Για τα τρία τελευταία Σάββατα του Ιανουαρίου (14, 21 και 28) ο B.D.Foxmoor, κατά κόσμον Μιχάλης Μυτακίδης, των Active Member, παρέα με το γκρουπ «Χνάρια», θα εμφανιστεί στην μουσική σκηνή «ΑΥΛΑΙΑ», στον Βοτανικό.  Έχοντας στις «αποσκευές» του τρία νέα album, το προσωπικό και ορχηστρικό Dublaz 44, τον «Χειμώνα», που αποτελεί το νέο «ξόρκι» της «νεκρής μάγισσας», το «Στων Βουβών την Εσχατιά» των Active Member, αλλά και όλες τις παλιότερες δουλειές του, ο B.D.Foxmoor μας προσκαλεί στην «Αυλαία» για να περάσουμε «τρία σαββατόβραδα ζεστά και κατανυκτικά» καθώς όπως λέει το έχουν ανάγκη και οι ίδιοι.

Ads

 
Το tvxs.gr μίλησε με τον Μιχάλη Μυτακίδη για τις νέες του δουλειές, τους «καινούργιους ήχους και τρόπους που ανακαλύπτει για να μεταφέρει τις ιστορίες του», αλλά και των «βουβών την εσχατιά», τη «μεγαλύτερη σιωπή», που ελπίζει πως κάποτε θα γίνει κραυγή…
 
Ο B.D.Foxmoor ανεβαίνει λοιπόν και πάλι πάνω στη σκηνή και πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται «αν κουράστηκε, αν βαρέθηκε». «Κουράστηκα αλλά δεν βαρέθηκα. Ειδικά με τα νέα project όπως το la bruja muerta κερδίζω λίγο χρόνο από την ατραπό εκείνη που μας οδηγεί κάποια στιγμή στο απόκαμα», απαντάει.
 
Ήδη μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ο BD Foxmoor έχει παρουσιάσει τρεις δισκογραφικές δουλειές. Ίσως βρίσκεται στην πιο δημιουργική-παραγωγική του περίοδο, ίσως πάλι να το «επιβάλουν οι καιροί»… «Αν κάτι μου επιβάλει να σκαρώνω συνέχεια πράγματα, αυτό είναι μόνο η ανάγκη να τα ζήσω  και να τα μοιραστώ, αυτός είναι κι τρόπος μου», τονίζει.
 
«Οι καιροί βασικά όσο και να βαθύνεις μέσα τους, δεν προτείνουν, δεν επιβάλλουν και δεν ικετεύουν για τίποτα τόσο όμορφο. Πρέπει να κάνεις μόνος την υπέρβαση, του να ζεις κι όσο γίνεται να φιλιώσεις με το χρόνο σου ή ακόμα και με τον κοινό χρόνο. Το στούντιο για μένα είναι απάγκιο κι ορμητήριο. Το περίεργο φυσικά είναι όταν σε τέτοιους καιρούς παράγεις συνέχεια κανείς δεν έχει τη διάθεση και το χρόνο να τ΄αφομοιώσει όπως αξίζει σε κάθε τι που σέρνει ζωή και ψυχή μέσα του. Αυτά όμως καμιά φορά για τους καλλιτεχνάδες είναι δικαιολογίες ή εμπορικά τερτίπια. Εγώ δυστυχώς τρέχω να προλάβω εμένα σ’ αυτή την ανηφόρα ή κατηφόρα, δεν έχει τόσο σημασία», προσθέτει.
 
Νέοι ήχοι, οι μουσικές του αλλάζουν, διαφοροποιούνται… Κάποιοι λένε πως ωριμάζει, άλλοι πάλι πως «μεταλλάσσεται» και άλλοι πως ψάχνει νέους τρόπους έκφρασης. «Γερνάω» απαντάει αυτός.
 
«Γερνάω και γουστάρω που έχει αρχίσει και μου συμβαίνει. Γερνάω με τις όμορφες κατάρες και τις άσχημες ευχές που εγώ ο ίδιος ξεστόμιζα για ότι αγαπούσα. Αυτό απλά συμβαίνει ας το μοιραστούμε. Όσον αφορά το “νέο”, που χρησιμοποιήσες, είναι το μόνο που θ’ αρνηθώ γιατί έτσι κι αλλιώς εμείς στο τώρα είμαστε το feedback απ’ ότι προϋπήρξε. Σε κανένα δεν ανήκει τίποτα απ’ το σήμερα. Πιστεύω αυτό τουλάχιστον να το χωνέψουμε όλοι».
 
Ο νέος τους προσωπικός ορχηστρικός δίσκος ονομάζεται «Dublaz 44». «Τον περασμένο Ιούλιο είχα ξεκινήσει να ηχογραφώ στο χωριό ένα dub δίσκο. Ένα πρωινό είχα ένα βαρύ ατύχημα με τη μηχανή, είδαν πολλοί τον χάρο με τα μάτια τους, και μετά από λίγες μέρες που στάθηκα στα πόδια μου, αφού δεν μου είχε έρθει «νταμπλάς»,  αποφάσισα να το τελειώσω. Είναι μια ορχηστρική δουλειά που αντί για τίτλους στα τραγούδια υπάρχουν τα ονόματα σπουδαίων αγωνιστών της ζωής».
 
Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, οι αγωνιστές που έχουν χρησιμοποιηθεί στους τίτλους των τραγουδιών ανήκαν στον αναρχικό χώρο. «Τι σε συνδέει με την αναρχία;»…
 
«Είναι σα να ρωτάς τι με συνδέει με τη μάνα μου, τη φύση και τα όνειρα μου. Όλοι εκείνοι που αναφέρομαι στους τίτλους έχουν σημαδέψει με τη ζωή τους τη μνήμη μου και τη ψυχή μου,. Ήταν ένας φόρος τιμής σ’ εκείνους που δε χώρεσαν ποτέ στο στενορύμι της ιστορίας», εξηγεί.
 

Ένα ακόμα εντυπωσιακό στοιχείο του νέου δίσκου είναι πως ο BD Foxmoor αποφάσισε να αφήσει για λίγο στην άκρη τους στίχους, που εδώ και περίπου δύο δεκαετίες αποτελούν το «όπλο» του. «Και η μουσική, είναι και αυτή μία όμορφη διαδικασία διαλόγου. Οι ήχοι εξάλλου είναι πλημμυρισμένοι και περιτριγυρισμένοι από λέξεις κι έννοιες. Το καλό είναι ότι οι στίχοι δεν αφήνουν  εμένα εύκολα στην άκρη, ούτε για λίγο», σημειώνει ο BD Foxmoor.
 
Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε και το νέο album του project «La Bruja Muerta» με τίτλο «Χειμώνας». «Ο «Χειμώνας» είναι απ’ τα πιο όμορφα παραμύθια που μου ψιθύρισε η μελαγχολία και η θλίψη μου. Γούσταρα σαν τρελός να το μοιραστώ μ’ αυτούς που πρέπει. Αυτό που ζήσαμε στις ηχογραφήσεις μαζί με τον Jamoan και τους παρευρισκόμενους ήταν μοναδικό», τονίζει, μιλώντας για το νέο δημιούργημα της «νεκρής μάγισσας».

Τα κομμάτια του δίσκου θα αποτελέσουν το soundtrack της ομώνυμης ταινίας του σκηνοθέτη Κωστα Κουτσολιώτα, που αναμένεται να βγει το ερχόμενο φθινόπωρο. «Πως μπλέχτηκες αλήθεια με την έβδομη τέχνη;…». 

«Όλα όσα ζήσαμε στις ηχογραφήσεις του «Χειμώνα» θα μπορούσαν να γίνουν ταινία. Όμως η ταινία προέκυψε από αλλού. Προέκυψε από ένα φίλο σκηνοθέτη τον Κωστα Κουτσολιώτα που ζει στο Λονδίνο και είχε μια ιδέα να φτιάξει ταινία μια όμορφη και σκοτεινή ιστορία. Τα γυρίσματα έγιναν στη Σιάτιστα και στο Λονδίνο. Είναι μια Αγγλο-ελληνο-πολωνικη παραγωγή και στις αίθουσες θα βγει το ερχόμενο φθινόπωρο. Εμείς όπως πάντα οι ανάποδοι κάναμε πρώτα το soundtrack και μετά ξεκίνησε η ταινία. Πιστεύω αυτό να βοήθησε. Τώρα όμως υπάρχει και κάτι που σκαρώνουμε μόνοι μας κι αν τα καταφέρουμε θα το μοιραστούμε κι αυτό».
 
Νέος δίσκος και για τους Active Member. Στο album «Στων Βουβών την Εσχατιά» ο B.D.Foxmoor και η Sadahzinia σε 22 τραγούδια «πατάνε» πάνω σε όσα γίνονται το τελευταίο διάστημα σε αυτό τον τόπο. «Συμβαίνουν πολλά το τελευταίο διάστημα, αυτή η σιωπή πότε περιμένεις να τερματιστεί;», τον ρωτάω.
 

«Η “μεγαλύτερη σιωπή” θα συμπλήρωνα. Ειλικρινά δεν μπορώ να υπολογίσω πόσο καιρό ακόμα οι «συνένοχοι» θα παραμείνουν βουβοί. Νιώθω σαν τρόφιμος ψυχιατρείου με πολλούς τριγύρω μου, που κανείς τους δεν αντέχει να μιλήσει στον άλλον γι΄αυτό που του συμβαίνει. ‘Άλλες φορές σαν ναύτης σε σκιεράτσα που ξυπνώντας βλέπω ότι οι υπόλοιποι την κοπανήσαν μεσοπέλλαγα και μ’ αφήσαν πάνω στο γαμωσκαρί μόνο μου.
 
Τι να σου πω λοιπόν, καταλαβαίνεις τη κατάσταση μου. Τώρα, ότι υπάρχει μια ελπίδα στην άκρη του μυαλού μου πως κάτι θα συμβεί και θα τους γαμήσομε ότι τους απέμεινε, ναι εντάξει, την έχω. Ε! Και. Φαντάζομαι πως μόνο με συνεργασία μπορούμε να σώσουμε κάτι τώρα στην αντάρα.
 
Μπορεί τα πρώτα σοβαρά σημάδια να ήταν να δούμε νεκρούς “χρυσικούς μαυραγορίτες”, άνεργους ψυχολόγους, 69 κόμματα στη βουλή έτσι για να μας θυμίζει κάτι, τους καλλιτεχνάδες μετανάστες στο άπειρο (τον πούλο δηλαδή), τους δασκάλους στα θρανία ξανά, τους γιατρούς σε ράτζα μπρούμυτα και τους δημοσιογράφους κλεισμένους σε κέντρα “απεξάρτησης απ’ την εξάρτηση”. Είδες τι μπορεί να σου ‘λεγε ένας αλητάμπουρας από το Πέραμα».
 
Το επόμενο διάστημα, και ειδικότερα στις 12/2/12, αναμένεται να κυκλοφορήσει και ένας ακόμα προσωπικός δίσκος του Μιχάλη Μυτακίδη με τίτλο «gaba», για τα υπόλοιπα «επιφυλάσσεται» να μας ενημερώσει μέσα από το www.lowbap.com.  Προς το παρόν μας περιμένει στην «Αυλαία» και όπως λέει και ο ίδιος «να είστε γεροί και ‘λευτεριά’ γειτόνοι».