Με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Κατά του AIDS (1η Δεκεμβρίου), προβάλλονται στην τηλεόραση δύο σπουδαίες ταινίες. Στο «Dallas Buyers Club» του Ζαν-Μαρκ Βαλέ που τιμήθηκε με τρία Βραβεία Όσκαρ, πρωταγωνιστούν οι εξαιρετικοί Μάθιου ΜακΚόναχεϊ και Τζάρεντ Λέτο, ενώ στο «120 Χτύποι το Λεπτό» του Ρομπέν Καμπιγιό που θριάμβευσε στις Κάννες, παρακολουθούμε το παθιασμένο χρονικό μιας ομάδας ανθρώπων οι οποίοι με αυταπάρνηση ύψωσαν το ανάστημά τους ενάντια σε έναν θανατηφόρο ιό, αλλά και στα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών.

Ads

Dallas Buyers Club
Σκηνοθεσία: Ζαν-Μαρκ Βαλέ
Σενάριο: Κρεγκ Μπόρτεν, Μελίσα Γουάλακ
Πρωταγωνιστούν: Μάθιου ΜακΚόναχεϊ, Τζάρεντ Λέτο, Τζένιφερ Γκάρνερ
Φωτογραφία: Ιβ Μπελανζέρ,
Μοντάζ: Μάρτιν Πένσα, Ζαν-Μαρκ Βαλέ
Μουσική: Αντον Μον, Κάρολος Περιγκέζ
Έτος Παραγωγής: 2013
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Διάρκεια: 117 λεπτά
Προβάλλεται την Τρίτη 1η Δεκεμβρίου στις 22:00, στην ΕΡΤ2
Η ταινία θα παραμείνει διαθέσιμη για 7 μέρες στην ψηφιακή πλατφόρμα ERTFLIX

image

Γέννημα θρέμμα Τεξανός, ο Ron Woodroof (Μάθιου Μακόναχι) είναι ηλεκτρολόγος και καουμπόι σε ροντέο. Παράλληλα όμως διάγει έκλυτο βίο χωρίς καμία έγνοια για την επόμενη μέρα. Το 1985, ο Ron αιφνιδιάζεται και σοκάρεται, όταν μετά από εξετάσεις οι γιατροί των ενημερώνουν ότι πάσχει από τον ιό H.I.V. και του δίνουν μόνο 30 μέρες ζωής. Όμως, ο Ron δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί αυτή τη θανατική ποινή. Μετά από υπερεντατική έρευνα που διεξάγει μόνος του, ανακαλύπτει ότι υπάρχει έλλειψη πιστοποιημένων φαρμάκων και θεραπειών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αποφασίζει τότε να περάσει τα σύνορα και φτάνει στο Μεξικό, αγνοώντας τις οδηγίες του γιατρού του. Παρ’ όλο που είναι ομοφοβικός, ο Ron συνασπίζεται με έναν αναπάντεχο σύμμαχο. Έναν επίσης οροθετικό τρανσέξουαλ (Τζάρεντ Λέτο) που μοιράζονται το ίδιο πάθος για τη ζωή. Οι δυο τους διακρίνονται για το επιχειρηματικό τους πνεύμα και ιδρύουν ένα κλαμπ, όπου οι οροθετικοί έχουν πρόσβαση σε φάρμακα με μηνιαία συνδρομή.

Ads

Βασισμένη σε πραγματικά περιστατικά, η ταινία του Ζαν Μαρκ Βαλέ καταφέρνει να αποδώσει με πειστικότητα και χωρίς μελοδραματισμούς ένα δύσκολο κοινωνικό θέμα. Μεγάλο ατού της ταινίας του Καναδού σκηνοθέτη, εκτός από το καλό σενάριο, είναι κυρίως οι ερμηνείες, από τους δύο βασικούς πρωταγωνιστές, Μάθιου Μακόναχι και Τζάρεντ Λέτο.

«Απίστευτα ανθρώπινη, χωρίς συναισθηματισμούς. Δεν είχα ξαναδιαβάσει σενάριο που να αντιμετωπίζει το θέμα από αυτή την οπτική. Ο Ron είναι αυθεντικός και έφερε τα πάνω κάτω. Έκανε θόρυβο. Και είπα ότι θέλω να πω την ιστορία του» σχολιάζει ο ηθοποιός Μάθιου Μακόναχι και συνεχίζει:

«Το πρώτο πράγμα που έκανα ως ηθοποιός ήταν να υποκλιθώ ταπεινά στο κείμενο. Ο σκηνοθέτης κι εγώ νιώσαμε ότι είχαμε μία άγρια και τρελή ιστορία που ήταν ροκ με πολύ συναίσθημα και χιούμορ, με ειρωνεία την οποία δεν έπρεπε με τίποτα να αποσιωπήσουμε. Η σκέψη ήταν ότι αν είναι ανθρώπινη, θα δουλέψει. Ο τρόπος που προσέγγισα τον χαρακτήρα ήταν ότι δεν ξέχασα στιγμή πως ήταν πρώτα από όλα επιχειρηματίας, ένας άντρας που έκανε τα απαραίτητα για να επιβιώσει. Αργότερα, έγινε ένας σταυροφόρος με σκοπό, αλλά χωρίς να το πολυκαταλάβει και ο ίδιος. Βοήθησε να σωθούν πολλοί άνθρωποι και ακόμα και αν το έκανε για εγωιστικούς λόγους, αυτός το έκανε.»

Το «Dallas Buyers Club» του Ζαν Μαρκ Βαλέ, ήταν Υποψήφιο για έξι Όσκαρ και κατάφερε τελικά να αποσπάσει τρία, στις Κατηγορίες: Ά Ανδρικού Ρόλου για τον Μάθιου ΜακΚόναχι, ‘Β Ανδρικού Ρόλου για τον Τζάρετ Λέτο, καθώς και το Όσκαρ Καλύτερου Μακιγιάζ.

120 Χτύποι το Λεπτό / 120 Battements par Minute / 120 Beats Per Minute
Σκηνοθεσία: Ρομπέν Καμπιγιό
Σενάριο: Ρομπέν Καμπιγιό, Φιλίπ Μανζό
Πρωταγωνιστούν: Ναχουέλ Περέζ Μπισκαγιάρ, Αρνό Βαλουά, Αντέλ Ενέλ, Αντουάν Ρεϊνάρτζ
Φωτογραφία: Ζαν Λαπουαρί
Μοντάζ: Ρομπέν Καμπιγιό, Ανίτα Ροθ, Στεφανί Λεζέ
Μουσική: Αρνό Ρεμποτινί
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 2017
Διάρκεια: 144 λεπτά
Προβάλλεται την Τρίτη 1η Δεκεμβρίου στις 23:50, στην ΕΡΤ2

image

Αρχές της δεκαετίας του ’90. Ενώ το AIDS έχει ήδη κοστίσει αμέτρητες ζωές τα τελευταία δέκα χρόνια, οι ακτιβιστές της Act Up στο Παρίσι, πολλαπλασιάζουν τις δράσεις τους με σκοπό να ανατρέψουν τη γενική αδιαφορία. Ο νεοφερμένος στην ομάδα, Νατάν θα συγκλονιστεί από τη δυναμικότητα του Σον, ενός από τα ιδρυτικά μέλη της οργάνωσης, που καταναλώνει τις τελευταίες του δυνάμεις του στη μάχη ενάντια στο κράτος και τις φαρμακευτικές εταιρείες. Το παθιασμένο χρονικό μιας ομάδας ανθρώπων οι οποίοι στα τέλη της δεκαετίας του ’80 ύψωσαν το ανάστημά τους ενάντια σε έναν πανίσχυρο και θανατηφόρο ιό.

Μια ταινία – ωδή της συλλογικότητας, του αγώνα προς έναν κοινό σκοπό αλλά και της αγάπης, αυτής που δίνεται χωρίς όρια και κάνει την καρδιά να χτυπά με «120 Χτύπους το Λεπτό». Βραβευμένη με το Grand Prix ή αλλιώς τον Αργυρό Φοίνικα στο 70ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών, αλλά και με το Βραβείο της Διεθνούς Επιτροπής Κριτικών Κινηματογράφου FIPRESCI, η ταινία του Καμπιγιό έγινε το talk-of-the-festival, καθώς αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς.

«Το 120 BPM δεν είναι μία νοσταλγική ταινία, αλλά μία πολιτική ταινία, μία ταινία για αυτούς που χάθηκαν και για εμάς που έχουμε μείνει εδώ και παλεύουμε ακόμα. […] Το 1992, μην ξεχνάμε πως είμαστε σε μία περίοδο που υπάρχει ομοφοβία, οι συζητήσεις για προφυλακτικά ήταν απαγορευμένες στα σχολεία και η ανταλλαγή σύριγγας ήταν η πιο συνηθισμένη πρακτική. Η Act Up – Paris ήταν μια οργάνωση γεμάτη δυναμικούς ανθρώπους στην χειρότερη περίοδο της επιδημίας του ιού που όμως κατάφεραν και άνοιξαν έναν διάλογο για αυτό και βοήθησαν και άλλους ανθρώπους, που είχαν προσβληθεί από την αρρώστια, όπως χρήστες ναρκωτικών, αιμοφιλικούς, κ.ά.» – Ρομπέν Καμπιγιό