«Στις 13 Απριλίου κλείνω τα 70…ως εκ τούτου δεν έχω κανένα λόγο ούτε διαφημιστικό ούτε κανέναν άλλο να πω πόσο ενθουσιασμένος είμαι με αυτή τη δουλειά γιατί διαφορετικά δεν θα είχε νόημα να την κάνω. Δεν έχω να αποδείξω τίποτα. Είμαστε μια γροθιά, πάνω στη σκηνή, αυτό έχει νόημα. Δεν έχει κάτι άλλο νόημα στη δουλειά μας. Αλλιώς θα έπρεπε να κάνουμε άλλες δουλειές. Τελεία και παύλα» είπε, μεταξύ άλλων, ο Θάνος Μικρούτσικος παραμονές πρεμιέρας της μουσικής παράστασης «Στη χώρα των θαυμάτων» που φιλοξενείται στο Γυάλινο μουσικό θέατρο από τις 28 Ιανουαρίου και για 6 Σάββατα.
Η άλλη χώρα των θαυμάτων, η δική του, περιλαμβάνει, εκτός από μουσική, αγαπημένα πρόσωπα, ποιητές και ζωγράφους, παραμύθια και όνειρα γιατί όπως έλεγε και ο αγαπημένος του ποιητής και είναι και δική του στάση ζωής: «Λυπήσου αυτούς που δεν ονειρεύονται».
Έξι βραδιές φτάνουν για θαύματα;
«Μια στιγμή είναι αρκετή για το θαύμα. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που δεν τους φτάνει ολόκληρη ζωή».
Τη Χώρα των θαυμάτων που αλλού να την αναζητήσουμε;
«Αν κυνηγάμε το όνειρο, αν ζούμε μέσα στο όνειρο μπορούμε να τη συναντάμε καθημερινά με τους αγαπημένους μας όσο και αν υπάρχει ομίχλη και βαρβαρότητα στην εποχή μας.»
Αν μπορούσατε να κάνετε ένα θαύμα ποιο θα ήταν αυτό;
«Να υπάρξει μια κοινωνία στην οποία τα παιδιά όλου του κόσμου θα ξεκινάνε τη ζωή τους από την ίδια γραμμή.»
Ποιο παραμύθι θα θέλατε να είχατε γράψει; Ποιος ήρωας – ηρωίδα σας κάνει την καλύτερη παρέα;
«Ηρωίδα η Ρόζα στα Παπούτσια με φτερά της Μαρίας Παπαγιάννη αλλά και με τον πατέρα της τον Άρη, ψαρά και ποιητή. Το αγαπημένο μου από τα κλασικά είναι «Το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον» της Λάγκερλεφ αλλά δεν σας κρύβω ότι θα ήθελα να είμαι έστω ο τρίτος βοηθός του μέγιστου παραμυθά Γκαρθία Μάρκες.»
Ένας στίχος που σας έχει σημαδέψει; Ένα τραγούδι που θα θέλατε να είχατε γράψει;
«Το “Πως η ανάγκη γίνεται ιστορία, πως η ιστορία γίνεται σιωπή” του Αλκαίου αλλά και “Η σωτηρία της ψυχής” της Νικολακοπούλου. Όμως μακρύς ο κατάλογος των τραγουδιών άλλων συνθετών που θαυμάζω και θα ήθελα να είχα γράψει. Τελευταία ζήλια για τους “Ήρωες” του Θηβαίου από το “Σιδερένιο νησί”.»
Τα μαθηματικά έχουν τη δική τους μουσική;
«Μαγεία οπωσδήποτε για μουσική δεν ξέρω.»
Ας υποθέσουμε ότι μπορείτε να καλέσετε μια παρέα στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο από ανθρώπους που αγαπάτε και θαυμάζετε Έλληνες και μη όχι εν ζωή. Ποιοι θα ήταν;
«Σας διαβεβαιώνω ότι το Γυάλινο δεν θα τους χώραγε. Δεν είμαι τσιγκούνης και ως εκ τούτου η αγάπη μου και ο θαυμασμός μου διαχέεται σε πολλά πρόσωπα που έζησαν σ’ αυτό το πλανήτη. Εκεί πάντως θα ήταν ο Μαρξ, ο σκανδαλιάρης Βιγιόν, ο αγαπημένος Γιάννης Ρίτσος, ο Μπαχ – αλλά αυτός θα ήθελε μεγάλο τραπέζι με τα είκοσι παιδιά του – ο Ρεμπό παρέα με τον Ιερώνυμο Μπος, ο Γκεβάρα, ο Μαρκές με τους τσιγγάνους του, ο Μάνος Χατζιδάκις παρέα με τον Σατί, ο Σοστακόβιτς, ο Καβάφης, ο Καββαδίας, και κάπου σε μπροστινό τραπέζι ο Αλκαίος, η Μαρία Δημητριάδη και η Φλέρη Νταντωνάκη μήπως και τις πείσω να τραγουδήσουν μαζί μου.»
Σε ποιον πολιτικό ηγέτη και ποιο τραγούδι θα αφιερώνατε;
«Στον Αλέξη Τσίπρα το “Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε”.»
Σε ένα συνθέτη;
«Στον αγαπημένο Μίκη το τραγούδι μου “Με μια Πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις”.»
Σε έναν ανώνυμο;
«Φυσικά τους Εφτά νάνους»
«Λυπήσου αυτούς που δεν ονειρεύονται» έτσι δεν το έλεγε ο Καββαδίας τόσα χρόνια πριν;
«Διαχρονική αλήθεια στην οποία αμετακίνητος πιστεύω.»
Μεγάλη «κατάρα» οι προφητείες;
«Για παράδειγμα η “προφητεία” της Ρόζας Λούξεμπουργκ “Έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη ή κόκκινη από ζωή ή κόκκινη από θάνατο” έχει και τη θετική πλευρά της.»
Βρίσκεστε, λοιπόν, με τον Καββαδία σ’ ένα πλοίο σήμερα και σας ρωτάει που να πάμε;
«Όπου θέλεις αρχηγέ. Αρκεί που θα πάμε με τα καράβια.»
Η θάλασσα που τόσο αγαπάτε έχει μοναξιά;
«Όχι αν είναι δίπλα μου η Μαρία.»
«Είμαι υπέρ του εφικτού αλλά κρατώντας τη δυνατότητα να είμαι ριζοσπάστης» είπατε σε παλιότερη συνέντευξη. Μου θυμίζει το γνωστό “είμαι ρεαλιστής ζητώ το ανέφικτο”. Είναι το ίδιο;
«Όχι γιατί το δεύτερο είναι αναγκαίο για να ξεπερνάς τα όριά σου και τις καταγεγραμμένες σου δυνατότητες. Με αυτό τον τρόπο αξίζεις να ζεις.»
Ποιο είναι το πιο τρυφερό σύνθημα που έχετε δει σε τοίχο;
«Δυο νέα παιδιά έγραψαν λίγο πιο πέρα από το σπίτι μου “Μόνος σου μπορεί να τρέξεις πιο γρήγορα μαζί μπορούμε να πάμε πιο μακριά”.»
«Ομάδα δεν αλλάζεις» δηλώσατε φανατικά στην αθλητική εκπομπή της ΕΡΤ. Τι άλλο δεν αλλάζετε;
«Τη Μαρία, τα παιδιά μου και τη μουσική.»
Συμφωνείτε με όσους υποστηρίζουν πως η καλή μνήμη είναι δυστυχία;
«Ο άνθρωπος πρέπει να θυμάται, να έχει ιστορική μνήμη και συνείδηση αν θέλει να προχωρήσει μπροστά.»
Την ημέρα της διαγραφής σας από το ΚΚΕ πως τη θυμάστε; Τι χρώμα, τι μουσική θα της βάζατε;
«Πάντα θα σέβομαι το ΚΚΕ και τους ανθρώπους του, ακόμα και όταν διαφωνώ μαζί τους. Είναι δικοί μου άνθρωποι και τους συνάντησα και μετά τη διαγραφή μου και θα τους συναντήσω σίγουρα στο μέλλον. Χρώμα λοιπόν κόκκινο και όλες μου οι μουσικές παρούσες.»
Οι αριστεροί αυτού του πλανήτη μπορούν ακόμα να ονειρεύονται;
«Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ονειρεύονται. Ο ποιητής είπε: “Λυπήσου αυτούς που δεν ονειρεύονται” Εγώ τους πραγματικούς αριστερούς τους χαίρομαι, συμπορεύομαι μαζί τους και δεν τους λυπάμαι διόλου.»
Γιατί ξεχωρίζετε τον Ρεμπό;
«Γιατί η ποίησή του δεν έχει ούτε τόπο, ούτε χρόνο. Μπορεί να γράφτηκε πριν χίλια χρόνια, πιθανόν το 1871 ή να γραφτεί το 2417.»
Τι είναι αυτό που περισσότερο αγαπάτε στην Ισπανία;
«Πόλεις, τοπία, ανθρώπους, ιστορία, γλώσσα δηλαδή τα πάντα. Πιθανόν την επόμενη φορά να ξαναγεννηθώ Ισπανός.»
Ο Ντόναλντ Τραμπ σας τρομάζει;
«Όλοι οι πρόεδροι των ΗΠΑ στην κύρια πλευρά τους ήτανε ίδιοι. Βεβαίως κάποιοι σε δευτερεύουσες πλευρές να ήταν συμπαθείς. Όλοι όμως εκπροσωπούσαν τα μεγάλα συμφέροντα και πολλοί “προοδευτικοί” πρόεδροι άνοιξαν ουκ ολίγους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Ο τωρινός μου φαίνεται και λίγο τρελός και αλίμονο αν πατήσει κατά λάθος κανένα κουμπί και τρέχουμε. Όμως το πρόβλημα δεν είναι ούτε ο Τραμπ, ούτε η Χίλαρι. Είναι οι από πίσω. Και αυτοί δυστυχώς για όλους μας κρατάνε γερά.»
INFO
«Στη χώρα των θαυμάτων»
Θάνος Μικρούτσικος, Χρήστος Θηβαίος, Μαριάννα Πολυχρονίδη
Κάθε Σάββατο στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο
Λίγα λόγια για την παράσταση
Με απίστευτη διάθεση, ενωμένοι σαν γροθιά, πανέτοιμοι για πρεμιέρα, ανέβηκαν στη σκηνή και απέδειξαν με μια αγκαλιά αγαπημένα τραγούδια πως «Στην ομίχλη των καιρών» ακόμα και σε ένα «Σιδερένιο νησί» γίνονται απρόβλεπτα… θαύματα.
Ο Θάνος Μικρούτσικος συναντά μετά από πολύ καιρό τον Χρήστο Θηβαίο στο Γυάλινο, (17 χρόνια για την ακρίβεια) για μια σειρά παραστάσεων που ονόμασαν «Στη χώρα των θαυμάτων». Μαζί τους η νέα ερμηνεύτρια του Θάνου Μικρούτσικου, Μαριάννα Πολυχρονίδη.
Στο πρώτο μέρος ο Μικρούτσικος παρουσιάζει την καινούργια του δουλειά, που κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες, «Στην Ομίχλη των Καιρών», μια σειρά τραγουδιών σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, Άλκη Αλκαίου, Μάνου Ελευθερίου και Γιάννη Δούκα με βασική ερμηνεύτρια τη Μαριάννα Πολυχρονίδη.
Ο Χρήστος Θηβαίος παρουσιάζει επίσης την τελευταία του δουλειά με τίτλο «Σιδερένιο Νησί», που εμπνεύστηκε από την εξέγερση των μεταλλωρύχων στη Σέριφο το 1916.
Το δεύτερο μέρος αποτελείται από τραγούδια που έχουν αγαπηθεί από δυο και περισσότερες γενιές.
Στην ορχήστρα ο Θύμιος Παπαδόπουλος με τα πνευστά του, ο Μάξιμος Δράκος με τα πλήκτρα του, ο Πέτρος Βαρθακούρης στο μπάσο και στις κιθάρες, ο Γιάννης Αγγελόπουλος στα τύμπανα κι όπως πάντα ο Θάνος στο πιάνο. Τα φώτα της παράστασης έχει σχεδιάσει η Κατερίνα Μαραγκουδάκη και τον ηχητικό σχεδιασμό έχει κάνει ο Γιώργος Κορρές.
Ώρα έναρξης: 22:30
Τιμές
13 ευρώ με μπύρα ή κρασί στο bar
15 ευρώ με ποτό στο bar
Φοιτητές – Άνεργοι, 10 ευρώ
Τραπέζι
65 ευρώ φιάλη κρασί | 2 άτομα
125 ευρώ φιάλη ποτού | 4 άτομα
Ελάχιστη κατανάλωση στο τραπέζι 20 ευρώ
ΑΜΕΑ: 20% έκπτωση
Στην Ελλάδα τα ΜΜΕ που στηρίζουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, χρημαδοτούνται από το ... κράτος. Tο tvxs.gr στηρίζεται στους αναγνώστες του και αποτελεί μια από τις ελάχιστες ανεξάρτητες φωνές στη χώρα. Mε μια συνδρομή, από 2.9 €/μήνα,ενισχύετε την αυτονομία του tvxs.gr και των δημοσιογραφικών του ερευνών. Συγχρόνως αποκτάτε πρόσβαση στα ντοκιμαντέρ και το περιεχόμενο του 24ores.gr.
Δες τα πακέτα συνδρομών >
