Σύσσωμος ο μουσικός κόσμος, από τον Μικ Τζάγκερ και τον Μπομπ Ντίλαν ώς την Πάτι Σμιθ και τον Μπράιαν Φέρι, υποκλίνεται στον «μικρό» γίγαντα που άλλαξε τη φυσιογνωμία του ροκ εντ ρολ με επιδραστικά τραγούδια («Tutti Frutti», «Good Golly Miss Molly», «Lucille» κ.ά.), αλλά και εκρηκτικές εμφανίσεις.

«Ησουν το λαμπερό μου αστέρι και το φως που με καθοδηγούσε όταν ήμουν μικρό παιδί». «Ηταν η έμπνευση για να κάνω ό,τι έκανα». «Ηταν πάντα γενναιόδωρος, ευγενικός και ταπεινός. Ηταν δυναμίτης ως ερμηνευτής και μουσικός από τον οποίο θα μπορούσε κανείς να μάθει πολλά». Με μια σειρά από παθιασμένα tweets, ο Μπομπ Ντίλαν δεν σταμάτησε τις τελευταίες ημέρες να τιμά τον καλλιτέχνη που τον καθόρισε όσο λίγοι.

Μικρός στο όνομα, τεράστιος σε αξία ο Λιτλ Ρίτσαρντ πέθανε -όπως ανακοίνωσε ο γιος του Ντάνι- στις 9 Μαΐου από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία και σύσσωμος ο μουσικός κόσμος (από τον Μικ Τζάγκερ, την Πάτι Σμιθ και τον Ρίνγκο Σταρ ώς τον Τζέρι Λι Λιούις, τον Τζίμι Πέιτζ και την Κάρολ Κινγκ) υποκλίνεται στον άνθρωπο που μας αποκάλυψε έναν θησαυρό τραγουδιών: «Tutti Frutti», «Good Golly Miss Molly», «The Girl Can’t Help It», «Jenny, Jenny», «Lucille», «Long Tall Sally», «Rip It Up», «Keep a Knockin» , «Ready Teddy» και τόσα άλλα.

Ηταν από εκείνους που μας κληροδότησε με τα κομμάτια που άλλαξαν για πάντα τη φυσιογνωμία του ροκ εν ρολ, που επιχείρησε τολμηρούς συνδυασμούς μουσικών και καταβολών οι οποίοι σφράγισαν ανεξίτηλα τις μετέπειτα γενιές (από τον Τζέιμς Μπράουν και τον Οτις Ρέντινγκ ώς την Πάτι Σμιθ), που είχε το πιο ανεπιτήδευτο στιλ και εμφανίσεις μνημειώδεις (τον κόπιαραν τόσο καλά οι Prince, Αλις Κούπερ και τόσοι άλλοι), που έμπλεξε με οράματα και μεταφυσικά πάρε-δώσε με τη θρησκεία, που άφησε ανελέητες επιδόσεις στα live, που υπήρξε ατελείωτη έμπνευση για όλους τους μεγάλους του ροκ εν ρολ -και όχι μόνο.

«Υπήρξε η μεγαλύτερη έμπνευση των πρώιμων χρόνων μου… Η μουσική του εξακολουθεί να έχει σήμερα την ίδια ακατέργαστη ηλεκτρική ενέργεια όπως είχε και όταν την παρουσίαζε για πρώτη φορά στις μουσικές σκηνές στα μέσα της δεκαετίας του ’50», έγραψε ο Μικ Τζάγκερ. Στο ίδιο πνεύμα και ο συνοδοιπόρος του Κιθ Ρίτσαρντς:

«Πόσο λυπήθηκα που έμαθα ότι έφυγε. Δεν θα υπάρξει άλλος σαν αυτόν. Ηταν το αληθινό πνεύμα του ροκ εν ρολ». Ενώ ο Μπράιαν Φέρι είπε στην «Γκάρντιαν»: «Ηταν σαν να χτύπησε εμένα και ολόκληρη τη γενιά μου μια τεράστια αστραπή».

Ο Ρίτσαρντ Πένιμαν -όπως ήταν το πραγματικό του όνομα- γεννήθηκε το 1932 στο Μέικον της Τζόρτζια και έμαθε να παίζει γκόσπελ μουσική από τις τοπικές εκκλησίες. Στην εφηβεία και παρότι ταλαιπωρήθηκε από μικρός με την υγεία του (για αρκετά χρόνια υπέφερε από προβλήματα στο ισχίο και την καρδιά) έφυγε από το πατρικό για να μπορεί να παίζει rhythm and blues σε νυχτερινά κλαμπ. Εκεί ένα βράδυ, έπειτα από ακόμα μια «δαιμονισμένη» εμφάνιση του χάρισαν το προσωνύμιο «Little Richard».

Το 1951 υπέγραψε συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρεία RCA, αλλά τα πρώτα του σινγκλ «Every Hour» και «Get Rich Quick» απέτυχαν εμπορικά. Η τύχη τον περίμενε στη γωνία τέσσερα χρόνια μετά, όταν έστειλε ένα ντέμο στη Specialty Records από το Λος Αντζελες, η οποία και του ζήτησε να μπει άμεσα στο στούντιο και να ηχογραφήσει, μεταξύ άλλων, το κομμάτι «Tutti Frutti», το οποίο αποτέλεσε ορόσημο για τη μελλοντική του καριέρα.

Το 1957 και ενώ βρισκόταν στο ζενίθ, ο Little Richard διέκοψε την καριέρα του καθώς ένα όραμα που είδε, ένιωσε πως του υπενθύμιζε ότι έχει ξεπουλήσει την ψυχή του. Προσευχές, συμπτώσεις και γεγονότα των ημερών τον οδήγησαν στο Πανεπιστήμιο του Χάντσβιλ της Αλαμπάμα αλλά και στην ηχογράφηση το 1959 του πρώτου του δίσκου με στίχους σχετιζόμενους με τον χριστιανισμό («God Is Real»).

Η επιστροφή του στο ροκ εντ ρολ πέντε χρόνια αργότερα με το σινγκλ «Bama Lama Bama Loo» ήταν αποτυχημένη, καθώς στη μουσική σκηνή μεσουρανούσαν εκείνοι που είχε εμπνεύσει, οι Beatles, Rolling Stones, The Who κ.ά.

Το 1984 εκδόθηκε το βιβλίο «The life and times of Little Richard», γραμμένο από τον Τσαρλς Γουάιτ (ο οποίος τον περιέγραφε ως το «ιερό τέρας του ροκ εν ρολ»), ενώ το πέρασμά του από τον κινηματογράφο μάς άφησε ταινίες όπως τα «Down and out in Beverly Hills», «Why do fools fall in love» και «Last action hero», αλλά τον είδαμε και σε τηλεοπτικές σειρές σαν το «Miami Vice».

Τέλος, το 1986 υπήρξε ένας από τους δέκα πρώτους καλλιτέχνες που εισήχθησαν στο Rock and Roll Hall of Fame, ενώ το 1988 έκανε μία γκεστ εμφάνιση στο σινγκλ των U2 και B. B. King με τίτλο «When Love Comes to Town».

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών