Καθώς η κρατική Δούμα, το κάτω σώμα της ρωσικής βουλής, ενέκρινε με μεγάλη πλειοψηφία την οριστική και συντριπτική της έγκριση στις συνταγματικές αλλαγές που επιτρέπουν στον Βλαντιμίρ Πούτιν να θέσει ξανά υποψηφιότητα για πρόεδρος το 2024, κάτι που απαγορεύεται από το υπάρχον σύνταγμα, ελάχιστοι διατηρούσαν αμφιβολίες για το ποιος θα βάλει τη σφραγίδα του στο Κρεμλίνο και την επόμενη δεκαετία.

«Μηδενίζοντας» λοιπόν το κοντέρ των θητειών του νυν Ρώσου προέδρου τέθηκε σε εφαρμογή το project Πούτιν 2036, καθώς του επιτρέπει να θέσει υποψηφιότητα μετά το 2024, διεκδικώντας δυο νέες εξαετείς θητείας. Εφόσον το καταφέρει, στο τέλος τους ο ίδιος θα είναι 83 ετών.

Όλα αυτά όμως φαίνεται πως είναι «ψιλά γράμματα» για τον Βλαντιμίρ Πούτιν αλλά και το υπάρχον σύστημα εξουσίας στη Μόσχα, το οποία αναζητούσε εδώ και καιρό τρόπους προκειμένου να μη χρειαστεί να «παραδώσει τα σκήπτρα«. Υπενθυμίζεται ότι πριν από περίπου δυο μήνες, με αφορμή τις προτάσεις που είχε παρουσιάσει ο Ρώσος πρόεδρος για τη συνταγματική αναθεώρηση, πολλοί αναλυτές είχαν εκτιμήσει πως προετοίμαζε την «ομαλή μετάβαση της εξουσίας» αλλά και τον ρόλο που επιθυμεί να έχει ο ίδιος στην «επόμενη μέρα» της Ρωσίας. Αποδείχτηκε πως όλοι τους πλανώνταν οικτρά…

Κι αυτό γιατί, όπως σημειώνει τι Foreignpolicy, ο Βλαντιμίρ Πούτιν δείχνει να θεωρεί πως ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί η ηρεμία και η σταθερότητα στη Ρωσία είναι η παραμονή του ίδιου στην εξουσία. Το δήλωσε άλλωστε χωρίς περιστροφές κατά την ομιλία του στη κρατική Δουμά, αποδεχόμενος την σχετική πρόταση που έκανε η Βαλεντίνα Τερέσκοβ, η πρώτη γυναίκα κοσμοναύτης από την εποχή της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ και νυν βουλευτής με το κυβερνών κόμμα.

Και μπορεί να υποστήριξε ότι στόχος των προτεινόμενων αλλαγών δεν ήταν η εξασφάλιση δυο ακόμη προεδρικών θητειών για τον ίδιο, αλλά η ενίσχυση του ρώσικου κοινοβουλίου, όμως είναι σαφές πως το δημοψήφισμα του Απριλίου, όταν και θα τεθούν αυτές στην κρίση του λαού, θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να πάρει νομιμοποίηση σε εκλογική διαδικασία.

Έχει φροντίσει άλλωστε να «ξεφορτωθεί» την μη δημοφιλή κυβέρνηση Μεντβέντεφ, αντικαθιστώντας την με μια νέα υπό τον τεχνοκράτη, Μιχαήλ Μισούτιν, ο οποίος υποσχέθηκε να αυξήσει τις κοινωνικές παροχές. Την ίδια στιγμή όμως φαίνεται πως οι πρώτες ρωγμές στην κυριαρχία του Πούτιν έχουν αρχίσει πλέον να γίνονται ορατές. Αυτές διαφαίνονται και σε πρόσφατη δημοσκόπηση, η οποία δείχνει πως παρά το γεγονός πως η δημοφιλία του Πούτιν παραμένει υψηλή, κινούμενη στο 68%, η εμπιστοσύνη των Ρώσων στον πρόεδρό τους έχει πέσει στο 35%, το χαμηλότερο επίπεδο από την εποχή της προσάρτησης της Κριμαίας το 2014.

Η εξέλιξη αυτή -σύμφωνα με τον Guardian- δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία», αν ρίξει κανείς μια προσεκτική ματιά στα δεδομένα που υπάρχουν σε μια χώρα, η οικονομία της οποίας παραπαίει (με τον πετρελαϊκό πόλεμο να χειροτερεύει την κατάσταση) κι όπου η διαφθορά έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο.   

Την ίδια στιγμή  όμως μέσα από αυτή την κίνηση του Ρώσου προέδρου διαφαίνεται και η έλλειψη σιγουριάς που ενυπήρχε στο Κρεμλίνο και τις οικονομικές ελίτ που το περιστοιχίζουνε, αναφορικά με το κατά πόσο θα μπορούσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν πραγματικά να διατηρήσει τον προεδρικό θώκο, εφόσον εγκατέλειπε τον προεδρικό θώκο. Πρέπει να σημειωθεί πως το προηγούμενο διάστημα κυοφορούνταν διάφορες ιδέες, που ήθελαν τον Πούτιν να αναλαμβάνει την προεδρία ενός ανανεωμένου Κρατικού Συμβουλίου ή να ορίζεται ως ισόβιο μέλος της Γερουσίας. Άλλοι σύμβουλοί του φέρονται να πρότειναν τη θεσμοθέτηση ασυλίας για τους πρώην προέδρους της χώρας, ενώ άλλοι είχαν πιο προχωρημένες ιδέες. Με φόντο την πίεση στη Λευκορωσία προκειμένου να προσαρτηθεί στη Ρωσία, «έβλεπαν» τον Πούτιν ως τον πρόεδρο του νέου κράτους.

Καμιά από τις ιδέες δε «περπάτησε», οπότε αποφασίστηκε να ακολουθηθεί η «ασφαλής οδός»…

Την ίδια στιγμή πάντως είναι ξεκάθαρο ότι ακόμη και τώρα η αντιπολίτευση δείχνει εξαιρετικά αδύναμη να  αντιπαρατεθεί με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. «Θέλει να παραμείνει πρόεδρος ισόβια» ανέφερε μέσω twitter ένας από τους πλέον προβεβλημένους προβεβλημένους επικριτές του Πούτιν, Αλεξέι Ναβάλνι. Το ζήτημα είναι πως στην πραγματικότητα ο ίδιος φαίνεται να έχει αποδεχτεί πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο…