Το 2014, εν μέσω κρίσης, ο Δημήτρης Πιατάς παρουσιάζει τη μεγάλου μήκους ταινία του με τον τίτλο «ΠανΔημία – Όλα λοιπόν ένα», την οποία χαρακτηρίζει σήμερα προφητική, μιλώντας στο tvxs.gr. Πρόκειται για μία μαύρη κωμωδία, σε μία χώρα που υφίσταται την επιδρομή ενός ιού, που τον ονομάζουν «Σύνδρομο της Τζοκόντα» – γιατί ο ασθενής παύει να έχει την αντίληψη του περιβάλλοντος και χαμογελά – ενώ η ίδια η χώρα είναι υπό κατάρρευση από χρεοκοπία. Συμμορίες λυμαίνονται τη χώρα και ο Πιάτας υποδύεται, τον παρουσιαστή μιας τηλεοπτικής εκπομπής. Η ταινία επιλέχτηκε μέσα από 70 ταινίες και 20 σενάρια και προβλήθηκε στο Λονδίνο, σε πανευρωπαϊκή πρεμιέρα στις 16 Οκτωβρίου 2014, κατά την διάρκεια του 7th Annual London Greek Film Festival, επιστρέφει στην Ελλάδα με τρία βραβεία, ως Καλύτερη ταινία μυθοπλασίας μεγάλου μήκους, Καλύτερη σκηνοθεσία ταινίας μυθοπλασίας μεγάλου μήκους που απονέμεται στον Δημήτρη Πιατά και Καλύτερος Ερμηνευτής που απονέμεται στον Θεοδόση Πελεγρίνη. «Η Πανδημία δεν έκανε τίποτα παραπάνω από το να οπτικοποιήσει τον μεσαίωνα μας. Γνωρίζω ότι μετά την επιδημία πανώλης, καταργήθηκε η Φεουδαρχία  και ήρθε η Αναγέννηση!» λέει ο Δ. Πιατάς, δηλώνοντας αισιόδοξος ως κωμικός.

Πώς προέκυψε η ιδέα της Πανδημίας για την ταινία σας;

Η επιθυμία μου, ήταν να κάνω μια ταινία για την κρίση, την οικονομική καταστροφή και την εξαθλίωση των συμπολιτών μου, που αναζητούσαν τροφή στα σκουπίδια. Η θεματολογική σιωπή των ελληνικών ταινιών μυθοπλασίας-πλην ντοκιμαντέρ και η ασύδοτη τηλεοπτική προβολή σίριαλ Τουρκικής παραγωγής και μαζί οι γκουρμέ εκπομπές μαγειρικής ήταν αρκετά ενοχλητικές για την προσωπική μου και ιδεολογική ευαισθησία. Ακτιβιστικά και χωρίς χρήματα, με την ανιδιοτελή συμπαράσταση συναδέλφων και φίλων ηθοποιών και τεχνικών, απάντησα με αυτή την ταινία, με μόνο όπλο….το χιούμορ. Αξιοποίησα μια μικρού μήκους ταινία που έκανα-επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβαλ Ελληνικού Κινηματογράφου το 1975-η οποία εντάχθηκε θεματολογικά μαζί με τους ηθοποιούς που έπαιξαν τότε, στο τώρα  τον Μιχάλη Μητρούση  και τη Σοφία Κακαρελίδου.

Υποδύεστε τον παρουσιαστή μιας κανιβαλιστικής εκπομπής, η οποία έχει βαλθεί να ξεμπροστιάσει τον χαρακτήρα του Πελεγρίνη αποκαλύπτοντας ότι όλη η καριέρα του ήταν βασισμένη σε μια απάτη. Γιατί επιλέξατε τον κύριο Πελεγρίνη;

Η ΠΑΝ-Δή-ΜΙΑ …με προσωπική αυθαίρετη μετάφραση ΟΛΑ-λοιπόν-ΕΝΑ, ήταν δικό μου εφεύρημα ενός φανταστικού ιού, που διαλύει τη χώρα και τους κατοίκους, μαζί με ένα πολιτικό-μιντιακό κύκλωμα που το εντάσσει στην εξουσία της, για προσωπικό όφελος. Αφορμή, ήταν  η ιστορία ενός δημοσιογράφου του συστήματος, που  αυτοκαταστρέφεται  μέχρι τη λύτρωση με τον θάνατο από τον ιό, για να κτισθεί  ο μνημονιακός κόσμος που ζήσαμε.

Η παρουσία του Θεοδόση Πελεγρίνη, πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών, που εξαιτίας της αγάπης του για την υποκριτική και την Τέχνη, κανιβαλίστηκε από τα ΜΜΕ. Θεωρώ ότι ήταν η καλύτερη επιλογή και τον ευχαριστώ για τη γενναιότητα του.

Ανταμείφθηκε με το βραβείο ερμηνείας στην 7η Annual London Greek Film Festtival.

Αυτό που ζούμε σήμερα, πόσο κοντά είναι στην ταινία και από ποια άποψη;

Ο κορονοϊός σήμερα διαλύει τους αυστηρούς δημοσιονομικούς κανόνες λιτότητας (Γερμανικής κατασκευής), φανερώνει την κατάργηση της δημόσιας υγείας, υπέρ της ιδιωτικής και θέλω να σταθώ στη δημοκρατικότητα του…μικροβίου, αφού δεν γνωρίζει κοινωνικές τάξεις. Είμαι περίεργος για την…επόμενη μέρα, για το σύνδρομο εγκλεισμού  (βλέπε σύνδρομο Στοκχόλμης), την καταπάτηση της ατομικής ελευθερίας, την οικονομική μας ισοπέδωση, τα εργασιακά μας δικαιώματα…

Ποιο είναι το σχόλιό σας για αυτό που ζούμε;

Η ταινία μου, είναι προφητική, γιατί στο τέλος  φαίνεται με ποιητικό τρόπο, ότι πουλώντας μήλα (προπατορικό αμάρτημα) ξοφλάμε το …χρέος. Ο Γιάννης Σολδάτος,  έγραψε ότι ανήκει στην ανθολογία των κινηματογραφικών σκηνών..

Όμως, σαν θιασώτης της Ιστορίας και κωμικός είμαι αισιόδοξος. Η Πανδημία δεν έκανε τίποτα παραπάνω από το να οπτικοποιήσει τον μεσαίωνά μας….

Γνωρίζω ότι μετά την επιδημία πανώλης, καταργήθηκε η Φεουδαρχία  και ήρθε η Αναγέννηση!