Με την σημερινή ίδρυση του νέου κόμματος του Γ. Παπανδρέου εγκαινιάζεται μια ειδική, κρίσιμη μάχη της προεκλογικής περιόδου, που αφορά την τύχη των ψηφοφόρων της κεντροαριστεράς. Πρόκειται για μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων(το 15% του εκλογικού σώματος στις ευρωεκλογές, αν στους ψήφους ΠΑΣΟΚ(Ελιάς) -ΔΗΜΑΡ  προσμετρηθεί και το ποσοστό του “Ποταμιού”) που αυτήν την στιγμή είναι οι πιο  εύκολα μετακινήσιμοι και μπορεί να κρίνουν το εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και την κοινοβουλευτική δύναμη νικητών και ηττημένων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ το 2012, μόνο το 20% δηλώνει ότι θα ξαναψηφίσει το κόμμα του κ. Βενιζέλου, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της Palmos Analysis για το Tvxs. Το 23% στρέφεται προς τον ΣΥΡΙΖΑ και από αυτήν την άποψη κύκλοι της αριστεράς θεωρούν ότι η ίδρυση του κόμματος του κ. Παπανδρέου μπορεί να μην οφείλεται απλώς σε θεμιτές, προσωπικές φιλοδοξίες ή στην διάθεση του ιδρυτή του να πάρει τη ρεβάνς από τον κύριο Βενιζέλο. Πιστεύουν ότι πρόκειται “για μια ακόμη απόπειρα του συστήματος” να στηρίξει με όλους τους τρόπους ένα ανάχωμα απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά προς το παρόν δεν διαθέτουν στοιχεία που να το θεμελιώνουν.

Το Ποτάμι μπήκε την προηγούμενη εβδομάδα στο παιχνίδι, ανακοινώνοντας την “συνωμοσία του καλού” με τους Μεταρρυθμιστές του Σ.Λυκούδη, παρά τις αρχικές εξαγγελίες Θεοδωράκη ότι δεν θα χρησιμοποιήσει στελέχη από το παλιό πολιτικό προσωπικό. Ο Ο Σ. Θεοδωράκης προσπαθεί να διατηρήσει την κυριαρχία στην κεντροαριστερά που του έδιναν μέχρι τώρα οι δημοσκοπήσεις και προφανώς ανησυχεί ότι ο “άγνωστος παράγων Παπανδρέου” μπορεί να του στερήσει μέρος από το 11% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ του 2012, που στρέφονται προς το Ποτάμι.

Ενώ το ΠΑΣΟΚ, λόγω και της χαμηλής δημοτικότητας Βενιζέλου, δυσκολεύεται πολύ να επαναπατρίσει τους παλιούς του ψηφοφόρους  , η ΝΔ αντλεί και αυτή ένα σημαντικό μερίδιο από αυτούς (18%, δείτε τους πίνακες για την συσπείρωση στο τέλος της έρευνας). Για αυτό ακριβώς διατυπώθηκε η άποψη στην ΝΔ για την υιοθέτηση μιας μετριοπαθούς εκλογικής στρατηγικής, αλλά τελικώς επικράτησε η ακραία, κινδυνολογική τακτική που αποσκοπεί να αντλήσει ψήφους από την ακροδεξιά και κυρίως να βελτιώσει την συσπείρωση των ψηφοφόρων της ΝΔ που παραμένει σχετικά χαμηλή(67%)και επιδέχεται βελτίωσης. Στην σταδιακή βελτίωση της νεοδημοκρατικής συσπείρωσης οφείλεται άλλωστε και το κλείσιμο της ψαλίδας με τον ΣΥΡΙΖΑ, με την διαφορά να παραμένει πάντως σημαντική μέχρι την έναρξη του προεκλογικού αγώνα , άσχετα με τι λένε διάφορες τραβηγμένες από τα μαλλιά δημοσκοπήσεις.

Αντίθετα, έχοντας σήμερα πετύχει την συσπείρωση του 80% των ψηφοφόρων του το 2012,ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει μικρότερη δεξαμενή άντλησης ψήφων.Γι αυτό ακριβώς και τα ποσοστά του παραμένουν στο 35%, στην εκτίμηση της εκλογικής επιρροής χωρίς να αυξάνονται, δίνοντας μόνιμα χαρακτηριστικά στο φλερτ με την αυτοδυναμία  Στα “αριστερά” του έχει καταφέρει να φέρει το ΚΚΕ στα ιστορικά του χαμηλά και επομένως η κεντροαριστερά παραμένει η σχεδόν αποκλειστική πηγή άντλησης νέων ψηφοφόρων. Το εκλογικό διαζύγιο με την ΔΗΜΑΡ δεν κινείται σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ οι πολέμιοι της εκλογικής συνεργασίας θεωρούν ότι δεν θα πρόσθετε ικανή μερίδα ψηφοφόρων. Πράγματι τους τελευταίους μήνες οι δημοσκοπικές επιδόσεις του κόμματος του κ. Κουβέλη έτειναν προς το μηδέν. Αλλά οι υποστηρικτές της συνεργασίας υποστηρίζουν ότι, αν προχωρούσε, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έδινε την εικόνα μιας ηγεμονικής δύναμης που απορροφά μικρότερες δυνάμεις και είναι ανοιχτή σε συμμαχίες.

Λόγω εσωκομματικών διαφωνιών η συνεργασία με την ΔΗΜΑΡ διαλύθηκε πριν καν συγκροτηθεί και το θέμα των συμμαχιών και του εύρους των ψηφοδελτίων θα τεθεί στις σημερινές συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής και του Διαρκούς Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, που άλλωστε συγκαλούνται για αυτόν τον σκοπό. Κι ενώ ο κ. Παπανδρέου θα σκιαγραφεί την δική του κίνηση στην σημερινή πρώτη της εμφάνιση, η αξιωματική αντιπολίτευση θα αποφασίζει για μία στρατηγική από την οποία θα εξαρτηθεί η διασφάλιση της πρώτης θέσης και κυρίως η επίτευξη της κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας.