Μια σημαντική παράμετρος του σχολικού εκφοβισμού είναι ο ρόλος των παρατηρητών του φαινομένου. Ο ρόλος αυτός μπορεί να είναι καταλυτικός και να αποτρέψει τον θύτη από αυτό που σκοπεύει να κάνει. Με άλλα λόγια να ακυρώσει στην πράξη την ενδοσχολική βία.

Η ομάδα των παρατηρητών μπορεί να αποτελείται από παιδιά υποστηρικτές του θύτη, από παιδιά υποστηρικτές του θύματος και από μια τρίτη ομάδα που είναι αδιάφοροι και απλά παρατηρούν την σκηνή.

Ποια όμως είναι η στάση των παρατηρητών;

• Τα παιδιά μάρτυρες με την σιωπηρή τους στάση ενισχύουν τις τάσεις των θυτών για εκφοβισμό των άλλων
• Τα παιδιά μάρτυρες δεν παρεμβαίνουν διότι συνήθως φοβούνται τις συνέπειες
• Κάποια παιδιά μάρτυρες είτε αντλούν ικανοποίηση, είτε διασκεδάζουν από τον εκφοβισμό συμμαθητών τους, μη συνειδητοποιώντας τις συνέπειες
• Πολλά παιδιά-μάρτυρες παρακινούνται να μετέχουν και κάποια από αυτά πράγματι συμμετέχουν στον εκφοβισμό /θυματοποίηση συμμαθητών τους
• Πολλά παιδιά-μάρτυρες φοβούνται να καταγγείλουν το γεγονός σε εκπαιδευτικούς γονείς, όπως συνήθως και πολλά από τα παιδιά-θύματα
• Πολλά παιδιά-μάρτυρες θεωρούν ότι γίνονται «καρφιά» όταν καταγγέλλουν παρόμοια επεισόδια
• Πολλά παιδιά-μάρτυρες τείνουν να ταυτίζονται και να προσχωρούν στις ομάδες των δυνατών /παλικαράδων θυτών

Συμβουλή

Τόσο οι γονείς μέσα στο σπίτι όσο και οι εκπαιδευτικοί μέσα στο σχολείο, ο καθένας με τον τρόπο του και ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, μπορούν να συμβουλεύσουν τα παιδιά παρατηρητές, ώστε να μην σωπαίνουν, όταν βλέπουν κάποιον συμμαθητή τους να είναι θύμα του εκφοβιστή και να το λένε στον εκπαιδευτικό της τάξης. Γιατί με αυτό τον τρόπο βοηθούν τον συμμαθητή τους!

Επίσης θα πρέπει να επισημαίνεται σε αυτά τα παιδιά ότι λέγοντας το τι είδαν δεν είναι σε καμία περίπτωση «καρφιά» όπως επίσης δεν έχουν να φοβηθούν απολύτως τίποτα από τον εκφοβιστή και ότι κάνουν με αυτή τους την πράξη ένα πολύ μεγάλο καλό

Πηγή: ΕΡΤ