Γυναίκα κάθε εποχής,
στον Έρωτα
Μην πιστεύεις στα λόγια.
Μόνο στο βλέμμα που σου δίνεται αφοσιωμένα και απλόχερα. Και είναι μόνο για εσένα. Το βλέμμα αυτό έχει πρόσωπο και όνομα και είναι το δικό σου.
Μην πιστεύεις στα λόγια.
Μόνο στο άγγιγμα που ποτέ δε φαίνεται αρκετό και σε αποζητά κι άλλο.
Μην πιστεύεις στα λόγια.
Μόνο στην αίσθηση ότι ο άνθρωπος απέναντι σου σε αναζητά και θέλει να εξερευνήσει κάθε τι για σένα. Ψάχνει να βρει που κοιτάς και όχι ποιοι σε κοιτούν.
Μην πιστεύεις στα λόγια.
Δες πως τιμά και σέβεται το σώμα σου. Δες πόσο αποδέχεται και κυρίως δεν βλέπει τις ατέλειες σου, απλά και μόνο επειδή βρίσκονται στο δικό σου σώμα που αγαπά.
Μην πιστεύεις στα λόγια.
Είσαι πολύτιμη, Γυναίκα.
Με λόγια δεν προφυλάσσονται οι θησαυροί. Ούτε κερδίζονται.

Ads

Γυναίκα, αχ Γυναίκα,
Μην πιστεύεις στα λόγια που λέγονται μετά.
Μετά τους αποχωρισμούς.
Δεν λέγονται για Εσένα.
Για τη φυγή σου λέγονται.
Για την απώλεια λέγονται.
Αξίζεις να αγαπηθείς παρούσα κι όχι απούσα.
Αξίζεις να σου απευθύνονται με θάρρος, με παραδοχή και να σε κοιτούν στα μάτια σε παρόντα χρόνο.
Γυναίκα, ύψωσε το κορμί κ την ψυχή σου.
Αξίζεις την παρουσία των άλλων και όχι την απουσία.
Νιώσε την αξία σου.
Νιώσε τη φωτιά σου.
Κι άσε την να σε φωτίσει, να σε ζεστάνει, να σε οδηγήσει.
Κάψε τα λόγια.
Κάψε τα.
Και δράσε.

Γυναίκα,
Αιώνια Γυναίκα,
Κάψε και τα ποιήματα των ποιητών που σε θέλουν μούσα.
Δεν είσαι αυτή που εμπνέει τους άλλους να δημιουργούν.
Εσύ είσαι η δημιουργός και η δημιουργία.
Μη δίνεις πια τη δύναμη σου αλλού. Μην τη δανείζεις.
Μην την εγκαταλείπεις για να έχουν οι άλλοι όνειρα, επιτεύγματα, ζωή και δρόμο.
Εσύ είσαι ο δρόμος. Εσύ κ ο διαβάτης.
Σταμάτα να γίνεσαι φάρος και γέφυρα για τα ταξίδια των άλλων.
Εσύ είσαι το ταξίδι, ο προορισμός, το καράβι κ η θάλασσα.
Εσύ τα Κύθηρα, εσύ και η Ιθάκη.
Εσύ η ουτοπία, εσύ και ο νόστος.
Συμπορευτές χρειάζεσαι, όχι καπεταναίους.
Συνταξιδιώτες χρειάζεσαι, όχι αφεντικά.
Το ‘μαζί’ χρειάζεσαι στα ποιήματα και όχι να στέκεσαι να σε θωρούν όσοι ονομάζονται ποιητές και παίρνουν τη δόξα.
Πάρε τη δύναμη σου πίσω και απελευθερώσου.
Κάψε τα λόγια.
Κάψε τα.
Και δράσε.

Γυναίκα,
Όχι δε γεννήθηκες για να έχεις φωτοστέφανο, για να αγιάσεις, για να χαμογελάς κι ας σε πονούν κι ας θέλουν να σε υποτάξουν.
Δε γεννήθηκες για να είσαι γεμάτη καλοσύνη. Αλλά για να είσαι γεμάτη ζωή και αλήθεια. Καλοσύνη να έχεις για εκεί που το κρίνεις εσύ καλό για εσένα.
Δε γεννήθηκες για να θυσιάζεσαι αλλά για να ολοκληρώνεσαι.
Κι αν σου έμαθαν πως με την αυτοθυσία ολοκληρώνεσαι, σε έμαθαν λάθος. Το κανόνισαν αυτοί που από τη θυσία σου βγαίνουν κερδισμένοι.

Ads

Γυναίκα,
Δε γεννήθηκες για να ζήσουν όλοι οι άλλοι στην πλάτη σου. Σύζυγοι, γονείς, παιδιά, εργοδότες, εραστές, σύντροφοι, γκόμενοι και εγγόνια.
Όχι.
Γεννήθηκες για να ζήσεις εσύ.
Κι όπου κι όποτε κρίνεις εσύ, οι άλλοι να βλέπουν την πλάτη σου πότε να λιάζεται, πότε να ξεκουράζεται, πότε να θυμώνει, πότε να ζωγραφίζει ή να διαβάζει. Και πότε να φεύγει.

Γυναίκα,
Γεννήθηκες για να χαρείς το σώμα σου.
Δεν χρειάζεται να δένεσαι συναισθηματικά ή να ερωτεύεσαι κάθε φορά.
Σου έμαθαν πως πρέπει να έχεις πάντα συναισθήματα?
Λάθος.
Έχεις και επιθυμίες και ανάγκες και αισθήσεις που λαχταράς να ευχαριστήσεις.
Απόλαυσε χωρίς δεσμεύσεις και χωρίς ενοχές.
Απόλαυσε.
Απόλαυσε χωρίς να απολογείσαι.

Γυναίκα,
Ξεκουράσου.
Αποσυνδέσου από όσους εξ-υπηρετείς.
Ανάπνευσε.
Νιώσε τη δύναμή σου.
Και μετά ορθώσου.
Κάψε τα λόγια.
Κάψε και τις ενοχές.
Κάψε και τους καθρέφτες που σε έμαθαν να κοιτάζεσαι και γύρνα και σε αυτούς την πλάτη.
Στάσου γυμνή, αγέρωχη κι υπέροχη και κοιτάξου στον καθρέφτη της ψυχής σου.
Και πες: πρώτα είμαι εδώ για εμένα.

Γυναίκα, άγιασες και πόνεσες αιώνες τώρα.
Σπάσε την αλυσίδα του πόνου.
Σταμάτα να γίνεσαι ένας ακόμη κρίκος.
Αρνήσου την κληρονομιά σου.
Σπάσε την αλυσίδα για τα κορίτσια που θα έρθουν.
Γυναίκα, πέθανε!
Καιρός να ζήσεις.

Δέσποινα Σαμιωτάκη
Αύγουστος 2021
Εν τω μέσω γυναικοκτονιών και πυρκαγιών.

Αφιερωμένο σε όλες, μα όλες ανεξαιρέτως, τις γυναίκες.