Ένα άρθρο της Valerie Strauss σχετικά με τον αριθμό των παιδιών στις σχολικές τάξεις (μέγεθος τάξης). Στην Ελλάδα, και όχι μόνο, κυριαρχεί στον πολιτικό λόγο γύρω από την εκπαίδευση η «ρομαντική» λογική πως ο καλός δάσκαλος μπορεί να τα καταφέρει όλα (διαχείριση δύσκολων μαθητών, μαθησιακά αποτελέσματα, πρωτοποριακές μεθόδους διδασκαλίας) πέρα από τις όποιες δυσχέρειες.

Αυτό συνοδεύεται με μία συνεχή υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης. Το μέγεθος των τάξεων έχει αυξηθεί σημαντικά λόγω των συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων και η νομοθετική ρύθμιση 25+2 ήρθε να σφραγίσει μια πραγματικότητα. Με δεδομένο, μάλιστα, πως κάθε χρόνο οι προσλήψεις σε εκπαιδευτικούς γίνονται όλο και δυσκολότερες  παρατηρείται το φαινόμενο πολλές σχολικές τάξεις να λειτουργούν (ή καλύτερα να δυσλειτουργούν) στο όριο.

Προφανώς το μέγεθος της τάξης δεν είναι επαρκής συνθήκη για τη βελτίωση της εκπαίδευσης, αλλά σίγουρα είναι αναγκαία. Ο ΟΟΣΑ στην ανάλογη έκθεση του το 2012 ουσιαστικά αναπαράγει τον κυρίαρχο πολιτικό αφήγημα, κάνοντας λόγο για βελτίωση της ποιότητας των εκπαιδευτικών. Σίγουρα η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών αποτελεί ακόμα μια προϋπόθεση. Αλλά το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Μάλλον το συμπληρώνει. Οι σύγχρονες παιδαγωγικές μέθοδοι (project, ομαδοσυνεργατική), αλλά και η απαιτούμενη πολλές φορές διαφοροποίηση της διδασκαλίας μπορούν να επιτευχθούν πολύ καλύτερα σε τάξεις μικρού μεγέθους.

Η έρευνα δείχνει ότι το μέγεθος της τάξης μετράει πολύ, της Valerie Strauss

Ads

Κάθε λίγο και λιγάκι κάποιος στην εκπαιδευτική πολιτική (Arne Duncan) ή στην εκπαιδευτική φιλανθρωπία (Bill Gates) ή στα ΜΜΕ (Malcolm Gladwell) θα πει κάτι σχετικά με το γιατί το μέγεθος της τάξης δεν είναι στην πραγματικότητα πολύ σημαντικό, διότι ένας σπουδαίος δάσκαλος μπορεί να χειριστεί ένα τσούρμο παιδιά.

Στην πραγματικότητα, όχι.

Μία νέα επιθεώρηση της πλειοψηφίας των ερευνών που σχετίζονται με το μέγεθος της τάξης από την Diane Whitmore Schanzenbach, καθηγήτρια στο Northwestern University και η οποία δημοσιεύτηκε στο National Education Policy Center του Πανεπιστημίου του Colorado Boulder καθιστά σαφές πως το μέγεθος της τάξης μετράει και πως μετράει πολύ. Η Schanzanbach καθηγήτρια ανθρώπινης ανάπτυξης και κοινωνικής πολιτικής στο Northwestern και πρόεδρος του Ινστιτούτου για το ερευνητικό πρόγραμμα πάνω στις σπουδές για το παιδί, τον έφηβο και την οικογένεια, γράφει στην επιθεώρηση:

Λαμβάνοντας το σώμα των ερευνών ως ολότητα, προκύπτουν οι ακόλουθες προτάσεις άσκησης πολιτικής.

Το μέγεθος της τάξης είναι ένας σημαντικός καθοριστικός παράγοντας για τα αποτελέσματα της μάθησης και ένας παράγοντας που μπορεί άμεσα να προσδιοριστεί από την ασκούμενη πολιτική. Αν οι υπόλοιπες μεταβλητές μείνουν σταθερές, η αύξηση του μεγέθους της τάξης θα βλάψει τα αποτελέσματα των μαθητών.

Οι αποδείξεις δείχνουν πως η αύξηση του μεγέθους της τάξης θα βλάψει όχι μόνο τις επιδόσεις των παιδιών στα τεστ βραχυπρόθεσμα, αλλά και τη διαμόρφωση του ανθρώπινου κεφαλαίου τους μακροπρόθεσμα. Η εξοικονόμηση χρημάτων σήμερα -με την αύξηση του μεγέθους της τάξης – θα καταλήξει σε ένα ουσιαστικό κοινωνικό και εκπαιδευτικό κόστος στο μέλλον.

Το όφελος από την μείωση του μεγέθους της τάξης είναι μεγαλύτερο για παιδιά φτωχών και μειονοτικών οικογενειών ενώ οποιεσδήποτε αυξήσεις στο μέγεθος ενδέχεται να είναι πιο επιβλαβείς σε αυτούς τους πληθυσμούς.

Αυτοί που ασκούν πολιτική οφείλουν να σταθμίζουν την αποτελεσματικότητα των πολιτικών σε σχέση με το μέγεθος της τάξης με άλλες πιθανές χρήσεις των κονδυλίων αυτών. Παρόλο που το μικρό μέγεθος τάξης έχει προφανές κόστος, μπορεί να αποδειχθεί η πιο συμφέρουσα πολιτική συνολικά.

Γιατί οι μικρές τάξεις λειτουργούν; Γράφει:

Οι μηχανισμοί που συνδέουν τις μικρές τάξεις με ανώτερα επιτεύγματα περιλαμβάνουν ένα μείγμα υψηλότερων βαθμών εμπλοκής μαθητών, αυξημένου χρόνου στην εργασία και την ευκαιρία που οι μικρές τάξεις παρέχουν στους υψηλής ποιότητας δασκάλους να μπορέσουν να προσαρμόσουν καλύτερα τις οδηγίες τους στους μαθητές της τάξης.

Η έρευνα είναι εκεί. Το μέγεθος της τάξης μετράει. Ακόμα και οι καλύτεροι δάσκαλοι περιορίζονται σε αυτό που μπορούν να κάνουν όταν έχουν μεγάλες τάξεις.

Μπορούμε, λοιπόν, να σταματήσουμε να προσποιούμαστε πως το μέγεθος της τάξης δεν μετράει;

giaenadiaforetikosxoleio.wordpress.com