυπία, μοναδικότητα. Δίγλωσσοι συγγραφείς, όπως ο Elias Canneti, η o Becket,  ανύψωσαν το γραπτό λόγο σε τέτοια επίπεδα όπου η εσωτερικότητα, η έμπνευση, η ψυχική ανάταση, η αθωότητα, το παιχνίδι  γύρω από τη γλώσσα βρίσκουν την τέλεια έκφρασή τους!

Αυτά τα παιδιά είναι οι αρχιτέκτονες ενός διαφορετικού κόσμου.

Είναι οι πρεσβευτές της παγκόσμιας ειρήνης & οι διπλωμάτες της Συμπαντικής Αγάπης.

Οι δημιουργοί ενός πιο δημιουργικού, λιγότερο συντηρητικού τρόπου ζωής. μιας νέας πιο εκλεκτικής, λεπτοφυούς, εκλεπτυσμένης προσέγγισης της Ύπαρξης. Ακολουθούν τα δικά τους μονοπάτια αυτοσχεδιάζοντας.

Οι δημιουργίες τους ενώνουν διαφορετικές έννοιες, κανόνες, αξίες, πρότυπα, συμπεριφορές, ιδέες, φιλοσοφίες… Επηρεασμένα τόσο από τη Δύση όσο και από την Ανατολή αγαπούν την αλλαγή, τις μετατροπές, τις μεταλλάξεις.

Η «Σύνθεση» είναι το σύνθημά τους. Έτσι, στην εποχή μας, βλέπουμε την αρχή μιας αναγέννησης του ανθρώπινου γένους, μέσω της επιμειξίας της Ανατολής με τη Δύση, του Βορρά με το Νότο, μέσω της ένωσης διαφορετικών κόσμων, πολιτισμών, γλωσσών…

Τα πάντα αλλάζουν, κινούνται, ρέουν και τίποτα πια δεν είναι όπως φαίνεται. Κι αν το πέρασμα σε ‘αφυλετικές’ κοινωνίες μέσα από μεταλλαγές μεταβολές, αλλοιώσεις είναι ίσως εκεί;

Σ’αυτά τα καινούργια εδάφη της παιδικής φαντασίας ίσως πραγματοποιούνται οι ιεροτελεστίες του περάσματος… Εδάφη που αντικαθιστούν τα σύνορα που καταρρέουν!-“

Η συγγραφέας, Δρ Mαρία Καραστεργίου (https://www.mariakarastergiou.com/), γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα. Έζησε, σπούδασε και εργάστηκε  στον Καναδά (Μόντρεαλ, Τορόντο) και τη Γαλλία (Παρίσι) για σχεδόν 20 χρόνια. Σπούδασε Ψυχολογία, Φιλοσοφία και Αγωγή στον Καναδά (Concordia University, Bachelor) καθώς και στο Παρίσι (PhD, Université Paris VIII, Παρίσι, Γαλλία). Διδάσκει  ψυχολογία στο πανεπιστήμιο και εργάζεται σαν θεραπεύτρια.

Δουλεύοντας με παιδιά στο Παρίσι ή με παιδιά και ενήλικες στην Αθήνα, ή σε online σύνδεση με ανθρώπους από όλο τον κόσμο τα τελευταία είκοσι χρόνια, εμπλούτισε τη ζωή της με πολύτιμες εμπειρίες. Διαφορετικές χώρες, ετερογενείς θεραπευτικές προσεγγίσεις, τρεις διαφορετικές γλώσσες, πολλοί δάσκαλοι έχουν συμβάλει στη δημιουργία της προσέγγισης της.

Η  οποία είναι συνδυασμός ψυχανάλυσης, ψυχοσύνθεσηs, Breath Work, διαισθητικής εσωτερικής καθοδήγησης, επαγγελματικής εκπαίδευσης στη Ψυχολογία, τη Φιλοσοφία, την Αγωγή, τη Διαπολιτισμικότητα, πλούσιας κλινικής πείρας, προσωπικών ετερογενών βιωμάτων, επιστημονικών εμπεριστατωμένων ερευνών, μελέτης εναλλακτικών  ολιστικών προσεγγίσεων, εντρύφησης σε κείμενα Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας και  Ανατολικών πνευματικών παραδόσεων.
 
Με πολύχρονη έρευνα στον τομέα της ολιστικής ψυχικής υγείας και διατροφής, έχει αφιερώσει τον εαυτό της σε αυτούς τους τομείς, καθώς και στον τομέα της αυτογνωσίας. Η διερεύνηση καλύτερων τρόπων σύνθεσης και ενσωμάτωσης των ανωτέρω στη δουλειά της αποτελεί τον κυριότερο στόχο των τελευταίων ετών..
 
Βιώνοντας διαφορετικές κουλτούρες για ένα σημαντικό μέρος της διαδρομής της, δεδομένου ότι από νεαρή ηλικία, της έχουν δοθεί πολλές ευκαιρίες να ταξιδέψει και να συναντήσει ανθρώπους από διαφορετικά μέρη, νοιώθει βαθιά έλξη για τα διαπολιτισμικά ζητήματα. Τι επίδραση έχει η συνάντηση με μια διαφορετική κουλτούρα σε ένα άτομο, εσωτερικά και εξωτερικά;

Τι μοναδικά χαρακτηριστικά διαθέτει κάθε κουλτούρα; Πώς η μητρική γλώσσα επηρεάζει τη ψυχή ενός ατόμου; Ποια είναι η σωστή προσέγγιση για να διευκολυνθεί η κατανόηση μεταξύ των ανθρώπων από διαφορετικά πολιτισμικά και γλωσσικά περιβάλλοντα; Για να απαντήσει στα ερωτήματα αυτά έχει διεξάγει πολλές έρευνες στην Ευρώπη σχετικά με τη διαπολιτισμική επικοινωνία και τις διαπολιτισμικές σχέσεις, τη δι-πολύγλωσση και τη διαπολιτισμική ανατροφή των παιδιών των «μικτών» ενώσεων. Σαν θεραπεύτρια ασχολείται με αρκετά θέματα αλλά ειδικεύεται στη συμβουλευτική για διαπολιτισμικά θέματα.
 
Η διδακτορική της διατριβή «Enfance, Culture, Langage(s), du biculturalisme familial à la psychopédagagogie interculturelle”, τα βιβλία της “Post Babel” καθώς και η «Ωδή στη Διαφορετικότητα» ερευνούν τα θέματα αυτά. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια, μαθήματα, διαλέξεις, εργαστήρια για τη διευκόλυνση σε ζητήματα διαφορετικότητας. Τιμώντας τη διαφορετικότητα σε όλες τις μορφές, της αρέσει να συνεργάζεται με ανθρώπους από διαφορετικές γλωσσικές και πολιτισμικές καταγωγές. Αισθάνεται σαν βαθύ  προνόμιο το να συνοδεύει την ψυχή ενός ανθρώπου προς τη θεραπεία, την εξέλιξη, τη τελειοποίηση!

Η μεγάλη πρόκληση είναι να ανταποκριθεί στους ανθρώπους που αναζητούν μία άλλη, ανώτερη ποιότητα ζωής όχι μέσα από την πληθώρα των υλικών αγαθών και του καταναλωτισμού αλλά μέσα από την αγάπη, την ευγνωμοσύνη, τη δημιουργικότητα, την πραγμάτωση των δυνατοτήτων, τόσο για τους ίδιους όσο και για το Σύνολο.