Τη διεθνή καταδίκη έχει προκαλέσει η επίθεση Ταλιμπάν σε σχολείο στην Πεσαβάρ του Πακιστάν που άφησε πίσω της 141 άγρια δολοφονημένους ανθρώπους,ανάμεσα στους οποίους 132 παιδιά. Ο συγγραφέας και διανοούμενος Ταρίκ Αλί  μιλάει στο δημοφιλές αμερικανικό ραδιοφωνικό πρόγραμμα Democracy Now, αναλύοντας τις αιτίες που έχουν αποσταθεροποιήσει το Πακιστάν κι επιτρέπουν τις ακρότητες επί του εδάφους του.

Την ευθύνη για την επίθεση εναντίον σχολείου στο οποίο φοιτούν παιδιά στρατιωτικών στην Πεσαβάρ, πόλη του βορειοδυτικού Πακιστάν, κοντά στο Αφγανιστάν, ανέλαβαν οι πακιστανοί Ταλιμπάν του TTP (Tehrik-e-Taliban Pakistan), που πολεμούν από το 2007 την κυβέρνηση του Ισλαμαμπάντ κατηγορώντας την ότι υποστηρίζει τον πόλεμο των ΗΠΑ «κατά της τρομοκρατίας» και ότι «εξετευλίζει το Ισλάμ».

Η κίνηση που συγκροτήθηκε το 2007 συγκεντρώνει στις τάξεις της σκληροπυρηνικούς εξτρεμιστές που δραστηριοποιούνται στα σύνορα  Πακιστάν – Αφγανιστάν.  Εν μέσω εσωτερικών διενέξεων έχει πολεμήσει κατά του πακιστανικού στρατού αλλά έχει εξαπολύσει και πολλές αιματηρές επιθέσεις εναντίον αμάχων όπως αυτήν της περασμένης εβδομάδας εναντίον του γαλλικού πολιτιστικού κέντρου στην Καμπούλ.

Οι Πακιστανοί Ταλιμπάν είναι μια ξεχωριστή οργάνωση, αλλά θεωρούνται σύμμαχοι των Αφγανών Ταλιμπάν. Και οι δύο οργανώσεις έχουν ως στόχο την ανατροπή των κυβερνήσεων των δύο χωρών και την εγκαθίδρυση ισλαμικού κράτους.

Οι Ταλιμπάν του TTP έχουν βρεθεί υπό έντονη πίεση τους τελευταίους μήνες από τις εσωτερικές διενέξεις που έχουν οδηγήσει στη διάσπαση του κινήματος τους. Όπως πολλοί πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν όταν εξτρεμιστικά γκρουπ κατακερματίζονται και οι ηγεσίες τους τίθενται υπό αμφισβήτηση τείνουν να γίνουν πιο βίαια σε μια προσπάθεια οι ηγεσίες τους να αυτο-αποδειχθούν ως οι πιο αποτελεσματικές και τολμηρές. Τέτοιες «εντυπωσιακές» επιθέσεις σκοπό έχουν επίσης να διασπείρουν τον φόβό ώστε να επαναπροσδιοριστεί η εξουσία τους σε περιοχές που αποτελούν προπύργια τους.

«Η επίθεση στο Πακιστάν πολύ λίγο έχει να κάνει με θρησκευτικούς λόγους. Αυτό που βλέπουμε τώρα στο Πακιστάν είναι μια μορφή πάλης για την εξουσία μεταξύ μαχητών υπό την ομπρέλα φιλο-ταλιμπανικών ομάδων που είναι γνωστές ως Πακιστανική Ταλιμπανική Κίνηση (Pakistani Taliban Movement) -και δεν αποτελείται από μία και μόνο οργάνωση –  με το πακιστανικό ή μέρη του πακιστανικού κράτους, ώστε να καθοριστεί ποιος ελέγχει τη χώρα. Και το γεγονός ότι κατά την τελευταία δεκαετία οι αρχές του κράτους – ο στρατός και τα πολιτικά κόμματα, ειδικά τα κόμματα τα συμπαθούντα τους Ταλιμπάν – έχουν σταθεί ανίκανα ή έχουν αρνηθεί να κάνουν κάτι για αυτή την κατάσταση, επιφέρουν αυτά τα αποτελέσματα που βλέπουμε σήμερα», λέει ο Ταρίκ Αλί μιλώντας στο Democracy Now.

Αναφερόμενος στους λόγους που έχουν παγιώσει αυτή την κατάσταση στο Πακιστάν, ο Ταρίκ Αλί σημειώνει:  «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένας λόγος για τον οποίο αυτές οι ομάδες Ταλιμπάν δεν έχουν αντιμετωπισθεί είναι το γεγονός ότι κάποια κομμάτια του κρατικού μηχανισμού θεωρούν – ακόμα και μετά από αυτή τη θηριωδία – ότι δεν μπορούν να απαλλαγούν από αυτούς οριστικά γιατί συνδέονται με το Αφγανιστάν, τη στιγμή που η θεωρία των υψηλά ιστάμενων του πακιστανικού στρατού είναι ότι χρειάζονται το Αφγανιστάν για λόγους στρατηγικού βάθους. Πρόκειται για μία ανόητη θεωρία που κοστίζει ακριβά στο Πακιστάν». «Όταν οι ΗΠΑ επενέβησαν στο Αφγανιστάν θυμάμαι ότι έγραψα στην εφημερίδα The Guardian ότι μια από τις συνέπειες αυτής της μαζικής παρουσίας δυτικών στρατευμάτων στην περιοχή θα είναι η αποσταθεροποίηση και η προώθηση του τρόμου μέσα στο ίδιο το Πακιστάν», τονίζει.

Από τον περασμένο Ιούνιο οι πακιστανικές πιέσεις προς του Ταλιμπάν του TTP έχουν ενταθεί. Ο στρατός της χώρας εξαπέλυσε «ευρεία επιχείρηση» κατά των ενόπλων στην περιοχή  του Βόρειου Ουαζιριστάν που αποτελεί προπύργιο τους, μία εβδομάδα μετά την επίθεση Ταλιμπάν στο αεροδρόμιο του Καράτσι, το μεγαλύτερο του Πακιστάν, από την οποία έχασαν τη ζωή τους 38 άνθρωποι. Έκτοτε αμερικανικά drones βομβαρδίζουν την περιοχή. Η επιχείρηση θεωρείται το αποκορύφωνα σειράς αγώνων στα σύνορα για τον εκδιωγμό των εξτρεμιστών-μαχητών από παραδοσιακά οχυρά τους. Περισσότεροι από 1.000 μαχητές έχουν σκοτωθεί.

«Η επίθεση στο σχολείο είναι μία φρικιαστική επίθεση. Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Αυτό που υποστηρίζουν οι Ταλιμπάν ότι βομβαρδίζονται, ότι τα παιδιά τους πεθαίνουν κι ότι κανείς δεν λέει κάτι για αυτό αληθεύει. Αλλά δεν μπορείς να δικαιώσει ένα έγκλημα κάνοντας ένα άλλο», θα υπογραμμίσει ο Ταρίκ Αλί.

Ο Ταρίκ Αλί σχολιάζει επίσης τη συζήτηση για την «ασφάλεια» στην περιοχή που αναζωπυρώνεται με δεδομένη και την αποχώρηση, στα τέλη του μήνα, της δύναμης ISAF από το Αφγανιστάν και την αντικατάστασή της από μικρότερο σώμα στρατιωτών, κυρίως Αμερικανών.

«Πρόκειται να εγκαταλείψουν τη χώρα; Πρόκειται να πάρουν τις στρατιωτικές τους βάσεις μαζί τους; Τα τελευταία νέα αναφέρουν ότι θα διατηρήσουν τις στρατιωτικές τους βάσεις επί εδαφών του Αφγανιστάν με έναν πολύ περιορισμένο αριθμό στρατευμάτων», σημειώνει. «Οι Αφγανοί Ταλιμπάν έχουν αναδειχθεί νικητές σε αυτή τη σύγκρουση, και δεν υπάρχει απολύτως καμία αμφιβολία ότι είναι σε επαφή με μέλη της πακιστανικής στρατιωτικής μηχανής, με τα οποία συζητούν τις εξελίξεις. Έχουν υπάρξει κοντά για πολύ μεγάλο διάστημα επομένως σίγουρα βρίσκονται σε συζητήσεις για το θέμα, πράγμα που κάνει την κατάσταση πιο περίπλοκη, γιατί δεν πιστεύω ότι ο πακιστανικός στρατός απέβαλε ποτέ τις βλέψεις του για το Αφγανιστάν όταν οι δυτικοί αποχωρήσουν», λέει. «Το γεγονός ότι οι Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, με τους νέους υποστηρικτές τους, έχουν καταφέρει να νικήσουν τους δυτικούς, πολιτικά αν όχι στρατιωτικά, αποτελεί ένδειξη ότι ο πακιστανικός στρατός δεν το έχει βάλει κάτω» σημειώνει.

Εδώ και δύο χρόνια ο Τύπος έχει φέρει στο φως μια παράδοξη πραγματικότητα. Η πλειοψηφία των υποθέσεων για τρομοκρατία που οδηγήθηκαν στη Δικαιοσύνη του Πακιστάν κατέληξε σε αθωωτικές αποφάσεις, εγείροντας ερωτήματα για το κατά πόσο η αναλγησία των δικαστικών αρχών ευθύνεται για την αύξηση των τρομοκρατικών επιθέσεων στη χώρα.

«Αυτό είναι απόλυτα αληθές», λέει ο έγκριτος πολιτικός αναλυτής. «Ένα χαρακτηριστικό περιστατικό για το πόσο προχωρημένη είναι η σήψη στον τομέα της δικαιοσύνης είναι το γεγονός ότι παραμένει ακόμα ατιμώρητος ο δολοφόνος του Σαλμάν Τασέερ, του κυβερνήτη της επαρχίας Πεντζάμπ, (τον πυροβόλησε 26 φορές εξαιτίας της ανοιχτής αντίθεσής του στο νόμο που καταδικάζει τη βλασφημία) τον οποίο μάλιστα πληθώρα δικηγόρων έσπευσε να υπερασπιστεί», σηειώνει.

Όπως θα εξηγήσει ο Ταρίκ Αλί: «Τη σήμερον ημέρα μεγάλος αριθμός δικαστών που καλούνται να πάρουν αποφάσεις για υποθέσεις τρομοκρατίας φοβούνται. Οι μάρτυρες που παρουσιάζονται στις δίκες απειλούνται για να ανασκευάσουν τις καταθέσεις τους. Αυτό τους αφήνει χωρίς καμία νομική βάση επί της οποίας να μπορούν να τιμωρήσουν ή να καταδικάσουν τους δράστες, και αναγκάζονται να τους απελευθερώσουν». «Μεγάλος αριθμός δικαστών φοβούνται ότι αν κάνουν το καθήκον τους ως οφείλουν, θα τους δολοφονήσουν. Και η ανικανότητα του κράτους να τους προστατέψει είναι ένα αξιοσημείωτο γεγονός», θα υπογραμμίσει.

«Δεν πρόκειται για την πρώτη φορά που Αφγανοί Ταλιμπάν επιτίθενται σε Πακιστανούς υποστηρικτές τους. Το έκαναν και πριν κάποια χρόνια όταν ανάλογες αγριότητες έλαβαν χώρα. Η βασική διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες είναι ότι οι Αφγανοί Ταλιμπάν πιστεύουν ότι βασικός στόχος θα έπρεπε να είναι το ΝΑΤΟ και η Δύση και όχι το Πακιστάν, στο οποίο σε τελική ανάλυση έχουν στηριχθεί επί μακρά περίοδο»,  καταλήγει.