Ενώ ο εισαγγελέας της Τουρκίας κατήγγειλε την Πέμπτη ότι του αφαιρέθηκε ο φάκελος της έρευνας για το σκάνδαλο διαφθοράς που έχει λάβει διαστάσεις πολιτικής κρίσης στην Τουρκία, το ερώτημα που διατυπώνεται όλο και συχνότερα τις τελευταίες ημέρες είναι: «Ποιος θα κερδίσει στη σύγκρουση μεταξύ του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κα του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν;». Του Νιαζί Νταλιαντζή
 
«Βραχυπρόθεσμα ο Ερντογάν μπορεί να φαίνεται ως ο νικητής, λόγω της τεράστιας κυβερνητικής εξουσίας που κατέχει. Ωστόσο μακροπρόθεσμα ο Γκιουλέν ενδέχεται να βρεθεί στην κορυφή», αναφέρει ο δημοσιογράφος Ισμαήλ Σαϊμάζ, που εδώ και χρόνια καλύπτει το δικαστικό ρεπορτάζ.

Ads

Διαβάστε για τις εξελίξεις στην Τουρκία:
Παραιτήσεις βουλευτών
Σε ασφυκτικό κλοιό ο Ερντογάν
Ανακοίνωση του στρατού
Νέες διαδηλώσεις και συγκρούσεις στην Κωνσταντινούπολη

 
Όπως σημειώνει, ο λόγος είναι πως το κίνημα Χιζμέτ του Φετουλάχ Γκιουλέν έχει μεγάλη επιρροή στην εκπαίδευση ατόμων που στελεχώνουν τον κρατικό μηχανισμό από τα τέλη του 1960. Στη δικαιοσύνη και την αστυνομία κυριαρχούν πλέον οι οπαδοί του Γκιουλέν.
 
«Ο Ερντογάν δεν έχει υποστηρικτές στο δικαστικό σώμα, ενώ και στην αστυνομία είναι δύσκολο να περιορίσεις τους οπαδούς του Γκιουλέν», αναφέρει ο Αχμέτ Σικ, δημοσιογράφος που φυλακίστηκε για πάνω από ένα χρόνο επειδή έγραψε ένα βιβλίο σχετικά με διείσδυση του κινήματος Γκιουλέν στην αστυνομία και το δικαστικό σώμα.
 
Το γεγονός πως η κυβέρνηση απομάκρυνε τον Χουσεϊν Τσαπκίν από τη θέση του αρχηγού της αστυνομίας της Κωνσταντινούπολης για να τοποθετήσει τον Σελαμι Αλτινοκ, ένα τελείως άπειρο διοικητή μιας μικρής πόλης, επιβεβαιώνει τον Αχμέτ Σικ.
 
Μαζί με τον Τσαπκίν απομακρύνθηκαν επίσης περίπου 400 αστυνομικοί από τη γενική ασφάλεια της Κωνσταντινούπολης, ενώ απολύσεις έγιναν και στην Άγκυρα και τη Σμύρνη. Και ενώ η επιχείρηση εκκαθάρισης στην αστυνομία ήταν σε εξέλιξη σχεδόν σε όλες τις πόλεις, το υπουργείο Εσωτερικών προχώρησε σε μια πρωτοφανή κίνηση απαγορεύοντας την είσοδο σε αστυνομικά τμήματα στους δημοσιογράφους, οι οποίοι προσέφυγαν αμέσως στη Δικαιοσύνη ζητώντας την κατάργηση του μέτρου.
 
Το κίνημα Χιζμέτ είναι ένα παρακλάδι του δόγματος Νουρ που είχε συσταθεί από τον Σαϊντ Νουρσί το 1900, και βασικό χαρακτηριστικό του είναι η αντίληψη πως οι θετικές επιστήμες δεν είναι ασυμβίβαστες με τις βασικές αρχές του Ισλάμ. Αν και ο ίδιος ο Νουρσί  υποστήριζε πως ο δυτικός τρόπος ζωής και η ισότητα μεταξύ των φύλων δεν συνάδει με την ισλαμική διδασκαλία, ωστόσο επιχείρησε να συνδέσει τις θετικές επιστήμες με το Ισλάμ. Για την επίτευξη αυτού του στόχου ίδρυσε τη δική του ακαδημία.
 
Ανταποκρίσεις για το Tvxs από την Τουρκία:

Το 1922 ο Μουσταφά Κεμάλ τον κάλεσε στην Άγκυρα για να συζητήσουν εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις. Ωστόσο κατά τις συναντήσεις δεν υπήρξε κάποια συμφωνία, με τον Νουρσί να δηλώνει αργότερα πως αυτό συνέβη επειδή ο Κεμάλ ήταν κατά του Ισλάμ. Το 1951 ο Νουρσί έστειλε χειρόγραφο κείμενο με τα γραπτά του στον Πάπα στο Βατικανό, ενώ το 1953 επισκέφτηκε προσωπικά τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα σε μια προσπάθεια να ανοίξει τον διάλογο με τον χριστιανούς πνευματικούς ηγέτες.
 
Ακολουθώντας τα βήματά του ο Γκιουλέν συναντήθηκε επίσης με τον Πάπα και το Οικουμενικό Πατριάρχη ενώ υπογράμμισε τη σημασία μιας κοινής κατανόησης των θρησκειών. Η αντίληψη πως η επιστήμη δεν είναι ασύμβατη με το Ισλάμ είναι συνυφασμένη με το κίνημα Χιζμέτ και αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το κίνημα αριθμεί περισσότερα από 10.000 ισλαμικά σχολεία σε 140 χώρες.
 
Αντίθετα ενώ η στρατηγική του κινήματος Γκιουλέν είναι η διάδοση του Ισλάμ «με την καρδιά και το μυαλό» ο Ερντογάν προέρχεται από την Νακσίμπεντί που αποδέχεται τη «δύναμη» ως μέσο επίτευξης του ίδιου στόχου. Η Νακσίμπεντί είναι περισσότερο αυστηρή στις αρχές του Ισλάμ. Εκπαίδευση για τους υποστηρικτές αυτού του δόγματος είναι η μελέτη του Κορανίου και η ζωή του Μωάμεθ. Σύμφωνα με τις ίδιους όλοι οι νόμοι της επιστήμης βρίσκονται μέσα στο Κοράνι.
 
Με βάση αυτές τις διαφορές οι Ερντογάν και Γκιουλέν κατευθύνονται σταθερά σε μια πορεία σύγκρουσης που ξεκίνησε από το 2010, όταν οι ισραηλινές δυνάμεις επιτέθηκαν στο τουρκικό πλοιάριο Mavi Marmara, μέλος στολίσκου ανθρωπιστικής βοήθειας, που κατευθυνόταν προς τη Γάζα, με αποτέλεσμα 9 Τούρκοι ακτιβιστές να χάσουν τη ζωή τους. «Θα έπρεπε να είχε ζητηθεί η άδεια των ισραηλινών αρχών» δήλωσε ο Γκιουλέν επικρίνοντας τη στάση της κυβέρνησης Ερντογάν, που είχε υποστηρίξει ανοιχτά την ανθρωπιστική αποστολή στη Λωρίδα της Γάζας και το σπάσιμο του ισραηλινού αποκλεισμού.
 
Ωστόσο στις εκλογές του 2011 το κίνημα Χιζμέτ στήριξε απόλυτα τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Όμως και τον Ιούνιο, όταν ξέσπασε το μαζικό αντικυβερνητικό κίνημα, τα μέσα ενημέρωσης του κινήματος Χιζμέτ, ευθυγραμμίστηκαν με την κυβέρνηση. Αυτό συνέβη παρά το γεγονός πως πριν από περίπου ένα χρόνο είχε προκληθεί ένταση στις σχέσεις Ερντογάν και Γκιουλέν λόγω της κλήσης για κατάθεση του επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της κυβέρνησης Ερντογάν με την κατηγορία της συνεργασίας με το κουρδικό PKK.
 
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η απόφαση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να κλείσει τα φροντιστήρια που ελέγχονται κυρίως από το κίνημα Χιζμέτ. Τα εν λόγω φροντιστήρια αποτελούσαν σημαντικό κομμάτι της στρατολόγησης νέων μελών στο κίνημα, τα οποία στη συνέχεια, λόγω της εκπαίδευσής τους, θα στελέχωναν τον κρατικό μηχανισμό. Οι γέφυρες μεταξύ δύο πρώην ισλαμιστών συμμάχων φαίνεται πως γκρεμίζονται. 

Ads