Η Ιρλανδία είναι από τις πιο “πράσινες” χώρες του κόσμου, ωστόσο η διαχείριση του νερού της κάθε άλλο παρά οικολογική είναι. Περίπου το 41% του πόσιμου νερού της χώρας χάνεται από διαρροές των αγωγών – τεράστιο ποσό δεδομένου του κόστους επεξεργασίας και άντλησης του νερού για 4,6 εκατομμύρια ανθρώπους. Επιμέλεια: Ευαγγελία Ασημακοπούλου

Ads

Οι ανάγκες νερού ανά άτομο υπολογίζονται κατά μέσο όρο σε 386 λίτρα περίπου την ημέρα. Η διαφορά της Ιρλανδίας με τις άλλες χώρες είναι πως το νερό είναι δωρεάν ανεξάρτητα από τη τεράστια ή και αλόγιστη κατανάλωση του. Αυτό έως σήμερα αφού αποφασίστηκε από το πρώτο τρίμηνο του 2015 το νερό να τιμολογηθεί. 

«Το θέμα του νερού βρίσκεται σε καλό δρόμο για να γίνει ορόσημο σε ένα από τα μεγαλύτερα μεταρρυθμιστικά σχέδια στην ιστορία του κράτους», δήλωσε στο National Geographic ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας Ιρλανδικό Νερό, Τζον Τερνει.

Το μεταβατικό στάδιο αναμένεται να είναι δύσκολο για τους πολίτες που έχουν συνηθίσει να καταναλώνουν νερό δίχως να ανησυχούν για τη χρέωση, ειδικά σε οικονομικά δύσκολους καιρούς και με την ανεργία να βρίσκεται στο 13%. Αλλά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα επιμένουν στη καθιέρωση ενός περισσότερο “αυτοτροφοδοτούμενου” συστήματος. 

Ads

«Εάν δεν ληφθούν μέτρα για αποτελεσματική τιμολόγηση νερού, χρησιμοποιώντας το μέτρο απλά και μόνο για να μην το ξοδεύουμε αλόγιστα, είμαστε όλοι καταδικασμένοι σε μια δεκαετία διανομής νερού με κόστος οικονομικό και κοινωνικό και με ότι αυτό συνεπάγεται», ανέφερε ο Φρανκ Κόνβερυ, καθηγητής του πανεπιστημίου του Δουβλίνου σε άρθρο του στους Irish Times.

Ο Τζον Τέρνει εκτιμά πως για τη τοποθέτηση συστημάτων νερού θα χρειαστούν 600 εκατομμύρια ευρώ ετησίως σε επενδύσεις κεφαλαίου ώστε να καθορίζονται οι διαρροές, να αναβαθμιστούν οι υποδομές και γενικά να υπάρχει μια πιο βιώσιμη βάση.

Ο διευθυντής του Ballycroy and Killee Group Water Schemes Σον Κόριγκαν, επεσήμανε ότι ένα μεγάλο μέρος της διαρροής είναι πιθανό να συμβαίνει στα σπίτια και όχι στο δίκτυο διανομής. Εκτιμά πως η μέτρηση κατανάλωσης και η τιμολόγηση θα παρακινήσει τα νοικοκυριά να ψάξουν για διαρροές, διαφορετικά το πρόβλημα θα επεκταθεί.