Ένα νέο βιβλίο με τίτλο Atlas Obscura: An Explorer’s Guide to the World’s Hidden Wonders παρουσιάζει 600 από τα πιο περίεργα και ασυνήθιστα μέρη σε όλο τον κόσμο.

Με σημείο αιχμής το μυστηριώδες -πολύ περισσότερο από ό,τι σε έναν παραδοσιακό ταξιδιωτικό οδηγό- το βιβλίο εστιάζει στο απροσδόκητο και το παράξενο. 

Ο Ιndependent έκανε μία επιλογή έξι ελάχιστα γνωστών θαυμάτων της φύσης από όλον τον κόσμο.

Από τη σπηλιά των γιγάντιων κρυστάλλων στο Μεξικό μέχρι τη γέφυρα από ίνες στο Περού.

Περού Η τελευταία κρεμαστή γέφυρα από σκοινιά των Ίνκας
Huinchiri, Cusco

Οι Ίνκας δεν εφηύραν τον τροχό, δεν επινόησαν την αψίδα, δεν ανακάλυψαν το σίδηρο, αλλά ήταν κυρίαρχοι των ινών. Έχτισαν πλοία από φυτικές ίνες, έκαναν πανοπλίες από ίνες -ακόμη και το μεγαλύτερο όπλο τους, η σφεντόνα, ήταν πλεγμένο από ίνες και μάλιστα αρκετά ισχυρό ώστε να κόψει στα δύο ένα σπαθί.

Έτσι, όταν κλήθηκαν να λύσουν το πρόβλημα του πώς ανθρώποι, ζώα και αγαθά θα περάσουν τις απόκρημνες χαράδρες των Άνδεων, ήταν φυσικό να στραφούν στις φυτικές ίνες.

Η τελευταία γέφυρα από σχοινί των Ίνκας είναι η Keshwa Chaca που εκτείνεται σε όλο το μήκος του ποταμού Apurimac, κοντά στο χωριό Huinchiri του Περού, στην επαρχία της Canas.

Έχει μήκος 148 μ. και κρέμεται πάνω από τον ποταμό περίπου 35 μ. Σύμφωνα με τους ντόπιους υπάρχει εκεί εδώ και 500 χρόνια.

Μεξικό: Το σπήλαιο των κρυστάλλων
Naica, Chihuahua

Αποκαλείται Καπέλα Σιξτίνα των Κρυστάλλων ή, Σπήλαιο του Θανάτου, λόγω των αντίξοων συνθηκών που επικρατούν, καθιστώντας το ένα από τα πιο θανατηφόρα περιβάλλοντα του πλανήτη.

Ανακαλύφθηκε τυχαία το 2000, από μεταλλωρύχους. Περιέχει τεράστιους, σεληνιακούς κρυστάλλους -ορισμένοι φτάνουν τα 12 μ. μήκος- οι οποίοι βρίσκονται περίπου μισό εκατ. χρόνια μέσα σε νερό, σε σταθερή θερμοκρασία 57,7 βαθμών κελσίου.

Σε συνδυασμό με την υγρασία, που φτάνει σχεδόν στο 99%, δημιουργείται ένα ασφυκτικό περιβάλλον, όπου η αναπνοή γίνεται δύσκολη.

Ακόμα και με ειδικό εξοπλισμό, οι ερευνητές μπορούν να μείνουν στο σπήλαιο μόνο για 45 λεπτά κάθε φορά.

Ντομίνικα: Η λίμνη που βράζει
Roseau

Η λίμνη Boiling Lake βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο Morne Trois στη Ντομίνικα,10,5 χλμ ανατολικά της Roseau στην Καραϊβική και αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.

Το γκρίζο-μπλε νερό συνήθως περιβάλλεται από σύννεφο ατμών. Έχει διάμετρο περίπου 60 μ.

Η πρώτη καταγεγραμμένη παρατήρηση της λίμνης, ήταν το 1870 από δύο Βρετανούς, τους Watt και Nicholls. Το 1875, ο βοτανολόγος Η. Prestoeκαι ο δρ Nicholls ερεύνησαν το φαινόμενο, μέτρησαν την θερμοκρασία του νερού και διαπίστωσαν ότι ήταν 82 – 91,5 βαθμούς Κελσίου, κατά μήκος των ακτών, αλλά στάθηκε αδύνατο να μετρήσουν τη θερμοκρασία στο κέντρο, όπου η λίμνη βράζει.

Μονσεράτ: Το εγκαταλειμμένο (θαμμένο) Plymouth
Plymouth

Στις 11 Φεβρουαρίου 2010, οι επιβάτες της πτήσης από Τορόντο προς Αγία Λουκία άκουσαν τον πιλότο να κάνει μια απροσδόκητη ανακοίνωση: «Κυρίες και κύριοι, αν κοιτάξετε προς τα αριστερά, θα δείτε ένα ηφαίστειο να εκρήγνυται».

Το ηφαίστειο που εκσφενδόνιζε νέφη τέφρας στον ουρανό ήταν το Soufrière Hills στο νησί της Καραϊβικής, Montserrat. Ήταν όντως εξαιρετικόθέαμα, αλλά όχι ασυνήθιστο.

Το ηφαίστειο ενεργοποιήθηκε πρώτη φορά μετά τον 17ο αιώνα, το 1995 και η λάβα κατέκλυσε το νησί σε απόσταση 16 χλμ.

Ουδείς έχασε τη ζωή του, αλλά δύο χρόνια αργότερα εξερράγη πάλι, αυτή τη φορά σκοτώνοντας 19 ανθρώπους.

Οι εκρήξεις κατέστρεψαν την πρωτεύουσα Plymouth και κάλυψαν ολόκληρο το νότιο μέρος του νησιού σε ένα παχύ στρώμα στάχτης.

Η νότια πλευρά κηρύχθηκε ακατάλληλη και παρέμεινε αποκλεισμένη ζώνη.

Πάνω από τους μισούς (συνολικά 12.000) κατοίκους του νησιού δεν επέστρεψαν ποτέ, αλλά η οικονομία του νησιού ωφελείται ακόμη από το ηφαίστειο. Οι πτήσεις με ελικόπτερο πάνω από το κατεστραμμένο Plymouth και οι περιηγήσεις με βάρκα προσφέρουν ένα εξαιρετικά ασυνήθιστο θέαμα στους τουρίστες. 

ΗΠΑ, Νεβάδα: Fly Geyser
Gerlach

Αυτά οι πολύχρωμοι κώνοι οζώδους ανθρακικού ασβεστίου που διασπείρουν το νερό από πολλαπλά στόμια δεν είναι εντελώς φυσικό φαινόμενο- έβαλε και ο άνθρωπος το χεράκι του.

Το φαινόμενο προέκυψε τυχαία όταν το 1964, μία εταιρεία γεωθερμικής ενέργειας έκανε δοκιμαστική γεώτρηση στο Black Rock Desert και το (καυτό) νερό άρχισε να εκρήγνυται στον αέρα.

Το λαμπερό κόκκινο και πράσινο χρώμα οφείλεται σε θερμόφιλα άλγη που αναπτύσσονται στο ακραίο μικροκλίμα θερμοπιδάκων.

Το Fly Geyser βρίσκεται σε ιδιόκτητη γη και δεν είναι ανοικτό για το κοινό.

Αίγυπτος: Λευκή Έρημος
Farafra, Western Desert

Μοιάζουν με γιγαντιαία μανιτάρια, ή με σύννεφα ατομικής βόμβα. Κι όμως. Οι σχηματισμοί των ασβεστολιθικών πετρωμάτων της Λευκής Ερήμου είναι σε μεγάλο ποσοστό τα διαβρωμένα ερείπια ενός πρώην βυθού.

Κατά τη διάρκεια της Κρητιδικής περιόδου, αυτό το τμήμα της ερήμου ήταν κάτω από το νερό.

Τα σκελετικά υπολείμματα των θαλάσσιων ασπόνδυλων συσσωρεύτηκαν στον πυθμένα του ωκεανού και διαμόρφωσαν μετά από 1 εκατ. χρόνια αυτό το απίθανο φυσικό φαινόμενο από «κιμωλία». 

Τις νύχτες μοιάζει με χιονισμένο τοπίο, λόγω της αντανάκλασης του φωτός.

Η Λευκή Έρημος, βρίσκεται σε απόσταση 45 χλμ. βόρεια της πόλης Φαράφρα, νοτιοδυτικά του Καΐρου και το αληθινό της όνομα είναι Σαχάρα ελ Μπεϊντα.