Η Κατερίνα Κυρμιζή και ο Νίκος Γρηγοριάδης ξεδιπλώνουν και μοιράζονται άλλη μια φορά το μουσικό τους σύμπαν την Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου στο Μουσικό Κουτί!

Ερμηνευτές, συνθέτες, στιχουργοί, παραγωγοί, ευφάνταστοι  μουσικοί και οι δυο, μόνιμοι συνεργάτες στην εικοσάχρονη δισκογραφική τους διαδρομή μας έχουν χαρίσει πολλά τραγούδια.

Η Κυρμιζή κι ο Γρηγοριάδης, έχουν διασκευάσει για 2 κιθάρες τα τραγούδια τους, τραγούδια παραδοσιακά και τραγούδια των Cohen, Cash, Feist, Amos, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Σαββόπουλου, συμπυκνώνοντας σε μια απέριττη εκδοχή την μοναδικότητα τους.

Το να συνεργαζόμαστε τόσα χρόνια…
Κ: … μας έκανε αυτό που είμαστε. Από τον πρώτο δίσκο πορευόμαστε μαζί και αυτό «το μαζί» μάς έπλασε, μας έδωσε χαρές και τραγούδια που αγαπάμε. Η δημιουργία έτσι κι αλλιώς είναι μια δίψα για κατανόηση. Είναι παρήγορο να έχεις έναν συνοδοιπόρο που να εμπιστεύεσαι απόλυτα σ’ αυτό το ταξίδι.
Ν: …μας έδωσε έναν κοινό σκοπό. Είμαστε οι δυο μας ένα κλειστό σύμπαν με δικούς του κώδικες και πλεονεκτήματα, σαν το μεικτό, ισχυρό και σφαιρικό ανδρόγυνο φύλο που περιγράφεται στο Συμπόσιο του Πλάτωνα, κι ο ένας καλύπτει τις ανεπάρκειες του άλλου.

Το να εξελισσόμαστε στο τραγούδι σημαίνει…
Κ: … να βρίσκουμε τη χρυσή τομή ανάμεσα στο γούστο μας και στο γούστο της εποχής.
Ν: …να βρίσκουμε νέες λύσεις σε παλιά ερωτήματα.

Για μας μια μουσική έχει νόημα όταν…
Κ:… κρύβει μια έκπληξη για το νου, δεν έχει φτηνές λύσεις.
Ν:… ξυπνά με μεγαλειώδη τρόπο την καρδιά.

Ένας στίχος έχει νόημα όταν…
Κ: … λέει την αλήθεια, αν και όσοι καταπιάνονται με το… «άθλημα» γνωρίζουν πως η αλήθεια εμφανίζεται καλύτερα μέσα από την παραποίηση και την συγκάλυψη. Με τα ψέματα να λέει την αλήθεια λοιπόν.
Ν:… και να την λέει καλαίσθητα. Ίσως ακριβώς για αυτήν την καλαισθησία να χρειάζονται τα «ψέματα».

Στα νέα μας Live παρουσιάζουμε..
Κ: … διασκευασμένα για δυο κιθάρες, τα τραγούδια από την δισκογραφία μας – τρία προσωπικά άλμπουμ ο Νίκος, δυο εγώ, δυο άλμπουμ συνεργασίας και ένα πρόσφατο single προπομπό του τρίτου προσωπικού άλμπουμ που ετοιμάζω- και επιλεγμένες διασκευές, συμπυκνώνοντας σε μια λιτή και απέριττη εκδοχή την μοναδικότητα τους.
Ν:… σε έναν συμφυρμό οικείου και ανοίκειου ένα set list με τραγούδια που ερμηνεύονται από a cappella μέχρι με προ-ηχογραφημένο ηχητικό υλικό όπου οι κιθάρες γίνονται κρουστά και το κοινό συμμετέχει ενεργά στην εξέλιξη του προγράμματος. Όσοι έρχονται τακτικά ξέρουν ότι κάθε φορά θα συμβεί κάτι άλλο.

Μας ακολουθούν συνήθως ακροατές…
Κ: … που είναι ξωτικά σαν κι εμάς! Είναι παιδιά με κεραίες, ακροατές που δεν παρασύρονται από φτηνά κόλπα! Αναζητούν το καλό έξω από τα mainstream μονοπάτια. Συνήθως έχουν μουσική παιδεία, πολλά ακούσματα και είναι αποκαρδιωμένοι από την σκληρή πραγματικότητα. Είναι οι δικοί μου ξένοι και τους ευχαριστώ που έχουν μέσα στην καρδιά τους τη μουσική μας.
Ν:… που θέλουν να ακούσουν καθαρή μουσική, όχι να πιούν, να συζητήσουν ή να φλερτάρουν. Έρχονται κατά μόνας και μάλλον θα τους κάναμε παρέα. Κάποιοι, όλα αυτά τα χρόνια που τους συναντάμε έγιναν ήδη κατά κάποιον τρόπο η παρέα μας.

Ο στίχος που μας εκφράζει σήμερα είναι…
Κ:… είναι εκείνος που έχει εσωτερική εστίαση και κρύβει μέσα του την σπερματική δύναμη μιας μεγάλης σιωπής.
Ν:… είναι ο στίχος που αρνήθηκε να ερμηνεύσει η Κατερίνα στο τραγούδι Καινούργια μέρα από το άλμπουμ  Λάρβα και αναγκάστηκα να τον αλλάξω : «με την ευχή της μάνας μου τον κόσμο συλλογιέμαι». Εγώ συγκινούμαι πολύ με αυτό τον στίχο, γιατί πήρα την ευχή της μάνας μου η Κατερίνα όμως έβαλε βέτο με την εξήγηση πως δεν μπορεί να πει κάτι που δεν έχει νιώσει.

Ο στίχος που εκφράζει το σήμερα…
Κ:… βρίσκεται σε ένα από τα καινούργια μου τραγούδια και εύχομαι να συμμεριστείτε κι εσείς την άποψή μου όταν με το καλό κυκλοφορήσει.
Ν:… είναι κάθε τι φωτεινό κι απλό, δίχως καψούρες μεγαλοστομίες και κλαψούρες. Χορτάσαμε από μεγάλα λόγια, ας δοκιμάσουμε μια φορά και τα μικρά…

Η κρίση μας έκανε περισσότερο…
Κ:… δημιουργικούς, σε εγρήγορση με έναν καμικαζικό  ψυχαναγκασμό. Γράφουμε, ερμηνεύουμε, παίζουμε, ενορχηστρώνουμε τα τραγούδια μας και μάλιστα τον τελευταίο καιρό καταπιαστήκαμε και με τα video τους, όχι επειδή εμείς ξέρουμε καλύτερα ή επειδή το «γουστάρουμε» που εν μέρει συμβαίνει, αλλά επειδή τις περισσότερες φορές δε γίνεται αλλιώς.
Ν:… να ασχολούμαστε με τα χρήματα, τις τράπεζες, τους φόρους, τα επιδόματα, τις τιμές των πραγμάτων και να ξεχνάμε πως η ζωή είναι αλλού και πως το να μοιραζόμαστε συγκινήσεις, στιγμές είναι αυτό που θα μας κάνει να φύγουμε με ένα χαμόγελο όταν έρθει ο καιρός μας, γιατί μόνο αυτό τελικά μας ανήκει.

Ελπίζουμε…
Κ & Ν:… να θυμόμαστε πως ο πλανήτης είναι το σπίτι μας κι ότι πρέπει να το σεβόμαστε. Να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι είμαστε συνδεδεμένοι. Αν το συκώτι ενός ανθρώπου αναπτύξει καρκίνο σημαίνει ότι όλο το σώμα θα νοσήσει κάποια στιγμή μέχρι θανάτου. Το ίδιο θα συμβεί στην κοινωνία, στη χώρα, στον κόσμο αν ένα κομμάτι του είναι σάπιο και άρρωστο.