O Χρήστος Τσιαμούλης, ο οποίος ασχολείται χρόνια με αγάπη με την παραδοσιακή μουσική, θα πραγματοποιήσει εργαστήρι στη Νίσυρο στο πλαίσιο του Lava Music Festival. Με αυτή την αφορμή μιλάει στο tvxs  για την παραδοσιακή μουσική, για τη θεραπευτική δράση της μουσικής και για την εμπειρία του στη διδασκαλία.

Το LAVA MUSIC FESTIVAL στη Νίσυρο, πραγματοποιείται για τρίτη χρονιά στον χώρο των Ιαματικών Λουτρών 14 -20 Ιουλίου. «Τα σεμινάρια μουσικής και ευεξίας θα κατακλύσουν και φέτος για μία εβδομάδα τον ιδιαίτερο αυτό χώρο και θα μας δώσουν την ευκαιρία να μάθουμε, να ακούσουμε, να κινηθούμε, να παίξουμε, να τραγουδήσουμε, να χορέψουμε» όπως υπόσχεται η διοργάνωση.

Οι δημιουργοί του Φεστιβάλ Λάβα γράφουν «Ο χώρος των Ιαματικών Λουτρών Νισύρου συγκεκριμένα, μας ενέπνευσε να συνδυάσουμε τις θεραπευτικές ιδιότητες της μουσικής πράξης με τις ιαματικές φυσικές πηγές του νησιού». Έχει η μουσική θεραπευτική ιδιότητα και ποια είναι για εσάς αυτή;

Η μουσική και το τραγούδι κατέχει τα πρωτεία όσον αφορά τις θεραπευτικές της ιδιότητες και αυτό είναι γνωστό από την αρχαιότητα.

Ως τέχνη επηρεάζει το σύνολο της φύσης του ανθρώπου, δηλαδή και το σώμα, το λογικό νου και την ψυχή. Ας μην ξεχνάμε πώς η μουσική -γι’ αυτόν που την εξασκεί αλλά και αυτόν που την ακούει- συνδυάζει πολλές ανθρώπινες δυνάμεις. Το νού πρωτίστως που διαχειρίζεται πολλές πληροφορίες: μαθηματικών, ακουστικής και μουσικών γνώσεων, το σώμα που συμμετέχει στην εκτέλεση αλλά και  επηρεάζεται κυρίως από την αίσθηση του ρυθμού και φυσικά την ψυχή που αντιδρά με αισθήματα βαθιά στις μελωδικές και αρμονικές κινήσεις της μελωδίας.

Αν δε προσθέσουμε τη φωνή και τον λόγο και παραχθεί αυτό το σπουδαίο σύνολο που ονομάζουμε τραγούδι, τότε η επιρροή είναι καταλυτική και οι θεραπευτικές ιδιότητες της μουσικής πολλαπλασιάζονται.

Στο Φεστιβάλ θα διδάξετε θεωρία και πράξη της παραδοσιακής μουσικής που απευθύνεται σε όλους τους επαγγελματίες ή ερασιτέχνες μουσικούς. Ποια είναι η εμπειρία σας από τη διδασκαλία; Πόσο ενδιαφέρονται οι νέοι για την παραδοσιακή μουσική;

Διδάσκω αυτή τη μουσική 40 και πλέον χρόνια ιδιωτικά, σε μουσικές  σχολές, ωδεία και σεμινάρια απευθυνόμενος σε επαγγελματίες και ερασιτέχνες μουσικούς. Αυτοί που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από τη μουσική και τη θεραπεία της είναι οι ερασιτέχνες που κυριολεκτικά δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτήν και χωρίς να έχουν πάντα τις δυνατότητες γι’ αυτό.

Είχα τη χαρά να διδάξω σε νέα παιδιά που έψαχναν κατεύθυνση αλλά και σε μεγαλύτερους ανθρώπους που είχαν αργή μεν κατανόηση , αλλά βαθιά ανάγκη για ψυχολογικούς κυρίως λόγους.

Η μουσική μας παράδοση ήταν ανοργάνωτη και άγνωστη, ούτε η πολιτεία φαίνεται να ήξερε πώς μπορεί να την εισάγει στις εκπαιδευτικές της βαθμίδες και να παρέχει κάποια πτυχία για αυτό.Το κενό καλύφθηκε εν μέρει από τον ευτυχή θεσμό των μουσικών σχολείων και από κάποιες ιδιωτικές προσπάθειες. Τώρα συν τω χρόνω ελπίζω να τακτοποιηθεί το ζήτημα αυτό.

Τι είναι αυτό που συνεχίζει να σας εμπνέει στην παράδοση;

Η παράδοση παρέχει πολλές δυνατότητες, ως υγιής και αυθεντική τέχνη και συνοψίζει τις βασικές δυνάμεις του λόγου, της μουσικής και του χορού που λειτουργούν όπως είπαμε ψυχοθεραπευτικά και δίνουν ταυτόχρονα την αίσθηση ότι ανήκεις σε μια κοινότητα.

Γι’ αυτό και τη μαθαίνουν κυρίως οι νέοι, εξασκώντας την σύμφωνα με τις δυνατότητες του καθενός: χορός, τραγούδι και στίχος, μουσικά όργανα, βυζαντινή μουσική.

Αυτή η διαρκής ενασχόληση με την παράδοση θα φέρει και ένα είδος νέας δημιουργίας και ανανέωσης, μια που ο κάθε νέος άνθρωπος θέλει να εισάγει τον εαυτό του και τις εμπειρίες του μέσα σ’ αυτό. Κι αυτό είναι ενθαρρυντικό, γιατί η παράδοσή μας περιέχει πολλές δυνατότητες έχοντας μια μεγάλη γκάμα σε ήχους, ρυθμούς, μουσικά διαστήματα, όργανα και χορούς και βαθύ ήθος και εκφραστικότητα που μπορεί να εμποτίσει άλλα σύγχρονα είδη που έχουν εκφυλιστεί. Γιατί πάντα η ρίζα είναι που δυναμώνει όλο το δέντρο και παράγει ξανά καρπούς.

Η δική μου ιδέα ήταν από την αρχή η ανανέωση της παράδοσης μια που οι εμπειρίες μου ήταν καθαρά αστικές. Θαύμαζα πάντα τους ποικίλους μουσικούς τρόπους και ρυθμούς, όπως και το στοιχείο του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού, που τα βρήκα άφθονα στην παράδοση. Με αυτά μπόλιασα τη βασική μου ανάγκη της δημιουργικής σύνθεσης τραγουδιού και οργανικής μουσικής, φτιάχνοντας ένα μείγμα μεσογειακής, βυζαντινής και έντεχνου τραγουδιού. Πιστέψτε με πώς υπάρχει άφθονο υλικό για τέτοιου είδους αναζητήσεις.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;

Μόλις κυκλοφόρησαν στις μουσικές πλατφόρμες δύο καινούργιες δουλειές μου. Η μία με τον τίτλο «Μωβ δείλι» με την Σοφία Παπάζογλου, την Λιζέτα Καλημέρη, τον Αλέξανδρο Καψοκαβάδη και εμένα στο τραγούδι.Η άλλη με τίτλο «Από δω περνούν καράβια» με την Καίτη Κουλιά. Σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει και μία Τρίτη σε συνεργασία με τον Λάκη  Χαλκιά. Παράλληλα γράφω μουσική για ντοκιμαντέρ και μελετώ πάντα τα αγαπημένα μου όργανα όπως είναι το ούτι, το λαούτο, το νέι, η λύρα και άλλα.

Έπονται οι καλοκαιρινές συναυλίες και από Σεπτέμβρη πάλι οι χορωδίες και τα μαθήματα.