Κάθε χρόνο, στις 30 Απριλίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα της Τζαζ υπό την αιγίδα της ΟΥΝΕΣΚΟ. Μια διαφορετική πόλη επιλέγεται κάθε χρόνο ως η εστία του εορτασμού, αλλά εκδηλώσεις γίνονται σε πολλές πόλεις ανά τον κόσμο.

Ads

 

Φέτος η κεντρική πόλη είναι η Ουάσινγκτον, και εκατοντάδες εκδηλώσεις έχουν προγραμματιστεί ανά τον κόσμο, από την Αλβανία και την Βενεζουέλα, μέχρι το Τιμόρ και την Παπούα Νέα Γουινέα. Η λίστα των εκδηλώσεων είναι αναρτημένη στο https://jazzday.com/events/.  Διάφορες εκδηλώσεις θα μεταδοθούν μέσω webcast από την ιστοσελίδα https://jazzday.com.
 
Στην Ελλάδα οι εκδηλώσεις είναι περιορισμένες φέτος, μάλλον γιατί η ημέρα συμπίπτει με το Σαββατοκύριακο του Πάσχα. Η «Μποτίλια στο Πέλαγο» στην Πρέβεζα φιλοξενεί το «Blue Tone Quartet» από τις 1:00 μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου.
 
Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Τζαζ, το TVXS επέλεξε πέντε απολαυστικά κομμάτια τζαζ  για τους αναγνώστες του, από γνωστούς και ανερχόμενους μουσικούς της τζαζ.
 
Moanin’ – Art Blackey and the Jazz Messengers (1958)
 
Ένα κλασικό κομμάτι που αποδίδουν οι εξαιρετικοί Jazz Messengers σε συνεργασία με τον ντράμερ Art Blackey.
 

Cantaloupe Island Herbie Hancock (1964)
 
Μια από τις πιο ελκυστικές ηχογραφήσεις ενός γνωστού κομματιού, από τον πιανίστα Herbie Hancockκαι το συγκρότημα του.

September Second Michel Petrucciani (1991)
 
Ο εντυπωσιακός νάνος πιανίστας άφησε εποχή με το αριστοτεχνικό παίξιμο του. Το September Secondαποτελεί μια από τα πιο αριστουργηματικέςεκτελέσεις της σύγχρονης τζαζ. 

From Gagarin’s Point of View- Ejsborn Svensson Trio (1999)
 
Ο Σουηδός πιανίστας Ejsborn Svenssonέφυγε νωρίς από τη ζωή, αλλά όχι προτού να δώσει νέες κατευθύνσεις στην ευρωπαϊκή τζαζ.
 
Το μαγευτικόFrom Gagarin’s Point of Viewπαραπέμπει στην περιστροφή του διαστημόπλοιου του Ρώσου αστροναύτη γύρω από τον πλανήτη.

Joni   –  Matthias Eick (2011)
 
Ο Νορβηγός τρομπετίστας Matthias Eickείναι ένας από τους πιο επιτυχημένους νέους μουσικούς της σκανδιναβικής τζαζ που συνέχεια ανοίγει νέους ορίζοντες.
 
Ένα κύριο χαρακτηριστικό τουEick είναι ότι δημιουργεί έναπλούσιο λυρικόμονόλογο με την τρομπέτα του. Η ένταση της μελωδικής τρομπέτας του κυριαρχεί στο κομμάτι Joni, χωρίς όμως να επισκιάζει το δυνατό υπόβαθρο μιας άψογης μπάντας με δύο ντράμερ.