Το 1% του πληθυσμού των πλουσίων χωρών (63 εκ. άνθρωποι) είναι υπεύθυνο για την εξαγωγή του διπλάσιου ποσού διοξειδίου του άνθρακα από τον μισό πληθυσμό των φτωχότερων χωρών (3,1 δις. άνθρωποι).

Ads

Τα στοιχεία αυτά περιλαμβάνονται σε έρευνα που δημοσίευσε η MKO Oxfam και αφορά την περίοδο από το 1990 έως και το 2015, κατά την οποία το ποσοστό διοξειδίου του άνθρακα που εκλύθηκε στην ατμόσφαιρα αυξήθηκε κατά 60% σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια αυτών των 25 χρόνων, η εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα ήταν ίση σε σχέση με την ποσότητα που χρειάστηκε 140 χρόνια για να εκλυθεί.

Για το ποσοστό αυτό το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης αφορά μόνο μία μικρή, αλλά πλούσια, μειονότητα του πληθυσμού. Όπως αναφέρει η έρευνα, το 10% του πληθυσμού, που αφορά τους πλουσιότερους του κόσμου, ευθύνεται για το 52% της εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα. Μάλιστα, εάν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα, μόνο αυτό το μερίδιο του πληθυσμού μπορεί να φτάσει το όριο των 1,5 βαθμών Κελσίου αύξησης της θερμοκρασίας που έχουν θεσπιστεί από τη Συμφωνία του Παρισιού (Μάρτιος 2020), έως και το 2030.

Μπορεί η περίοδος της πανδημίας και του παγκόσμιου lockdown να συνέβαλε σημαντικά στη μείωση εκπομπής ρύπων στην ατμόσφαιρα, ωστόσο οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο αντίκτυπος που είχε το διάστημα αυτό στο συνολικό πρόβλημα είναι πολύ μικρός, ειδικά από τη στιγμή που οι ρυθμοί εξακολουθούν να κινούνται με τον ίδιο τρόπο όπως και πριν από την πανδημία. Το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται όμως στην ανισότητα των ευθυνών αλλά και των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, εφόσον ο φτωχότερος πληθυσμός είναι και εκείνος που επηρεάζεται περισσότερο από τα ακραία καιρικά φαινόμενα και αδυνατεί να τα αντιμετωπίσει.

Ads

Αυτό που τονίζεται στην έκθεση της Oxfam είναι η αδικία σχετικά με τη μόλυνση του περιβάλλοντος, καθώς οι φτωχότεροι πληθυσμοί και οι νέες γενιές βιώνουν τις χειρότερες συνέπειες της καταστροφής του περιβάλλοντος ενώ έχουν και τη μικρότερη ευθύνη. Η οργάνωση καλεί τις κυβερνήσεις να λάβουν δραστικά μέτρα έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί η κλιματική κρίση αλλά και η κοινωνική δικαιοσύνη παγκοσμίως.