Το ξεκαθαρίζω ευθύς εξαρχής: Ο τίτλος είναι υπερβολικός. Αρκεί βέβαια να είναι κανείς ορθόδοξος. Αν δεν είναι, τόσο το χειρότερο. Ο τίτλος τότε περιγράφει  μια τρομακτική πραγματικότητα. Οι υπόλοιποι Ρώσοι πολίτες – οι αλλόθρησκοι –  έχουν να δουν τόση «θρησκευτική ελευθερία»  από τον καιρό του Στάλιν…

Ads

Δεν μιλάμε για τους μουσουλμάνους. Ούτε για τους εβραίους. Οι αλλόθρησκοι εδώ είναι οι χριστιανοί των άλλων δογμάτων. Οι μειονότητες. Αυτοί που δεν υποτάσσονται στην Ορθοδοξία  οπότε οι ορθόδοξοι μπορούν κάλλιστα να τους χαρακτηρίζουν: αίρεση. Το θέμα [ξανα]έρχεται στην επιφάνεια με την επιμονή της Ρωσικής Κυβέρνησης να βγάλει εκτός νόμου τους Μάρτυρες του Ιεχωβά της Ρωσίας χαρακτηρίζοντάς τους «εξτρεμιστική οργάνωση».

Τα διεθνή ΜΜΕ για τον νόμο περί εξτρεμισμού…

Τα περισσότερα διεθνή ΜΜΕ παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις εκφράζοντας πια απροκάλυπτα τις ανησυχίες τους.
Ο  Guardian σε πρόσφατο άρθρο του Giles Fraser με ημερομηνία 9 Μαρτίου 2017, αναλύει ψύχραιμα και αντικειμενικά  τι σημαίνει να τολμάς να είσαι αλλόθρησκος στη Ρωσία του 2017. Σημαίνει για παράδειγμα, ότι η ρωσική αστυνομία μπορεί να εισβάλει ανά πάσα στιγμή στον ιδιωτικό  χώρο  λατρείας σου και να απαγορεύσει κάθε συγκέντρωση όπως έκανε στο Birobidzhan , μια ήσυχη μικρή πόλη στη Σιβηρία σε μια αίθουσα Μαρτύρων του Ιεχωβά κι αργότερα στις πόλεις Belgorod, Stary Oskol και Elista.

Ads

Με την κατηγορία της εξτρεμιστικής δράσης [!]

Εξτρεμιστική δράση από μια ομάδα ανθρώπων όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ακούγεται τουλάχιστον σαν ανέκδοτο. Εξτρεμισμός δεν υπάρχει ούτε για δείγμα. Τι κρύβεται τότε πίσω από αυτές τις κατηγορίες;  Η εφημερίδα  The New York Times μιλά ξεκάθαρα για «στενή συμμαχία μεταξύ κυβέρνησης και Ρωσικής Ορθόδοξης εκκλησίας». Συμμαχία η οποία  φαίνεται να ενισχύει επιθετικές ενέργειες  αλλά και νομικές διατάξεις που έχουν σκοπό να καταπνίξουν τις δραστηριότητες των θρησκευτικών μειονοτήτων στη Ρωσία.

Οι Times δεν είναι το μόνο Μέσο που επιχειρεί να αναλύσει το φαινόμενο…Τα περισσότερα έγκυρα διεθνή Μέσα έχουν αντιληφθεί ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί τη νομοθεσία της για  «την πρόληψη των τρομοκρατικών επιθέσεων και της υπερεθνικιστικής βίας» ως πρόσχημα για «την ποινική δίωξη μελών ειρηνικών θρησκειών» όπως αναφέρει η Huffington Post στις 20 Μαρτίου 2016. Το Reuters σε δημοσίευμά του δήλωσε ότι τέτοιες ενέργειες «εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά και πολλών άλλων, εντάσσονται στο ευρύ φάσμα των ποινικών διώξεων που προκάλεσε ο αντιεξτρεμιστικός νόμος της Ρωσίας». Το Associated Press ανέφερε ότι οι «ενέργειες της κυβέρνησης εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Ρωσία έχουν επίσης θορυβήσει τους ακτιβιστές της θρησκευτικής ελευθερίας».

Τόσο μεγάλη φασαρία για μια τόσο μικρή ομάδα πιστών…

Πόσο επικίνδυνοι είναι τέλος πάντων οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; Η ρωσική κυβέρνηση έχει απαγορεύσει την εισαγωγή στη χώρα των εντύπων τους, ακόμη και την κατοχή της Αγίας  Γραφής, της Βίβλου που βρίσκεται σε κάθε δικαστήριο για να ορκίζονται οι απανταχού χριστιανοί [Μεσαίωνας], εμποδίζει την πρόσβαση στην επίσημη ιστοσελίδα τους, κατά καιρούς εισβάλλει στους χώρους  λατρείας τους.

Να το θέσουμε λίγο διαφορετικά: Πόσο επικίνδυνη είναι τέλος πάντων η ελευθερία της έκφρασης και η ελεύθερη επιλογή θρησκεύματος στη Ρωσία του 2017;  
Η πιο πρόσφατη εξέλιξη: Στις 15 Μαρτίου 2017, το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ρωσίας κατέθεσε αίτημα στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσικής Ομοσπονδίας να χαρακτηρίσει εξτρεμιστικό το Διοικητικό Κέντρο των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Ρωσία και να το διαλύσει. Με το αίτημα αυτό ζητάει να απαγορευτούν οι δραστηριότητες του Διοικητικού Κέντρου. Αν το Ανώτατο Δικαστήριο επικυρώσει το αίτημα, θα κλείσουν τα κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων στην Αγία Πετρούπολη. Θα διαλυθούν περίπου 400 καταχωρισμένες Τοπικές Θρησκευτικές Οργανώσεις, κάτι που θα θέσει εκτός νόμου τις δραστηριότητες των 2.300 εκκλησιών των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Ρωσία. Οι εγκαταστάσεις των γραφείων  και πιθανόν οι αίθουσες που χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ενδέχεται να κατασχεθούν από το Κράτος. Οι ίδιοι πλέον ως άτομα [170.000 περίπου Ρώσοι πολίτες] μπορεί να διωχθούν ποινικά απλώς και μόνο επειδή ασκούν τη λατρεία τους. [Δεν θα είναι η πρώτη φορά στη Ρωσία…]

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο σε μια παγκόσμια κινητοποίηση,  στέλνουν επιστολές κάνοντας απευθείας έκκληση για δικαίωση στο Κρεμλίνο και σε αξιωματούχους του Ανώτατου Δικαστηρίου. Στον Πρόεδρο Putin, στον Πρωθυπουργό Medvedev, στον Γενικό Εισαγγελέα Chayka, στον Υπουργό Δικαιοσύνης Konovalov, στον Υπουργό Εξωτερικών Lavrov, στον Πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου Lebedev. Το Ανώτατο Δικαστήριο αναμένεται να αποφανθεί σχετικά με το αίτημα στις 5 Απριλίου.

Η συνέχεια [αλλά και η προϊστορία] στις Αίθουσες των Δικαστηρίων…

Από το 2002 που η Ρωσία θέσπισε τον Νόμο αυτόν προκειμένου να πατάξει την τρομοκρατία, έγινε φανερό ότι ο ορισμός της εξτρεμιστικής δραστηριότητας ήταν ασαφής επομένως οι Ρώσοι αξιωματούχοι θα μπορούσαν να τον εφαρμόσουν εσφαλμένα ως κατασταλτικό μέσον. Μάλιστα, η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα παρότρυνε τη Ρωσία να τροποποιήσει τον Νόμο και να διασαφηνίσει τι σημαίνει: “εξτρεμιστική δραστηριότητα”, έτσι ώστε να «αποκλείσει οποιαδήποτε πιθανότητα αυθαίρετης εφαρμογής». Οι αναθεωρήσεις του Νόμου όμως αντί να διασαφηνίσουν την εξτρεμιστική δραστηριότητα, διεύρυναν τη χρήση του Νόμου.

Αποτέλεσμα: Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πληρώνουν την ασάφεια. Δεν έχει τέλος η ταλαιπωρία που περνούν εδώ και χρόνια  στο Taganrog, μια ιστορική πόλη στην εσχατιά της Ρωσίας, στην επαρχία Rostov, στα σύνορα με την Ουκρανία. Την ιδιαίτερη πατρίδα του Anton Chekhov,  του Pyotr Ilyich Tchaikovsky και του Ιωάννη Βαρβάκη. Εδώ μια ομάδα δεκαέξι ανδρών και γυναικών Μαρτύρων του Ιεχωβά σέρνεται κατ’ επανάληψη στα δικαστήρια από το 2009. Με τη βολική κατηγορία της εξτρεμιστικής δράσης, οι άνθρωποι αυτοί διώκονται  επειδή διοργανώνουν και παρακολουθούν ειρηνικές  θρησκευτικές συγκεντρώσεις. Καταδικάζονται, πληρώνουν δυσβάσταχτα πρόστιμα, οι δίκες ακυρώνονται και επαναλαμβάνονται… Στην πραγματικότητα, δικάζονται για το θρησκευτικό τους πιστεύω. Όπως δήλωσε ο πιο ηλικιωμένος από τους κατηγορούμενους, ο 70χρονος Aleksei Koptev: «πρέπει είτε να φύγω από το Taganrog είτε να αλλάξω θρησκεία». Απλό. Ε τώρα, ο Aleksei Koptev δεν θα έχει ούτε και αυτή την επιλογή. Σε λίγο όλη η χώρα θα είναι εχθρική για το θρήσκευμά του από άκρη σ’ άκρη.

image
Oι δεκαέξι «εξτρεμιστές» του Taganrog

Θερμά επεισόδια από [πολύ] πιστούς ρώσους

Οι Ρώσοι στην πλειονότητά τους είναι ορθόδοξοι. Αυτό είναι γνωστό. Όπως και οι περισσότεροι Έλληνες, Σέρβοι, Βούλγαροι, Ουκρανοί. Ναι, αλλά οι Ρώσοι δεν είναι απλώς ορθόδοξοι. Είναι πολύ ορθόδοξοι. Ορθόρωσοι. Αυτό τους δίνει το δικαίωμα να διώκουν συμπατριώτες τους που ανήκουν σε  θρησκευτικές μειονότητες υποβάλλοντάς τους σε χριστιανικό… bulling. Πώς λέμε: «αγαπάτε αλλήλους»; Καμία σχέση.

Το πρόβλημα δεν είναι καινούργιο. Σύμφωνα με στοιχεία από το forum για τη θρησκευτική ελευθερία στην Ευρώπη [foref-europe.org ],  η αντιπάθεια εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά  υποκινεί χρόνια τώρα, θερμόαιμους υποστηρικτές της Ορθοδοξίας  να οργανώνουν επιθέσεις εναντίον τους. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς  του 2010 , δύο βόμβες Μολότωφ έπεσαν σε «Αίθουσα Βασιλείας» των Μαρτύρων του Ιεχωβά [τον χώρο λατρείας που διατηρούν] στο Volzhsky, στην επαρχία Volgograd. Η φωτιά προκάλεσε –ευτυχώς–μόνο υλικές ζημιές αφού η αίθουσα ήταν άδεια. Κατά τα άλλα, η ομάδα των Μαρτύρων είναι αυτή που κατηγορείται για εξτρεμιστική δράση στη Ρωσία.

Στο Taganrog, όσον καιρό διεξάγονται οι δίκες, οι «καλοί Ρώσοι χριστιανοί» [οι Ορθόρωσοι που λέγαμε] δεν μπορούν να αφήσουν τα πράγματα αποκλειστικά στα χέρια  της Δικαιοσύνης. Αναλαμβάνουν κι οι ίδιοι δράση:  το 2014 επιτίθενται σε κάποιους από τους ανθρώπους αυτούς, τους ληστεύουν και τους ξυλοκοπούν ενώ η αστυνομία –κάτι γίνεται και – δεν μπορεί να συλλάβει τους δράστες… [Άκου τώρα]. Παρόμοιες επιθέσεις με ξυλοδαρμό και ληστεία έχουν δεχθεί επίσης κάποιοι προτεστάντες και πεντηκοστιανοί στην ίδια περιοχή αλλά τουλάχιστον, αυτοί δεν έχουν και τον Νόμο εναντίον τους. [https://remodify.livejournal.com/4059.html]

Αναμενόμενο μια και οι άλλες θρησκευτικές ομάδες μπορεί να μην υποτάσσονται στην Ορθοδοξία  αλλά πάντως πολεμούν υπέρ του Ρωσικού Κράτους. Οπότε την γλιτώνουν με έναν απλό ξυλοδαρμό. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι οι μόνοι που δεν δέχονται να πολεμήσουν. Αντιρρησίες συνείδησης. Μόνο που η Ρωσία δεν είναι Hollywood. Εδώ δεν πρόκειται να βρεθεί κανένας Μελ Γκίμπσον να κάνει ταινία τον ηρωισμό μιας χούφτας «τρελών» που προτιμούν να σκοτωθούν παρά να σκοτώσουν.

Κι έτσι το σαρκοφάγο φυτό του θρησκευτικού φανατισμού και της μισαλλοδοξίας, καλλιεργείται, ποτίζεται, θεριεύει. Φαίνεται ότι η Ρωσία του Πούτιν νοσταλγεί την εποχή που οι θρησκευτικές μειονότητες πήγαιναν στη Σιβηρία  για καθαρό αέρα. Εν μία νυκτί, ξεσπιτώνονταν αυτοί οι «επικίνδυνοι εχθροί του σοβιετικού κράτους» όχι μόνο από τη Ρωσία αλλά και από την Ουκρανία, τη Λιθουανία, την Εσθονία, τη Λευκορωσία, τη Μολδαβία και με έναν μπόγο στα χέρια  χώνονταν στα τρένα για να ταξιδέψουν χιλιόμετρα  μέσα στη ρωσική στέπα και να μετεγκατασταθούν στη μέση του πουθενά. Με αυτή η τακτική βέβαια [την περίφημη Операция “Север”[Operation North (disambiguation)], εμπνεύσεως του Viktor Abakumov] το σοβιετικό καθεστώς όχι μόνο δεν τους ξερίζωσε ως θρήσκευμα αλλά τους έδωσε την ευκαιρία να δημιουργήσουν κι άλλες, καινούργιες εκκλησίες στον τόπο εξορίας τους: την  ανυποψίαστη ως τότε Σιβηρία.

image
Μάρτυρες του Ιεχωβά σε στρατόπεδο εργασίας στη Mordvinia, 1957

Στη Ρωσία, έχει ήδη αρχίσει να γίνεται λόγος για  απελάσεις θρησκευτικών μειονοτήτων. Της εξής μίας δήλαδή: των «απεχθέστατων» Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ξεκινάει η νέα Operation North; Το μόνο που μας μένει μετά είναι να τους [ξανα]δούμε και με τα μοβ τρίγωνα στα πέτα.