Στη διαπίστωση ότι τα δελφίνια ακούν το όνομα τους και ανταποκρίνονται γυρίζοντας προς το μέρος του δελφινιού που τα καλεί, κατέληξε ομάδα από το Πανεπιστήμιο του ST Andrews στη Σκωτία. Επιμέλεια: Ευαγγελία Ασημακοπούλου

Ads

 
Σύμφωνα με τους ερευνητές κάθε δελφίνι, σφυρίζει με διαφορετικό τρόπο. Όταν λοιπόν κάποιο δελφίνι μιμηθεί τον τρόπο του σφυρίγματος κάποιου άλλου, τότε εκείνο ανταποκρίνεται σαν να το φωνάζει με το όνομα του. Έτσι λοιπόν χρησιμοποιούν αυτούς τους ήχους για να ενημερώσουν τα μέλη της ομάδας τους σχετικά με την τοποθεσία που βρίσκονται ή για να επικοινωνήσουν με άτομα άλλων ομάδων. «Τα δελφίνια έχουν ανάγκη να μένουν μαζί ως ομάδα» εξηγεί στο BBC ο δόκτωρ Βίνσεντ Τζάνικ, μέλος της ομάδας που διεξήγαγε την έρευνα.
 
Παλαιότερη έρευνα είχε δείξει ότι τα διακριτικά σφυρίγματα χρησιμοποιούνται συχνά και τα δελφίνια που ανήκουν στις ίδιες ομάδες μπορούν να μαθαίνουν και να αντιγράφουν αυτούς τους ασυνήθιστους ήχους. Ωστόσο, είναι η πρώτη φορά που ερευνάται η ανταπόκριση των θηλαστικών όταν τους απευθύνονται με το όνομα τους.
 
Στο πλαίσιο της μελέτης οι ερευνητές παρακολούθησαν μια ομάδα δελφινιών και κατέγραψαν το σφύριγμα τους, δηλαδή το χαρακτηριστικό ήχο του κάθε δελφινιού. Στη συνέχεια οι επιστήμονες έπαιξαν τους ήχους που κατέγραψαν, καθώς και ήχους δελφινιών άλλων ομάδων, χρησιμοποιώντας υποβρύχια μεγάφωνα.
 
«Επαναλάβαμε την ηχητική “υπογραφή” των δελφινιών της ομάδας, ενώ παίξαμε και άλλους ήχους από το ρεπερτόριό τους, όπως επίσης και τους ήχους από άλλες ομάδες – δελφινιών που δεν είχαν συναντήσει ποτέ τα συγκεκριμένα κήτη» εξηγεί ο δόκτωρ Τζάνικ.
 
Διαπιστώθηκε λοιπόν πως τα δελφίνια ανταποκρίνονταν όταν άκουγαν το δικό τους σφύριγμα, φωνάζοντας κι εκείνα το όνομα τους και στρέφονταν προς ερευνητικό σκάφος από όπου άκουσαν το όνομα τους. Όμως αγνοούσαν τους ήχους άλλων δελφινιών που δεν είχαν γνωρίσει ποτέ τους.
 
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα δελφίνια συμπεριφέρονται όπως οι άνθρωποι, δηλαδή απαντούν όταν ακούσουν το όνομα τους, ικανότητα που πιθανότατα ανέπτυξαν ώστε να καταφέρουν να μείνουν ενωμένα στο θαλάσσιο περιβάλλον τους.
 
«Τις περισσότερες φορές, τα δελφίνια δεν βλέπουν το ένα το άλλο, ούτε χρησιμοποιούν υποθαλάσσια την αίσθηση της όσφρησης, η οποία είναι πολύ σημαντική για τη διαδικασία της αναγνώρισης στα θηλαστικά. Επίσης δεν συχνάζουν σε ένα συγκεκριμένο μέρος, δεν έχουν φωλιές ή καταφύγια στα οποία επιστρέφουν» υπογραμμίζει ο Βίνσεντ Τζάνικ.