Οι μέρες αυτές είναι παράξενες και δύσκολες για μένα.  Αποτελούν μια μεταβατική περίοδο. Δεν είναι εύκολο να εγκαταλείπεις τη μέχρι πρότινος ζωή σου. Τις συνήθειες που καθημερινά επαναλάμβανα και παρότι μπορεί να μην ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες μ’ έκαναν να νιώθω ασφάλεια εφόσον ζούσα σε ένα περιβάλλον που οι κίνδυνοι ήταν μηδαμινοί. 

Η νέα μου ζωή είναι αρκετά διαφορετική. 

Βρίσκομαι σ’ ένα τελείως άγνωστο μέρος χωρίς να γνωρίζω κανέναν. 

Πρέπει να έρθω αντιμέτωπος με μια νέα τάξη πραγμάτων και όλα μου φαίνονται χαοτικά. Δεν μπορώ ακόμη να συνηθίσω τις κανούριες ευθύνες που έχω επωμιστεί και την ανεξάντλητη ελευθερία που καταντά δεσμευτική για το νου. 

Οι σκέψεις ξεπηδούν η μία μετά την άλλη, κυρίως τις νυχτερινές ώρες οι οποίες φαντάζουν βασανιστικές. Όλοι οι ενδόμυχοι φόβοι μου κάνουν την εμφάνισή τους τότε, αφού την ημέρα καμουφλάρονται υπό το φως του ήλιου.

Είμαι ένα άτομο που δε χαρακτηρίζεται για την προσαρμοστικότητά του και δυσκολεύεται να βάλει σε τάξη τη νέα του ζωή. Η ανασφάλεια για το άγνωστο αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα που δυσχεραίνει την ήδη αρνητική κατάσταση σχετικά με το ζήτημα της προσαρμοστικότητας.

Απ’ την άλλη πλευρά εντός μου διεξάγεται μια μάχη. 

Προσπαθώ να αποτινάξω τα αρνητικά στοιχεία του εαυτού μου όπως η αντικοινωνικότητα και η αίσθηση ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν έχουν να μου προσφέρουν κάτι παραπάνω από την παροδική κάλυψη των εσωτερικών μου κενών. 

Αρχίζω ν’ αλλάζω οπτική γωνία αντιλαμβανόμενος ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός λόγω των διαφορετικών βιωμάτων του και κυρίως λόγω του ξεχωριστού τρόπου που έχει για να ερμηνεύσει όλα όσα συμβαίνουν γύρω του, αφήνοντά τον να τον επηρεάσουν ή μη. 

Φυσικά δεν πρόκειται να ταιριάξω με τους πάντες ούτε να δικαιολογώ κάθε τους πράξη επειδή η ζωή τους φέρθηκε άσχημα. Αυτό που προσπαθώ να επιτύχω είναι οι γνωριμίες με άτομα διαφορετικά, τόσο από εμένα, όσο και μεταξύ τους. Έτσι μπορεί να καταφέρω να εισαχθώ στα σωθικά της ανθρώπινης φύσης και να αντιληφθώ ξένες για μένα κοσμοθεωρίες.

Η εσωτερική αυτή σύγκρουση των κακέκτυπων του παλιού εαυτού μου με τη νέα τάξη πραγμάτων στα πρώτα στάδια κρύβει δυσκολίες που φαντάζουν απροσπέλαστες αλλά στην πορεία κάθε εμπόδιο ξεπερνιέται και το αποτέλεσμα είναι αυτό που με ανταμοίβει. Δικαιώνει τα παροδικά αλλά ιδιαίτερα έντονα πεσιμιστικά συναισθήματα που με κατακλύζουν μέχρι τη στιγμή που θα επιτευχθεί η πολυπόθητη αλλαγή – αναδόμηση της προσωπικότητάς μου.

Εντέλει, οι ανησυχίες για το νόημα της ίδιας μου της ύπαρξης φαίνεται να ξεπερνώνται όταν θέτω τέτοιου είδους μεγαλόπνοους στόχους μοχθώντας να τους πραγματοποιήσω. Έτσι, αντιλαμβάνομαι ότι δεν υπάρχει συνταγή για την εύρεση αυτού του νοήματος. Μόνο ζώντας την κάθε στιγμή με όλο μου το είναι καταφέρνω να βρω το δικό μου ατομικό νόημα και να υπερπηδήσω το αόριστο ερώτημα “ποιο είναι τελικά το νόημα της ζωής”. Σκάβοντας βαθιά μέσα μου ανακαλύπτω τον πραγματικό μου εαυτό, προσπαθώ να τον αποδεχτώ και ν’ αλλάξω ότι με βαραίνει. 

Συνεπώς καταφέρνω να πατήσω γερά, να πιστέψω στον εαυτό μου και τα οράματά μου να γίνουν πραγματικότητα. Η μέχρι πρότινος ασθμαίνουσα ύπαρξή μου κλειδώνεται στο χρονοντούλαπο της προσωπικής μου ιστορίας, αισθάνομαι πιο ανανεωμένος από ποτέ κι έτοιμος να αντιμετωπίσω την κάθε δυσκολία και αναποδιά που μπορεί να συμβεί αφού η αισοδοξία θα κυριαρχεί διαλύοντας κάθε ψίγμα άγχους, φόβου και πεσιμισμού.

Jeff Leeds

enfo.gr