Όπως και τα προηγούμενα σόου, που στην ελληνική σκηνή ανεβαίνουν πια κάθε τρεις μήνες – όσο δηλαδή χρειάζεται να αποδειχθεί ότι το προηγούμενο πακέτο μέτρων ήταν καταστροφικό- το θρίλερ αυτού του Σαββατοκύριακου δεν αποδεικνύει παρά ένα πράγμα: ότι δεν μπορείς να εκπορνεύεσαι λιγουλάκι. Αν το κάνεις μια φορά, θα κάθεσαι σε όλη σου τη ζωή.

Ads

 
Υπογράφοντας το πρώτο μνημόνιο τον Μάιο του 2010, όταν  οι γαλλογερμανικές τράπεζες ήταν περισσότερο εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος και η Αθήνα είχε τη δυνατότητα να διαπραγματευθεί μια καλύτερη συμφωνία, η … αδιάβαστη κυβέρνηση Παπανδρέου έβαλε την χώρα στο φαύλο κύκλο των συνταγών του ΔΝΤ: λιτότητα που φέρνει ύφεση, με αποτέλεσμα περισσότερα μέτρα, που με την σειρά τους προκαλούν περισσότερη ύφεση.
 
Σχεδόν 2 χρόνια αργότερα μετά την… παρθενική εκπόρνευση της, η χώρα βρίσκεται σε πολύ χειρότερη, διαπραγματευτική θέση: οι ξένες τράπεζες έχουν ξεφορτωθεί πολλά από ελληνικά τοξικά ομόλογα και έχουν οχυρωθεί, το διεθνές κύρος της Ελλάδας συναγωνίζεται το κύρος της Συρίας και, το κυριότερο, η ελληνική κοινωνία, συγχυσμένη, κουρασμένη και ανήμπορη, έχει πλέον συνηθίσει να προσποιείται ότι αντιστέκεται, αλλά στο τέλος να στέκεται.
 
Χώρια ότι οι ξένοι δανειστές, οι Μερκοζί στις Βρυξέλλες και το ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, έχουν καταλάβει ότι έχουν να κάνουν με κάποιους  επαρχιώτες πολιτικούς απατεωνίσκους,  που είναι ανίκανοι να εφαρμόσουν ακόμη και εκείνες τις μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε να είχαν γίνει, ανεξάρτητα από μνημόνια.  Μια ομάδα που ο λαός την μισεί και  η οποία αντλεί την όποια κοινωνική ανοχή και εξασφαλίζει την παραμονή της στην εξουσία, από την ικανότητα της να εξασφαλίζει νέα δάνεια «για να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις». Μια ομάδα δηλαδή που οι δανειστές έχουν στο τσεπάκι τους.
 
Κάτω από αυτές τις άνισες, εξευτελιστικές συνθήκες θα συμφωνηθεί, σήμερα όπως όλα δείχνουν, το νέο πακέτο – έκτο ή έβδομο, έχει πια χαθεί ο λογαριασμός-που υποτίθεται ότι θα καταφέρει εκεί που απότυχαν παταγωδώς όλα τα προηγούμενα.  Το πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα σε βάρος της Ελλάδας φαίνεται και από το γεγονός ότι έχουν πέσει πλέον και τα προσχήματα: το νέο σωτήριο δάνειο θα χρησιμοποιείται για να ξεπληρώνονται τα προηγούμενα.
 
Η ελληνική πλευρά θα έπρεπε να αρνηθεί να υπογράψει νέα μέτρα, που θα έχουν ως μοναδικό αποτέλεσμα τον παραπέρα εκφυλισμό της κοινωνίας, νέους εξευτελισμούς της χώρας και ένα ακόμη πακέτο «σωτηρίας» τους ερχόμενους μήνες. Ακόμη και αν αυτό οδηγούσε  στης χρεοκοπίας το γκρεμό: γιατί ο επόμενος γκρεμός θα είναι σίγουρα χειρότερος.
 
Από τους κ.κ. Παπανδρέου και Καρατζαφέρη, «εκπορνευμένους» τόσες φορές όσα και τα προηγούμενα μνημόνια, δεν περίμενε κανείς διαφορετικά πράγματα. Το ενδιαφέρον είναι με τον κ. Σαμαρά που διέρρευσε ότι «πάλεψε και πέτυχε να μην κοπούν ο 13ος και 14ος μισθός» για να πάρει την απάντηση από το υπουργείο Οικονομικών: «το ζήτημα του 13ου και 14ου μισθού έχει “κλείσει” εδώ και δύο ημέρες και ως εκ τούτου δεν ετέθη τέτοιο θέμα στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, αφού δεν επιμένει επ’ αυτού η τρόικα ». Άλλωστε ο πρόεδρος της ΝΔ έχει ήδη κάνει την στροφή από τέλη Οκτωβρίου υποστηρίζοντας την «μνημονιακή» κυβέρνηση Παπαδήμου. Αν εκπορνευθεί κανείς μια φορά…